§ 2. 1. Lekarz ubezpieczenia zdrowotnego wystawia skierowanie na leczenie uzdrowiskowe, biorąc pod uwagę:

1) aktualny stan zdrowia świadczeniobiorcy;

2) brak przeciwwskazań do leczenia uzdrowiskowego;

3) wpływ leczenia uzdrowiskowego, w szczególności warunków naturalnych (surowców leczniczych, klimatu, morza, mikroklimatu), na stan zdrowia świadczeniobiorcy;

4) dotychczasowy przebieg i wyniki leczenia uzdrowiskowego, o ile świadczeniobiorca z takiego leczenia korzystał;

5) [1] w przypadku dorosłych – zalecaną częstotliwość korzystania z leczenia uzdrowiskowego nie więcej niż raz na 12 miesięcy.

1a. [2] Przepisu ust. 1 pkt 5 nie stosuje się do leczenia uzdrowiskowego, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 1 i 2.

2. Wzór skierowania na leczenie uzdrowiskowe, zwanego dalej „skierowaniem”, określa załącznik do rozporządzenia.

3. W skierowaniu lekarz ubezpieczenia zdrowotnego może określić, po uwzględnieniu wskazań i przeciwwskazań do leczenia w danym uzdrowisku, miejsce i rodzaj leczenia uzdrowiskowego. Określenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego nie są wiążące dla oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia.

4. Lekarz wystawiający skierowanie zobowiązany jest do prawidłowego i czytelnego wypełnienia skierowania, a w szczególności:

1) danych osobowych pacjenta, w tym PESEL, imię i nazwisko;

2) odciśnięcia pieczęci świadczeniodawcy wraz z numerem umowy zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia i pieczęci imiennej lekarza wystawiającego skierowanie;

3) informacji o aktualnym stanie zdrowia pacjenta;

4) jednoznacznie określonego rozpoznania choroby zasadniczej będącej podstawą wystawienia skierowania z podaniem symbolu ICD-10;

5) informacji o schorzeniach współistniejących.

5. Skierowanie przesyła się do oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w zamkniętej kopercie opatrzonej napisem „SKIEROWANIE NA LECZENIE UZDROWISKOWE” umieszczonym w lewym dolnym rogu koperty pod adresem odbiorcy. Skierowanie może być przesłane przez bezpośrednio zainteresowanego świadczeniobiorcę.

§ 2. 1. Lekarz ubezpieczenia zdrowotnego wystawia skierowanie na leczenie uzdrowiskowe, biorąc pod uwagę:

1) aktualny stan zdrowia świadczeniobiorcy;

2) brak przeciwwskazań do leczenia uzdrowiskowego;

3) wpływ leczenia uzdrowiskowego, w szczególności warunków naturalnych (surowców leczniczych, klimatu, morza, mikroklimatu), na stan zdrowia świadczeniobiorcy;

4) dotychczasowy przebieg i wyniki leczenia uzdrowiskowego, o ile świadczeniobiorca z takiego leczenia korzystał.

2. Wzór skierowania na leczenie uzdrowiskowe, zwanego dalej „skierowaniem”, określa załącznik do rozporządzenia.

3. W skierowaniu lekarz ubezpieczenia zdrowotnego może określić, po uwzględnieniu wskazań i przeciwwskazań do leczenia w danym uzdrowisku, miejsce i rodzaj leczenia uzdrowiskowego. Określenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego nie są wiążące dla oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia.

4. Lekarz wystawiający skierowanie zobowiązany jest do prawidłowego i czytelnego wypełnienia skierowania, a w szczególności:

1) danych osobowych pacjenta, w tym PESEL, imię i nazwisko;

2) odciśnięcia pieczęci świadczeniodawcy wraz z numerem umowy zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia i pieczęci imiennej lekarza wystawiającego skierowanie;

3) informacji o aktualnym stanie zdrowia pacjenta;

4) jednoznacznie określonego rozpoznania choroby zasadniczej będącej podstawą wystawienia skierowania z podaniem symbolu ICD-10;

5) informacji o schorzeniach współistniejących.

5. Skierowanie przesyła się do oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w zamkniętej kopercie opatrzonej napisem „SKIEROWANIE NA LECZENIE UZDROWISKOWE” umieszczonym w lewym dolnym rogu koperty pod adresem odbiorcy. Skierowanie może być przesłane przez bezpośrednio zainteresowanego świadczeniobiorcę.