§ 31a. 1. Agencja może udzielić podmiotowi działającemu na rzecz zatrudnienia lub rozwoju zasobów ludzkich pomocy finansowej w formie finansowania kosztów działań określonych w ust. 3, zwanych dalej „działaniami na rzecz zatrudnienia”.

2. Pomoc finansowa nie może być udzielona na finansowanie szkoleń, których uczestnikami są pracownicy sektora górnictwa węgla w rozumieniu rozporządzenia 1407/2002 z dnia 23 lipca 2002 r. w sprawie pomocy państwa dla przemysłu węglowego (Dz. Urz. WE L 205/2001 z 2.08.2002).

3. Działania na rzecz zatrudnienia polegają w szczególności na: szkoleniach, poradnictwie zawodowym i pośrednictwie pracy dla pracowników przedsiębiorców, do których stosuje się przepisy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

4. Wsparcie udzielone podmiotowi, o którym mowa w ust. 1, na pokrycie kosztów uczestnictwa w szkoleniu pracowników delegowanych przez przedsiębiorców, o których mowa w ust. 3, stanowi pomoc publiczną dla tych przedsiębiorców i jest udzielana zgodnie z przepisami rozporządzenia 68/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy szkoleniowej (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001) zmienionego rozporządzeniem 363/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. (Dz. Urz. WE L 63 z 28.02.2004).

5. Wydatkami kwalifikującymi się do objęcia pomocą finansową na działania na rzecz zatrudnienia, które stanowią pomoc publiczną dla przedsiębiorców delegujących pracowników na szkolenia, są wydatki poniesione przez podmiot, o którym mowa w ust. 1, na: [5]

1) wynagrodzenia osób prowadzących szkolenie oraz osób świadczących doradztwo związane ze szkoleniem, wraz ze składkami na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne;

2) pokrycie kosztów netto podróży, zakwaterowania i wyżywienia osób prowadzących szkolenie, osób świadczących doradztwo związane ze szkoleniem oraz uczestników szkolenia;

3) pokrycie kosztów netto najmu pomieszczeń związanych bezpośrednio z realizacją szkolenia;

4) pokrycie kosztów netto najmu sprzętu;

5) pokrycie kosztów netto materiałów szkoleniowych;

6) pokrycie innych wydatków bieżących netto, w szczególności wydatków na zakup towarów i usług administracyjno-biurowych bezpośrednio związanych z realizacją szkolenia.

6. Wartość pomocy publicznej dla jednego przedsiębiorcy na jedno szkolenie nie może przekroczyć 1 mln euro.

7. Szkolenie może być organizowane jako szkolenie: ogólne lub specjalistyczne, w rozumieniu przepisów rozporządzenia, o którym mowa w ust. 4.

8. Wielkość pomocy publicznej z tytułu szkolenia jednej osoby wynosi nie więcej niż:

1) w przypadku szkoleń ogólnych:

a) 80 % przypadających na tę osobę wydatków – w odniesieniu do osoby będącej pracownikiem małego lub średniego przedsiębiorcy,

b) 60 % przypadających na tę osobę wydatków – w odniesieniu do osoby będącej pracownikiem przedsiębiorcy innego, niż mały i średni przedsiębiorca;

2) w przypadku szkoleń specjalistycznych, a także zawierających elementy szkoleń ogólnych i specjalistycznych, które nie mogą być wyodrębnione w celu ustalenia wielkości pomocy albo gdy ogólny lub specjalistyczny charakter szkolenia nie może być ustalony:

a) 45 % przypadających na tę osobę wydatków – w odniesieniu do osoby wskazanej w pkt 1 lit. a ,

b) 35 % przypadających na tę osobę wydatków – w odniesieniu do osoby wskazanej w pkt 1 lit. b.

9. Przedsiębiorca wnosi wkład własny na pokrycie wydatków związanych ze szkoleniem w wysokości stanowiącej dopełnienie do 100 % wydatków objętych regułami pomocy publicznej, wynikającej z określenia wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorców w ust. 8.

10. Pomoc na szkolenia dla przedsiębiorców może być udzielana łącznie z inną pomocą lub wsparciem ze środków Unii Europejskiej w odniesieniu do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, jeżeli łączna wartość pomocy nie przekroczy dopuszczalnej wielkości pomocy, określonej w ust. 8.

11. Agencja wybiera podmioty, o których mowa w ust. 1, przy odpowiednim zastosowaniu § 31 ust. 4.

§ 31a. [37] 1. Agencja może udzielić podmiotowi działającemu na rzecz zatrudnienia lub rozwoju zasobów ludzkich pomocy finansowej w formie finansowania kosztów działań określonych w ust. 3, zwanych dalej „działaniami na rzecz zatrudnienia”.

2. Pomoc finansowa nie może być udzielona na finansowanie szkoleń, których uczestnikami są pracownicy sektora górnictwa węgla w rozumieniu rozporządzenia 1407/2002 z dnia 23 lipca 2002 r. w sprawie pomocy państwa dla przemysłu węglowego (Dz. Urz. WE L 205/2001 z 2.08.2002).

3. Działania na rzecz zatrudnienia polegają w szczególności na: szkoleniach, poradnictwie zawodowym i pośrednictwie pracy dla pracowników przedsiębiorców, do których stosuje się przepisy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

4. Wsparcie udzielone podmiotowi, o którym mowa w ust. 1, na pokrycie kosztów uczestnictwa w szkoleniu pracowników delegowanych przez przedsiębiorców, o których mowa w ust. 3, stanowi pomoc publiczną dla tych przedsiębiorców i jest udzielana zgodnie z przepisami rozporządzenia 68/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy szkoleniowej (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001) zmienionego rozporządzeniem 363/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. (Dz. Urz. WE L 63 z 28.02.2004).

5. Wydatkami kwalifikującymi się do objęcia pomocą finansową na działania na rzecz zatrudnienia są wydatki poniesione przez podmiot, o którym mowa w ust. 1, na:

1) wynagrodzenia osób prowadzących szkolenie oraz osób świadczących doradztwo związane ze szkoleniem, wraz ze składkami na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne;

2) pokrycie kosztów netto podróży, zakwaterowania i wyżywienia osób prowadzących szkolenie, osób świadczących doradztwo związane ze szkoleniem oraz uczestników szkolenia;

3) pokrycie kosztów netto najmu pomieszczeń związanych bezpośrednio z realizacją szkolenia;

4) pokrycie kosztów netto najmu sprzętu;

5) pokrycie kosztów netto materiałów szkoleniowych;

6) pokrycie innych wydatków bieżących netto, w szczególności wydatków na zakup towarów i usług administracyjno-biurowych bezpośrednio związanych z realizacją szkolenia.

6. Wartość pomocy publicznej dla jednego przedsiębiorcy na jedno szkolenie nie może przekroczyć 1 mln euro.

7. Szkolenie może być organizowane jako szkolenie: ogólne lub specjalistyczne, w rozumieniu przepisów rozporządzenia, o którym mowa w ust. 4.

8. Wielkość pomocy publicznej z tytułu szkolenia jednej osoby wynosi nie więcej niż:

1) w przypadku szkoleń ogólnych:

a) 80 % przypadających na tę osobę wydatków – w odniesieniu do osoby będącej pracownikiem małego lub średniego przedsiębiorcy,

b) 60 % przypadających na tę osobę wydatków – w odniesieniu do osoby będącej pracownikiem przedsiębiorcy innego, niż mały i średni przedsiębiorca;

2) w przypadku szkoleń specjalistycznych, a także zawierających elementy szkoleń ogólnych i specjalistycznych, które nie mogą być wyodrębnione w celu ustalenia wielkości pomocy albo gdy ogólny lub specjalistyczny charakter szkolenia nie może być ustalony:

a) 45 % przypadających na tę osobę wydatków – w odniesieniu do osoby wskazanej w pkt 1 lit. a ,

b) 35 % przypadających na tę osobę wydatków – w odniesieniu do osoby wskazanej w pkt 1 lit. b.

9. Przedsiębiorca wnosi wkład własny na pokrycie wydatków związanych ze szkoleniem w wysokości stanowiącej dopełnienie do 100 % wydatków objętych regułami pomocy publicznej, wynikającej z określenia wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorców w ust. 8.

10. Pomoc na szkolenia dla przedsiębiorców może być udzielana łącznie z inną pomocą lub wsparciem ze środków Unii Europejskiej w odniesieniu do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, jeżeli łączna wartość pomocy nie przekroczy dopuszczalnej wielkości pomocy, określonej w ust. 8.

11. Agencja wybiera podmioty, o których mowa w ust. 1, przy odpowiednim zastosowaniu § 31 ust. 4.