Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 października 2025 r., sygn. IV SA/Po 518/25

Wniosek o stwierdzenie nadpłaty został złożony po terminie przedawnienia przewidzianym w art. 70 § 1 o.p., co uzasadniało oddalenie skargi P. S.A. przez Wojewódzki Sąd Administracyjny i utrzymanie decyzji Kolegium w mocy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Witkowicz-Grochowska (spr.) Sędzia WSA Tomasz Grossmann Sędzia WSA Sebastian Michalski Protokolant st. sekr. sąd. Monika Zaporowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2025 r. sprawy ze skargi P. S.A. z siedzibą w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 26 lutego 2025 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty opłat rocznych oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 10.04.2024 roku w sprawie o sygn. akt IV SA/Po 71/24 uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 15.11.2023 roku oraz poprzedzającą ją decyzję Marszałka Województwa [...] z dnia 15.07.2022 roku. Zgodnie z wyrokiem Marszałek jest uprawniony i zobowiązany do rozpoznania w pełni sprawy w przedmiocie żądania ustalenia nadpłaty uiszczonych opłat rocznych, a przepisy prawa nie uzależniają prowadzenia sprawy dotyczącej stwierdzenia nadpłaty należności i opłat rocznych od wydania ostatecznej i prawomocnej decyzji w przedmiocie wygaśnięcia (bądź zmiany) decyzji udzielającej zezwolenia na wyłączenie gruntów z produkcji rolnej. Marszałek, jako wierzyciel sam winien zbadać, czy beneficjent decyzji wyłączeniowej uiścił opłatę roczną czy też obowiązek jej uiszczenia już wygasł, a mimo to pojawiały się wpłaty. Podkreślono także, że obowiązek uiszczania opłat rocznych w przypadku upływu 20-letniego terminu określonego przepisach ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych wygasa, co nie oznacza, że sama decyzja wyłączeniowa stała się bezprzedmiotowa. Na stronie spoczywać może, bowiem dalej obowiązek dokonania rekultywacji czy uiszczania ewentualnych opłat sankcyjnych. Zgodnie z wymienionym powyżej wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu maksymalny okres wnoszenia opłat rocznych z tytułu czasowego wyłączenia gruntów z produkcji rolniczej wynosi 20 lat niezależnie czy decyzja o wyłączeniu gruntów z produkcji rolniczej wydana została na podstawie ustawy z dnia 26 marca 1982 roku czy też na podstawie ustawy z dnia 3 lutego 1995 roku. Sąd wskazał, że przy ponownym rozpatrzeniu sprawy organy winny rozpoznać wniosek skarżącej spółki P. S.A. w K. o stwierdzenie nadpłaty, w szczególności zebrać materiał dowodowy i ustalić stan faktyczny pozwalający na rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy, a zatem ustalić czy skarżąca spółka uiściła należności z tytułu opłat rocznych z tytułu wyłączenia gruntów z produkcji rolniczej, mimo że obowiązek ich uiszczenia już wygasł z uwagi na upływ czasu określony w decyzji o zezwoleniu na wyłączenie gruntów z produkcji rolniczej, czy też z uwagi na zakończenie stanu wyłączenia z produkcji rolniczej.