Wersja obowiązująca od 2002.07.06 do 2003.01.01     (Dz.U.2002.101.924 tekst jednolity)

Art. 32. [Ślubowanie] Przy powołaniu sędzia Sądu Najwyższego składa ślubowanie wobec Prezydenta według następującej roty:

„Ślubuję uroczyście jako sędzia Sądu Najwyższego służyć wiernie Rzeczypospolitej Polskiej, stać na straży prawa, obowiązki sędziego wypełniać sumiennie, sprawiedliwość wymierzać zgodnie z przepisami prawa, bezstronnie według mego sumienia, dochować tajemnicy państwowej i służbowej, a w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości” składając ślubowanie może dodać na końcu zwrot: „Tak mi dopomóż Bóg.”

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001.10.01 do 2002.07.05

Art. 32. [Ślubowanie] [2] Przy powołaniu sędzia Sądu Najwyższego składa ślubowanie wobec Prezydenta według następującej roty:

„Ślubuję uroczyście jako sędzia Sądu Najwyższego służyć wiernie Rzeczypospolitej Polskiej, stać na straży prawa, obowiązki sędziego wypełniać sumiennie, sprawiedliwość wymierzać zgodnie z przepisami prawa, bezstronnie według mego sumienia, dochować tajemnicy państwowej i służbowej, a w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości” składając ślubowanie może dodać na końcu zwrot: „Tak mi dopomóż Bóg.”

[2] Art. 32 w brzmieniu ustalonym przez art. 183 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. — Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070). Zmiana weszła w życie 1 października 2001 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2000.01.01 do 2001.09.30     (Dz.U.1994.13.48 tekst jednolity)

Art. 32. [Ślubowanie] 1. Przy powołaniu sędzia Sądu Najwyższego składa ślubowanie wobec Prezydenta według następującej roty:

„Ślubuję uroczyście na powierzonym mi stanowisku sędziego Sądu Najwyższego służyć wiernie Narodowi Polskiemu, stać na straży prawa, obowiązki mojego urzędu wypełniać sumiennie, sprawiedliwość wymierzać bezstronnie według mego sumienia i zgodnie z przepisami prawa, dochować tajemnicy państwowej i służbowej, a w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości.

2. Przepis art. 56 § 2 ustawy — Prawo o ustroju sądów powszechnych stosuje się.

Wersja archiwalna obowiązująca do 1999.12.31     (Dz.U.1990.26.153 tekst jednolity)

Art. 32. 1. Przy powołaniu sędzia Sądu Najwyższego składa ślubowanie wobec Prezydenta według następującej roty:

„Ślubuję uroczyście na powierzonym mi stanowisku sędziego Sądu Najwyższego służyć wiernie Narodowi Polskiemu, stać na straży prawa, obowiązki mojego urzędu wypełniać sumiennie, sprawiedliwość wymierzać bezstronnie według mego sumienia i zgodnie z przepisami prawa, dochować tajemnicy państwowej i służbowej, a w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości”.

2. Przepis art. 56 § 2 ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych stosuje się.