Interpretacja indywidualna z dnia 7 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.203.2024.2.ID

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów podatku od nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualne

29 lutego 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 27 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od nieruchomości. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 kwietnia 2024 r. (wpływ 19 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku)

Ma Pani zarejestrowaną firmę handlowo-usługową (...). Działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej biżuterii ze złota, srebra i stali oraz zegarów i zegarków prowadzi Pani od 1 grudnia 1990r.

Przychody z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej są opodatkowane na zasadach ogólnych (podatkowa księga przychodów i rozchodów).

Aktualnie działalność gospodarczą prowadzi Pani w dwóch lokalach w (...), na podstawie dwóch umów najmu z dwoma różnymi właścicielami sąsiednich nieruchomości. Jeden z właścicieli nieruchomości zaproponował w ubiegłym roku, że sporządzi aneks do umowy najmu polegający na zobowiązaniu firmy Handlowo-Usługowej (...) (którą Pani prowadzi), jako najemcy lokalu użytkowego, do opłacania w czterech miesiącach roku oprócz ustalonej w umowie kwoty czynszu, również części kwartalnej raty podatku od nieruchomości (jaka wynika z powierzchni lokalu użytkowego, który Pani wynajmuje, i jaka wynika z wielkości ustalonej w decyzji Burmistrza Gminy (...) w sprawie podatku od nieruchomości).

Umowa najmu lokalu użytkowego z tym właścicielem nieruchomości została zawarta 18 stycznia 2014 r. pomiędzy (…) zamieszkałym w (...), (…), legitymującym się dowodem osobistym (…) wydanym przez Burmistrza Gminy (...), zwanym dalej wynajmującym, a firmą Handlowo-Usługową (...), (…), ul. (…), NIP (…), REGON (…), reprezentowaną przez Panią (…) zamieszkałą w (…)  przy ul. (…), legitymującą się wtedy dowodem osobistym (…) (dzisiaj dowodem osobistym (…)), wydanym przez Burmistrza (…), zwaną dalej najemcą.

Obarczenie firmy handlowo-usługowej (...) zapłaceniem w czterech miesiącach roku części kwartalnej raty podatku od nieruchomości wynajmujący tłumaczył tym, że po pierwsze - stawka podatku za 1 metr kwadratowy nieruchomości dotycząca lokalu użytkowego jest bardzo wysoka i po drugie - to firma handlowo-usługowa (...), jako najemca prowadzi w tym lokalu działalność handlowo-usługową i opłata podatku od nieruchomości wynikająca z powierzchni lokalu, jaki on tej firmie wynajmuje, służy utrzymaniu źródła przychodów firmy. Takie uzasadnienie uznała Pani za logiczne i poinformowała Pani wynajmującego, że aneks, który on opracuje zostanie podpisany.

Aneks nr 11 do umowy najmu, o której mowa wyżej, został podpisany (…) r. przez Panią, jako osobę reprezentującą firmę handlowo-usługową (...), zwaną w umowie jako najemcę (co zostało też przedstawione w sentencji aneksu nr 11). Czyli aneks nr 11 został podpisany przez Panią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i został podpisany przez (…) zwanego w umowie jako wynajmujący.

Doda Pani jeszcze, że wynajmujący jest zwolniony przez Urząd Skarbowy w (...) z płacenia podatku VAT i wystawia Pani faktury niezawierające podatku VAT.

Aneks 11 do umowy najmu lokalu użytkowego stanowi:

Strony zgodnie postanawiają zmienić § 7 i § 7c przedmiotowej umowy najmu lokalu użytkowego na następującą treść:

·„§ 7 od 1 marca 2024 r. czynsz miesięczny za wynajmowany lokal będzie wynosił w miesiącach: kwiecień, czerwiec. lipiec, sierpień, październik i grudzień 2024 r. oraz styczeń i luty 2025 r. 1800 złotych (słownie: jeden tysiąc osiemset złotych), oraz w miesiącach: marzec, maj, wrzesień i listopad 2024 r.: 1 480złotych (słownie: jeden tysiąc czterysta osiemdziesiąt złotych) płatny wg § 9 umowy najmu lokalu użytkowego.

·§ 7c od 1 marca 2024 r. strony zgodnie postanawiają, że najemca opłaca na rachunek bankowy w (…) w 2024 r. do dnia 7-go marca, do dnia 7-go maja, do dnia 7-go września i do dnia 7-go listopada kwotę 320 złotych (słownie: trzysta dwadzieścia złotych), która to kwota stanowi kwartalną część wysokości podatku od nieruchomości (po zaokrągleniu w dół do pełnych złotych) jaka wynika z decyzji fb.p. nr (...) Burmistrza gminy (...) w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości za 2024 r. i jaka wynika z powierzchni wynajmowanego przez wynajmującego lokalu użytkowego przeznaczonego na działalność gospodarczą prowadzoną przez najemcę, w tytule opłaty najemca zamieszcza informację: „decyzja fb.p. nr (…) kwartał I (II, III, IV) 2024”, najemca po wykonaniu opłaty daje wynajmującemu kopię papierowego wydruku potwierdzającego wykonanie opłaty.

Sporządzono dwa jednobrzmiące aneksy, po jednym dla każdej ze stron. Wynajmujący przedstawił obliczenie kwoty 320 zł.

Umowa z 18 stycznia 2014 r., dotycząca najmu lokalu użytkowego, w którym prowadzi Pani działalność gospodarczą, zawiera od samego początku § 15 o następującej treści: „wynajmujący zastrzega sobie możliwość rozwiązania umowy ze skutkiem natychmiastowym jeżeli najemca, zalega z należnym czynszem najmu za jeden pełny okres płatności lub dopuścił się naruszenia innych postanowień niniejszej umowy.” Biorąc pod uwagę powyższą treść § 15 umowy najmu lokalu użytkowego i treść aneksu 11 (przedstawioną przez Panią w opisie sprawy) z 26 lutego 2024 r. do umowy najmu tego lokalu, który to aneks stanowi istotne postanowienie przedmiotowej umowy najmu lokalu użytkowego i gdyby firma handlowo-usługowa (...) nie ponosiła wydatku dotyczącego lokalu stanowiącego cztery części kwartalnej raty podatku od nieruchomości (jakie wynikają z powierzchni lokalu użytkowego najmowanego przez firmę handlowo-usługową (...) i jakie wynikają z wielkości ustalonej w decyzji Burmistrza Gminy (...) w sprawie podatku od nieruchomości), utraciłaby Pani źródło przychodów (jakim jest lokal użytkowy położony w (…), czyli w centrum miasta (...)) w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej i z tego powodu nie osiągnęłaby Pani przychodu.

Wobec powyższego, ponoszony wydatek na lokal (cztery części kwartalnej raty podatku od nieruchomości) sprawia, że ma Pani zachowaną możliwość korzystania z lokalu użytkowego, innymi słowy zabezpiecza Pani źródło przychodów z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, czyli pozwala Pani osiągać, uzyskiwać przychód.

Właśnie taki jest związek przyczynowy pomiędzy poniesionymi wydatkami (zapłatą podatku od nieruchomości) na lokal, a zachowaniem źródła przychodów. Innymi słowy zabezpieczeniem źródła przychodów z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, czyli osiągnięciem przychodu.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy w przypadku tak zredagowanego aneksu nr 11 do umowy najmu lokalu użytkowego, czyli zobowiązania (przez wynajmującego) firmy Handlowo-Usługowej(...) (którą Pani prowadzi) - jako najemcy do płacenia (oprócz czynszu miesięcznego najmu) również czterech części kwartalnych rat podatku od nieruchomości, wynikających z powierzchni najmowanego lokalu od wynajmującego (i z wielkości ustalonej w decyzji Burmistrza Gminy (...) w sprawie podatku od nieruchomości), może Pani traktować ww. cztery części podatku od nieruchomości, jako koszty uzyskania przychodów firmy Handlowo-Usługowej (...)?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Uważa Pani, że skoro wynajmujący aneksem nr 11 do umowy najmu lokalu użytkowego, zobowiązał prowadzoną przez Panią firmę Handlowo-Usługową (...) do ponoszenia części kosztu podatku od nieruchomości i z rachunku bankowego firmy Handlowo-Usługowej (...) są płacone cztery części kwartalnych rat podatku od nieruchomości (wynikające z powierzchni lokalu, jaki wynajmujący firmie Handlowo-Usługowej (...) wynajmuje i wynikające z wielkości ustalonej w decyzji Burmistrza Gminy (...) w sprawie podatku od nieruchomości), to te cztery części kwartalnych rat podatku od nieruchomości płacone z rachunku bankowego firmy Handlowo-Usługowej (...), zgodnie z art. 22 ustawy z 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, są kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów oraz są to koszty zachowania, zabezpieczenia źródła przychodów - jakim jest wynajmowany firmie Handlowo-Usługowej (...) przez wynajmującego lokal użytkowy, czyli są to (zgodnie z dyspozycją art. 22 przytaczanej wyżej ustawy) koszty uzyskania przychodów.

Dodatkowym potwierdzeniem tego, że te cztery części kwartalnych rat podatku od nieruchomości płacone z rachunku bankowego firmy Handlowo-Usługowej(...), należy traktować jako koszty uzyskania przychodów, jest fakt, że tego rodzaju koszty nie są wymienione jako wyjątki w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska należy dodać, że umowa z 18 stycznia 2014 r. dotycząca najmu lokalu użytkowego, w którym prowadzi Pani działalność gospodarczą, zawiera od samego początku § 15 o następującej treści: „wynajmujący zastrzega sobie możliwość rozwiązania umowy ze skutkiem natychmiastowym jeżeli najemca, zalega z należnym czynszem najmu za jeden pełny okres płatności lub dopuścił się naruszenia innych postanowień niniejszej umowy.”

Biorąc pod uwagę powyższą treść § 15 umowy najmu lokalu użytkowego i treść aneksu 11 (przedstawioną przez Panią w opisie sprawy) z 26 lutego 2024 r. do umowy najmu tego lokalu, który to aneks stanowi istotne postanowienie przedmiotowej umowy najmu lokalu użytkowego, to gdyby firma Handlowo-Usługowa (...) nie ponosiła wydatku dotyczącego lokalu stanowiącego cztery części kwartalnej raty podatku od nieruchomości (jakie wynikają z powierzchni lokalu użytkowego najmowanego przez firmę Handlowo-Usługową (...), i jakie wynikają z wielkości ustalonej w decyzji Burmistrza Gminy (...) w sprawie podatku od nieruchomości), utraciłaby Pani źródło przychodów (jakim jest lokal użytkowy położony w (…), czyli w centrum miasta (...)) w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej i z tego powodu nie osiągnęłaby Pani przychodu.

Wobec powyższego, ponoszony wydatek na lokal (cztery części kwartalnej raty podatku od nieruchomości) sprawia, że ma Pani zachowaną możliwość korzystania z lokalu użytkowego, innymi słowy zabezpiecza to Pani źródło przychodów z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, czyli pozwala Pani osiągać i uzyskiwać przychód. Taki jest związek pomiędzy poniesionymi wydatkami (zapłatą podatku od nieruchomości) na lokal a zachowaniem źródła przychodów. Innymi słowy wydatek ten jest zabezpieczeniem źródła przychodów z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, czyli związany osiągnięciem przychodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Zauważyć należy, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23, i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Kosztami podatkowymi są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, to wydatek musi:

·być poniesiony przez podatnika,

·być poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

·pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·być definitywny (rzeczywisty), czyli wartość poniesionego wydatku nie może zostać podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·zostać właściwie udokumentowany,

·nie być wymieniony w katalogu kosztów określonych w art. 23 ust. 1 ustawy.

Dla stwierdzenia, czy poniesione wydatki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej istotne jest ustalenie, czy wydatki te potrzebne są w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością.

Zatem, za uzasadnione racjonalnie i gospodarczo koszty, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła, jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy takie wydatki, które pozwolą podatnikowi efektywnie wykonywać swoje obowiązki w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Dla ustalenia wysokości kosztów najmu duże znaczenie ma treść zawartej umowy. Powinno z niej wynikać, jakie wydatki związane z wynajmowaną rzeczą ponosi właściciel, a jakie najemca. Kosztami uzyskania przychodów będą więc udokumentowane kwoty ponoszone przez wynajmującego na utrzymanie lokalu i należy je zakwalifikować w ciężar kosztów uzyskania przychodu w momencie ich zapłaty. Jednakże wydatki te muszą być faktycznie poniesione przez wynajmującego, a nie przez najemcę.

Z opisu zawartego we wniosku wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą. Aktualnie działalność gospodarczą prowadzi Pani w dwóch lokalach na podstawie dwóch umów najmu z dwoma różnymi właścicielami sąsiednich nieruchomości. Jeden z właścicieli nieruchomości zaproponował w ubiegłym roku, że sporządzi aneks do umowy najmu, polegający na zobowiązaniu Pani firmy jako najemcy lokalu użytkowego, do opłacania w czterech miesiącach roku oprócz ustalonej w umowie kwoty czynszu, również części kwartalnej raty podatku od nieruchomości (jaka wynika z powierzchni lokalu użytkowego, który Pani wynajmuje. Wynajmujący jest zwolniony przez Urząd Skarbowy z płacenia podatku VAT i wystawia Pani faktury niezawierające podatku VAT.

Z treści wniosku wynika także, że zgodnie z aneksem do umowy, najemca (Pani) opłaca na rachunek bankowy kwotę podatku od nieruchomości jaka wynika z decyzji Burmistrza Gminy (...) w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości za 2024 r. i jaka wynika z powierzchni wynajmowanego lokalu użytkowego przeznaczonego na działalność gospodarczą prowadzoną przez najemcę (Panią). Po dokonaniu opłaty przekazuje Pani wynajmującemu kopię papierowego wydruku potwierdzającego wykonanie opłaty.

Zaznaczyła Pani również, że ponoszony wydatek na lokal (cztery części kwartalnej raty podatku od nieruchomości) sprawia, że ma Pani zachowaną możliwość korzystania z lokalu użytkowego w centrum miasta, innymi słowy zabezpiecza Pani źródło przychodów z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, co pozwala Pani osiągać, uzyskiwać przychód.

Wydatki, o których mowa w analizowanej sprawie nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów musi również pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Jak wynika z wniosku i jego uzupełnienia, zapłacony przez Panią podatek od nieruchomości stanowi wydatek, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozostaje w związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą. Wobec tego, może Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatek poniesiony przez Panią na podatek od nieruchomości płacony z tytułu wynajmowanej nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że poniesione przez Panią opłaty na podatek od nieruchomości wynajmowanego lokalu, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pani stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania. Inne kwestie nie podlegały ocenie. Treść aneksu do umowy zawarta w stanie faktycznym wniosku nie jest przedmiotem oceny i nie podlega analizie.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako: „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).