Wersja obowiązująca od 1995-12-31 do 2015-01-01

Rozdział 5

Orzekanie o potrzebie udzielenia urlopu zdrowotnego i o przedłużeniu leczenia

§ 32. [Urlop zdrowotny] 1. [10] O potrzebie udzielenia urlopu zdrowotnego policjantowi, funkcjonariuszowi: Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Służby Więziennej oraz strażakowi Państwowej Straży Pożarnej komisja lekarska orzeka w przypadku, gdy osoba badana mimo wykorzystania 12 miesięcy zwolnienia od wykonywania obowiązków służbowych z powodu choroby nie odzyskała zdolności do wykonywania tych obowiązków, a stan jej zdrowia rokuje poprawę w stopniu umożliwiającym dalsze pełnienie służby.

2. [11] (skreślony).

3. Osobę, o której mowa w ust. 1, znajdującą się w stanie chorych zakładu leczniczego stacjonarnego do wojewódzkiej komisji lekarskiej kieruje dyrektor tego zakładu, a w pozostałych przypadkach, na wniosek lekarza leczącego, kierownik jednostki organizacyjnej, w której ta osoba pełni służbę.

[10] § 32 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 7 lit. a) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 2 listopada 1995 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie właściwości i trybu postępowania komisji lekarskich podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych (Dz.U. Nr 146, poz. 712). Zmiana weszła w życie 31 grudnia 1995 r.

[11] § 32 ust. 2 skreślony przez § 1 pkt 7 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 2 listopada 1995 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie właściwości i trybu postępowania komisji lekarskich podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych (Dz.U. Nr 146, poz. 712). Zmiana weszła w życie 31 grudnia 1995 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1992-12-04 do 1995-12-30

Rozdział 5

Orzekanie o potrzebie udzielenia urlopu zdrowotnego i o przedłużeniu leczenia

§ 32. [Urlop zdrowotny] 1. [14] Urlopu zdrowotnego udziela się policjantowi, funkcjonariuszowi: Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Służby Więziennej oraz strażakowi Państwowej Straży Pożarnej, w razie gdy stan zdrowia danej osoby po leczeniu w zakładzie leczniczym stacjonarnym nie wymaga już dalszego leczenia w takim zakładzie, jednakże osoba ta nie odzyskała jeszcze w pełni zdolności do wykonywania obowiązków służbowych.

2. W uzasadnionych przypadkach urlopu zdrowotnego można udzielić w trakcie leczenia sanatoryjnego.

3. Osobę, o której mowa w ust. 1, znajdującą się w stanie chorych zakładu leczniczego stacjonarnego do wojewódzkiej komisji lekarskiej kieruje dyrektor tego zakładu, a w pozostałych przypadkach, na wniosek lekarza leczącego, kierownik jednostki organizacyjnej, w której ta osoba pełni służbę.

[14] § 32 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 9 października 1992 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie właściwości i trybu postępowania komisji lekarskich podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych (Dz.U. Nr 83, poz. 425). Zmiana weszła w życie 4 grudnia 1992 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1991-09-09 do 1992-12-03

Rozdział 5

Orzekanie o potrzebie udzielenia urlopu zdrowotnego i o przedłużeniu leczenia

§ 32. [Urlop zdrowotny] 1. Urlopu zdrowotnego udziela się policjantowi, funkcjonariuszowi: Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej lub Służby Więziennej, w razie gdy stan zdrowia danej osoby po leczeniu w zakładzie leczniczym stacjonarnym nie wymaga już dalszego leczenia w takim zakładzie, jednakże osoba ta nie odzyskała jeszcze w pełni zdolności do wykonywania obowiązków służbowych.

2. W uzasadnionych przypadkach urlopu zdrowotnego można udzielić w trakcie leczenia sanatoryjnego.

3. Osobę, o której mowa w ust. 1, znajdującą się w stanie chorych zakładu leczniczego stacjonarnego do wojewódzkiej komisji lekarskiej kieruje dyrektor tego zakładu, a w pozostałych przypadkach, na wniosek lekarza leczącego, kierownik jednostki organizacyjnej, w której ta osoba pełni służbę.