Wersja obowiązująca od 2018-03-19 (Dz.U.2018.577 tekst jednolity)

Art. 13. (uchylony)

Wersja obowiązująca od 2018-03-19 (Dz.U.2018.577 tekst jednolity)

Art. 13. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-02-14 do 2018-03-18 (Dz.U.2017.246 tekst jednolity)

Art. 13. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-08-27 do 2017-02-13 (Dz.U.2015.1241 tekst jednolity)

Art. 13. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011-05-30 do 2015-08-26 (Dz.U.2011.109.639 tekst jednolity)

Art. 13. (uchylony).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-01-01 do 2011-05-29

Art. 13. [1] (skreślony).

[1] Art. 13 skreślony przez art. 195 pkt 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-10-01 do 2001-12-31

Art. 13. 1. Środki na wynagrodzenia zasadnicze urzędników ustala się:

1) w pierwszym roku obowiązywania ustawy – przeciętnie w wysokości 35% wynagrodzenia zasadniczego sędziego sądu rejonowego,

2) w drugim roku obowiązywania ustawy – przeciętnie w wysokości 40% wynagrodzenia zasadniczego sędziego sądu rejonowego,

3) w trzecim roku obowiązywania ustawy – przeciętnie w wysokości 50% wynagrodzenia zasadniczego sędziego sądu rejonowego

– z tym że w drugim i trzecim roku obowiązywania ustawy środki na wynagrodzenia zasadnicze urzędników podwyższa się o wartość składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, o której mowa w art. 110 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887).

2. Podwyższenie indywidualnych wynagrodzeń urzędników nalicza się od dnia 1 stycznia każdego roku.