Wyrok NSA z dnia 2 sierpnia 2016 r., sygn. II OSK 1120/15
Przepis art. 151 Ppsa nie może stanowić samodzielnej podstawy kasacyjnej, gdyż jest to przepis ogólny (blankietowy), stanowiący jedynie prawną podstawę orzeczenia oddalającego skargę, nie jest zatem możliwe rozpoznanie takiego zarzutu, bez powiązania go z zarzutem naruszenia konkretnych przepisów Ppsa.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Robert Sawuła (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Teresa Kobylecka Sędzia NSA Małgorzata Miron Protokolant asystent sędziego Monika Mamińska po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 grudnia 2014 r. sygn. akt II SA/Kr 1469/14 w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 10 grudnia 2014 r., sygn. akt II SA/Kr 1469/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny (powoływany dalej jako: WSA) w Krakowie oddalił skargę R. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (SKO) w Krakowie z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Jak wskazano w uzasadnieniu powyższego wyroku decyzją z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] SKO w Krakowie odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta Krakowa z dnia [...] marca 2002 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia, na wniosek B. B. oraz R. i M. K., warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na zarurowaniu odcinka rowu melioracyjnego położonego na dz. nr [...] i [...] pomiędzy ul. [...], a ul. [...] w Krakowie.
Z wnioskami o ponowne rozpatrzenie powyższej sprawy wystąpili R. F. i M. F. oraz M. G.-Z. i K. Z.
