§ 2. [Określenie podstawowych wymagań dotyczących terenów kontrolowanych] 1. Określa się następujące podstawowe wymagania dotyczące terenów kontrolowanych:

1) granice terenu kontrolowanego oznacza się znakami ostrzegawczymi, których wzór zawiera załącznik nr 1 do rozporządzenia, oraz tablicami informacyjnymi podającymi rodzaj źródła promieniowania jonizującego, w tym rodzaj substancji promieniotwórczej, oraz związane z nimi zagrożenie;

2) znaki ostrzegawcze i tablice informacyjne, o których mowa w pkt 1, umieszcza się przy wejściu na teren kontrolowany; w przypadku wytyczenia tego terenu poza pomieszczeniem zamkniętym umieszcza się je w odstępach nie większych niż 10 m;

3) dostęp do terenu kontrolowanego, ograniczony przez zastosowanie środków technicznych, w szczególności drzwi, bram lub widocznych blokad, mają:

a) pracownicy zatrudnieni na tym terenie,

b) pacjenci poddawani zabiegom diagnostycznym lub terapeutycznym oraz ich opiekunowie,

c) za zgodą kierownika jednostki organizacyjnej lub upoważnionej przez niego osoby – inne przeszkolone osoby wyposażone w dawkomierze osobiste umożliwiające bezpośrednie określenie dawki od narażenia zewnętrznego otrzymanej w czasie przebywania na tym terenie,

d) pracownicy organu, który wydał zezwolenie w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej na wykonywanie działalności związanej z narażeniem na tym terenie, upoważnieni do prowadzenia kontroli;

4) osoby, o których mowa w pkt 3 lit. a i lit. c, mają dostęp do terenu kontrolowanego i jego opuszczania na podstawie przepustek, kart wstępu lub identyfikatorów;

4a) osoby, o których mowa w pkt 3 lit. a i c, oraz opiekunowie pacjentów, o których mowa w pkt 3 lit. b, mają dostęp do terenu kontrolowanego, jeżeli udzielono im informacji o zasadach zachowania się na tym terenie;

5) prace na terenie kontrolowanym prowadzi się zgodnie z instrukcjami pracy odpowiednimi do zagrożenia związanego z występującymi źródłami promieniowania jonizującego oraz wykonywanymi czynnościami, a pracowników wykonujących te prace wyposaża się w środki ochrony indywidualnej odpowiednie do występującego zagrożenia.

2. Jeżeli na terenie kontrolowanym występuje możliwość rozprzestrzeniania się skażeń promieniotwórczych, poza wymaganiami, o których mowa w ust. 1, zapewnia się:

1) przy wejściu – możliwość zmiany odzieży osobistej na odzież roboczą oraz pomiar skażeń osobistych, wnoszonego sprzętu i innych przedmiotów;

2) przy wyjściu – pojemniki na skażoną odzież, pomiar skażeń osobistych, wynoszonego sprzętu i innych przedmiotów oraz środki i urządzenia do usuwania tych skażeń, zależne od prowadzonych prac, a także zmianę odzieży skażonej na nieskażoną;

3) na obszarze przylegającym do terenu kontrolowanego – kontrolę dozymetryczną obejmującą obszar określony na podstawie wyników pomiarów, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 2, chyba że wyniki tych pomiarów wskazują na brak możliwości rozprzestrzeniania się skażeń promieniotwórczych poza teren kontrolowany.

§ 2. 1. Określa się następujące podstawowe wymagania dotyczące terenów kontrolowanych:

1) [1]  granice terenu kontrolowanego oznacza się znakami ostrzegawczymi, których wzór zawiera załącznik nr 1 do rozporządzenia, oraz tablicami informacyjnymi podającymi rodzaj źródła promieniowania jonizującego, w tym rodzaj substancji promieniotwórczej, oraz związane z nimi zagrożenie;

2) znaki ostrzegawcze i tablice informacyjne, o których mowa w pkt 1, umieszcza się przy wejściu na teren kontrolowany; w przypadku wytyczenia tego terenu poza pomieszczeniem zamkniętym umieszcza się je w odstępach nie większych niż 10 m;

3) dostęp do terenu kontrolowanego, ograniczony przez zastosowanie środków technicznych, w szczególności drzwi, bram lub widocznych blokad, mają:

a) pracownicy zatrudnieni na tym terenie,

b) [2]  pacjenci poddawani zabiegom diagnostycznym lub terapeutycznym oraz ich opiekunowie,

c) za zgodą kierownika jednostki organizacyjnej lub upoważnionej przez niego osoby – inne przeszkolone osoby wyposażone w dawkomierze osobiste umożliwiające bezpośrednie określenie dawki od narażenia zewnętrznego otrzymanej w czasie przebywania na tym terenie,

d) pracownicy organu, który wydał zezwolenie w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej na wykonywanie działalności związanej z narażeniem na tym terenie, upoważnieni do prowadzenia kontroli;

4) osoby, o których mowa w pkt 3 lit. a i lit. c, mają dostęp do terenu kontrolowanego i jego opuszczania na podstawie przepustek, kart wstępu lub identyfikatorów;

4a) [3] osoby, o których mowa w pkt 3 lit. a i c, oraz opiekunowie pacjentów, o których mowa w pkt 3 lit. b, mają dostęp do terenu kontrolowanego, jeżeli udzielono im informacji o zasadach zachowania się na tym terenie;

5) [4]  prace na terenie kontrolowanym prowadzi się zgodnie z instrukcjami pracy odpowiednimi do zagrożenia związanego z występującymi źródłami promieniowania jonizującego oraz wykonywanymi czynnościami, a pracowników wykonujących te prace wyposaża się w środki ochrony indywidualnej odpowiednie do występującego zagrożenia.

2. Jeżeli na terenie kontrolowanym występuje możliwość rozprzestrzeniania się skażeń promieniotwórczych, poza wymaganiami, o których mowa w ust. 1, zapewnia się:

1) [5]  przy wejściu – możliwość zmiany odzieży osobistej na odzież roboczą oraz pomiar skażeń osobistych, wnoszonego sprzętu i innych przedmiotów;

2) [6]  przy wyjściu – pojemniki na skażoną odzież, pomiar skażeń osobistych, wynoszonego sprzętu i innych przedmiotów oraz środki i urządzenia do usuwania tych skażeń, zależne od prowadzonych prac, a także zmianę odzieży skażonej na nieskażoną;

3) [7] na obszarze przylegającym do terenu kontrolowanego – kontrolę dozymetryczną obejmującą obszar określony na podstawie wyników pomiarów, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 2, chyba że wyniki tych pomiarów wskazują na brak możliwości rozprzestrzeniania się skażeń promieniotwórczych poza teren kontrolowany.

§ 2. 1. Określa się następujące podstawowe wymagania dotyczące terenów kontrolowanych:

1) granice terenu kontrolowanego oznacza się znakami ostrzegawczymi, których wzór zawiera załącznik nr 1 do rozporządzenia, oraz tablicami informacyjnymi podającymi rodzaj substancji promieniotwórczych i źródeł promieniowania jonizującego oraz związane z nimi zagrożenie;

2) znaki ostrzegawcze i tablice informacyjne, o których mowa w pkt 1, umieszcza się przy wejściu na teren kontrolowany; w przypadku wytyczenia tego terenu poza pomieszczeniem zamkniętym umieszcza się je w odstępach nie większych niż 10 m;

3) dostęp do terenu kontrolowanego, ograniczony przez zastosowanie środków technicznych, w szczególności drzwi, bram lub widocznych blokad, mają:

a) pracownicy zatrudnieni na tym terenie,

b) pacjenci poddawani zabiegom diagnostycznym lub terapeutycznym,

c) za zgodą kierownika jednostki organizacyjnej lub upoważnionej przez niego osoby – inne przeszkolone osoby wyposażone w dawkomierze osobiste umożliwiające bezpośrednie określenie dawki od narażenia zewnętrznego otrzymanej w czasie przebywania na tym terenie,

d) pracownicy organu, który wydał zezwolenie w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej na wykonywanie działalności związanej z narażeniem na tym terenie, upoważnieni do prowadzenia kontroli;

4) osoby, o których mowa w pkt 3 lit. a i lit. c, mają dostęp do terenu kontrolowanego i jego opuszczania na podstawie przepustek, kart wstępu lub identyfikatorów;

5) prace na terenie kontrolowanym prowadzi się zgodnie z instrukcjami pracy odpowiednimi dla zagrożenia związanego z występującymi substancjami promieniotwórczymi i źródłami promieniowania jonizującego oraz wykonywanymi czynnościami.

2. Jeżeli na terenie kontrolowanym występuje możliwość rozprzestrzeniania się skażeń promieniotwórczych, poza wymaganiami, o których mowa w ust. 1, zapewnia się:

1) przy wejściu – możliwość zmiany odzieży osobistej na odzież roboczą oraz pomiar skażeń osobistych i wnoszonego sprzętu;

2) przy wyjściu – pojemniki na skażoną odzież, pomiar skażeń osobistych i wynoszonego sprzętu oraz środki i urządzenia do usuwania tych skażeń, zależne od prowadzonych prac, a także zmianę odzieży skażonej na nieskażoną.