Wersja obowiązująca od 2022-11-02
[Oceny poziomów substancji w powietrzu] 1. Oceny poziomów substancji w powietrzu, o której mowa w art. 89 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, zwanej dalej „ustawą”, dokonuje się w strefach, o których mowa w art. 87 ust. 2 ustawy, zwanych dalej „strefami”, w odniesieniu do:
1) dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu powiększonych o margines tolerancji;
2) dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu;
3) docelowych poziomów substancji w powietrzu;
4) poziomów celów długoterminowych substancji w powietrzu.
2. Oceny poziomów substancji w powietrzu dokonuje się ze względu na ochronę zdrowia ludzi oraz ochronę roślin.
3. Oceny poziomów substancji w powietrzu ze względu na ochronę zdrowia ludzi dokonuje się w zakresie dwutlenku siarki, dwutlenku azotu, tlenku węgla, pyłu zawieszonego PM2,5, pyłu zawieszonego PM10, benzenu i ozonu w powietrzu oraz ołowiu, arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu w pyle zawieszonym PM10, w strefach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem:
1) terenów zamkniętych lub instalacji przemysłowych;
2) miejsc niezamieszkałych, do których obowiązuje zakaz wstępu;
3) jezdni dróg i pasów dzielących drogi, z wyjątkiem sytuacji, w której piesi mają dostęp do pasa dzielącego drogę.
4. [1] Oceny poziomów substancji w powietrzu ze względu na ochronę roślin dokonuje się w zakresie dwutlenku siarki, tlenków azotu i ozonu w strefach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowiących pozostały obszar województwa niewchodzący w skład aglomeracji i miast, z wyłączeniem miejsc, o których mowa w ust. 3 pkt 1–3.
[1] § 2 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 3 października 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dokonywania oceny poziomów substancji w powietrzu (Dz.U. poz. 2131). Zmiana weszła w życie 2 listopada 2022 r.
Wersja obowiązująca od 2022-11-02
[Oceny poziomów substancji w powietrzu] 1. Oceny poziomów substancji w powietrzu, o której mowa w art. 89 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, zwanej dalej „ustawą”, dokonuje się w strefach, o których mowa w art. 87 ust. 2 ustawy, zwanych dalej „strefami”, w odniesieniu do:
1) dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu powiększonych o margines tolerancji;
2) dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu;
3) docelowych poziomów substancji w powietrzu;
4) poziomów celów długoterminowych substancji w powietrzu.
2. Oceny poziomów substancji w powietrzu dokonuje się ze względu na ochronę zdrowia ludzi oraz ochronę roślin.
3. Oceny poziomów substancji w powietrzu ze względu na ochronę zdrowia ludzi dokonuje się w zakresie dwutlenku siarki, dwutlenku azotu, tlenku węgla, pyłu zawieszonego PM2,5, pyłu zawieszonego PM10, benzenu i ozonu w powietrzu oraz ołowiu, arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu w pyle zawieszonym PM10, w strefach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem:
1) terenów zamkniętych lub instalacji przemysłowych;
2) miejsc niezamieszkałych, do których obowiązuje zakaz wstępu;
3) jezdni dróg i pasów dzielących drogi, z wyjątkiem sytuacji, w której piesi mają dostęp do pasa dzielącego drogę.
4. [1] Oceny poziomów substancji w powietrzu ze względu na ochronę roślin dokonuje się w zakresie dwutlenku siarki, tlenków azotu i ozonu w strefach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowiących pozostały obszar województwa niewchodzący w skład aglomeracji i miast, z wyłączeniem miejsc, o których mowa w ust. 3 pkt 1–3.
[1] § 2 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 3 października 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dokonywania oceny poziomów substancji w powietrzu (Dz.U. poz. 2131). Zmiana weszła w życie 2 listopada 2022 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2021-01-01 do 2022-11-01
[Oceny poziomów substancji w powietrzu] 1. Oceny poziomów substancji w powietrzu, o której mowa w art. 89 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, zwanej dalej „ustawą”, dokonuje się w strefach, o których mowa w art. 87 ust. 2 ustawy, zwanych dalej „strefami”, w odniesieniu do:
1) dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu powiększonych o margines tolerancji;
2) dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu;
3) docelowych poziomów substancji w powietrzu;
4) poziomów celów długoterminowych substancji w powietrzu.
2. Oceny poziomów substancji w powietrzu dokonuje się ze względu na ochronę zdrowia ludzi oraz ochronę roślin.
3. Oceny poziomów substancji w powietrzu ze względu na ochronę zdrowia ludzi dokonuje się w zakresie dwutlenku siarki, dwutlenku azotu, tlenku węgla, pyłu zawieszonego PM2,5, pyłu zawieszonego PM10, benzenu i ozonu w powietrzu oraz ołowiu, arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu w pyle zawieszonym PM10, w strefach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem:
1) terenów zamkniętych lub instalacji przemysłowych;
2) miejsc niezamieszkałych, do których obowiązuje zakaz wstępu;
3) jezdni dróg i pasów dzielących drogi, z wyjątkiem sytuacji, w której piesi mają dostęp do pasa dzielącego drogę.
4. Oceny poziomów substancji w powietrzu ze względu na ochronę roślin dokonuje się w zakresie dwutlenku siarki, tlenków azotu i ozonu w strefach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem miejsc, o których mowa w ust. 3, oraz miast o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy i aglomeracji o liczbie mieszkańców większej niż 250 tysięcy, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 87 ust. 3 ustawy.