Art. 34. [Egzamin] 1. Egzamin, o którym mowa w art. 33 ust. 2 pkt 3, obejmuje sprawdzenie znajomości zagadnień związanych z przewozem koleją towarów niebezpiecznych w zakresie:

1) przepisów dotyczących przewozu koleją towarów niebezpiecznych, w tym postanowień umów międzynarodowych;

2) następstw wypadków związanych z przewozem koleją towarów niebezpiecznych oraz ich głównych przyczyn;

3) zapobiegania wypadkom oraz zagrożeniom przy przewozie koleją towarów niebezpiecznych z zakresu ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej;

4) klasyfikacji towarów niebezpiecznych;

5) wymagań w stosunku do opakowań, cystern, kontenerów i innych urządzeń mających zastosowanie przy przewozie koleją towarów niebezpiecznych;

6) metod załadunku i rozmieszczania ładunku w wagonie oraz jego rozładunku;

7) prowadzenia wymaganej dokumentacji dotyczącej przewozu koleją towarów niebezpiecznych;

8) zasad szkolenia osób zatrudnionych przy przewozie koleją towarów niebezpiecznych.

2. Za przeprowadzenie egzaminu, o którym mowa w art. 33 ust. 2 pkt 3, pobierana jest opłata wnoszona przez osobę zainteresowaną lub podmiot kierujący na egzamin.

3. Opłata, o której mowa w ust. 2, stanowi dochód budżetu państwa.

4. Komisję egzaminacyjną spośród osób posiadających wiedzę w zakresie bezpieczeństwa przewozu koleją towarów niebezpiecznych powołuje na każdy egzamin Prezes UTK.

5. W skład komisji egzaminacyjnej wchodzą:

1) przewodniczący;

2) co najmniej 4 członków.

6. Do obsługi administracyjnej komisji egzaminacyjnej Prezes UTK powołuje sekretarza tej komisji.

7. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowy zakres i formę egzaminu dla kandydatów na doradców i dla doradców,

2) wysokość opłaty, o której mowa w ust. 2, i tryb jej pobierania,

3) tryb pracy komisji egzaminacyjnej oraz sposób wynagradzania osób wchodzących w skład komisji egzaminacyjnych

– mając na względzie zapewnienie obiektywnego sprawdzenia przygotowania do wykonywania zadań doradcy oraz konieczność pokrycia kosztów przeprowadzenia egzaminu poniesionych przez Urząd Transportu Kolejowego.

8. [1] Prezes UTK przekazuje Komisji Europejskiej katalog pytań, z których tworzone są zestawy egzaminacyjne.

Art. 34. 1. Egzamin, o którym mowa w art. 33 ust. 2 pkt 3, obejmuje sprawdzenie znajomości zagadnień związanych z przewozem koleją towarów niebezpiecznych w zakresie:

1) przepisów dotyczących przewozu koleją towarów niebezpiecznych, w tym postanowień umów międzynarodowych;

2) następstw wypadków związanych z przewozem koleją towarów niebezpiecznych oraz ich głównych przyczyn;

3) zapobiegania wypadkom oraz zagrożeniom przy przewozie koleją towarów niebezpiecznych z zakresu ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej;

4) klasyfikacji towarów niebezpiecznych;

5) wymagań w stosunku do opakowań, cystern, kontenerów i innych urządzeń mających zastosowanie przy przewozie koleją towarów niebezpiecznych;

6) metod załadunku i rozmieszczania ładunku w wagonie oraz jego rozładunku;

7) prowadzenia wymaganej dokumentacji dotyczącej przewozu koleją towarów niebezpiecznych;

8) zasad szkolenia osób zatrudnionych przy przewozie koleją towarów niebezpiecznych.

2. Za przeprowadzenie egzaminu, o którym mowa w art. 33 ust. 2 pkt 3, pobierana jest opłata wnoszona przez osobę zainteresowaną lub podmiot kierujący na egzamin.

3. Opłata, o której mowa w ust. 2, stanowi dochód budżetu państwa.

4. Komisję egzaminacyjną spośród osób posiadających wiedzę w zakresie bezpieczeństwa przewozu koleją towarów niebezpiecznych powołuje na każdy egzamin Prezes UTK.

5. W skład komisji egzaminacyjnej wchodzą:

1) przewodniczący;

2) co najmniej 4 członków.

6. Do obsługi administracyjnej komisji egzaminacyjnej Prezes UTK powołuje sekretarza tej komisji.

7. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowy zakres i formę egzaminu dla kandydatów na doradców i dla doradców,

2) wysokość opłaty, o której mowa w ust. 2, i tryb jej pobierania,

3) tryb pracy komisji egzaminacyjnej oraz sposób wynagradzania osób wchodzących w skład komisji egzaminacyjnych

– mając na względzie zapewnienie obiektywnego sprawdzenia przygotowania do wykonywania zadań doradcy oraz konieczność pokrycia kosztów przeprowadzenia egzaminu poniesionych przez Urząd Transportu Kolejowego.