Wersja obowiązująca od 2020.11.20     (Dz.U.2020.2056 tekst jednolity)

(uchylony)

Wersja obowiązująca od 2020.11.20     (Dz.U.2020.2056 tekst jednolity)

(uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019.08.26 do 2020.11.19     (Dz.U.2019.1610 tekst jednolity)

(uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018.03.20 do 2019.08.25     (Dz.U.2018.578 tekst jednolity)

(uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016.06.08 do 2018.03.19     (Dz.U.2016.803 tekst jednolity)

Art. 12. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016.01.01 do 2016.06.07

Art. 12. [10] (uchylony).

[10] Art. 12 uchylony przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 27 maja 2015 r. o zmianie ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 933). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2016 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015.01.27 do 2015.12.31     (Dz.U.2015.140 tekst jednolity)

Art. 12. [Wyłączenia od obowiązku zapewnienia sieci zbierania pojazdów ] 1. Wprowadzający pojazd, inny niż wymieniony w art. 10, nie zapewnia sieci.

2. Wprowadzający pojazd, o którym mowa w ust. 1, który nie zapewnia sieci, oraz podmiot niebędący przedsiębiorcą, który dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu pojazdu, są obowiązani do wniesienia, na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, opłaty w wysokości 500 zł od każdego pojazdu wprowadzonego na terytorium kraju. Dowód wpłaty powinien zawierać określenie cech identyfikacyjnych pojazdu, o których mowa w art. 66 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym.

3. W przypadku gdy wprowadzający pojazd, o którym mowa w ust. 1, który nie zapewnia sieci, dokonał zbycia pojazdu, obowiązany jest przekazać niezwłocznie nabywcy pojazdu dowód wpłaty, o którym mowa w ust. 2.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2013.10.01 do 2015.01.26     (Dz.U.2013.1162 tekst jednolity)

[Wyłączenia od obowiązku zapewnienia sieci zbierania pojazdów ] 1. Wprowadzający pojazd, inny niż wymieniony w art. 10, nie zapewnia sieci.

2. Wprowadzający pojazd, o którym mowa w ust. 1, który nie zapewnia sieci, oraz podmiot niebędący przedsiębiorcą, który dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu pojazdu, są obowiązani do wniesienia, na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, opłaty w wysokości 500 zł od każdego pojazdu wprowadzonego na terytorium kraju. Dowód wpłaty powinien zawierać określenie cech identyfikacyjnych pojazdu, o których mowa w art. 66 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym.

3. W przypadku gdy wprowadzający pojazd, o którym mowa w ust. 1, który nie zapewnia sieci, dokonał zbycia pojazdu, obowiązany jest przekazać niezwłocznie nabywcy pojazdu dowód wpłaty, o którym mowa w ust. 2.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2010.03.12 do 2013.09.30

[Wyłączenia od obowiązku zapewnienia sieci zbierania pojazdów] 1. [9] Wprowadzający pojazd, inny niż wymieniony w art. 10, nie zapewnia sieci.

2. Wprowadzający pojazd, o którym mowa w ust. 1, który nie zapewnia sieci, oraz podmiot niebędący przedsiębiorcą, który dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu pojazdu, są obowiązani do wniesienia, na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, opłaty w wysokości 500 zł od każdego pojazdu wprowadzonego na terytorium kraju. Dowód wpłaty powinien zawierać określenie cech identyfikacyjnych pojazdu, o których mowa w art. 66 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym.

3. W przypadku gdy wprowadzający pojazd, o którym mowa w ust. 1, który nie zapewnia sieci, dokonał zbycia pojazdu, obowiązany jest przekazać niezwłocznie nabywcy pojazdu dowód wpłaty, o którym mowa w ust. 2.

[9] Art. 12 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 4 pkt 6 ustawy z dnia 22 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 28, poz. 145). Zmiana weszła w życie 12 marca 2010 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2010.01.01 do 2010.03.11

[Wyłączenia od obowiązku zapewnienia sieci zbierania pojazdów] 1. Wprowadzający pojazd, który wprowadza na terytorium kraju nie więcej niż 1000 pojazdów w roku kalendarzowym, może nie zapewniać sieci.

2. [1] Wprowadzający pojazd, o którym mowa w ust. 1, który nie zapewnia sieci, oraz podmiot niebędący przedsiębiorcą, który dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu pojazdu, są obowiązani do wniesienia, na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, opłaty w wysokości 500 zł od każdego pojazdu wprowadzonego na terytorium kraju. Dowód wpłaty powinien zawierać określenie cech identyfikacyjnych pojazdu, o których mowa w art. 66 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym.

3. W przypadku gdy wprowadzający pojazd, o którym mowa w ust. 1, który nie zapewnia sieci, dokonał zbycia pojazdu, obowiązany jest przekazać niezwłocznie nabywcy pojazdu dowód wpłaty, o którym mowa w ust. 2.

[1] Art. 12 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 215, poz. 1664). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2010 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005.03.14 do 2009.12.31

1. Wprowadzający pojazd, który wprowadza na terytorium kraju nie więcej niż 1000 pojazdów w roku kalendarzowym, może nie zapewniać sieci.

2. Wprowadzający pojazd, o którym mowa w ust. 1, który nie zapewnia sieci, oraz podmiot niebędący przedsiębiorcą, który dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu pojazdu, są obowiązani do wniesienia, na odrębny rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, opłaty w wysokości 500 zł od każdego pojazdu wprowadzonego na terytorium kraju. Dowód wpłaty powinien zawierać określenie cech identyfikacyjnych pojazdu, o których mowa w art. 66 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym.

3. W przypadku gdy wprowadzający pojazd, o którym mowa w ust. 1, który nie zapewnia sieci, dokonał zbycia pojazdu, obowiązany jest przekazać niezwłocznie nabywcy pojazdu dowód wpłaty, o którym mowa w ust. 2.