Gminne programy pomocowe zachętą dla przedsiębiorców

Kwestią dość często podnoszoną w praktyce gminnej jest problem opracowywania tzw. programów pomocowych w zakresie zwolnień podatkowych (zwłaszcza podatku od nieruchomości). W tym kontekście dość regularnie pada pytanie, czy konieczne jest opracowywanie takich programów przez gminy. Odpowiedzi na tak postawione pytanie w zasadzie udziela pośrednio sama ustawa z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2006 r. nr 121, poz. 844). Każda bowiem rada gminy, która korzysta z delegacji zawartej np. w art. 7 ust. 3 (zwolnienia przedmiotowe z podatku od nieruchomości) czy art. 12 ust. 4 (zwolnienia z podatku od środków transportowych) wymienionej ustawy i wprowadza w drodze uchwały zwolnienia podatkowe (spełniające przesłanki pomocy publicznej określone w art. 87 ust. 1 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską), opracowuje przez to właśnie taki program pomocowy. Tym samym gmina, która takiej uchwały nie podejmie (a leży to wyłącznie w kwestii uznaniowości każdej gminy), nie ma i nie musi mieć programu pomocowego, co oczywiście wcale nie oznacza, że nie może udzielać innej pomocy, chociażby przykładowo na podstawie ustawy - Ordynacja podatkowa. Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 7 ustawy z 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz.U. z 2007 r. nr 59, poz. 404), program pomocowy musi być aktem normatywnym o charakterze generalnym i abstrakcyjnym, co jest niewątpliwie spełnione w przypadku uchwał podatkowych będących efektem prawotwórczej działalności organów stanowiących gminy.