Wyrok WSA w Lublinie z dnia 9 lipca 2025 r., sygn. I SA/Lu 137/25

Kara umowna z tytułu opóźnień niezawinione przez dłużnika może być uznana za koszt uzyskania przychodu, o ile nie mieści się w enumeratywnym wyłączeniu art. 16 ust. 1 pkt 22 u.p.d.o.p., co pozwala na jej zaliczenie do kosztów zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marcin Małek Sędziowie Sędzia WSA Monika Kazubińska-Kręcisz (sprawozdawca) Sędzia WSA Grzegorz Wałejko Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Woźny po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lipca 2025 r. sprawy ze skargi W. Spółki Akcyjnej z siedzibą w Ś. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 stycznia 2025 r. nr 0111-KDIB1-2.4010.567.2024.2.BD w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w części uznania stanowiska skarżącego za nieprawidłowe I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną w zaskarżonej części; II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz W. Spółki Akcyjnej z siedzibą w Ś. kwotę 697 zł (sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.