Wersja obowiązująca od 2004.11.06 do 2007.05.19

1. Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów określa każdorazowo limit przyjęć na aplikację, biorąc pod uwagę potrzeby urzędów oraz warunki organizacyjne i finansowe aplikacji.

2. [2] Listę osób zakwalifikowanych do odbycia aplikacji ustala komisja, składająca się z kierownika aplikacji i jego zastępcy oraz upoważnionych przedstawicieli Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Prezesa Rządowego Centrum Legislacji i Szefa Służby Cywilnej, spośród osób określonych w art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej i art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953, z późn. zm.) – z uwzględnieniem ust. 3.

3. [3] Komisja ustala listę osób zakwalifikowanych do odbycia aplikacji po przeprowadzeniu rozmów kwalifikacyjnych z kandydatami, biorąc pod uwagę – oprócz wymagań określonych w przepisach wymienionych w ust. 2:

1) liczbę lat pracy kandydata, w tym liczbę lat pracy związanej z legislacją,

2) potrzeby urzędów administracji rządowej kierujących do odbycia aplikacji,

3) możliwości szkolenia pracowników niebędących członkami korpusu służby cywilnej.

[2] § 8 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 października 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie aplikacji legislacyjnej (Dz.U. Nr 231, poz. 2317). Zmiana weszła w życie 6 listopada 2004 r.

[3] § 8 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 października 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie aplikacji legislacyjnej (Dz.U. Nr 231, poz. 2317). Zmiana weszła w życie 6 listopada 2004 r.

Wersja obowiązująca od 2004.11.06 do 2007.05.19

1. Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów określa każdorazowo limit przyjęć na aplikację, biorąc pod uwagę potrzeby urzędów oraz warunki organizacyjne i finansowe aplikacji.

2. [2] Listę osób zakwalifikowanych do odbycia aplikacji ustala komisja, składająca się z kierownika aplikacji i jego zastępcy oraz upoważnionych przedstawicieli Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Prezesa Rządowego Centrum Legislacji i Szefa Służby Cywilnej, spośród osób określonych w art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej i art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953, z późn. zm.) – z uwzględnieniem ust. 3.

3. [3] Komisja ustala listę osób zakwalifikowanych do odbycia aplikacji po przeprowadzeniu rozmów kwalifikacyjnych z kandydatami, biorąc pod uwagę – oprócz wymagań określonych w przepisach wymienionych w ust. 2:

1) liczbę lat pracy kandydata, w tym liczbę lat pracy związanej z legislacją,

2) potrzeby urzędów administracji rządowej kierujących do odbycia aplikacji,

3) możliwości szkolenia pracowników niebędących członkami korpusu służby cywilnej.

[2] § 8 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 października 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie aplikacji legislacyjnej (Dz.U. Nr 231, poz. 2317). Zmiana weszła w życie 6 listopada 2004 r.

[3] § 8 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 października 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie aplikacji legislacyjnej (Dz.U. Nr 231, poz. 2317). Zmiana weszła w życie 6 listopada 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001.06.10 do 2004.11.05

1. Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów określa każdorazowo limit przyjęć na aplikację, biorąc pod uwagę potrzeby urzędów oraz warunki organizacyjne i finansowe aplikacji.

2. Listę osób zakwalifikowanych do odbycia aplikacji ustala komisja, składająca się z upoważnionego przedstawiciela Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów [3], kierownika aplikacji i jego zastępcy oraz przedstawiciela Szefa Służby Cywilnej, spośród osób określonych w art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255) i art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i N r 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69) – z uwzględnieniem ust. 3.

3. Komisja, ustalając listę osób zakwalifikowanych do odbycia aplikacji, bierze pod uwagę – oprócz wymagań określonych w przepisach wymienionych w ust. 2:

1) liczbę lat pracy kandydata, w tym liczbę lat pracy związanej z legislacją,

2) [4] potrzeby urzędów administracji rządowej kierujących do odbycia aplikacji,

3) [5] możliwości szkolenia pracowników niebędących członkami korpusu służby cywilnej.

[3] § 8 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 21 maja 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie aplikacji legislacyjnej (Dz.U. Nr 52, poz. 541). Zmiana weszła w życie 10 czerwca 2001 r.

[4] § 8 ust. 3 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 21 maja 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie aplikacji legislacyjnej (Dz.U. Nr 52, poz. 541). Zmiana weszła w życie 10 czerwca 2001 r.

[5] § 8 ust. 3 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 21 maja 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie aplikacji legislacyjnej (Dz.U. Nr 52, poz. 541). Zmiana weszła w życie 10 czerwca 2001 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2000.05.27 do 2001.06.09

1. Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów określa każdorazowo limit przyjęć na aplikację, biorąc pod uwagę potrzeby urzędów oraz warunki organizacyjne i finansowe aplikacji.

2. Listę osób zakwalifikowanych do odbycia aplikacji ustala komisja, składająca się z Prezesa Rządowego Centrum Legislacji, kierownika aplikacji i jego zastępcy oraz przedstawiciela Szefa Służby Cywilnej, spośród osób określonych w art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255) i art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i N r 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69) – z uwzględnieniem ust. 3.

3. Komisja, ustalając listę osób zakwalifikowanych do odbycia aplikacji, bierze pod uwagę – oprócz wymagań określonych w przepisach wymienionych w ust. 2:

1) liczbę lat pracy kandydata, w tym liczbę lat pracy związanej z legislacją,

2) potrzeby urzędów zapewniających obsługę legislacyjną centralnych organów państwa,

3) potrzebę szkolenia prawników zatrudnionych w urzędach administracji rządowej w województwie.