Wersja obowiązująca od 2005.08.04 do 2009.05.15

1. Do mianowania na stopień wojskowy starszego szeregowego jest uprawniony dowódca jednostki wojskowej, której ewidencją żołnierz jest objęty, od szczebla co najmniej dowódcy pułku (równorzędnego).

2. W przypadku gdy dowódca jednostki wojskowej, o którym mowa w ust. 1, nie posiada uprawnień do mianowania – właściwym do mianowania jest przełożony tego dowódcy.

3. [2] Mianowanie na stopień wojskowy starszego szeregowego następuje rozkazem przełożonego uprawnionego do mianowania na ten stopień.

[2] § 7 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 lipca 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie mianowania na stopnie wojskowe (Dz.U. Nr 133, poz. 1121). Zmiana weszła w życie 4 sierpnia 2005 r.

Wersja obowiązująca od 2005.08.04 do 2009.05.15

1. Do mianowania na stopień wojskowy starszego szeregowego jest uprawniony dowódca jednostki wojskowej, której ewidencją żołnierz jest objęty, od szczebla co najmniej dowódcy pułku (równorzędnego).

2. W przypadku gdy dowódca jednostki wojskowej, o którym mowa w ust. 1, nie posiada uprawnień do mianowania – właściwym do mianowania jest przełożony tego dowódcy.

3. [2] Mianowanie na stopień wojskowy starszego szeregowego następuje rozkazem przełożonego uprawnionego do mianowania na ten stopień.

[2] § 7 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 lipca 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie mianowania na stopnie wojskowe (Dz.U. Nr 133, poz. 1121). Zmiana weszła w życie 4 sierpnia 2005 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004.07.01 do 2005.08.03

1. Do mianowania na stopień wojskowy starszego szeregowego jest uprawniony dowódca jednostki wojskowej, której ewidencją żołnierz jest objęty, od szczebla co najmniej dowódcy pułku (równorzędnego).

2. W przypadku gdy dowódca jednostki wojskowej, o którym mowa w ust. 1, nie posiada uprawnień do mianowania – właściwym do mianowania jest przełożony tego dowódcy.