Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 6 marca 2024 r., sygn. II SA/Gl 1795/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Gapiński, Sędziowie Asesor WSA Aneta Majowska, Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.), Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 marca 2024 r. sprawy ze skargi D. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej z dnia 4 września 2023 r. nr SKO.IV424/2134/2023 w przedmiocie nienależnie pobranego zasiłku pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Burmistrz Miasta C. decyzją z 9 czerwca 2023 r. nr [...] wydaną na podstawie art. 20, art. 24 ust. 2a i art. 30 ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 390) oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego ustalił D.T. (dalej jako strona lub skarżący) kwotę nienależnie pobranego zasiłku pielęgnacyjnego za okres od 1 lutego 2021 r. do 30 kwietnia 2023 r. w kwocie 5827,68 zł. i nakazał zwrot należności głównej oraz odsetek za opóźnienie naliczonych od 1 dnia miesiąca następującego po miesiącu wypłaty świadczenia do dnia spłaty. W uzasadnieniu decyzji organ ten wskazał, że strona decyzją z 19 marca 2019 r. otrzymała zasiłek pielęgnacyjny. Następnie organ podkreślił, że [...] r. wydane zostało nowe orzeczenie ustalające umiarkowany stopień niepełnosprawności, co spowodowało, że powyższa decyzja utraciła swoją moc, gdyż strona nie spełniała wymogów do otrzymania wnioskowanego świadczenia. W konsekwencji w okresie od 1 lutego 2021 r. strona pobierała zasiłek pielęgnacyjny, który jej nie przysługiwał.

Pismem z 22 czerwca 2023 r. strona wniosła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku – Białej. W odwołaniu tym wyraziła swoje niezadowolenie z otrzymanego rozstrzygnięcia i podniosła zarzut naruszenia postanowień art. 11 Kodeksu postępowania administracyjnego, a zatem zasady przekonywania. Zdaniem odwołującego uzasadnienie decyzji powinno zawierać wskazanie, którym dowodom organ przyznał moc dowodową, a którym takiej mocy odmówił. Na poparcie swojego stanowiska strona przywołała szereg orzeczeń sądów administracyjnych, które w jej ocenie potwierdzają jej stanowisko. W dalszej kolejności wskazała na naruszenie postanowień art. 7, art. 77 § 1 jak również art. 80 powyższego Kodeksu poprzez nie wyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności sprawy. W ocenie odwołującego w sprawie tej nie wystąpiły przesłanki przewidziane postanowieniami art. 30 ustawy o świadczeniach rodzinnych, ponieważ strona nie została prawidłowo pouczona o obowiązku informowania organu administracji o zmianie sytuacji osobistej. W jej ocenie w dalszym ciągu jest osobą niepełnosprawną i wynika to z orzeczeń lekarza orzecznika ZUS.