Wersja obowiązująca od 2022-07-01 (Dz.U.2022.1389 tekst jednolity)

Art. 28. [Rozwiązanie zgromadzenia spontanicznego] 1. Zgromadzenie spontaniczne może być rozwiązane przez funkcjonariusza kierującego działaniami Policji, jeżeli:

1) jego przebieg zagraża życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach;

2) jego przebieg powoduje poważne zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku publicznego;

3) powoduje istotne zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku ruchu drogowego na drogach publicznych;

4) jego przebieg narusza przepisy niniejszej ustawy albo przepisy karne;

5) zakłóca przebieg zgromadzenia organizowanego w trybie przepisów rozdziału 2, 3 lub 3a.

2. Rozwiązanie zgromadzenia spontanicznego na podstawie ust. 1 następuje przez wydanie decyzji ustnej podlegającej natychmiastowemu wykonaniu, poprzedzonej dwukrotnym ostrzeżeniem uczestników zgromadzenia spontanicznego o możliwości jego rozwiązania, a następnie ogłoszonej publicznie uczestnikom tego zgromadzenia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-04-03 do 2022-06-30 (Dz.U.2019.631 tekst jednolity)

Art. 28. [Rozwiązanie zgromadzenia spontanicznego] 1. Zgromadzenie spontaniczne może być rozwiązane przez funkcjonariusza kierującego działaniami Policji, jeżeli:

1) jego przebieg zagraża życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach;

2) jego przebieg powoduje poważne zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku publicznego;

3) powoduje istotne zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku ruchu drogowego na drogach publicznych;

4) jego przebieg narusza przepisy niniejszej ustawy albo przepisy karne;

5) zakłóca przebieg zgromadzenia organizowanego w trybie przepisów rozdziału 2, 3 lub 3a.

2. Rozwiązanie zgromadzenia spontanicznego na podstawie ust. 1 następuje przez wydanie decyzji ustnej podlegającej natychmiastowemu wykonaniu, poprzedzonej dwukrotnym ostrzeżeniem uczestników zgromadzenia spontanicznego o możliwości jego rozwiązania, a następnie ogłoszonej publicznie uczestnikom tego zgromadzenia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-02-23 do 2019-04-02 (Dz.U.2018.408 tekst jednolity)

Art. 28. [Rozwiązanie zgromadzenia spontanicznego] 1. Zgromadzenie spontaniczne może być rozwiązane przez funkcjonariusza kierującego działaniami Policji, jeżeli:

1) jego przebieg zagraża życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach;

2) jego przebieg powoduje poważne zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku publicznego;

3) powoduje istotne zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku ruchu drogowego na drogach publicznych;

4) jego przebieg narusza przepisy niniejszej ustawy albo przepisy karne;

5) zakłóca przebieg zgromadzenia organizowanego w trybie przepisów rozdziału 2, 3 lub 3a.

2. Rozwiązanie zgromadzenia spontanicznego na podstawie ust. 1 następuje przez wydanie decyzji ustnej podlegającej natychmiastowemu wykonaniu, poprzedzonej dwukrotnym ostrzeżeniem uczestników zgromadzenia spontanicznego o możliwości jego rozwiązania, a następnie ogłoszonej publicznie uczestnikom tego zgromadzenia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-04-02 do 2018-02-22

Art. 28. [Rozwiązanie zgromadzenia spontanicznego] 1. Zgromadzenie spontaniczne może być rozwiązane przez funkcjonariusza kierującego działaniami Policji, jeżeli:

1) jego przebieg zagraża życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach;

2) jego przebieg powoduje poważne zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku publicznego;

3) powoduje istotne zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku ruchu drogowego na drogach publicznych;

4) jego przebieg narusza przepisy niniejszej ustawy albo przepisy karne;

5) [10] zakłóca przebieg zgromadzenia organizowanego w trybie przepisów rozdziału 2, 3 lub 3a.

2. Rozwiązanie zgromadzenia spontanicznego na podstawie ust. 1 następuje przez wydanie decyzji ustnej podlegającej natychmiastowemu wykonaniu, poprzedzonej dwukrotnym ostrzeżeniem uczestników zgromadzenia spontanicznego o możliwości jego rozwiązania, a następnie ogłoszonej publicznie uczestnikom tego zgromadzenia.

[10] Art. 28 ust. 1 pkt 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 13 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy – Prawo o zgromadzeniach (Dz.U. z 2017 r., poz. 579). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2017 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-10-14 do 2017-04-01

Art. 28. [Rozwiązanie zgromadzenia spontanicznego] 1. Zgromadzenie spontaniczne może być rozwiązane przez funkcjonariusza kierującego działaniami Policji, jeżeli:

1) jego przebieg zagraża życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach;

2) jego przebieg powoduje poważne zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku publicznego;

3) powoduje istotne zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku ruchu drogowego na drogach publicznych;

4) jego przebieg narusza przepisy niniejszej ustawy albo przepisy karne;

5) zakłóca przebieg zgromadzenia organizowanego w trybie przepisów rozdziału 2 lub 3.

2. Rozwiązanie zgromadzenia spontanicznego na podstawie ust. 1 następuje przez wydanie decyzji ustnej podlegającej natychmiastowemu wykonaniu, poprzedzonej dwukrotnym ostrzeżeniem uczestników zgromadzenia spontanicznego o możliwości jego rozwiązania, a następnie ogłoszonej publicznie uczestnikom tego zgromadzenia.