Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 listopada 2025 r., sygn. II SA/Gd 550/25

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Diana Trzcińska Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Asesor WSA Jakub Chojnacki po rozpoznaniu w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 listopada 2025 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 19 maja 2025 r., nr 010070/680/3462301/2024 (postępowanie numer 4653377059) w przedmiocie świadczenia wychowawczego uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

M. K. (dalej jako: skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej jako: Prezes ZUS) z 19 maja 2025 r., nr 010070/680/3462301/2024 (postępowanie numer 4653377059), którą utrzymano w mocy decyzję ZUS z 20 maja 2024 r. o odmowie przyznania skarżącemu świadczenia wychowawczego na córkę.

Skarga została wniesiona w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Wnioskiem z 15 kwietnia 2024 r. skarżący wystąpił o świadczenie wychowawcze 800+ na okres od 1 czerwca 2024 r. do 31 maja 2025 r., na córkę A.

Decyzją z 20 maja 2024 r. ZUS odmówił przedmiotowego świadczenia wskazując, że wnioskodawca nie sprawuje faktycznej opieki nad dzieckiem. Z dołączonych dokumentów wynika bowiem, że sprawowana opieka nie jest opieką naprzemienną.

W odwołaniu od tej decyzji strona powołała się na przedłożony w toku postępowania protokół z posiedzenia Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 12 kwietnia 2024 r. w sprawie sygn. akt I ACa 1506/22 i wyrok w tej sprawie, z których wynika, że córka od września 2023 r. zamieszkuje z wnioskodawcą i znajduje się pod jego faktyczną opieką. Powyższe potwierdził Sąd Apelacyjny uchylając pkt 4 wyroku rozwodowego i zamiast alimentów od pozwanego na rzecz córki, zasądził od powódki, M. M., na rzecz córki alimenty płatne do rąk ojca. Uchylenie alimentów ciążących na jednym z rodziców i zobowiązanie drugiego rodzica świadczy zaś o tym, że pierwszy rodzic sprawuje faktyczną opiekę nad dzieckiem. Ponadto organ nie uwzględnił, że pełnomocnik powódki podczas rozprawy potwierdził faktyczną opiekę ojca nad córką.