§ 8. 1. Jednostkową stawkę opłaty za pobór 1 m³ wody podziemnej ustala się w wysokości 0,08 zł, a za pobór 1 m³ wody powierzchniowej śródlądowej – w wysokości 0,04 zł.

2. Jednostkowe stawki opłat określone w ust. 1 mnoży się przez współczynniki różnicujące, o których mowa w ust. 3, 4 i 8, zależne od:

1) jakości ujmowanej wody określonej sposobem uzdatniania, które wykonuje podmiot korzystający ze środowiska, dokonujący poboru wód podziemnych lub powierzchniowych śródlądowych w celu uzyskania jej potrzebnej jakości,

2) obszaru kraju oraz dostępności zasobów wody.

3. [6] W przypadku wody podziemnej współczynniki różnicujące wynoszą:

1) 2 – jeżeli woda nie podlega żadnym procesom uzdatniania lub woda podlega wyłącznie dezynfekcji lub demineralizacji albo innym procesom uzdatniania niewymienionym w pkt 2–5,

2) 1,25 – jeżeli woda podlega procesom odżelaziania i utleniania,

3) 1 – jeżeli woda podlega procesom odmanganiania,

4) 0,5 – jeżeli woda podlega procesom usuwania amoniaku, koagulacji domieszek lub adsorpcji,

5) 0,3 – jeżeli woda podlega procesom usuwania azotanów lub metali ciężkich.

4. [7] W przypadku wody powierzchniowej śródlądowej współczynniki różnicujące wynoszą:

1) 2,8:

a) jeżeli woda nie jest uzdatniona,

b) przy uzdatnianiu wody za pomocą cedzenia na kratach lub sitach oraz usuwania z niej zawiesin bez stosowania chemicznych środków wspomagających,

c) przy stosowaniu innych procesów uzdatniania niewymienionych w pkt 1–4,

2) 2 – przy stosowaniu filtracji pospiesznej lub ujmowaniu wody za pomocą urządzeń infiltracyjnych,

3) 1 – przy stosowaniu koagulacji domieszek i flokulacji albo filtracji powolnej lub przy stosowaniu odżelaziania i odmanganiania wody z ujęć infiltracyjnych,

4) 0,6 – przy stosowaniu procesów membranowych, utleniania ozonem lub innymi utleniaczami i sorpcji na węglu aktywnym lub samej sorpcji na węglu aktywnym.

5. [8] Jeżeli do uzdatniania tej samej wody podziemnej lub powierzchniowej śródlądowej stosuje się dwa lub więcej spośród procesów wymienionych w ust. 3 lub w ust. 4, przy ustalaniu opłaty przyjmuje się ten proces, przy którym współczynnik różnicujący jest najniższy.

6. [9] Jeżeli podmiot korzystający ze środowiska prowadzi pomiar ilości wody podziemnej lub powierzchniowej śródlądowej uzdatnionej różnymi sposobami za pomocą przyrządów posiadających dowód legalizacji w rozumieniu ustawy z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach (Dz. U. z 2001 r. Nr 63, poz. 636 i Nr 154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 155, poz. 1286), opłaty ustala się z uwzględnieniem ilości wody uzdatnionej poszczególnymi sposobami.

7. Jeżeli podmiot korzystający ze środowiska, dokonujący poboru wody podziemnej lub powierzchniowej śródlądowej, uzdatnia części pobranej wody różnymi sposobami, nie prowadząc jej pomiaru przy pomocy przyrządów, o których mowa w ust. 6, za miarodajny przy ustalaniu opłat przyjmuje się ten proces, przy którym współczynnik różnicujący jest najwyższy.

8. Współczynniki różnicujące dla wód powierzchniowych śródlądowych dla obszarów działania Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej wynoszą:

1) 1 – w Gdańsku,

2) 1,2 – w Gliwicach,

3) 1,2 – w Krakowie,

4) 1,1 – w Poznaniu,

5) 1 – w Szczecinie,

6) w Warszawie:

a) 1,1 – na terenie województw: łódzkiego, małopolskiego, podkarpackiego, śląskiego i świętokrzyskiego,

b) 1 – na pozostałym obszarze,

7) 1,2–we Wrocławiu.

§ 8. 1. [1] Jednostkową stawkę opłaty za pobór 1 m³ wody podziemnej ustala się w wysokości 0,08 zł, a za pobór 1 m³ wody powierzchniowej śródlądowej – w wysokości 0,04 zł.

2. [2] Jednostkowe stawki opłat określone w ust. 1 mnoży się przez współczynniki różnicujące, o których mowa w ust. 3, 4 i 8, zależne od:

1) jakości ujmowanej wody określonej sposobem uzdatniania, które wykonuje podmiot korzystający ze środowiska, dokonujący poboru wód podziemnych lub powierzchniowych śródlądowych w celu uzyskania jej potrzebnej jakości,

2) obszaru kraju oraz dostępności zasobów wody.

3. [3] W przypadku wody podziemnej współczynniki różnicujące wynoszą:

1) 2 – jeżeli jakość wody odpowiada warunkom określonym dla wody do picia i woda podlega wyłącznie dezynfekcji lub demineralizacji albo innym procesom uzdatniania niewymienionym w pkt 2–5,

2) 1,25 – jeżeli jakość wody nie odpowiada warunkom określonym dla wody do picia i woda podlega procesom odżelaziania i utleniania,

3) 1 – jeżeli jakość wody nie odpowiada warunkom określonym dla wody do picia i woda podlega procesom odmanganiania,

4) 0,5 – jeżeli jakość wody nie odpowiada warunkom określonym dla wody do picia i woda podlega procesom usuwania amoniaku, koagulacji domieszek lub adsorpcji,

5) 0,3 – jeżeli jakość wody nie odpowiada warunkom określonym dla wody do picia i woda podlega procesom usuwania azotanów lub metali ciężkich.

4. [4] W przypadku wody powierzchniowej śródlądowej współczynniki różnicujące wynoszą:

1) 2,8 – przy uzdatnianiu wody za pomocą cedzenia na kratach lub sitach oraz usuwania z niej zawiesin bez stosowania chemicznych środków wspomagających,

2) 2 – przy stosowaniu filtracji pospiesznej lub ujmowaniu wody za pomocą urządzeń infiltracyjnych,

3) 1 – przy stosowaniu koagulacji domieszek i flokulacji albo filtracji powolnej lub przy stosowaniu odżelaziania i odmanganiania wody z ujęć infiltracyjnych,

4) 0,6 – przy stosowaniu utleniania ozonem lub innymi utleniaczami i sorpcji na węglu aktywnym lub samej sorpcji na węglu aktywnym.

5. Jeżeli do uzdatniania tej samej wody stosuje się dwa lub więcej spośród procesów wymienionych w ust. 3 lub w ust. 4, przy ustalaniu opłaty przyjmuje się ten proces, przy którym współczynnik różnicujący jest najniższy.

6. Jeżeli podmiot korzystający ze środowiska prowadzi pomiar ilości wody uzdatnionej różnymi sposobami przy pomocy przyrządów uwierzytelnionych w rozumieniu ustawy – Prawo o miarach, opłaty ustala się z uwzględnieniem ilości wody uzdatnionej poszczególnymi sposobami.

7. Jeżeli podmiot korzystający ze środowiska, dokonujący poboru wody podziemnej lub powierzchniowej śródlądowej, uzdatnia części pobranej wody różnymi sposobami, nie prowadząc jej pomiaru przy pomocy przyrządów, o których mowa w ust. 6, za miarodajny przy ustalaniu opłat przyjmuje się ten proces, przy którym współczynnik różnicujący jest najwyższy.

8. Współczynniki różnicujące dla wód powierzchniowych śródlądowych dla obszarów działania Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej wynoszą:

1) 1 – w Gdańsku,

2) 1,2 – w Gliwicach,

3) 1,2 – w Krakowie,

4) 1,1 – w Poznaniu,

5) 1 – w Szczecinie,

6) w Warszawie:

a) 1,1 – na terenie województw: łódzkiego, małopolskiego, podkarpackiego, śląskiego i świętokrzyskiego,

b) 1 – na pozostałym obszarze,

7) 1,2–we Wrocławiu.