Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 3 lipca 2020 r., sygn. II SA/Gl 282/20

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska,, Sędzia WSA Edyta Kędzierska (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Koenigshaus, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lipca 2020 r. sprawy ze skargi "A." S.A. w S. na uchwałę Rady Miasta Chorzów z dnia 19 grudnia 2019 r. nr XVI/284/19 w przedmiocie ustanowienia pomnika przyrody oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 3 lutego 2020 r. "A" S.A. w S. (dalej jako: strona skarżąca), reprezentowane przez pełnomocnika - radcę prawnego M.B., wniosło skargę na uchwalę Rady Miasta Chorzów z dnia 19 grudnia 2019 r. nr XVI/284/19, w sprawie ustanowienia pomnika przyrody na terenie miasta Chorzów (dalej jako: "uchwała"), uznającą za pomnik przyrody dąb szypułkowy (Quercus robur) o obwodzie pnia wynoszącym 315 cm, rosnący na działce oznaczonej numerem geodezyjnym 5357/227, położonej przy ul. Długiej 67 w Chorzowie. Działka ta stanowi własność strony skarżącej.

W skardze pełnomocnik strony skarżącej podniósł zarzut naruszenia art. 83 ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie przyrody przez niezastosowanie i nieuwzględnienie, że wprowadzenie tej formy ochrony przyrody naruszy interes prawny skarżącego i uniemożliwi wydanie na rzecz właściciela urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego, decyzji zezwalającej na usunięcie przedmiotowego drzewa w przypadku konieczności konserwacji tych urządzeń. Ponadto pełnomocnik strony skarżącej zarzucił naruszenie art. 70 ust. 1 Prawa budowlanego poprzez brak zastosowania i nieuwzględnienie, że wprowadzenie przedmiotowej formy ochrony przyrody uniemożliwi skarżącemu wykonywanie obowiązkowych napraw obiektów budowlanych, stanowiących obiekty liniowe, znajdujących się w obszarze ochrony pomnika przyrody. W skardze podniesiono, że działka, na której znajduje się przedmiotowe drzewo, jest zabudowana pawilonem handlowym o powierzchni użytkowej 1.324,79 m2, a w obszarze zasięgu korzeni i korony drzewa przebiegają obsługujące ten pawilon handlowy sieci: kanalizacyjna, gazowa, telekomunikacyjna i elektroenergetyczna. Mając na względzie fakt, że zgodnie z § 2 uchwały, który stanowi, że ochrona pomnika przyrody obejmuje zasięg korony i systemu korzeniowego, oraz § 4 uchwały, który zakazuje niszczenia, uszkadzania i przekształcania obiektu, wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, uszkadzania i zanieczyszczania gleby, dokonywania zmian stosunków wodnych i umieszczania tablic reklamowych, w skardze sformułowano zarzut uniemożliwienia prowadzenia prac konserwacyjnych w/w instalacji. Pełnomocnik strony skarżącej wskazał też, że z uwagi na postępujący rozrost korony drzewa i jego systemu korzeniowego może dojść do zagrożenia funkcjonowania przebiegających w sąsiedztwie drzewa instalacji, co doprowadzi do uniemożliwienia funkcjonowania pawilonu handlowego i może spowodować znaczne straty finansowe skarżącego. Następnie pełnomocnik strony skarżącej podniósł, że zaskarżona uchwała narusza także art. 31 ust 3 i art. 64 Konstytucji RP, albowiem wprowadza ograniczenia w zakresie korzystania przez stronę skarżącą z konstytucyjnych praw i wolności w postaci prawa własności. Zdaniem pełnomocnika strony skarżącej organ nie dokonał analizy skutków podjęcia przedmiotowej uchwały, która uniemożliwia stronie skarżącej zachowanie w należytym stanie technicznym obiektów budowlanych i nakłada na skarżącego nadmierny ciężar, tym samym powodując naruszenie konstytucyjnej zasady proporcjonalności. Zarzucił, że w zaskarżonej uchwale nie wskazano ram czasowych obowiązywania przyjętej formy ochrony drzewa.