Wersja obowiązująca od 2002.10.26 do 2008.07.25

1. [39] Stacjonarna metoda oceny pszczół polega na porównaniu wyników pomiarów lub obserwacji cech w poszczególnych grupach matek pszczelich, prowadzonych w okresie obejmującym co najmniej jedną zimowlę pszczół oraz zbiór miodu z pierwszego pożytku po zimowli, zwanym dalej „sezonem oceny”.

2. [40] Pomiary lub obserwacje, o których mowa w ust. 1, prowadzi się dla matek pszczelich urodzonych w danym roku, pozostających w danej grupie matek pszczelich przez cały sezon oceny.

3. Stacjonarna metoda oceny pszczół obejmuje następujące cechy:

1) miodność, w oparciu o szacowanie zapasów miodu w ulu lub zbiory miodu,

2) rozwój rodziny pszczelej, w oparciu o liczbę plastrów z czerwiem,

3) zimotrwałość, w oparciu o liczbę plastrów obsiadanych przez pszczoły i stan środowiska ula,

4) skłonność do rójki, w oparciu o reakcję na zabiegi przeciwrojowe,

5) [41] sposób zachowania wskazujący na ich łagodność albo złośliwość,

6) [42] cechy morfologiczne w oparciu o obserwacje ubarwienia lub pomiary części ciała pszczół, w przypadku określenia ich we wzorcu dla danej linii hodowlanej pszczół,

7) zachowanie pszczół, w oparciu o obserwacje stanu rodzin pszczelich podczas przeglądów.

[39] § 53 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 września 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu i metod prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz sposobu oznakowania i identyfikacji zwierząt do celów hodowlanych (Dz.U. Nr 169, poz. 1389). Zmiana weszła w życie 26 października 2002 r.

[40] § 53 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 września 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu i metod prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz sposobu oznakowania i identyfikacji zwierząt do celów hodowlanych (Dz.U. Nr 169, poz. 1389). Zmiana weszła w życie 26 października 2002 r.

[41] § 53 ust. 3 pkt 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 września 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu i metod prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz sposobu oznakowania i identyfikacji zwierząt do celów hodowlanych (Dz.U. Nr 169, poz. 1389). Zmiana weszła w życie 26 października 2002 r.

[42] § 53 ust. 3 pkt 6 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 września 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu i metod prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz sposobu oznakowania i identyfikacji zwierząt do celów hodowlanych (Dz.U. Nr 169, poz. 1389). Zmiana weszła w życie 26 października 2002 r.

Wersja obowiązująca od 2002.10.26 do 2008.07.25

1. [39] Stacjonarna metoda oceny pszczół polega na porównaniu wyników pomiarów lub obserwacji cech w poszczególnych grupach matek pszczelich, prowadzonych w okresie obejmującym co najmniej jedną zimowlę pszczół oraz zbiór miodu z pierwszego pożytku po zimowli, zwanym dalej „sezonem oceny”.

2. [40] Pomiary lub obserwacje, o których mowa w ust. 1, prowadzi się dla matek pszczelich urodzonych w danym roku, pozostających w danej grupie matek pszczelich przez cały sezon oceny.

3. Stacjonarna metoda oceny pszczół obejmuje następujące cechy:

1) miodność, w oparciu o szacowanie zapasów miodu w ulu lub zbiory miodu,

2) rozwój rodziny pszczelej, w oparciu o liczbę plastrów z czerwiem,

3) zimotrwałość, w oparciu o liczbę plastrów obsiadanych przez pszczoły i stan środowiska ula,

4) skłonność do rójki, w oparciu o reakcję na zabiegi przeciwrojowe,

5) [41] sposób zachowania wskazujący na ich łagodność albo złośliwość,

6) [42] cechy morfologiczne w oparciu o obserwacje ubarwienia lub pomiary części ciała pszczół, w przypadku określenia ich we wzorcu dla danej linii hodowlanej pszczół,

7) zachowanie pszczół, w oparciu o obserwacje stanu rodzin pszczelich podczas przeglądów.

[39] § 53 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 września 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu i metod prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz sposobu oznakowania i identyfikacji zwierząt do celów hodowlanych (Dz.U. Nr 169, poz. 1389). Zmiana weszła w życie 26 października 2002 r.

[40] § 53 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 września 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu i metod prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz sposobu oznakowania i identyfikacji zwierząt do celów hodowlanych (Dz.U. Nr 169, poz. 1389). Zmiana weszła w życie 26 października 2002 r.

[41] § 53 ust. 3 pkt 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 września 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu i metod prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz sposobu oznakowania i identyfikacji zwierząt do celów hodowlanych (Dz.U. Nr 169, poz. 1389). Zmiana weszła w życie 26 października 2002 r.

[42] § 53 ust. 3 pkt 6 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 września 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu i metod prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz sposobu oznakowania i identyfikacji zwierząt do celów hodowlanych (Dz.U. Nr 169, poz. 1389). Zmiana weszła w życie 26 października 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1999.06.11 do 2002.10.25

1. Stacjonarna metoda oceny pszczół polega na porównaniu wyników pomiarów lub obserwacji cech poszczególnych matek pszczelich danej linii hodowlanej pszczół, prowadzonych w okresie obejmującym co najmniej jedną zimowlę pszczół oraz zbiór miodu z pierwszego pożytku po zimowli, zwanym dalej "sezonem oceny".

2. Pomiary lub obserwacje, o których mowa w ust. 1, prowadzi się dla matek pszczelich urodzonych w danym roku i obsadzonych w rodzinach pszczelich pozostających w danej pasiece przez cały sezon oceny w takich samych warunkach.

3. Stacjonarna metoda oceny pszczół obejmuje następujące cechy:

1) miodność, w oparciu o szacowanie zapasów miodu w ulu lub zbiory miodu,

2) rozwój rodziny pszczelej, w oparciu o liczbę plastrów z czerwiem,

3) zimotrwałość, w oparciu o liczbę plastrów obsiadanych przez pszczoły i stan środowiska ula,

4) skłonność do rójki, w oparciu o reakcję na zabiegi przeciwrojowe,

5) charakter pszczół,

6) cechy morfologiczne, w oparciu o obserwacje ubarwienia i pomiary części ciała pszczół,

7) zachowanie pszczół, w oparciu o obserwacje stanu rodzin pszczelich podczas przeglądów.