§ 3. [Dane niezbędne do wystawienia recepty] 1. Dane niezbędne do wystawienia recepty, jeżeli co najmniej jeden z przepisanych leków, materiałów medycznych, preparatów diagnostycznych lub sprzętów jednorazowego użytku ma być wydany za opłatą ryczałtową, za częściową odpłatnością lub bezpłatnie, zwanych dalej „refundowanymi lekami i materiałami medycznymi”, obejmują:

1) dane dotyczące podmiotu, zwanego dalej „upoważnionym podmiotem”, z którym Kasa Chorych zawarła umowę zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, zwanej dalej „ustawą o puz”, określone w § 4,

2) dane dotyczące pacjenta:

a) imię (imiona) i nazwisko,

b) adres zamieszkania,

c) wiek – w przypadku pacjenta do lat 18,

d) identyfikator Kasy Chorych, w której ubezpieczony jest pacjent, określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia, a jeżeli pacjent nie jest ubezpieczony – znak „X”,

e) kod uprawnień dodatkowych pacjenta, określony w załączniku nr 2 [4] do rozporządzenia, a jeżeli pacjentowi nie przysługują te uprawnienia – znak „X”,

f) kod uprawnień dla pacjentów chorujących na choroby określone w przepisach wydanych na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy o puz, w postaci znaku „P”, a jeżeli pacjentowi nie przysługują te uprawnienia – znak „X”,

3) [5] dane dotyczące przepisanych leków lub materiałów medycznych określone w § 6,

4) datę wystawienia recepty,

5) dane dotyczące osoby wystawiającej receptę, w tym co najmniej:

a) imię i nazwisko,

b) numer prawa wykonywania zawodu lekarza określony w odrębnych przepisach.

2. Dane, o których mowa w ust. 1, mogą być dodatkowo przedstawione na recepcie techniką służącą do ich automatycznego odczytu, a w szczególności w postaci jedno- lub dwuwymiarowych kodów kreskowych.

3. Jeżeli osoba wystawiająca receptę wystawia ją dla siebie albo dla małżonka, zstępnych lub wstępnych w linii prostej, w części recepty przeznaczonej na wpisanie danych pacjenta wpisuje dodatkowo odpowiednią adnotację: „pro auctore” lub „pro familia”. Na recepcie wystawianej z adnotacją „pro auctore” dane dotyczące pacjenta, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą nie zawierać elementów, które są umieszczone na pieczęci lekarskiej.

4. Na recepcie, o której mowa w ust. 1, może być umieszczony dodatkowo:

1) numer potwierdzający identyfikację pacjenta określony w odrębnych przepisach,

2) numer recepty nadawany przez Kasę Chorych w przypadku, o którym mowa w § 9 ust. 2, którego sposób budowy określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

5. Dane, o których mowa w ust. 4, jeżeli występują na recepcie, muszą być dodatkowo przedstawione techniką służącą do ich automatycznego odczytu, a w szczególności w postaci jedno- lub dwuwymiarowych kodów kreskowych.

6. Sposób przedstawiania danych w postaci kodu kreskowego, o którym mowa w ust. 2 i 5, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

§ 3. [Dane niezbędne do wystawienia recepty] 1. Dane niezbędne do wystawienia recepty, jeżeli co najmniej jeden z przepisanych leków, materiałów medycznych, preparatów diagnostycznych lub sprzętów jednorazowego użytku ma być wydany za opłatą ryczałtową, za częściową odpłatnością lub bezpłatnie, zwanych dalej „refundowanymi lekami i materiałami medycznymi”, obejmują:

1) dane dotyczące podmiotu, zwanego dalej „upoważnionym podmiotem”, z którym Kasa Chorych zawarła umowę zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, zwanej dalej „ustawą o puz”, określone w § 4,

2) dane dotyczące pacjenta:

a) imię (imiona) i nazwisko,

b) adres zamieszkania,

c) wiek – w przypadku pacjenta do lat 18,

d) identyfikator Kasy Chorych, w której ubezpieczony jest pacjent, określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia, a jeżeli pacjent nie jest ubezpieczony – znak „X”,

e) kod uprawnień dodatkowych pacjenta, określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia, a jeżeli pacjentowi nie przysługują te uprawnienia – znak „X”,

f) kod uprawnień dla pacjentów chorujących na choroby określone w przepisach wydanych na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy o puz, w postaci znaku „P”, a jeżeli pacjentowi nie przysługują te uprawnienia – znak „X”,

3) treść recepty określoną w § 6,

4) datę wystawienia recepty,

5) dane dotyczące osoby wystawiającej receptę, w tym co najmniej:

a) imię i nazwisko,

b) numer prawa wykonywania zawodu lekarza określony w odrębnych przepisach.

2. Dane, o których mowa w ust. 1, mogą być dodatkowo przedstawione na recepcie techniką służącą do ich automatycznego odczytu, a w szczególności w postaci jedno- lub dwuwymiarowych kodów kreskowych.

3. Jeżeli osoba wystawiająca receptę wystawia ją dla siebie albo dla małżonka, zstępnych lub wstępnych w linii prostej, w części recepty przeznaczonej na wpisanie danych pacjenta wpisuje dodatkowo odpowiednią adnotację: „pro auctore” lub „pro familia”. Na recepcie wystawianej z adnotacją „pro auctore” dane dotyczące pacjenta, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą nie zawierać elementów, które są umieszczone na pieczęci lekarskiej.

4. Na recepcie, o której mowa w ust. 1, może być umieszczony dodatkowo:

1) numer potwierdzający identyfikację pacjenta określony w odrębnych przepisach,

2) numer recepty nadawany przez Kasę Chorych w przypadku, o którym mowa w § 9 ust. 2, którego sposób budowy określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

5. Dane, o których mowa w ust. 4, jeżeli występują na recepcie, muszą być dodatkowo przedstawione techniką służącą do ich automatycznego odczytu, a w szczególności w postaci jedno- lub dwuwymiarowych kodów kreskowych.

6. Sposób przedstawiania danych w postaci kodu kreskowego, o którym mowa w ust. 2 i 5, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.