history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2005-02-21 do 2006-10-28    (Dz.U.2005.31.265 tekst jednolity)

[Powiadomienie o wprowadzeniu środka spożywczego do obrotu] 1. Przedsiębiorca wprowadzający po raz pierwszy do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1) środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które nie należą do grup określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 10 ust. 3, oraz środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego należące do tych grup, ale dla których nie zostały w tych przepisach określone szczegółowe wymagania, i dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego,

2) suplementy diety,

3) środki spożywcze wzbogacane substancjami określonymi na podstawie art. 9 ust. 4 pkt 3

– jest obowiązany powiadomić Głównego Inspektora Sanitarnego o wprowadzaniu do obrotu określonych środków spożywczych, przedkładając równocześnie wzór ich etykiety.

2. Jeżeli środek spożywczy, o którym mowa w ust. 1, został już wprowadzony do obrotu w krajach członkowskich Unii Europejskiej, w powiadomieniu należy wskazać adresata pierwszego powiadomienia.

Wersja obowiązująca od 2005-02-21 do 2006-10-28    (Dz.U.2005.31.265 tekst jednolity)

[Powiadomienie o wprowadzeniu środka spożywczego do obrotu] 1. Przedsiębiorca wprowadzający po raz pierwszy do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1) środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które nie należą do grup określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 10 ust. 3, oraz środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego należące do tych grup, ale dla których nie zostały w tych przepisach określone szczegółowe wymagania, i dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego,

2) suplementy diety,

3) środki spożywcze wzbogacane substancjami określonymi na podstawie art. 9 ust. 4 pkt 3

– jest obowiązany powiadomić Głównego Inspektora Sanitarnego o wprowadzaniu do obrotu określonych środków spożywczych, przedkładając równocześnie wzór ich etykiety.

2. Jeżeli środek spożywczy, o którym mowa w ust. 1, został już wprowadzony do obrotu w krajach członkowskich Unii Europejskiej, w powiadomieniu należy wskazać adresata pierwszego powiadomienia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-12-23 do 2005-02-20

[Powiadomienie o wprowadzeniu środka spożywczego do obrotu] 1. [52] Przedsiębiorca wprowadzający po raz pierwszy do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1) środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które nie należą do grup określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 10 ust. 3, oraz środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego należące do tych grup, ale dla których nie zostały w tych przepisach określone szczegółowe wymagania, i dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego,

2) suplementy diety,

3) środki spożywcze wzbogacane substancjami określonymi na podstawie art. 9 ust. 4 pkt3

– jest obowiązany powiadomić Głównego Inspektora Sanitarnego o wprowadzaniu do obrotu określonych środków spożywczych, przedkładając równocześnie wzór ich etykiety.

2. Jeżeli środek spożywczy, o którym mowa w ust. 1, został już wprowadzony do obrotu w krajach członkowskich Unii Europejskiej, w powiadomieniu należy wskazać adresata pierwszego powiadomienia.

[52] Art. 18 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 ustawy z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 208, poz. 2020). Zmiana weszła w życie 23 grudnia 2003 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-01-01 do 2003-12-22

[Powiadomienie o wprowadzeniu środka spożywczego do obrotu] [1] Przedsiębiorca wprowadzający po raz pierwszy do obrotu w kraju środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które nie należą do grup określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 10 ust. 3, lub dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego ma obowiązek powiadomić o tym Głównego Inspektora Sanitarnego najpóźniej przy pierwszym wprowadzeniu środka spożywczego do obrotu, przedkładając równocześnie wzór etykiety.

2. Jeżeli środek spożywczy, o którym mowa w ust. 1, został już wprowadzony do obrotu w krajach członkowskich Unii Europejskiej, w powiadomieniu należy wskazać adresata pierwszego powiadomienia.

[1] Art. 18 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 24 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz innych ustaw (Dz.U. Nr 135, poz. 1145). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2003 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-09-23 do 2002-12-31

[Wniosek o wydanie decyzji] 1. Z wnioskiem o wydanie decyzji, o których mowa w art. 17 ust. 3, występuje przedsiębiorca produkujący lub wprowadzający do obrotu w kraju środki spożywcze, używki, dozwolone substancje dodatkowe lub inne dodatki do środków spożywczych i używek oraz środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego.

2. Wniosek zawiera:

1) nazwę i charakterystykę środków spożywczych, używek, dozwolonych substancji dodatkowych lub innych dodatków do środków spożywczych i używek, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego,

2) dane identyfikujące producenta, a w odniesieniu do artykułów przywożonych z zagranicy także nazwę kraju, z którego pochodzą te artykuły,

3) określenie wielkości partii artykułów i proponowanego sposobu wprowadzania ich do obrotu oraz odstępstw od warunków jakości zdrowotnej określonych w ustawie w odniesieniu do artykułów, o których mowa w art. 17 ust. 2, które mają być wprowadzone do obrotu w kraju.

3. Do wniosku należy dołączyć:

1) zaświadczenie z Krajowego Rejestru Sądowego,

2) opinie ekspertów lub jednostek naukowych właściwych ze względu na przedmiot wniosku,

3) w odniesieniu do artykułów przywożonych z zagranicy – potwierdzenie, że artykuły te spełniają wymagania jakości zdrowotnej obowiązujące w kraju ich producenta i są dopuszczone do żywienia ludzi przez właściwy organ urzędowej kontroli tego kraju,

4) recepturę – skład ilościowy i jakościowy,

5) próbki artykułu i projekt etykiety,

6) projekt specyfikacji i wymagań dla artykułu.

4. Koszty sporządzenia opinii ponoszą przedsiębiorcy składający wnioski.