Wersja obowiązująca od 2024.01.01

Art. 14. [Przekazanie zwierzęcia przetrzymywanego w Centralnym Azylu] 1. Zwierzę przetrzymywane w Centralnym Azylu może zostać przekazane innym podmiotom publicznym lub prywatnym:

1) w kraju i za granicą:

a) po wydaniu przez sąd orzeczenia o jego przepadku – zgodnie z decyzją administracyjną wydaną przez uprawniony organ, o którym mowa w art. 130 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody lub art. 36 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o gatunkach obcych, lub na warunkach wynikających z art. 38 ust. 1–6 i 8 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt,

b) po zrzeczeniu się go przez właściciela na rzecz Skarbu Państwa lub przejściu na własność Skarbu Państwa – w przypadku zwierzęcia niestanowiącego przedmiotu postępowania w sprawie orzekania o przepadku;

2) w kraju – przed orzeczeniem jego przepadku w przypadku zwierzęcia stanowiącego przedmiot postępowania w sprawie orzekania o przepadku.

2. Nie przekazuje się zwierzęcia podmiotowi, któremu odebrano to zwierzę na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt.

3. Przekazanie zwierzęcia, o którym mowa w ust. 1, jest nieodpłatne.

4. Z przekazania zwierzęcia, o którym mowa w ust. 1, sporządza się protokół przekazania, który zawiera:

1) datę przekazania zwierzęcia;

2) nazwę, siedzibę i adres Centralnego Azylu;

3) nazwę, siedzibę i adres albo imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres podmiotu, któremu zwierzę jest przekazywane;

4) określenie gatunku, wieku i płci zwierzęcia, jeżeli jest to możliwe;

5) informację o stanie zdrowia zwierzęcia;

6) informację na temat oznakowania zwierzęcia;

7) status prawny zwierzęcia, w szczególności wskazanie, czy zwierzę stanowi przedmiot postępowania w sprawie orzekania o przepadku albo czy zwierzę stanowi własność Skarbu Państwa.

5. Dyrektor Centralnego Azylu, przekazując zwierzę innym podmiotom w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 2, bierze pod uwagę:

1) możliwość zapewnienia przekazywanemu zwierzęciu właściwej opieki, warunków przetrzymywania oraz wymogów, o których mowa w art. 11 ust. 1 i 2;

2) możliwe do osiągnięcia korzyści dla różnorodności biologicznej, w tym możliwość przywrócenia do środowiska przyrodniczego lub ochronę ex situ w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody gatunku, do którego należy przekazywane zwierzę, przy spełnieniu warunków określonych w przepisach z zakresu zdrowia zwierząt oraz zwalczania chorób zwierząt.

6. Osoba fizyczna, a w przypadku osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej – urzędujący członek organu zarządzającego lub nadzorczego, wspólnik spółki w spółce jawnej lub partnerskiej albo komplementariusz w spółce komandytowej lub komandytowo-akcyjnej lub prokurent, którym ma być przekazane zwierzę, nie mogą być:

1) prawomocnie ukarani za wykroczenia, o których mowa w art. 37–37b, art. 37d ust. 1 lub art. 37e ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt, art. 127 pkt 1, 3, 5 lub 6, art. 131 pkt 1–3, 5, 8, 11, 13 lub 14 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody lub art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o gatunkach obcych – w okresie 2 lat poprzedzających przekazanie;

2) skazani prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa, o których mowa w art. 181 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1138, 1726, 1855 i 2339), art. 35 ust. 1–2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt, art. 127a, art. 128 pkt 1 lub 2 lub art. 128a ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, art. 34 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o gatunkach obcych – w okresie 5 lat poprzedzających przekazanie.

7. Dyrektor Centralnego Azylu w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 2, przed przekazaniem zwierzęcia, żąda złożenia oświadczenia w celu potwierdzenia wymogu niekaralności za wykroczenia lub przestępstwa, o których mowa w ust. 6.

8. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

9. Wraz z oświadczeniem, o którym mowa w ust. 7, podmiot, któremu jest przekazywane zwierzę, przekazuje:

1) stosowne zezwolenia, o których mowa w przepisach:

a) ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody – w przypadku zwierząt należących do gatunków CITES, gatunków niebezpiecznych lub gatunków chronionych,

b) ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o gatunkach obcych – w przypadku zwierząt należących do inwazyjnych gatunków obcych;

2) dokumenty pokontrolne, wydane w ciągu ostatnich 2 lat, licząc od dnia składania oświadczenia, o którym mowa w ust. 7, dotyczące działalności prowadzonej przez ten podmiot, sporządzone na podstawie kontroli przeprowadzonych przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska, Państwową Inspekcję Sanitarną lub Inspekcję Weterynaryjną – jeżeli kontrole były prowadzone.

10. Dyrektor Centralnego Azylu zwraca się do właściwego regionalnego dyrektora ochrony środowiska i Państwowej Inspekcji Sanitarnej w celu weryfikacji, czy kontrole podmiotu, o którym mowa w ust. 9, były prowadzone, w tym w celu potwierdzenia, czy zostały mu przekazane wszystkie dokumenty pokontrolne.

11. Zwierzę może zostać przekazane za granicę podmiotowi dającemu rękojmię przetrzymywania zwierzęcia w warunkach zapewniających jego dobrostan, po przedstawieniu Dyrektorowi Centralnego Azylu dokumentów potwierdzających tę rękojmię oraz spełnienie warunków, o których mowa w ust. 5.

12. Do przekazywania zwierzęcia za granicę nie stosuje się przepisów ust. 6–9.

Wersja obowiązująca od 2024.01.01

Art. 14. [Przekazanie zwierzęcia przetrzymywanego w Centralnym Azylu] 1. Zwierzę przetrzymywane w Centralnym Azylu może zostać przekazane innym podmiotom publicznym lub prywatnym:

1) w kraju i za granicą:

a) po wydaniu przez sąd orzeczenia o jego przepadku – zgodnie z decyzją administracyjną wydaną przez uprawniony organ, o którym mowa w art. 130 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody lub art. 36 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o gatunkach obcych, lub na warunkach wynikających z art. 38 ust. 1–6 i 8 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt,

b) po zrzeczeniu się go przez właściciela na rzecz Skarbu Państwa lub przejściu na własność Skarbu Państwa – w przypadku zwierzęcia niestanowiącego przedmiotu postępowania w sprawie orzekania o przepadku;

2) w kraju – przed orzeczeniem jego przepadku w przypadku zwierzęcia stanowiącego przedmiot postępowania w sprawie orzekania o przepadku.

2. Nie przekazuje się zwierzęcia podmiotowi, któremu odebrano to zwierzę na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt.

3. Przekazanie zwierzęcia, o którym mowa w ust. 1, jest nieodpłatne.

4. Z przekazania zwierzęcia, o którym mowa w ust. 1, sporządza się protokół przekazania, który zawiera:

1) datę przekazania zwierzęcia;

2) nazwę, siedzibę i adres Centralnego Azylu;

3) nazwę, siedzibę i adres albo imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres podmiotu, któremu zwierzę jest przekazywane;

4) określenie gatunku, wieku i płci zwierzęcia, jeżeli jest to możliwe;

5) informację o stanie zdrowia zwierzęcia;

6) informację na temat oznakowania zwierzęcia;

7) status prawny zwierzęcia, w szczególności wskazanie, czy zwierzę stanowi przedmiot postępowania w sprawie orzekania o przepadku albo czy zwierzę stanowi własność Skarbu Państwa.

5. Dyrektor Centralnego Azylu, przekazując zwierzę innym podmiotom w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 2, bierze pod uwagę:

1) możliwość zapewnienia przekazywanemu zwierzęciu właściwej opieki, warunków przetrzymywania oraz wymogów, o których mowa w art. 11 ust. 1 i 2;

2) możliwe do osiągnięcia korzyści dla różnorodności biologicznej, w tym możliwość przywrócenia do środowiska przyrodniczego lub ochronę ex situ w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody gatunku, do którego należy przekazywane zwierzę, przy spełnieniu warunków określonych w przepisach z zakresu zdrowia zwierząt oraz zwalczania chorób zwierząt.

6. Osoba fizyczna, a w przypadku osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej – urzędujący członek organu zarządzającego lub nadzorczego, wspólnik spółki w spółce jawnej lub partnerskiej albo komplementariusz w spółce komandytowej lub komandytowo-akcyjnej lub prokurent, którym ma być przekazane zwierzę, nie mogą być:

1) prawomocnie ukarani za wykroczenia, o których mowa w art. 37–37b, art. 37d ust. 1 lub art. 37e ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt, art. 127 pkt 1, 3, 5 lub 6, art. 131 pkt 1–3, 5, 8, 11, 13 lub 14 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody lub art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o gatunkach obcych – w okresie 2 lat poprzedzających przekazanie;

2) skazani prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa, o których mowa w art. 181 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1138, 1726, 1855 i 2339), art. 35 ust. 1–2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt, art. 127a, art. 128 pkt 1 lub 2 lub art. 128a ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, art. 34 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o gatunkach obcych – w okresie 5 lat poprzedzających przekazanie.

7. Dyrektor Centralnego Azylu w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 2, przed przekazaniem zwierzęcia, żąda złożenia oświadczenia w celu potwierdzenia wymogu niekaralności za wykroczenia lub przestępstwa, o których mowa w ust. 6.

8. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

9. Wraz z oświadczeniem, o którym mowa w ust. 7, podmiot, któremu jest przekazywane zwierzę, przekazuje:

1) stosowne zezwolenia, o których mowa w przepisach:

a) ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody – w przypadku zwierząt należących do gatunków CITES, gatunków niebezpiecznych lub gatunków chronionych,

b) ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o gatunkach obcych – w przypadku zwierząt należących do inwazyjnych gatunków obcych;

2) dokumenty pokontrolne, wydane w ciągu ostatnich 2 lat, licząc od dnia składania oświadczenia, o którym mowa w ust. 7, dotyczące działalności prowadzonej przez ten podmiot, sporządzone na podstawie kontroli przeprowadzonych przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska, Państwową Inspekcję Sanitarną lub Inspekcję Weterynaryjną – jeżeli kontrole były prowadzone.

10. Dyrektor Centralnego Azylu zwraca się do właściwego regionalnego dyrektora ochrony środowiska i Państwowej Inspekcji Sanitarnej w celu weryfikacji, czy kontrole podmiotu, o którym mowa w ust. 9, były prowadzone, w tym w celu potwierdzenia, czy zostały mu przekazane wszystkie dokumenty pokontrolne.

11. Zwierzę może zostać przekazane za granicę podmiotowi dającemu rękojmię przetrzymywania zwierzęcia w warunkach zapewniających jego dobrostan, po przedstawieniu Dyrektorowi Centralnego Azylu dokumentów potwierdzających tę rękojmię oraz spełnienie warunków, o których mowa w ust. 5.

12. Do przekazywania zwierzęcia za granicę nie stosuje się przepisów ust. 6–9.