history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2017-03-08
[Korzystanie z obiektów dowództwa sojuszniczego ]
1. Zgodnie z artykułem IX ustęp 3 NATO SOFA oraz artykułami 4 i 8 Protokołu Paryskiego, działając na wniosek Naczelnego Dowództwa, Rzeczpospolita Polska podejmie odpowiednie działania mające na celu udostępnienie niezbędnych gruntów, nieruchomości oraz instalacji stałych, włączając w to czasowe obiekty i tereny określone w poniższym ustępie 5, będących własnością Rzeczypospolitej Polskiej, na użytek Dowództwa Sojuszniczego (zwanych dalej „obiektami”).
2. Rzeczpospolita Polska udostępni takie obiekty bez opłat, wolne od podatków lub pozwoleń, zgodnie z artykułem 17 poniżej; jednakże bez uszczerbku dla uczestnictwa we wspólnym finansowaniu Programu Bezpieczeństwa i Inwestycji NATO oraz Budżetu Wojskowego NATO, niniejsza Umowa Uzupełniająca nie tworzy zobowiązania dla Rzeczypospolitej Polskiej do ponoszenia jakichkolwiek wydatków dotyczących nabycia, budowy, adaptacji lub modyfikacji obiektów. Szczegóły zostaną ustalone w osobnym porozumieniu właściwym dla danego Dowództwa Sojuszniczego.
3. Dowództwo Sojusznicze, zgodnie z przepisami prawa polskiego oraz pod warunkiem wydania przez władze Rzeczypospolitej Polskiej zgody wobec danej lokalizacji i w zgodzie z planem zagospodarowania przestrzennego, może samodzielnie zawierać umowy dotyczące budynków, gruntów, instalacji oraz usług. Na wniosek Dowództwa Sojuszniczego, władze Rzeczypospolitej Polskiej zapewnią niezbędną pomoc w korzystaniu z tego prawa.
4. Minister Obrony Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej jest odpowiedzialny za uzyskanie wszelkich wymaganych przez prawo Rzeczypospolitej Polskiej zezwoleń związanych z użytkowaniem gruntu, budynków i instalacji. Dowództwo Sojusznicze niezwłoczne zapewni, na wniosek, wszystkie wymagane informacje, dokumenty i analizy techniczne. Dowództwo Sojusznicze nie ponosi opłat za uzyskiwanie takich zezwoleń.
5. Pod warunkiem poinformowania właściwych organów Rzeczypospolitej Polskiej jednakże bez uszczerbku dla praw Państw Wysyłających do ustanawiania i obsługiwania podobnych instytucji zgodnie z artykułem XI, ustęp 4 NATO SOFA, Dowództwo Sojusznicze może, bez konieczności uzyskania licencji, bezpośrednio lub przez koncesjonariusza oraz zgodnie z artykułem 17 ustęp 4 niniejszej Umowy, prowadzić:
a. Kantyny, rozumiane jako sklepy lub punkty wymiany ułatwiające nabywanie i odsprzedaż dóbr zwolnionych z ceł i podatków;
b. Stołówki, rozumiane jako miejsca wydawania posiłków;
c. Mesy, rozumiane jako miejsca wydawania lekkich posiłków i napojów oraz promujące integrację personelu.
6. Dowództwo Sojusznicze jest upoważnione do udzielania, w obrębie swoich obiektów, koncesji dotyczących tworzenia obiektów usługowych obejmujących, ale nie ograniczających się do takich obiektów jak: fryzjer, salony kosmetyczne, pralnia, pralnia chemiczna, a także placówka banku i bankomat oraz placówka biura podróży. W przypadku świadczenia usług przez koncesjonariusza, wymaga się, aby przestrzegał on przepisów prawa Rzeczypospolitej Polskiej dotyczących koncesji i pozwoleń.
7. W przypadku, gdy majątek pozyskany z funduszy międzynarodowych, jak również majątek (włączając w to obiekty takie jak grunty, budynki i instalacje stałe) przekazany do użytku Dowództwa Sojuszniczego przez Rzeczpospolitą Polską nieodpłatnie (z wyłączeniem opłaty nominalnej) przestaje być potrzebny Dowództwu Sojuszniczemu, będzie on przedmiotem procedur określonych w artykule 9 Protokołu Paryskiego. Dowództwo Sojusznicze powiadamia właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej, gdy taki majątek, lub dowolna jego część, przestaje być potrzebny.
8. Minister Obrony Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej może wystąpić do Dowódcy Dowództwa Sojuszniczego o przedstawienie opinii dotyczącej długoterminowych planów, takich jak miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, w celu określenia wpływu na użytkowanie terenów otaczających obiekty Dowództwa Sojuszniczego.
Wersja obowiązująca od 2017-03-08
[Korzystanie z obiektów dowództwa sojuszniczego ]
1. Zgodnie z artykułem IX ustęp 3 NATO SOFA oraz artykułami 4 i 8 Protokołu Paryskiego, działając na wniosek Naczelnego Dowództwa, Rzeczpospolita Polska podejmie odpowiednie działania mające na celu udostępnienie niezbędnych gruntów, nieruchomości oraz instalacji stałych, włączając w to czasowe obiekty i tereny określone w poniższym ustępie 5, będących własnością Rzeczypospolitej Polskiej, na użytek Dowództwa Sojuszniczego (zwanych dalej „obiektami”).
2. Rzeczpospolita Polska udostępni takie obiekty bez opłat, wolne od podatków lub pozwoleń, zgodnie z artykułem 17 poniżej; jednakże bez uszczerbku dla uczestnictwa we wspólnym finansowaniu Programu Bezpieczeństwa i Inwestycji NATO oraz Budżetu Wojskowego NATO, niniejsza Umowa Uzupełniająca nie tworzy zobowiązania dla Rzeczypospolitej Polskiej do ponoszenia jakichkolwiek wydatków dotyczących nabycia, budowy, adaptacji lub modyfikacji obiektów. Szczegóły zostaną ustalone w osobnym porozumieniu właściwym dla danego Dowództwa Sojuszniczego.
3. Dowództwo Sojusznicze, zgodnie z przepisami prawa polskiego oraz pod warunkiem wydania przez władze Rzeczypospolitej Polskiej zgody wobec danej lokalizacji i w zgodzie z planem zagospodarowania przestrzennego, może samodzielnie zawierać umowy dotyczące budynków, gruntów, instalacji oraz usług. Na wniosek Dowództwa Sojuszniczego, władze Rzeczypospolitej Polskiej zapewnią niezbędną pomoc w korzystaniu z tego prawa.
4. Minister Obrony Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej jest odpowiedzialny za uzyskanie wszelkich wymaganych przez prawo Rzeczypospolitej Polskiej zezwoleń związanych z użytkowaniem gruntu, budynków i instalacji. Dowództwo Sojusznicze niezwłoczne zapewni, na wniosek, wszystkie wymagane informacje, dokumenty i analizy techniczne. Dowództwo Sojusznicze nie ponosi opłat za uzyskiwanie takich zezwoleń.
5. Pod warunkiem poinformowania właściwych organów Rzeczypospolitej Polskiej jednakże bez uszczerbku dla praw Państw Wysyłających do ustanawiania i obsługiwania podobnych instytucji zgodnie z artykułem XI, ustęp 4 NATO SOFA, Dowództwo Sojusznicze może, bez konieczności uzyskania licencji, bezpośrednio lub przez koncesjonariusza oraz zgodnie z artykułem 17 ustęp 4 niniejszej Umowy, prowadzić:
a. Kantyny, rozumiane jako sklepy lub punkty wymiany ułatwiające nabywanie i odsprzedaż dóbr zwolnionych z ceł i podatków;
b. Stołówki, rozumiane jako miejsca wydawania posiłków;
c. Mesy, rozumiane jako miejsca wydawania lekkich posiłków i napojów oraz promujące integrację personelu.
6. Dowództwo Sojusznicze jest upoważnione do udzielania, w obrębie swoich obiektów, koncesji dotyczących tworzenia obiektów usługowych obejmujących, ale nie ograniczających się do takich obiektów jak: fryzjer, salony kosmetyczne, pralnia, pralnia chemiczna, a także placówka banku i bankomat oraz placówka biura podróży. W przypadku świadczenia usług przez koncesjonariusza, wymaga się, aby przestrzegał on przepisów prawa Rzeczypospolitej Polskiej dotyczących koncesji i pozwoleń.
7. W przypadku, gdy majątek pozyskany z funduszy międzynarodowych, jak również majątek (włączając w to obiekty takie jak grunty, budynki i instalacje stałe) przekazany do użytku Dowództwa Sojuszniczego przez Rzeczpospolitą Polską nieodpłatnie (z wyłączeniem opłaty nominalnej) przestaje być potrzebny Dowództwu Sojuszniczemu, będzie on przedmiotem procedur określonych w artykule 9 Protokołu Paryskiego. Dowództwo Sojusznicze powiadamia właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej, gdy taki majątek, lub dowolna jego część, przestaje być potrzebny.
8. Minister Obrony Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej może wystąpić do Dowódcy Dowództwa Sojuszniczego o przedstawienie opinii dotyczącej długoterminowych planów, takich jak miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, w celu określenia wpływu na użytkowanie terenów otaczających obiekty Dowództwa Sojuszniczego.