Wersja obowiązująca od 2014.08.14 do 2022.04.23     (Dz.U.2014.1083 tekst jednolity)

Rozdział 2

Ustalanie okoliczności i przyczyn wypadków

§ 4. [Meldowanie o wypadku] 1. Żołnierz, który uległ wypadkowi, niezwłocznie, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala, melduje o wypadku swojemu przełożonemu.

2. Przełożony po powzięciu wiadomości o wypadku melduje o tym pisemnie dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005.01.25 do 2014.08.13

Rozdział 2

Ustalanie okoliczności i przyczyn wypadków

§ 4. [Meldowanie o wypadku] 1. Żołnierz, który uległ wypadkowi, niezwłocznie, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala, melduje o wypadku swojemu przełożonemu.

2. [2] Przełożony po powzięciu wiadomości o wypadku melduje o tym pisemnie dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę.

[2] § 4 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 21 grudnia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie postępowania w razie wypadku lub ujawnienia choroby, pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej (Dz.U. z 2005 r. Nr 4, poz. 20). Zmiana weszła w życie 25 stycznia 2005 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003.10.23 do 2005.01.24

Rozdział 2

Ustalanie okoliczności i przyczyn wypadków

§ 4. 1. Żołnierz, który uległ wypadkowi, niezwłocznie, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala, melduje o wypadku swojemu przełożonemu.

2. Przełożony po powzięciu wiadomości o wypadku melduje o tym dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę.