Wersja obowiązująca od 2023-03-01 (Dz.U.2023.386 tekst jednolity)

§ 3. [Wyznaczenie gospodarstwa jako ogniska choroby] 1. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia choroby w gospodarstwie wyznacza to gospodarstwo jako ognisko choroby i stosuje środki określone w § 2 ust. 1 pkt 2–6 i ust. 1a oraz:

1) nakazuje:

a) niezwłoczne objęcie wszystkich norek lub jenotów odosobnieniem w sposób określony w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. c, strzeżeniem oraz obserwacją,

b) zbieranie, transportowanie, przechowywanie, przeładunek, przetwarzanie oraz wykorzystywanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w sposób określony w przepisach rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1069/2009”,

c) zniszczenie lub obróbkę, w sposób zapewniający zniszczenie SARS-CoV-2, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, paszy oraz przedmiotów i substancji, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2,

d) odkażenie ściółki oraz obornika, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2,

e) informowanie o każdej padłej norce lub każdym padłym jenocie w gospodarstwie,

f) czyszczenie, z wyłączeniem czyszczenia pod ciśnieniem, i odkażanie:

– sprzętu używanego w gospodarstwie przy obsłudze norek lub jenotów co najmniej raz dziennie,

– klatek, w których są utrzymywane norki lub jenoty, po każdym ich opróżnieniu,

g) ustanowienie w gospodarstwie jednostek epizootycznych liczących do 10 000 norek lub jenotów oraz oznakowanie tych jednostek w sposób umożliwiający ich identyfikację;

2) zakazuje:

a) przemieszczania z gospodarstwa i do gospodarstwa innych zwierząt,

b) usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, z wyłączeniem skór poddanych w tym gospodarstwie procesom garbowania lub wyprawiania oraz kwarantannie przeprowadzonej w temperaturze 20°C (+/– 2°C) przy wilgotności względnej 40–70% przez 30 dni, licząc od dnia zakończenia jednego z tych procesów,

c) wstępu osobom mającym kontakt z norkami lub jenotami w ognisku choroby na teren innych gospodarstw utrzymujących zwierzęta futerkowe w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 10 grudnia 2020 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. z 2021 r. poz. 36),

d) przemieszczania norek lub jenotów między ustanowionymi w gospodarstwie jednostkami epizootycznymi.

1a. Środek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, stosuje się do czasu przeprowadzenia przez powiatowego lekarza weterynarii badań w gospodarstwie, o którym mowa w ust. 1, i uzyskania wyników wykluczających obecność choroby.

1b. Badania, o których mowa w ust. 1a, obejmują cykliczne pobieranie próbek do badań laboratoryjnych od norek lub jenotów objętych środkiem, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, w tym od norek lub jenotów padłych lub wykazujących objawy kliniczne choroby.

1c. Próbki, o których mowa w ust. 1b, pobiera się:

1) nie wcześniej niż po upływie 30 dni, licząc od dnia zastosowania środka, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, przy czym w każdej jednostce epizootycznej te próbki pobiera się w liczbie ustalonej na podstawie szacunku częstotliwości występowania zakażeń wynoszącej:

a) 50% przy poziomie ufności 95%, nie mniejszej jednak niż 6,

b) 5% przy poziomie ufności 95% – w przypadku braku padnięć lub objawów klinicznych choroby u norek lub jenotów w okresie 30 dni, licząc od dnia zastosowania środka, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a;

2) do dnia uzyskania dwóch następujących po sobie wyników badań laboratoryjnych wykluczających obecność choroby, z zachowaniem 20-dniowego odstępu między kolejnymi pobraniami w sposób określony w pkt 1.

1d. (uchylony).

1e. Powiatowy lekarz weterynarii może nakazać niezwłoczne zabicie pod nadzorem urzędowym wszystkich norek lub jenotów w sposób wykluczający rozprzestrzenianie się choroby w przypadku:

1) gdy w okresie 30 dni liczba padłych zwierząt w gospodarstwie przekroczy 10% liczby norek utrzymywanych w tym gospodarstwie albo 3% liczby jenotów utrzymywanych w tym gospodarstwie zgodnie ze stanem na dzień stwierdzenia choroby lub

2) rozpoznania zakażenia SARS-CoV-2 u osób mających kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie spowodowanego przeniesieniem SARS-CoV-2 z norek lub jenotów utrzymywanych w tym gospodarstwie na te osoby

– w trakcie stosowania środka, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a.

1f. Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określając sposób postępowania z tymi produktami ograniczający rozprzestrzenianie się choroby i zgodny z przepisami rozporządzenia nr 1069/2009, przy czym zwłoki zabitych norek lub jenotów usuwa się pod nadzorem urzędowym.

2. Po wykonaniu czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, obiekty budowlane lub inne miejsca, w których były utrzymywane norki lub jenoty, środki transportu wykorzystywane do ich transportu, a także transportu ich zwłok lub skór, paszy, ściółki lub obornika oraz inne przedmioty lub substancje, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2, czyści się i odkaża pod nadzorem urzędowym w warunkach i w sposób, które są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

2a. Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na transport z gospodarstwa nieoskórowanych norek lub jenotów, które zostały uśmiercone w celu pozyskania futer, do zakładu położonego najbliżej gospodarstwa i wyznaczonego przez powiatowego lekarza weterynarii w celu poddania skór tych zwierząt procesom garbowania lub wyprawiania, pod warunkiem że ten transport i te procesy odbywają się w warunkach i w sposób, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

2b. Nieoskórowane norki lub jenoty, które zostały uśmiercone w celu pozyskania futer, poddaje się w gospodarstwie nie krócej niż przez 24 godziny procesowi zamgławiania produktem biobójczym, a następnie umieszcza się je w hermetycznie zamykanych pojemnikach.

3. Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na transport ściółki lub obornika, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2, do wyznaczonego przez tego lekarza zakładu w celu przetworzenia w sposób określony w przepisach rozporządzenia nr 1069/2009.

4. W przypadku stwierdzenia w gospodarstwie obecności SARS-CoV-2 ten wirus poddaje się badaniom laboratoryjnym w celu ustalenia jego charakterystyki molekularnej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022-04-29 do 2023-02-28

§ 3. 1. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia choroby w gospodarstwie wyznacza to gospodarstwo jako ognisko choroby i stosuje środki określone w § 2 ust. 1 pkt 2–6 i ust. 1a [12] oraz:

1) nakazuje:

a) niezwłoczne objęcie wszystkich norek lub jenotów [13] odosobnieniem w sposób określony w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. c, strzeżeniem oraz obserwacją,

b) [14] zbieranie, transportowanie, przechowywanie, przeładunek, przetwarzanie oraz wykorzystywanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w sposób określony w przepisach rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1069/2009”,

c) zniszczenie lub obróbkę, w sposób zapewniający zniszczenie SARS-CoV-2, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, paszy oraz przedmiotów i substancji, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2,

d) odkażenie ściółki oraz obornika, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2,

e) [15] informowanie o każdej padłej norce lub każdym padłym jenocie w gospodarstwie,

f) [16] czyszczenie, z wyłączeniem czyszczenia pod ciśnieniem, i odkażanie:

– sprzętu używanego w gospodarstwie przy obsłudze norek lub jenotów co najmniej raz dziennie,

– klatek, w których są utrzymywane norki lub jenoty, po każdym ich opróżnieniu,

g) [17] ustanowienie w gospodarstwie jednostek epizootycznych liczących do 10 000 norek lub jenotów oraz oznakowanie tych jednostek w sposób umożliwiający ich identyfikację;

2) [18] zakazuje:

a) przemieszczania z gospodarstwa i do gospodarstwa innych zwierząt,

b) usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, z wyłączeniem skór poddanych w tym gospodarstwie procesom garbowania lub wyprawiania oraz kwarantannie przeprowadzonej w temperaturze 20°C (+/– 2°C) przy wilgotności względnej 40–70% przez 30 dni, licząc od dnia zakończenia jednego z tych procesów,

c) wstępu osobom mającym kontakt z norkami lub jenotami w ognisku choroby na teren innych gospodarstw utrzymujących zwierzęta futerkowe w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 10 grudnia 2020 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. z 2021 r. poz. 36),

d) przemieszczania norek lub jenotów między ustanowionymi w gospodarstwie jednostkami epizootycznymi.

1a. Środek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, stosuje się do czasu przeprowadzenia przez powiatowego lekarza weterynarii badań w gospodarstwie, o którym mowa w ust. 1, i uzyskania wyników wykluczających obecność choroby.

1b. [19] Badania, o których mowa w ust. 1a, obejmują cykliczne pobieranie próbek do badań laboratoryjnych od norek lub jenotów objętych środkiem, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, w tym od norek lub jenotów padłych lub wykazujących objawy kliniczne choroby.

1c. [20] Próbki, o których mowa w ust. 1b, pobiera się:

1) nie wcześniej niż po upływie 30 dni, licząc od dnia zastosowania środka, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, przy czym w każdej jednostce epizootycznej te próbki pobiera się w liczbie ustalonej na podstawie szacunku częstotliwości występowania zakażeń wynoszącej:

a) 50% przy poziomie ufności 95%, nie mniejszej jednak niż 6,

b) 5% przy poziomie ufności 95% – w przypadku braku padnięć lub objawów klinicznych choroby u norek lub jenotów w okresie 30 dni, licząc od dnia zastosowania środka, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a;

2) do dnia uzyskania dwóch następujących po sobie wyników badań laboratoryjnych wykluczających obecność choroby, z zachowaniem 20-dniowego odstępu między kolejnymi pobraniami w sposób określony w pkt 1.

1d. [21] (uchylony)

1e. [22] Powiatowy lekarz weterynarii może nakazać niezwłoczne zabicie pod nadzorem urzędowym wszystkich norek lub jenotów w sposób wykluczający rozprzestrzenianie się choroby w przypadku:

1) gdy w okresie 30 dni liczba padłych zwierząt w gospodarstwie przekroczy 10% liczby norek utrzymywanych w tym gospodarstwie albo 3% liczby jenotów utrzymywanych w tym gospodarstwie zgodnie ze stanem na dzień stwierdzenia choroby lub

2) rozpoznania zakażenia SARS-CoV-2 u osób mających kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie spowodowanego przeniesieniem SARS-CoV-2 z norek lub jenotów utrzymywanych w tym gospodarstwie na te osoby

– w trakcie stosowania środka, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a.

1f. [23] Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określając sposób postępowania z tymi produktami ograniczający rozprzestrzenianie się choroby i zgodny z przepisami rozporządzenia nr 1069/2009, przy czym zwłoki zabitych norek lub jenotów usuwa się pod nadzorem urzędowym.

2. [24] Po wykonaniu czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, obiekty budowlane lub inne miejsca, w których były utrzymywane norki lub jenoty, środki transportu wykorzystywane do ich transportu, a także transportu ich zwłok lub skór, paszy, ściółki lub obornika oraz inne przedmioty lub substancje, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2, czyści się i odkaża pod nadzorem urzędowym w warunkach i w sposób, które są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

2a. [25] Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na transport z gospodarstwa nieoskórowanych norek lub jenotów, które zostały uśmiercone w celu pozyskania futer, do zakładu położonego najbliżej gospodarstwa i wyznaczonego przez powiatowego lekarza weterynarii w celu poddania skór tych zwierząt procesom garbowania lub wyprawiania, pod warunkiem że ten transport i te procesy odbywają się w warunkach i w sposób, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

2b. [26] Nieoskórowane norki lub jenoty, które zostały uśmiercone w celu pozyskania futer, poddaje się w gospodarstwie nie krócej niż przez 24 godziny procesowi zamgławiania produktem biobójczym, a następnie umieszcza się je w hermetycznie zamykanych pojemnikach.

3. Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na transport ściółki lub obornika, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2, do wyznaczonego przez tego lekarza zakładu w celu przetworzenia w sposób określony w przepisach rozporządzenia nr 1069/2009.

4. W przypadku stwierdzenia w gospodarstwie obecności SARS-CoV-2 ten wirus poddaje się badaniom laboratoryjnym w celu ustalenia jego charakterystyki molekularnej.

[12] § 3 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 kwietnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 825). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 2022 r.

[13] § 3 ust. 1 pkt 1 lit. a) w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 kwietnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 825). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 2022 r.

[14] § 3 ust. 1 pkt 1 lit. b) w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 kwietnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 825). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 2022 r.

[15] § 3 ust. 1 pkt 1 lit. e) dodana przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 kwietnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 825). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 2022 r.

[16] § 3 ust. 1 pkt 1 lit. f) dodana przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 kwietnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 825). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 2022 r.

[17] § 3 ust. 1 pkt 1 lit. g) dodana przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 kwietnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 825). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 2022 r.

[18] § 3 ust. 1 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 kwietnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 825). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 2022 r.

[19] § 3 ust. 1b w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 kwietnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 825). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 2022 r.

[20] § 3 ust. 1c w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 kwietnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 825). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 2022 r.

[21] § 3 ust. 1d uchylony przez § 1 pkt 3 lit.c) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 kwietnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 825). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 2022 r.

[22] § 3 ust. 1e w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. d) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 kwietnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 825). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 2022 r.

[23] § 3 ust. 1f dodany przez § 1 pkt 3 lit. e) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 kwietnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 825). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 2022 r.

[24] § 3 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. f) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 kwietnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 825). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 2022 r.

[25] § 3 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 3 lit. g) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 kwietnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 825). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 2022 r.

[26] § 3 ust. 2b dodany przez § 1 pkt 3 lit. g) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 kwietnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 825). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 2022 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2021-08-12 do 2022-04-28

§ 3. 1. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia choroby w gospodarstwie wyznacza to gospodarstwo jako ognisko choroby i stosuje środki określone w § 2 ust. 1 pkt 2–6 oraz:

1) nakazuje:

a) [1] niezwłoczne objęcie wszystkich norek odosobnieniem w sposób określony w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. c, strzeżeniem oraz obserwacją,

b) zbieranie, transportowanie, przechowywanie, przeładunek, przetwarzanie oraz wykorzystywanie lub usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w sposób określony w przepisach rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1, z późn. zm.³⁾ ), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1069/2009”, przy czym zwłoki zabitych norek usuwa się pod nadzorem urzędowym,

c) zniszczenie lub obróbkę, w sposób zapewniający zniszczenie SARS-CoV-2, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, paszy oraz przedmiotów i substancji, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2,

d) odkażenie ściółki oraz obornika, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2;

2) zakazuje przemieszczania z gospodarstwa i do gospodarstwa innych zwierząt.

1a. [2] Środek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, stosuje się do czasu przeprowadzenia przez powiatowego lekarza weterynarii badań w gospodarstwie, o którym mowa w ust. 1, i uzyskania wyników wykluczających obecność choroby.

1b. [3] Badania, o których mowa w ust. 1a, obejmują dwukrotne pobranie próbek do badań laboratoryjnych od norek objętych środkiem, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, w tym od norek padłych, osłabionych lub wykazujących objawy kliniczne choroby.

1c. [4] Próbki, o których mowa w ust. 1b, pobiera się nie wcześniej niż po upływie 90 dni, licząc od dnia zastosowania środka, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, z zachowaniem 14-dniowego odstępu między kolejnymi pobraniami.

1d. [5] W przypadku nieuzyskania wyników wykluczających obecność choroby w próbkach, o których mowa w ust. 1b, powiatowy lekarz weterynarii nakazuje niezwłoczne zabicie pod nadzorem urzędowym wszystkich norek w sposób wykluczający rozprzestrzenianie się choroby.

1e. [6] Powiatowy lekarz weterynarii może nakazać niezwłoczne zabicie pod nadzorem urzędowym wszystkich norek w sposób wykluczający rozprzestrzenianie się choroby w przypadku:

1) niestosowania w gospodarstwie sposobu odosobnienia norek, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. c, lub

2) występowania zakażeń wirusem SARS-CoV-2 u osób mających kontakt z norkami w gospodarstwie

– w trakcie stosowania środka, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a.

2. Po wykonaniu czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, obiekty budowlane lub inne miejsca, w których były utrzymywane norki, środki transportu wykorzystywane do ich transportu, a także transportu ich zwłok lub skór, paszy, ściółki lub obornika oraz inne przedmioty lub substancje, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2, pod nadzorem urzędowym powiatowego lekarza weterynarii, czyści się i odkaża w warunkach i w sposób określony w załączniku do rozporządzenia.

3. Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na transport ściółki lub obornika, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2, do wyznaczonego przez tego lekarza zakładu w celu przetworzenia w sposób określony w przepisach rozporządzenia nr 1069/2009.

4. W przypadku stwierdzenia w gospodarstwie obecności SARS-CoV-2 ten wirus poddaje się badaniom laboratoryjnym w celu ustalenia jego charakterystyki molekularnej.

[1] § 3 ust. 1 pkt 1 lit. a) w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 sierpnia 2021 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 1452). Zmiana weszła w życie 12 sierpnia 2021 r.

[2] § 3 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 sierpnia 2021 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 1452). Zmiana weszła w życie 12 sierpnia 2021 r.

[3] § 3 ust. 1b dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 sierpnia 2021 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 1452). Zmiana weszła w życie 12 sierpnia 2021 r.

[4] § 3 ust. 1c dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 sierpnia 2021 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 1452). Zmiana weszła w życie 12 sierpnia 2021 r.

[5] § 3 ust. 1d dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 sierpnia 2021 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 1452). Zmiana weszła w życie 12 sierpnia 2021 r.

[6] § 3 ust. 1e dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 sierpnia 2021 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 1452). Zmiana weszła w życie 12 sierpnia 2021 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-12-22 do 2021-08-11

§ 3. 1. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia choroby w gospodarstwie wyznacza to gospodarstwo jako ognisko choroby i stosuje środki określone w § 2 ust. 1 pkt 2–6 oraz:

1) nakazuje:

a) niezwłoczne zabicie pod nadzorem urzędowym wszystkich norek w sposób wykluczający rozprzestrzenianie się choroby,

b) zbieranie, transportowanie, przechowywanie, przeładunek, przetwarzanie oraz wykorzystywanie lub usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w sposób określony w przepisach rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1, z późn. zm.³⁾ ), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1069/2009”, przy czym zwłoki zabitych norek usuwa się pod nadzorem urzędowym,

c) zniszczenie lub obróbkę, w sposób zapewniający zniszczenie SARS-CoV-2, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, paszy oraz przedmiotów i substancji, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2,

d) odkażenie ściółki oraz obornika, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2;

2) zakazuje przemieszczania z gospodarstwa i do gospodarstwa innych zwierząt.

2. Po wykonaniu czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, obiekty budowlane lub inne miejsca, w których były utrzymywane norki, środki transportu wykorzystywane do ich transportu, a także transportu ich zwłok lub skór, paszy, ściółki lub obornika oraz inne przedmioty lub substancje, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2, pod nadzorem urzędowym powiatowego lekarza weterynarii, czyści się i odkaża w warunkach i w sposób określony w załączniku do rozporządzenia.

3. Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na transport ściółki lub obornika, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2, do wyznaczonego przez tego lekarza zakładu w celu przetworzenia w sposób określony w przepisach rozporządzenia nr 1069/2009.

4. W przypadku stwierdzenia w gospodarstwie obecności SARS-CoV-2 ten wirus poddaje się badaniom laboratoryjnym w celu ustalenia jego charakterystyki molekularnej.