Wersja obowiązująca od 2022-10-27 (Dz.U.2022.2201 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022-01-26 do 2022-10-26 (Dz.U.2022.180 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2021-05-19 do 2022-01-25 (Dz.U.2021.919 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-11-06 do 2021-05-18 (Dz.U.2019.2140 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-01-11 do 2019-11-05 (Dz.U.2019.58 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-11-29 do 2019-01-10 (Dz.U.2017.2200 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-11-28 do 2017-11-28 (Dz.U.2016.1907 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2013-12-02 do 2016-11-27 (Dz.U.2013.1414 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2013-06-05 do 2013-12-01

Art. 62. [9] (uchylony).

[9] Art. 62 uchylony przez art. 69 pkt 3 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz.U. poz. 628). Zmiana weszła w życie 5 czerwca 2013 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2012-11-19 do 2013-06-04 (Dz.U.2012.1265 tekst jednolity)

Art. 62. [Użycie broni palnej] 1. W przypadku gdy środki przymusu bezpośredniego wymienione w art. 58 ust. 1 okażą się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie będzie możliwe, inspektor może użyć broni palnej.

2. Użycie broni palnej przez inspektora w przypadku, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić wyłącznie w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na jego życie lub zdrowie.

3. Przez użycie broni palnej rozumie się oddanie strzału w kierunku osoby w celu jej obezwładnienia, po wyczerpaniu toku postępowania określonego w art. 63.

4. Inspektor, który podjął decyzję o użyciu broni palnej, powinien postępować ze szczególną rozwagą, traktując broń jako ostateczny środek działania.

5. Broni palnej należy użyć w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której jej użyto, i jej użycie nie może zmierzać do pozbawienia tej osoby życia ani narażać osób postronnych na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-07-13 do 2012-11-18 (Dz.U.2007.125.874 tekst jednolity)

Art. 62. 1. W przypadku gdy środki przymusu bezpośredniego wymienione w art. 58 ust. 1 okażą się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie będzie możliwe, inspektor może użyć broni palnej.

2. Użycie broni palnej przez inspektora w przypadku, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić wyłącznie w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na jego życie lub zdrowie.

3. Przez użycie broni palnej rozumie się oddanie strzału w kierunku osoby w celu jej obezwładnienia, po wyczerpaniu toku postępowania określonego w art. 63.

4. Inspektor, który podjął decyzję o użyciu broni palnej, powinien postępować ze szczególną rozwagą, traktując broń jako ostateczny środek działania.

5. Broni palnej należy użyć w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której jej użyto, i jej użycie nie może zmierzać do pozbawienia tej osoby życia ani narażać osób postronnych na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-09-17 do 2007-07-12 (Dz.U.2004.204.2088 tekst jednolity)

Art. 62. [Użycie broni palnej] 1. W przypadku gdy środki przymusu bezpośredniego wymienione w art. 58 ust. 1 okażą się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie będzie możliwe, inspektor może użyć broni palnej.

2. Użycie broni palnej przez inspektora w przypadku, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić wyłącznie w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na jego życie lub zdrowie.

3. Przez użycie broni palnej rozumie się oddanie strzału w kierunku osoby w celu jej obezwładnienia, po wyczerpaniu toku postępowania określonego w art. 63.

4. Inspektor, który podjął decyzję o użyciu broni palnej, powinien postępować ze szczególną rozwagą, traktując broń jako ostateczny środek działania.

5. Broni palnej należy użyć w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której jej użyto, i jej użycie nie może zmierzać do pozbawienia tej osoby życia ani narażać osób postronnych na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-01-01 do 2004-09-16

Art. 62. 1. W przypadku gdy środki przymusu bezpośredniego wymienione w art. 58 ust. 1 okażą się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie będzie możliwe, inspektor może użyć broni palnej.

2. Użycie broni palnej przez inspektora w przypadku, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić wyłącznie w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na jego życie lub zdrowie.

3. Przez użycie broni palnej rozumie się oddanie strzału w kierunku osoby w celu jej obezwładnienia, po wyczerpaniu toku postępowania określonego w art. 63.

4. Inspektor, który podjął decyzję o użyciu broni palnej, powinien postępować ze szczególną rozwagą, traktując broń jako ostateczny środek działania.

5. Broni palnej należy użyć w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której jej użyto, i jej użycie nie może zmierzać do pozbawienia tej osoby życia ani narażać osób postronnych na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia.