history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2012-12-11 do 2015-02-19
1. O zgonie cudzoziemca umieszczonego w strzeżonym ośrodku lub areszcie w celu wydalenia powiadamia się niezwłocznie, przy użyciu wszelkich dostępnych środków łączności lub pisemnie, najbliższą pozostałą rodzinę zmarłego cudzoziemca, o której mowa wart. 10 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych, zwanej dalej „ustawą”, zamieszkałą lub przebywającą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z którą zmarły utrzymywał kontakt lub której adresy lub numery telefonu są znane kierownikowi strzeżonego ośrodka, zwanemu dalej „kierownikiem”, lub funkcjonariuszowi odpowiedzialnemu za funkcjonowanie aresztu w celu wydalenia.
2. Jeżeli najbliższa pozostała rodzina zmarłego cudzoziemca, o której mowa w ust. 1, zamieszkuje za granicą, powiadamia się ją o zgonie za pośrednictwem właściwego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego, a w razie braku przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej albo gdy dotyczy to cudzoziemca, którego obywatelstwa nie ustalono – ministra właściwego do spraw zagranicznych, wskazując dane personalne członków rodziny oraz ich adresy lub numery telefonów.
3. Przy powiadomieniu, o którym mowa w ust. 1 i 2, należy ponadto poinformować:
1) że należy niezwłocznie, nie później niż przed upływem 14 dni od dnia zgonu, powiadomić kierownika lub funkcjonariusza odpowiedzialnego za funkcjonowanie aresztu w celu wydalenia o podjętej decyzji w sprawie zorganizowania pochówku na własny koszt, z zastrzeżeniem ust. 4;
2) że zwłoki mogą zostać odebrane w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia zgonu;
3) o skutku nieodebrania zwłok, określonym w § 5 ust. 2, oraz wskazać właściwego w tym przypadku starostę.
4. W razie zgonu cudzoziemca spowodowanego chorobą zakaźną wymienioną w wykazie, o którym mowa w art. 9 ust. 3a ustawy, przekazując informację, o której mowa w ust. 1 i 2, zaznacza się, że pochowanie zwłok musi nastąpić przed upływem 24 godzin od chwili zgonu.
5. [1] O zgonie cudzoziemca w przypadku, o którym mowa w ust. 4, powiadamia się niezwłocznie właściwego Państwowego Inspektora Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
[1] § 2 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 12 listopada 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie postępowania ze zwłokami cudzoziemców umieszczonych w strzeżonym ośrodku lub przebywających w areszcie w celu wydalenia (Dz.U. poz. 1305). Zmiana weszła w życie 11 grudnia 2012 r.
Wersja obowiązująca od 2012-12-11 do 2015-02-19
1. O zgonie cudzoziemca umieszczonego w strzeżonym ośrodku lub areszcie w celu wydalenia powiadamia się niezwłocznie, przy użyciu wszelkich dostępnych środków łączności lub pisemnie, najbliższą pozostałą rodzinę zmarłego cudzoziemca, o której mowa wart. 10 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych, zwanej dalej „ustawą”, zamieszkałą lub przebywającą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z którą zmarły utrzymywał kontakt lub której adresy lub numery telefonu są znane kierownikowi strzeżonego ośrodka, zwanemu dalej „kierownikiem”, lub funkcjonariuszowi odpowiedzialnemu za funkcjonowanie aresztu w celu wydalenia.
2. Jeżeli najbliższa pozostała rodzina zmarłego cudzoziemca, o której mowa w ust. 1, zamieszkuje za granicą, powiadamia się ją o zgonie za pośrednictwem właściwego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego, a w razie braku przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej albo gdy dotyczy to cudzoziemca, którego obywatelstwa nie ustalono – ministra właściwego do spraw zagranicznych, wskazując dane personalne członków rodziny oraz ich adresy lub numery telefonów.
3. Przy powiadomieniu, o którym mowa w ust. 1 i 2, należy ponadto poinformować:
1) że należy niezwłocznie, nie później niż przed upływem 14 dni od dnia zgonu, powiadomić kierownika lub funkcjonariusza odpowiedzialnego za funkcjonowanie aresztu w celu wydalenia o podjętej decyzji w sprawie zorganizowania pochówku na własny koszt, z zastrzeżeniem ust. 4;
2) że zwłoki mogą zostać odebrane w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia zgonu;
3) o skutku nieodebrania zwłok, określonym w § 5 ust. 2, oraz wskazać właściwego w tym przypadku starostę.
4. W razie zgonu cudzoziemca spowodowanego chorobą zakaźną wymienioną w wykazie, o którym mowa w art. 9 ust. 3a ustawy, przekazując informację, o której mowa w ust. 1 i 2, zaznacza się, że pochowanie zwłok musi nastąpić przed upływem 24 godzin od chwili zgonu.
5. [1] O zgonie cudzoziemca w przypadku, o którym mowa w ust. 4, powiadamia się niezwłocznie właściwego Państwowego Inspektora Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
[1] § 2 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 12 listopada 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie postępowania ze zwłokami cudzoziemców umieszczonych w strzeżonym ośrodku lub przebywających w areszcie w celu wydalenia (Dz.U. poz. 1305). Zmiana weszła w życie 11 grudnia 2012 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2010-11-27 do 2012-12-10
1. O zgonie cudzoziemca umieszczonego w strzeżonym ośrodku lub areszcie w celu wydalenia powiadamia się niezwłocznie, przy użyciu wszelkich dostępnych środków łączności lub pisemnie, najbliższą pozostałą rodzinę zmarłego cudzoziemca, o której mowa wart. 10 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych, zwanej dalej „ustawą”, zamieszkałą lub przebywającą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z którą zmarły utrzymywał kontakt lub której adresy lub numery telefonu są znane kierownikowi strzeżonego ośrodka, zwanemu dalej „kierownikiem”, lub funkcjonariuszowi odpowiedzialnemu za funkcjonowanie aresztu w celu wydalenia.
2. Jeżeli najbliższa pozostała rodzina zmarłego cudzoziemca, o której mowa w ust. 1, zamieszkuje za granicą, powiadamia się ją o zgonie za pośrednictwem właściwego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego, a w razie braku przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej albo gdy dotyczy to cudzoziemca, którego obywatelstwa nie ustalono – ministra właściwego do spraw zagranicznych, wskazując dane personalne członków rodziny oraz ich adresy lub numery telefonów.
3. Przy powiadomieniu, o którym mowa w ust. 1 i 2, należy ponadto poinformować:
1) że należy niezwłocznie, nie później niż przed upływem 14 dni od dnia zgonu, powiadomić kierownika lub funkcjonariusza odpowiedzialnego za funkcjonowanie aresztu w celu wydalenia o podjętej decyzji w sprawie zorganizowania pochówku na własny koszt, z zastrzeżeniem ust. 4;
2) że zwłoki mogą zostać odebrane w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia zgonu;
3) o skutku nieodebrania zwłok, określonym w § 5 ust. 2, oraz wskazać właściwego w tym przypadku starostę.
4. W razie zgonu cudzoziemca spowodowanego chorobą zakaźną wymienioną w wykazie, o którym mowa w art. 9 ust. 3a ustawy, przekazując informację, o której mowa w ust. 1 i 2, zaznacza się, że pochowanie zwłok musi nastąpić przed upływem 24 godzin od chwili zgonu.
5. O zgonie cudzoziemca w przypadku, o którym mowa w ust. 4, powiadamia się niezwłocznie właściwego Państwowego Inspektora Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji.