Interpretacja indywidualna z dnia 6 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.39.2023.1.MWJ

Brak opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży samochodów i broni oraz sposobu udokumentowania ww. czynności.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży samochodów i broni oraz sposobu udokumentowania ww. czynności.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…)- Miasto na prawach powiatu (zwanym dalej Miasto (…)) jako jednostka samorządu terytorialnego jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

1 stycznia 2017 r. doszło do scentralizowania rozliczeń VAT Miasta (…) i jego jednostek samorządu terytorialnego. Od tego okresu Miasto rozlicza podatek od towarów i usług łącznie z wszystkimi scentralizowanymi jednostkami samorządu terytorialnego. W strukturze scentralizowanych jednostek znajduje się Straż Miejska w (…). Jednostka ta realizuje czynności z zakresu zadań publicznych dotyczących porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli. Zadania Straży Miejskiej określone zostały w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych. Jednostka ta realizuje zadania własne zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz art. 4 ust. 1 pkt 15 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym. Jest to działalność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.).

Jednostka jest właścicielem mienia ruchomego tj. samochodów i broni, służących do wykorzystania na zadania własne. Zakupione przez Straż Miejską mienie zostało nabyte do działalności publicznej, niepodlegającej opodatkowaniu VAT i w chwili zakupu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu. Przy ich zakupie nie dokonano odliczenia podatku naliczonego VAT, a następnie nie były one wykorzystywane do prowadzenia czynności opodatkowanych, lecz tylko i wyłącznie do realizacji celów, które stanowią działalność publiczną tj. zadania publiczne dotyczące porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli. Z uwagi na fakt, iż powyższe samochody i broń stały się nieużyteczne, jednostka sprzedała je osobom fizycznym lub podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą. Przed dokonaniem sprzedaży sprzęt nie był wykorzystywany ani udostępniany innym podmiotom - ani odpłatnie, ani nieodpłatnie.

Od 01.01.2017 r. Straż Miejska w (…) dokonując sprzedaży towarów używanych (wykorzystywanych do działalności statutowej), po przeanalizowaniu czy w odniesieniu do tych towarów przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a także czy towary te wykorzystywane były do wykonywania czynności nie dających prawa do odliczenia (zwolnionej z opodatkowania, niepodlegającej opodatkowaniu), traktuje taką sprzedaż jako zwolnioną z VAT i dokumentuje fakturą.

Pytania

1.Czy Miasto sprzedając (za pośrednictwem jednostki budżetowej - Straży Miejskiej w (…)) składniki majątku wykorzystywane wyłącznie do działalności publicznej, tj. działalności dotyczącej porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli (pozostającej poza zakresem uregulowanym przepisami podatku od towarów i usług), powinno potraktować taką sprzedaż jako wyłączoną z VAT, czyli niepodlegającą podatkowi VAT?

2.Jaki dokument należy wystawić w celu udokumentowania ww. czynności niepodlegających podatkowi VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1 - Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż przez Straż Miejską samochodów i broni w opisanej sytuacji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ w ramach realizacji tej czynności Miasto korzystać będzie z wyłączenia z kręgu podatników VAT, w myśl art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ad 2 - Zdaniem Wnioskodawcy ww. sprzedaż przez Straż Miejską składników majątku wykorzystywanych wyłącznie do działalności publicznej nie powinna być dokumentowana fakturą (winna być dokumentowana notą bądź umową).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad 1 - Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Ponadto według art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Natomiast zadania Straży Miejskiej określone zostały w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych. Jednostka ta realizuje zadania własne zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz art. 4 ust. 1 pkt 15 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym.

W związku z powyższym Straż Miejska sprzedając samochody i broń nie działała w charakterze podatnika, gdyż zakupione środki wykorzystywane były wyłącznie do realizacji zadań publicznoprawnych. Przy ich zakupie nie przysługiwało Jednostce prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, czego przykładem są:

1.Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS Nr 0112-KDIL2-1.4012.155.2018.1.AS z 24.04.2018 r.:

„Dokonując sprzedaży samochodu osobowego wykorzystywanego przez Straż Miejską, Wnioskodawca będzie korzystał z wyłączenia od opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, a zatem nie będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, a co za tym idzie, czynność tę należy więc traktować jako czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.”

2.Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS Nr 0113-KDIPT1-1.4012.830.2019.2.ŻR z 21.02.2020 r.:

„Przedmiotowy samochód był wykorzystywany wyłącznie do działań ustawowych, tj. do zadań zgodnych z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, czyli czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, nie zaś na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej. W konsekwencji, nie ma podstaw do uznania, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży przedmiotowego samochodu będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług. Oznacza to, że sprzedaż ww. samochodu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. W świetle powyższego uznać należy, iż Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodu będącego przedmiotem opisu sprawy, nie będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a tym samym ww. sprzedaż samochodu należy traktować jako czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.”

3.Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS Nr 011-KDIPT1-3.4012.626.2020.2.JM z 16.10.2020 r.:

„Zatem przedmiotowe samochody były wykorzystywane wyłącznie do działań ustawowych, tj. do zadań zgodnych z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, czyli czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, nie zaś na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej. W konsekwencji, nie ma podstaw do uznania, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży przedmiotowych samochodów działał jako podatnik podatku od towarów i usług. Oznacza to, że sprzedaż ww. samochodów nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W świetle powyższego uznać należy, iż Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodów będących przedmiotem opisu sprawy, nie działał jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a tym samym ww. sprzedaż samochodów należy traktować jako czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.”

Ad 2 - Zgodnie z art. 106b ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

·sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

·wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

·wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

·otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Natomiast w myśl art. 106b ust. 2 - Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Z powołanych przepisów wynika, że do wystawienia faktury zobowiązany jest podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast Miasto (Straż Miejska) sprzedając samochody i broń nie działa w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem Straż Miejska taką sprzedaż powinna dokumentować notą bądź umową.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydawanej przez organ podatkowy, czego przykładem są:

1.Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS Nr 0113-KDIPT1-3.4012.626.2020.2.JM z 16.10.2020 r.:

„Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodów będących przedmiotem opisu sprawy, nie działał jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a tym samym ww. sprzedaż samochodów należy traktować jako czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, tym samym brak jest podstaw do wystawienia przez Wnioskodawcę faktury dokumentującej ww. sprzedaż bowiem faktury są dowodem dokumentującym wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji sprzedaż samochodów służbowych Straży Miejskiej nie powinna być dokumentowana fakturami.”

2.Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS 0113-KDIPT1-1.4012.830.2019.2.ŻR z 21.02.2020 r.:

„W związku ze sprzedażą samochodu wykorzystywanego przez Straż Miejską, Wnioskodawca - zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy - będzie działał jako organ władzy, a zatem czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem z tytułu dokonania ww. czynności Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wystawiania faktury.”

3.Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS Nr 0112-KDIL2-1.4012.155.2018.1.AS z 4.04.2018 r.:

„W związku ze sprzedażą samochodu osobowego wykorzystywanego przez Straż Miejską, Gmina - zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy - będzie działała jako organ władzy, a zatem czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem z tytułu dokonania ww. czynności Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wystawiania faktury”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika działającego w takim charakterze.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 ust. 1 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

·dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,

·odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powołany wyżej przepis art. 15 ust. 6 ustawy, jak i cyt. przepis Dyrektywy, wyłączają z opodatkowania organy podlegające prawu publicznemu, jeżeli prowadzą daną działalność jako organy publiczne, nawet wtedy, gdy pobierają z tytułu tej działalności wynagrodzenie. Czynności, w których organy te uczestniczą jako organy publiczne, to określone prawem czynności wykonywane w interesie publicznym. Zatem czynności, w stosunku do których organy publiczne nie są traktowane jako podatnicy, to czynności wykonywane przez nie w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, a także czynności, do których wykonywania są uprawnione wyłącznie organy publiczne.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, należy stwierdzić, iż generalnie organy publiczne są uznawane za podatników. Dotyczy to jednakże tylko tej sfery, w której faktycznie występuje konsumpcja oraz gdzie podmioty te mogą konkurować z podmiotami prawa prywatnego.

Kryterium decydującym o uznaniu organu władzy publicznej za podatnika podatku od towarów i usług jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności. Szczególnie jest to uzasadnione w tych przypadkach, gdzie identyczne czynności lub bardzo zbliżone czynności bądź też transakcje mogą być wykonywane przez podmioty prywatne (np. przedsiębiorców).

Należy nadmienić, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegającej opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 40):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminnego należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na postanowienie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 20 marca 2014 r. w sprawie C-72/13 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, w którym orzekł, że „(…) dyrektywę 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się ona opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji takich jak te zamierzone przez Gminę …., o ile sąd odsyłający stwierdzi, iż transakcje te stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 9 ust. 1 tej dyrektywy oraz iż nie są wykonywane przez rzeczoną gminę w charakterze organu władzy publicznej w rozumieniu art. 13 ust. 1 akapit pierwszy owej dyrektywy. Jeśli jednak należałoby uznać te transakcje za wykonywane przez wspomnianą gminę działającą w charakterze organu władzy publicznej, przepisy dyrektywy 2006/112 nie sprzeciwiałyby się ich opodatkowaniu, gdyby sąd odsyłający stwierdził, że ich zwolnienie mogłoby prowadzić do znaczących zakłóceń konkurencji w rozumieniu art. 13 ust. 2 tej dyrektywy.”

Mając na względzie powyższe postanowienie należy każdorazowo badać, czy sprzedaż majątku Gminy podlega wyłączeniu z VAT. Należy pamiętać, że w każdym przypadku konieczna jest ocena spełniania przesłanek art. 9 i 13 dyrektywy 2006/112/WE (odpowiednio art. 15 ustawy) w konkretnych okolicznościach faktycznych sprawy.

Przenosząc zatem powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy w pierwszej kolejności ustalić czy dokonując sprzedaży samochodów i broni, będących przedmiotem opisu sprawy, działali Państwo w charakterze podatnika VAT, a sprzedaż należy traktować w kategorii czynności, dla której działali Państwo w charakterze podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. 01 stycznia 2017 r.doszło do scentralizowania rozliczeń VAT Miasta i jego jednostek samorządu terytorialnego. Od tego okresu Miasto rozlicza podatek od towarów i usług łącznie z wszystkimi scentralizowanymi jednostkami samorządu terytorialnego. W strukturze scentralizowanych jednostek znajduje się Straż Miejska. Jednostka jest właścicielem mienia ruchomego tj. samochodów i broni. Zakupione przez Straż Miejską mienie zostało nabyte do działalności publicznej, niepodlegającej opodatkowaniu VAT i w chwili zakupu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu. Przy ich zakupie nie dokonano odliczenia podatku naliczonego VAT, a następnie nie były one wykorzystywane do prowadzenia czynności opodatkowanych, lecz tylko i wyłącznie do realizacji celów, które stanowią działalność publiczną tj. zadania publiczne dotyczące porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli. Straż Miejska sprzedała samochody i broń. Przed dokonaniem sprzedaży sprzęt nie był wykorzystywany ani udostępniany innym podmiotom - ani odpłatnie, ani nieodpłatnie.

Zatem przedmiotowe samochody i broń były wykorzystywane wyłącznie do działań ustawowych, tj. do zadań zgodnych z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, czyli czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, nie zaś na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej. W konsekwencji, nie ma podstaw do uznania, że dokonując sprzedaży ww. samochodów i broni działali Państwo jako podatnik podatku od towarów i usług. Oznacza to, że sprzedaż ww. składników majątku nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W świetle powyższego uznać należy, iż dokonując sprzedaży samochodów i broni, będących przedmiotem opisu sprawy, nie działali Państwo jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a tym samym ww. sprzedaż samochodów i broni należy traktować jako czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 1 uznaję za prawidłowe.

Odnosząc się do sposobu udokumentowania sprzedaży samochodów i broni, wskazać należy, że zasady dotyczące dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawarte w Dziale XI rozdziale 1 ustawy.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Przepis art. 106b ust. 2 ustawy stanowi, że:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Zatem z ww. przepisów wynika, że do wystawienia faktury, co do zasady, zobowiązany jest podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że faktury są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy, mają znaczenie dowodowe.

Ponieważ, jak stwierdzono powyżej dokonując sprzedaży samochodów i broni, będących przedmiotem opisu sprawy, nie działali Państwo jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, to tym samym sprzedaż ww. składników majątku należy traktować jako czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem brak jest podstaw do wystawienia przez Państwa faktury dokumentującej ww. sprzedaż, bowiem faktury są dowodem dokumentującym wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności sprawy oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że sprzedaż samochodów i broni należącej do Straży Miejskiej nie powinna być dokumentowana fakturami.

Powyższa sprzedaż może być udokumentowana na podstawie innych dokumentów księgowych w tym not księgowych. Nic nie wskazuje również, że dokumentem takim nie może być umowa cywilnoprawna. Należy jednak zaznaczyć, że nota księgowa jak i umowa nie są dokumentami przewidzianymi przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług i jako takie nie są objęte ich regulacją. Brak jest jednakże przeciwwskazań na gruncie przedmiotowych przepisów dla takiego sposobu udokumentowania.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 2 uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnośnie natomiast powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).