history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2003-08-01
[Sposób obniżenia wskaźnika zatrudnienia] [1] Pracodawca obniża wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o którym mowa w art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, zwanej dalej „ustawą”, w wysokości określonej w art. 21 ust. 2 albo ust. 2a ustawy, o wskaźnik ustalony według następującego wzoru:
WO = (3 x ZS + 2 x US) x 100%/ZOG,
gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące:
1) WO – wskaźnik obniżający,
2) ZS – zatrudnienie w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy pracowników zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności, u których stwierdzono schorzenie wymienione w § 1,
3) US – zatrudnienie w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy pracowników zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, u których stwierdzono schorzenie wymienione w § 1,
4) ZOG – zatrudnienie pracowników ogółem w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy
– z zastrzeżeniem § 2a.
[1] § 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki społecznej z dnia 17 czerwca 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie rodzajów schorzeń uzasadniających obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz sposobu jego obniżania (Dz.U. Nr 125, poz. 1162). Zmiana weszła w życie 1 sierpnia 2003 r.
Wersja obowiązująca od 2003-08-01
[Sposób obniżenia wskaźnika zatrudnienia] [1] Pracodawca obniża wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o którym mowa w art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, zwanej dalej „ustawą”, w wysokości określonej w art. 21 ust. 2 albo ust. 2a ustawy, o wskaźnik ustalony według następującego wzoru:
WO = (3 x ZS + 2 x US) x 100%/ZOG,
gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące:
1) WO – wskaźnik obniżający,
2) ZS – zatrudnienie w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy pracowników zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności, u których stwierdzono schorzenie wymienione w § 1,
3) US – zatrudnienie w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy pracowników zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, u których stwierdzono schorzenie wymienione w § 1,
4) ZOG – zatrudnienie pracowników ogółem w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy
– z zastrzeżeniem § 2a.
[1] § 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki społecznej z dnia 17 czerwca 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie rodzajów schorzeń uzasadniających obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz sposobu jego obniżania (Dz.U. Nr 125, poz. 1162). Zmiana weszła w życie 1 sierpnia 2003 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1998-10-13 do 2003-07-31
[Sposób obniżenia wskaźnika zatrudnienia] 1. Wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych obniża się w następujący sposób:
1) liczbę zatrudnionych pracowników ze schorzeniami, o których mowa w § 1, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, mnoży się przez współczynnik wynoszący:
a) 3 - w przypadku gdy osoba niepełnosprawna posiada orzeczenie o zakwalifikowaniu do znacznego stopnia niepełnosprawności,
b) 2 - w przypadku gdy osoba niepełnosprawna posiada orzeczenie o zakwalifikowaniu do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,
2) wielkości ustalone zgodnie z pkt 1 lit. a) i b) dodaje się, a sumę dzieli przez liczbę pracowników zatrudnionych w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy; otrzymany iloraz mnoży się przez 100%,
3) wartość wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych, ustaloną zgodnie z pkt 1 i 2, odejmuje się od 6% - w przypadku gdy jest niższa od 6%.
2. Różnica otrzymana jako wynik odejmowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, stanowi obniżony wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych.