Wersja obowiązująca od 2022-10-17 (Dz.U.2022.2123 tekst jednolity)

Art. 52. [Przesłuchanie osób obowiązanych do zachowania tajemnicy] 1. Nie wolno przesłuchiwać osób obowiązanych do zachowania tajemnicy, stosownie do przepisów niniejszego rozdziału, jako świadków na okoliczność wypowiedzi osoby, wobec której podjęto czynności wynikające z niniejszej ustawy, co do popełnienia przez nią czynu zabronionego pod groźbą kary.

2. Zakaz określony w ust. 1 stosuje się odpowiednio do lekarzy wykonujących czynności biegłego.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-04-17 do 2022-10-16 (Dz.U.2020.685 tekst jednolity)

Art. 52. [Przesłuchanie osób obowiązanych do zachowania tajemnicy] 1. Nie wolno przesłuchiwać osób obowiązanych do zachowania tajemnicy, stosownie do przepisów niniejszego rozdziału, jako świadków na okoliczność wypowiedzi osoby, wobec której podjęto czynności wynikające z niniejszej ustawy, co do popełnienia przez nią czynu zabronionego pod groźbą kary.

2. Zakaz określony w ust. 1 stosuje się odpowiednio do lekarzy wykonujących czynności biegłego.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-10-02 do 2020-04-16 (Dz.U.2018.1878 tekst jednolity)

Art. 52. [Przesłuchanie osób obowiązanych do zachowania tajemnicy] 1. Nie wolno przesłuchiwać osób obowiązanych do zachowania tajemnicy, stosownie do przepisów niniejszego rozdziału, jako świadków na okoliczność wypowiedzi osoby, wobec której podjęto czynności wynikające z niniejszej ustawy, co do popełnienia przez nią czynu zabronionego pod groźbą kary.

2. Zakaz określony w ust. 1 stosuje się odpowiednio do lekarzy wykonujących czynności biegłego.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-05-05 do 2018-10-01 (Dz.U.2017.882 tekst jednolity)

Art. 52. [Przesłuchanie osób obowiązanych do zachowania tajemnicy] 1. Nie wolno przesłuchiwać osób obowiązanych do zachowania tajemnicy, stosownie do przepisów niniejszego rozdziału, jako świadków na okoliczność wypowiedzi osoby, wobec której podjęto czynności wynikające z niniejszej ustawy, co do popełnienia przez nią czynu zabronionego pod groźbą kary.

2. Zakaz określony w ust. 1 stosuje się odpowiednio do lekarzy wykonujących czynności biegłego.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-04-20 do 2017-05-04 (Dz.U.2016.546 tekst jednolity)

Art. 52. [Przesłuchanie osób obowiązanych do zachowania tajemnicy] 1. Nie wolno przesłuchiwać osób obowiązanych do zachowania tajemnicy, stosownie do przepisów niniejszego rozdziału, jako świadków na okoliczność wypowiedzi osoby, wobec której podjęto czynności wynikające z niniejszej ustawy, co do popełnienia przez nią czynu zabronionego pod groźbą kary.

2. Zakaz określony w ust. 1 stosuje się odpowiednio do lekarzy wykonujących czynności biegłego.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011-10-28 do 2016-04-19 (Dz.U.2011.231.1375 tekst jednolity)

Art. 52. [Przesłuchanie osób obowiązanych do zachowania tajemnicy] 1. Nie wolno przesłuchiwać osób obowiązanych do zachowania tajemnicy, stosownie do przepisów niniejszego rozdziału, jako świadków na okoliczność wypowiedzi osoby, wobec której podjęto czynności wynikające z niniejszej ustawy, co do popełnienia przez nią czynu zabronionego pod groźbą kary.

2. Zakaz określony w ust. 1 stosuje się odpowiednio do lekarzy wykonujących czynności biegłego.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1997-10-26 do 2011-10-27

Art. 52. 1. [19] Nie wolno przesłuchiwać osób obowiązanych do zachowania tajemnicy, stosownie do przepisów niniejszego rozdziału, jako świadków na okoliczność wypowiedzi osoby, wobec której podjęto czynności wynikające z niniejszej ustawy, co do popełnienia przez nią czynu zabronionego pod groźbą kary.

2. Zakaz określony w ust. 1 stosuje się odpowiednio do lekarzy wykonujących czynności biegłego.

[19] Art. 52 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 ustawy z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U. Nr 113, poz. 731). Zmiana weszła w życie 26 października 1997 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1995-01-21 do 1997-10-25

Art. 52. 1. Nie wolno przesłuchiwać osób, obowiązanych do zachowania tajemnicy stosownie do przepisów niniejszego rozdziału, jako świadków na okoliczność przyznania się osoby z zaburzeniami psychicznymi do popełnienia czynu zabronionego pod groźbą kary.

2. Zakaz określony w ust. 1 stosuje się odpowiednio do lekarzy wykonujących czynności biegłego.