Wersja obowiązująca od 2004-08-03 do 2011-12-18

Art. 7. [Całkowity koszt kredytu] 1. Całkowity koszt kredytu oznacza wszystkie koszty wraz z odsetkami i innymi opłatami i prowizjami, które konsument jest zobowiązany zapłacić za kredyt, z wyjątkiem kosztów: [3]

1) które ponosi konsument w związku z niewykonaniem swoich zobowiązań wynikających z umowy o kredyt konsumencki,

2) które w związku z nabyciem rzeczy lub usługi ponosi konsument, niezależnie od tego, czy nabycie następuje z wykorzystaniem kredytu,

3) prowadzenia rachunku, z którego realizowane są spłaty, oraz kosztów przelewów i wpłat na ten rachunek, chyba że konsument nie ma prawa wyboru podmiotu prowadzącego rachunek, a koszty te przekraczają koszty dla rachunków oszczędnościowych stosowane przez podmiot prowadzący rachunek,

4) ustanowienia, zmiany oraz związanych z wygaśnięciem zabezpieczeń i ubezpieczenia, z wyjątkiem kosztów ubezpieczenia spłaty kredytu – wraz z oprocentowaniem i pozostałymi kosztami – na wypadek śmierci, inwalidztwa, choroby lub bezrobocia konsumenta,

5) wynikających ze zmiany kursów walut.

2. Wzory obliczenia rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania określa załącznik [4] do ustawy.

3. [5] (uchylony).

4. [6] (uchylony).

5. [7] (uchylony).

[3] Art. 7 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz ustawy o kredycie konsumenckim (Dz. U. Nr 162, poz. 1693). Zmiana weszła w życie 3 sierpnia 2004 r.

[4] Część II załącznika uchylona przez art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz ustawy o kredycie konsumenckim (Dz. U. Nr 162, poz. 1693). Zmiana weszła w życie 3 sierpnia 2004 r.

[5] Art. 7 ust. 3 uchylony przez art. 2 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz ustawy o kredycie konsumenckim (Dz. U. Nr 162, poz. 1693). Zmiana weszła w życie 3 sierpnia 2004 r.

[6] Art. 7 ust. 4 uchylony przez art. 2 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz ustawy o kredycie konsumenckim (Dz. U. Nr 162, poz. 1693). Zmiana weszła w życie 3 sierpnia 2004 r.

[7] Art. 7 ust. 5 uchylony przez art. 2 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz ustawy o kredycie konsumenckim (Dz. U. Nr 162, poz. 1693). Zmiana weszła w życie 3 sierpnia 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-09-28 do 2004-08-02

Art. 7. [Całkowity koszt kredytu] 1. Całkowity koszt kredytu oznacza wszystkie koszty wraz z odsetkami i innymi opłatami i prowizjami, które konsument jest zobowiązany zapłacić za kredyt wraz z utraconymi korzyściami z tytułu wniesienia środków pieniężnych w przypadku kredytu, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 6, z wyjątkiem kosztów:

1) które ponosi konsument w związku z niewykonaniem swoich zobowiązań wynikających z umowy o kredyt konsumencki,

2) które w związku z nabyciem rzeczy lub usługi ponosi konsument, niezależnie od tego, czy nabycie następuje z wykorzystaniem kredytu,

3) prowadzenia rachunku, z którego realizowane są spłaty, oraz kosztów przelewów i wpłat na ten rachunek, chyba że konsument nie ma prawa wyboru podmiotu prowadzącego rachunek, a koszty te przekraczają koszty dla rachunków oszczędnościowych stosowane przez podmiot prowadzący rachunek,

4) [10] ustanowienia, zmiany oraz związanych z wygaśnięciem zabezpieczeń i ubezpieczenia, z wyjątkiem kosztów ubezpieczenia spłaty kredytu – wraz z oprocentowaniem i pozostałymi kosztami – na wypadek śmierci, inwalidztwa, choroby lub bezrobocia konsumenta,

5) wynikających ze zmiany kursów walut.

2. Wzory obliczenia rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania określa załącznik [11] do ustawy.

3. Utracone korzyści z tytułu wniesienia środków pieniężnych, w przypadku kredytu, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 6, ustala się jako różnicę pomiędzy oprocentowaniem rynkowym a stosowanym w tej umowie.

4. Przez oprocentowanie rynkowe, o którym mowa w ust. 3, należy rozumieć średnie ważone oprocentowanie w stosunku rocznym rachunków terminowych w złotych osób fizycznych prowadzących gospodarstwa domowe w wysokości odpowiadającej maksymalnemu okresowi oczekiwania na kredyt przewidzianemu w umowie, ogłaszane przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego co sześć miesięcy w Dzienniku Urzędowym Narodowego Banku Polskiego.

5. Jeżeli okres oczekiwania na kredyt, o którym mowa w ust. 4, jest dłuższy niż 36 miesięcy, za oprocentowanie rynkowe przyjmuje się średnie ważone oprocentowanie w stosunku rocznym rachunków terminowych, o których mowa w ust. 4, prowadzonych na 36 miesięcy.

[10] Art. 7 ust. 1 pkt 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o kredycie konsumenckim (Dz.U. Nr 109, poz. 1030). Zmiana weszła w życie 28 września 2003 r.

[11] Załącznik część 1 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o kredycie konsumenckim (Dz.U. Nr 109, poz. 1030). Zmiana weszła w życie 28 września 2003 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-09-19 do 2003-09-27

Art. 7. [Całkowity koszt kredytu] 1. Całkowity koszt kredytu oznacza wszystkie koszty wraz z odsetkami i innymi opłatami i prowizjami, które konsument jest zobowiązany zapłacić za kredyt wraz z utraconymi korzyściami z tytułu wniesienia środków pieniężnych w przypadku kredytu, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 6, z wyjątkiem kosztów:

1) które ponosi konsument w związku z niewykonaniem swoich zobowiązań wynikających z umowy o kredyt konsumencki,

2) które w związku z nabyciem rzeczy lub usługi ponosi konsument, niezależnie od tego, czy nabycie następuje z wykorzystaniem kredytu,

3) prowadzenia rachunku, z którego realizowane są spłaty, oraz kosztów przelewów i wpłat na ten rachunek, chyba że konsument nie ma prawa wyboru podmiotu prowadzącego rachunek, a koszty te przekraczają koszty dla rachunków oszczędnościowych stosowane przez podmiot prowadzący rachunek,

4) ustanowienia zabezpieczeń i ubezpieczenia, z wyjątkiem kosztów ubezpieczenia spłaty kredytu — wraz z oprocentowaniem i pozostałymi kosztami — na wypadek śmierci, inwalidztwa, choroby lub bezrobocia konsumenta,

5) wynikających ze zmiany kursów walut.

2. Wzory obliczenia rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania określa załącznik do ustawy.

3. Utracone korzyści z tytułu wniesienia środków pieniężnych, w przypadku kredytu, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 6, ustala się jako różnicę pomiędzy oprocentowaniem rynkowym a stosowanym w tej umowie.

4. Przez oprocentowanie rynkowe, o którym mowa w ust. 3, należy rozumieć średnie ważone oprocentowanie w stosunku rocznym rachunków terminowych w złotych osób fizycznych prowadzących gospodarstwa domowe w wysokości odpowiadającej maksymalnemu okresowi oczekiwania na kredyt przewidzianemu w umowie, ogłaszane przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego co sześć miesięcy w Dzienniku Urzędowym Narodowego Banku Polskiego.

5. Jeżeli okres oczekiwania na kredyt, o którym mowa w ust. 4, jest dłuższy niż 36 miesięcy, za oprocentowanie rynkowe przyjmuje się średnie ważone oprocentowanie w stosunku rocznym rachunków terminowych, o których mowa w ust. 4, prowadzonych na 36 miesięcy.