history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2017-02-16    (Dz.U.2017.277 tekst jednolity)

Rozdział 3

Metody wyceny instrumentów finansowych

§ 13. [Wartość godziwa] 1. Aktywa finansowe wprowadza się do ksiąg rachunkowych na dzień zawarcia kontraktu w cenie nabycia, to jest w wartości godziwej poniesionych wydatków lub przekazanych w zamian innych składników majątkowych, zaś zobowiązania finansowe – w wartości godziwej uzyskanej kwoty lub wartości otrzymanych innych składników majątkowych. Przy ustalaniu wartości godziwej na ten dzień uwzględnia się poniesione przez jednostkę koszty transakcji.

2. Sposób wyceny określony w ust. 1 stosuje się również wtedy, gdy aktywa finansowe nabyte w obrocie regulowanym wprowadza się do ksiąg rachunkowych pod datą dnia rozliczenia transakcji, z zastrzeżeniem § 21 ust. 3.

3. Jeżeli wbudowany instrument pochodny wykazuje się w księgach rachunkowych odrębnie od umowy zasadniczej, to jego wartość początkową stanowi wartość godziwa ustalona w sposób określony w § 15. Wartość początkową umowy zasadniczej stanowi natomiast różnica między ceną nabycia instrumentu finansowego lub umowy niebędącej instrumentem finansowym, o której mowa w § 10 ust. 3, a wartością godziwą wbudowanego instrumentu pochodnego. Przy ustalaniu ceny nabycia instrumentu finansowego przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio.

4. Jeżeli jednostka udzieliła gwarancji, która spełnia warunki określone w art. 3 ust. 1 pkt 23 i pkt 27 ustawy, to na dzień zawarcia kontraktu zalicza się ją do zobowiązań finansowych w wartości ustalonej zgodnie z postanowieniami ust. 1.

Wersja obowiązująca od 2017-02-16    (Dz.U.2017.277 tekst jednolity)

Rozdział 3

Metody wyceny instrumentów finansowych

§ 13. [Wartość godziwa] 1. Aktywa finansowe wprowadza się do ksiąg rachunkowych na dzień zawarcia kontraktu w cenie nabycia, to jest w wartości godziwej poniesionych wydatków lub przekazanych w zamian innych składników majątkowych, zaś zobowiązania finansowe – w wartości godziwej uzyskanej kwoty lub wartości otrzymanych innych składników majątkowych. Przy ustalaniu wartości godziwej na ten dzień uwzględnia się poniesione przez jednostkę koszty transakcji.

2. Sposób wyceny określony w ust. 1 stosuje się również wtedy, gdy aktywa finansowe nabyte w obrocie regulowanym wprowadza się do ksiąg rachunkowych pod datą dnia rozliczenia transakcji, z zastrzeżeniem § 21 ust. 3.

3. Jeżeli wbudowany instrument pochodny wykazuje się w księgach rachunkowych odrębnie od umowy zasadniczej, to jego wartość początkową stanowi wartość godziwa ustalona w sposób określony w § 15. Wartość początkową umowy zasadniczej stanowi natomiast różnica między ceną nabycia instrumentu finansowego lub umowy niebędącej instrumentem finansowym, o której mowa w § 10 ust. 3, a wartością godziwą wbudowanego instrumentu pochodnego. Przy ustalaniu ceny nabycia instrumentu finansowego przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio.

4. Jeżeli jednostka udzieliła gwarancji, która spełnia warunki określone w art. 3 ust. 1 pkt 23 i pkt 27 ustawy, to na dzień zawarcia kontraktu zalicza się ją do zobowiązań finansowych w wartości ustalonej zgodnie z postanowieniami ust. 1.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006-01-11 do 2017-02-15

Rozdział 3

Metody wyceny instrumentów finansowych

§ 13. [Wartość godziwa] 1. Aktywa finansowe wprowadza się do ksiąg rachunkowych na dzień zawarcia kontraktu w cenie nabycia, to jest w wartości godziwej poniesionych wydatków lub przekazanych w zamian innych składników majątkowych, zaś zobowiązania finansowe – w wartości godziwej uzyskanej kwoty lub wartości otrzymanych innych składników majątkowych. Przy ustalaniu wartości godziwej na ten dzień uwzględnia się poniesione przez jednostkę koszty transakcji.

2. [11] Sposób wyceny określony w ust. 1 stosuje się również wtedy, gdy aktywa finansowe nabyte w obrocie regulowanym wprowadza się do ksiąg rachunkowych pod datą dnia rozliczenia transakcji, z zastrzeżeniem § 21 ust. 3.

3. Jeżeli wbudowany instrument pochodny wykazuje się w księgach rachunkowych odrębnie od umowy zasadniczej, to jego wartość początkową stanowi wartość godziwa ustalona w sposób określony w § 15. Wartość początkową umowy zasadniczej stanowi natomiast różnica między ceną nabycia instrumentu finansowego lub umowy niebędącej instrumentem finansowym, o której mowa w § 10 ust. 3, a wartością godziwą wbudowanego instrumentu pochodnego. Przy ustalaniu ceny nabycia instrumentu finansowego przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio.

4. Jeżeli jednostka udzieliła gwarancji, która spełnia warunki określone w art. 3 ust. 1 pkt 23 i pkt 27 ustawy, to na dzień zawarcia kontraktu zalicza się ją do zobowiązań finansowych w wartości ustalonej zgodnie z postanowieniami ust. 1.

[11] § 13 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz.U. Nr 256, poz. 2146). Zmiana weszła w życie 11 stycznia 2006 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-01-01 do 2006-01-10

Rozdział 3

Metody wyceny instrumentów finansowych

§ 13. [Wartość godziwa] 1. Aktywa finansowe wprowadza się do ksiąg rachunkowych na dzień zawarcia kontraktu w cenie nabycia, to jest w wartości godziwej poniesionych wydatków lub przekazanych w zamian innych składników majątkowych, zaś zobowiązania finansowe – w wartości godziwej uzyskanej kwoty lub wartości otrzymanych innych składników majątkowych. Przy ustalaniu wartości godziwej na ten dzień uwzględnia się poniesione przez jednostkę koszty transakcji.

2. Sposób wyceny określony w ust. 1 stosuje się również wtedy, gdy aktywa finansowe nabyte na regulowanym rynku wprowadza się do ksiąg rachunkowych pod datą dnia rozliczenia transakcji, z zastrzeżeniem § 21 ust. 3.

3. Jeżeli wbudowany instrument pochodny wykazuje się w księgach rachunkowych odrębnie od umowy zasadniczej, to jego wartość początkową stanowi wartość godziwa ustalona w sposób określony w § 15. Wartość początkową umowy zasadniczej stanowi natomiast różnica między ceną nabycia instrumentu finansowego lub umowy niebędącej instrumentem finansowym, o której mowa w § 10 ust. 3, a wartością godziwą wbudowanego instrumentu pochodnego. Przy ustalaniu ceny nabycia instrumentu finansowego przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio.

4. Jeżeli jednostka udzieliła gwarancji, która spełnia warunki określone w art. 3 ust. 1 pkt 23 i pkt 27 ustawy, to na dzień zawarcia kontraktu zalicza się ją do zobowiązań finansowych w wartości ustalonej zgodnie z postanowieniami ust. 1.