Wersja obowiązująca od 2021-11-24 (Dz.U.2021.2117 tekst jednolity)

Art. 25. [Opłata za egzamin] 1. Za egzamin pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa.

1a. Jeżeli egzamin nie dojdzie do skutku z przyczyn nieleżących po stronie kandydata opłata podlega zwrotowi. Opłata może zostać zwrócona, jeżeli kandydat z przyczyn przez siebie niezawinionych nie mógł przystąpić do egzaminu.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, mając na uwadze koszty przeprowadzania egzaminów oraz wydatki związane z funkcjonowaniem Komisji Egzaminacyjnej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-01-28 do 2021-11-23 (Dz.U.2020.130 tekst jednolity)

Art. 25. [Opłata za egzamin] 1. Za egzamin pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa.

1a. Jeżeli egzamin nie dojdzie do skutku z przyczyn nieleżących po stronie kandydata opłata podlega zwrotowi. Opłata może zostać zwrócona, jeżeli kandydat z przyczyn przez siebie niezawinionych nie mógł przystąpić do egzaminu.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, mając na uwadze koszty przeprowadzania egzaminów oraz wydatki związane z funkcjonowaniem Komisji Egzaminacyjnej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-02-14 do 2020-01-27 (Dz.U.2019.283 tekst jednolity)

Art. 25. [Opłata za egzamin] 1. Za egzamin pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa.

1a. Jeżeli egzamin nie dojdzie do skutku z przyczyn nieleżących po stronie kandydata opłata podlega zwrotowi. Opłata może zostać zwrócona, jeżeli kandydat z przyczyn przez siebie niezawinionych nie mógł przystąpić do egzaminu.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, mając na uwadze koszty przeprowadzania egzaminów oraz wydatki związane z funkcjonowaniem Komisji Egzaminacyjnej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-02-15 do 2019-02-13 (Dz.U.2018.377 tekst jednolity)

Art. 25. [Opłata za egzamin] 1. Za egzamin pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa.

1a. Jeżeli egzamin nie dojdzie do skutku z przyczyn nieleżących po stronie kandydata opłata podlega zwrotowi. Opłata może zostać zwrócona, jeżeli kandydat z przyczyn przez siebie niezawinionych nie mógł przystąpić do egzaminu.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, mając na uwadze koszty przeprowadzania egzaminów oraz wydatki związane z funkcjonowaniem Komisji Egzaminacyjnej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-06-07 do 2018-02-14 (Dz.U.2016.794 tekst jednolity)

Art. 25. [Opłata za egzamin] 1. Za egzamin pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa.

1a. Jeżeli egzamin nie dojdzie do skutku z przyczyn nieleżących po stronie kandydata opłata podlega zwrotowi. Opłata może zostać zwrócona, jeżeli kandydat z przyczyn przez siebie niezawinionych nie mógł przystąpić do egzaminu.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, mając na uwadze koszty przeprowadzania egzaminów oraz wydatki związane z funkcjonowaniem Komisji Egzaminacyjnej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011-02-25 do 2016-06-06 (Dz.U.2011.41.213 tekst jednolity)

Art. 25. [Opłata za egzamin] 1. Za egzamin pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa.

1a. Jeżeli egzamin nie dojdzie do skutku z przyczyn nieleżących po stronie kandydata opłata podlega zwrotowi. Opłata może zostać zwrócona, jeżeli kandydat z przyczyn przez siebie niezawinionych nie mógł przystąpić do egzaminu.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, mając na uwadze koszty przeprowadzania egzaminów oraz wydatki związane z funkcjonowaniem Komisji Egzaminacyjnej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2010-08-07 do 2011-02-24

Art. 25. [Opłata za egzamin] 1. Za egzamin pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa.

1a. [20] Jeżeli egzamin nie dojdzie do skutku z przyczyn nieleżących po stronie kandydata opłata podlega zwrotowi. Opłata może zostać zwrócona, jeżeli kandydat z przyczyn przez siebie niezawinionych nie mógł przystąpić do egzaminu.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, mając na uwadze koszty przeprowadzania egzaminów oraz wydatki związane z funkcjonowaniem Komisji Egzaminacyjnej.

[20] Art. 25 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 10 czerwca 2010 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 122, poz. 826). Zmiana weszła w życie 7 sierpnia 2010 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2008-04-29 do 2010-08-06 (Dz.U.2008.73.443 tekst jednolity)

Art. 25. 1. Za egzamin pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, mając na uwadze koszty przeprowadzania egzaminów oraz wydatki związane z funkcjonowaniem Komisji Egzaminacyjnej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-02-07 do 2008-04-28 (Dz.U.2002.9.86 tekst jednolity)

Art. 25. [Opłata egzaminacyjna] 1. Za egzamin pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, mając na uwadze koszty przeprowadzania egzaminów oraz wydatki związane z funkcjonowaniem Komisji Egzaminacyjnej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-06-11 do 2002-02-06

Art. 25. [Opłata egzaminacyjna] 1. Za egzamin pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa.

2. [32] Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, mając na uwadze koszty przeprowadzania egzaminów oraz wydatki związane z funkcjonowaniem Komisji Egzaminacyjnej.

[32] Art. 25 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 42, poz. 474). Zmiana weszła w życie 11 czerwca 2001 r.