Wyrok NSA z dnia 1 lipca 2015 r., sygn. II FSK 1432/15

Artykuł 222 Ordynacji podatkowej, jako przepis wyjątkowy powinien być interpretowany w sposób ścisły. Wykładnia rozszerzająca prowadzić bowiem może do ograniczenia jednego z podstawowych praw procesowych strony postępowania podatkowego, jakim jest prawo do instancyjnej kontroli decyzji, a w konsekwencji do kontroli sądowej. Wynika z tego, że organy podatkowe mogą dokonywać dowolnej interpretacji treści pisma strony, w szczególności ustalać treść żądania strony, jeśli nie jest ono w piśmie wskazane.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Protokolant Maciej Wojtuń, po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Sz 813/11 w sprawie ze skargi P. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia 4 sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie pozostawienia zażalenia bez rozpatrzenia uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie.