§ 2. [Czynności podejmowane przez lekarza weterynarii mające na celu wykrycie lub wykluczenie choroby] 1. Powiatowy lekarz weterynarii, po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu wystąpienia choroby, podejmuje niezwłocznie następujące czynności mające na celu wykrycie albo wykluczenie choroby:

1) obejmuje gospodarstwo nadzorem urzędowym;

2) przeprowadza badanie kliniczne norek lub jenotów oraz pobiera próbki do badań laboratoryjnych i wysyła je do laboratorium urzędowego, o którym mowa w art. 25 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 2629 i 2727);

3) przeprowadza dochodzenie epizootyczne, w tym ustala gospodarstwa kontaktowe;

4) nakazuje:

a) posiadaczowi norek lub jenotów dokonanie spisu wszystkich norek lub jenotów i innych zwierząt utrzymywanych w gospodarstwie, z wyszczególnieniem dla każdej kategorii utrzymywanych zwierząt liczby zwierząt padłych i urodzonych w okresie podejrzenia o chorobę; spis udostępnia się na żądanie powiatowego lekarza weterynarii,

b) codzienne aktualizowanie spisu, o którym mowa w lit. a,

c) odosobnienie norek lub jenotów w miejscach ich dotychczasowego utrzymywania lub w innych zamkniętych obiektach w gospodarstwie w sposób uniemożliwiający ich wydostanie się oraz kontakt ze zwierzętami i osobami postronnymi,

d) stosowanie, zgodnie z zaleceniami powiatowego lekarza weterynarii, przy wejściach i wjazdach do gospodarstwa oraz wyjściach i wyjazdach z gospodarstwa oraz przy wejściach i wyjściach z pomieszczeń i do pomieszczeń, w których są utrzymywane norki lub jenoty, produktów biobójczych, o których mowa w przepisach o produktach biobójczych, o działaniu wirusobójczym, zwanych dalej „produktami biobójczymi”;

5) zakazuje przemieszczania:

a) norek lub jenotów z gospodarstwa i do gospodarstwa,

b) karmy i ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego z gospodarstwa;

6) określa warunki przemieszczania z gospodarstwa i do gospodarstwa osób, ssaków utrzymywanych w gospodarstwie, środków transportu i urządzeń.

1a. W gospodarstwie utrzymującym norki lub jenoty, w którym podejrzewa się wystąpienie choroby, osoby mające kontakt z tymi zwierzętami:

1) noszą:

a) maseczki trójwarstwowe będące wyrobem medycznym w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/745 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie wyrobów medycznych, zmiany dyrektywy 2001/83/WE, rozporządzenia (WE) nr 178/2002 i rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 93/42/EWG (Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 1, z późn. zm.), które zakrywają nos i usta,

b) gogle lub okulary chroniące oczy przed ekspozycją na SARS-CoV-2,

c) rękawice ochronne jednorazowego użytku;

2) oczyszczają i odkażają przed użyciem sprzęt używany przy obsłudze tych zwierząt;

3) przed wejściem do pomieszczeń, w których są utrzymywane te zwierzęta:

a) oczyszczają i odkażają noszone obuwie,

b) poddają noszoną odzież procesowi mającemu na celu inaktywację SARS-CoV-2.

1b. W przypadku rozpoznania zakażenia SARS-CoV-2 u osób mających kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie albo gdy w okresie 30 dni liczba padłych zwierząt w tym gospodarstwie przekroczy 3% liczby norek utrzymywanych w tym gospodarstwie albo 1% liczby jenotów utrzymywanych w tym gospodarstwie:

1) przeprowadzenie badania klinicznego norek lub jenotów oraz pobranie próbek do badań laboratoryjnych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, następuje niezwłocznie po otrzymaniu informacji o rozpoznaniu zakażenia SARS-CoV-2 u osób mających kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie albo po stwierdzeniu przekroczenia tej liczby padłych norek albo jenotów;

2) czynnościom, o których mowa w ust. 1 pkt 2, podlegają norki lub jenoty padłe lub wykazujące objawy kliniczne choroby, a liczbę próbek pobieranych do badań laboratoryjnych ustala się na podstawie szacunku częstotliwości występowania zakażeń wynoszącej:

a) 5% przy poziomie ufności 95% – w przypadku rozpoznania zakażenia SARS-CoV-2 u osób mających kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie,

b) 50% przy poziomie ufności 95% – w przypadku stwierdzenia przekroczenia tej liczby padłych norek albo jenotów;

3) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są przeprowadzane do dnia pobrania próbek do badań laboratoryjnych w liczbie ustalonej zgodnie z pkt 2 albo do dnia stwierdzenia choroby w gospodarstwie.

2. Środki, o których mowa w ust. 1 pkt 3–6 i ust. 1a, stosuje się do dnia wykluczenia przez powiatowego lekarza weterynarii choroby.

3. Jeżeli podejrzewa się, że osoby zakażone SARS-CoV-2 mające kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie mogą być źródłem choroby, środki, o których mowa w ust. 1 pkt 4–6 i ust. 1a, stosuje się do dnia określonego w ust. 1b pkt 3, nie krócej jednak niż przez 30 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w ust. 1b pkt 1.

§ 2. 1. Powiatowy lekarz weterynarii, po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu wystąpienia choroby, podejmuje niezwłocznie następujące czynności mające na celu wykrycie albo wykluczenie choroby:

1) obejmuje gospodarstwo nadzorem urzędowym;

2) przeprowadza badanie kliniczne norek lub jenotów [2] oraz pobiera próbki do badań laboratoryjnych i wysyła je do laboratorium urzędowego, o którym mowa w art. 25 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1557 oraz z 2020 r. poz. 285);

3) [3] przeprowadza dochodzenie epizootyczne, w tym ustala gospodarstwa kontaktowe;

4) nakazuje:

a) posiadaczowi norek lub jenotów [4] dokonanie spisu wszystkich norek i innych zwierząt utrzymywanych w gospodarstwie, z wyszczególnieniem dla każdej kategorii utrzymywanych zwierząt liczby zwierząt padłych i urodzonych w okresie podejrzenia o chorobę; spis udostępnia się na żądanie powiatowego lekarza weterynarii,

b) codzienne aktualizowanie spisu, o którym mowa w lit. a,

c) odosobnienie norek lub jenotów [5] w miejscach ich dotychczasowego utrzymywania lub w innych zamkniętych obiektach w gospodarstwie w sposób uniemożliwiający ich wydostanie się oraz kontakt ze zwierzętami i osobami postronnymi,

d) [6] stosowanie, zgodnie z zaleceniami powiatowego lekarza weterynarii, przy wejściach i wjazdach do gospodarstwa oraz wyjściach i wyjazdach z gospodarstwa oraz przy wejściach i wyjściach z pomieszczeń i do pomieszczeń, w których są utrzymywane norki lub jenoty, produktów biobójczych, o których mowa w przepisach o produktach biobójczych, o działaniu wirusobójczym, zwanych dalej „produktami biobójczymi”;

5) zakazuje przemieszczania:

a) norek lub jenotów [7] z gospodarstwa i do gospodarstwa,

b) karmy i ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego z gospodarstwa;

6) określa warunki przemieszczania z gospodarstwa i do gospodarstwa osób, ssaków utrzymywanych w gospodarstwie, środków transportu i urządzeń.

1a. [8] W gospodarstwie utrzymującym norki lub jenoty, w którym podejrzewa się wystąpienie choroby, osoby mające kontakt z tymi zwierzętami:

1) noszą:

a) maseczki trójwarstwowe będące wyrobem medycznym w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/745 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie wyrobów medycznych, zmiany dyrektywy 2001/83/WE, rozporządzenia (WE) nr 178/2002 i rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 93/42/EWG (Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 1, z późn. zm.), które zakrywają nos i usta,

b) gogle lub okulary chroniące oczy przed ekspozycją na SARS-CoV-2,

c) rękawice ochronne jednorazowego użytku;

2) oczyszczają i odkażają przed użyciem sprzęt używany przy obsłudze tych zwierząt;

3) przed wejściem do pomieszczeń, w których są utrzymywane te zwierzęta:

a) oczyszczają i odkażają noszone obuwie,

b) poddają noszoną odzież procesowi mającemu na celu inaktywację SARS-CoV-2.

1b. [9] W przypadku rozpoznania zakażenia SARS-CoV-2 u osób mających kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie albo gdy w okresie 30 dni liczba padłych zwierząt w tym gospodarstwie przekroczy 3% liczby norek utrzymywanych w tym gospodarstwie albo 1% liczby jenotów utrzymywanych w tym gospodarstwie:

1) przeprowadzenie badania klinicznego norek lub jenotów oraz pobranie próbek do badań laboratoryjnych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, następuje niezwłocznie po otrzymaniu informacji o rozpoznaniu zakażenia SARS-CoV-2 u osób mających kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie albo po stwierdzeniu przekroczenia tej liczby padłych norek albo jenotów;

2) czynnościom, o których mowa w ust. 1 pkt 2, podlegają norki lub jenoty padłe lub wykazujące objawy kliniczne choroby, a liczbę próbek pobieranych do badań laboratoryjnych ustala się na podstawie szacunku częstotliwości występowania zakażeń wynoszącej:

a) 5% przy poziomie ufności 95% – w przypadku rozpoznania zakażenia SARS-CoV-2 u osób mających kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie,

b) 50% przy poziomie ufności 95% – w przypadku stwierdzenia przekroczenia tej liczby padłych norek albo jenotów;

3) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są przeprowadzane do dnia pobrania próbek do badań laboratoryjnych w liczbie ustalonej zgodnie z pkt 2 albo do dnia stwierdzenia choroby w gospodarstwie.

2. Środki, o których mowa w ust. 1 pkt 3–6 i ust. 1a [10] , stosuje się do dnia wykluczenia przez powiatowego lekarza weterynarii choroby.

3. [11] Jeżeli podejrzewa się, że osoby zakażone SARS-CoV-2 mające kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie mogą być źródłem choroby, środki, o których mowa w ust. 1 pkt 4–6 i ust. 1a, stosuje się do dnia określonego w ust. 1b pkt 3, nie krócej jednak niż przez 30 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w ust. 1b pkt 1.

§ 2. 1. Powiatowy lekarz weterynarii, po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu wystąpienia choroby, podejmuje niezwłocznie następujące czynności mające na celu wykrycie albo wykluczenie choroby:

1) obejmuje gospodarstwo nadzorem urzędowym;

2) przeprowadza badanie kliniczne norek oraz pobiera próbki do badań laboratoryjnych i wysyła je do laboratorium urzędowego, o którym mowa w art. 25 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1557 oraz z 2020 r. poz. 285);

3) przeprowadza dochodzenie epizootyczne;

4) nakazuje:

a) posiadaczowi norek dokonanie spisu wszystkich norek i innych zwierząt utrzymywanych w gospodarstwie, z wyszczególnieniem dla każdej kategorii utrzymywanych zwierząt liczby zwierząt padłych i urodzonych w okresie podejrzenia o chorobę; spis udostępnia się na żądanie powiatowego lekarza weterynarii,

b) codzienne aktualizowanie spisu, o którym mowa w lit. a,

c) odosobnienie norek w miejscach ich dotychczasowego utrzymywania lub w innych zamkniętych obiektach w gospodarstwie w sposób uniemożliwiający ich wydostanie się oraz kontakt ze zwierzętami i osobami postronnymi,

d) stosowanie, zgodnie z jego zaleceniami, przy wejściach i wjazdach do gospodarstwa oraz wyjściach i wyjazdach z gospodarstwa oraz przy wejściach i wyjściach z pomieszczeń i do pomieszczeń, w których są utrzymywane norki, produktów biobójczych w rozumieniu przepisów o produktach biobójczych, zwanych dalej „produktami biobójczymi”;

5) zakazuje przemieszczania:

a) norek z gospodarstwa i do gospodarstwa,

b) karmy i ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego z gospodarstwa;

6) określa warunki przemieszczania z gospodarstwa i do gospodarstwa osób, ssaków utrzymywanych w gospodarstwie, środków transportu i urządzeń.

2. Środki, o których mowa w ust. 1 pkt 3–6, stosuje się do dnia wykluczenia przez powiatowego lekarza weterynarii choroby.