history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2023-07-28    (Dz.U.2023.1448 tekst jednolity)

Rozdział 2

Substancje dodatkowe i enzymy spożywcze

Art. 9. [Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności] Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności określa rozporządzenie nr 1333/2008.

Wersja obowiązująca od 2023-07-28    (Dz.U.2023.1448 tekst jednolity)

Rozdział 2

Substancje dodatkowe i enzymy spożywcze

Art. 9. [Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności] Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności określa rozporządzenie nr 1333/2008.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022-10-18 do 2023-07-27    (Dz.U.2022.2132 tekst jednolity)

Rozdział 2

Substancje dodatkowe i enzymy spożywcze

Art. 9. [Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności] Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności określa rozporządzenie nr 1333/2008.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-11-16 do 2022-10-17    (Dz.U.2020.2021 tekst jednolity)

Rozdział 2

Substancje dodatkowe i enzymy spożywcze

Art. 9. [Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności ] Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności określa rozporządzenie nr 1333/2008.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-07-05 do 2020-11-15    (Dz.U.2019.1252 tekst jednolity)

Rozdział 2

Substancje dodatkowe i enzymy spożywcze

Art. 9. [Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności ] Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności określa rozporządzenie nr 1333/2008.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-08-10 do 2019-07-04    (Dz.U.2018.1541 tekst jednolity)

Rozdział 2

Substancje dodatkowe i enzymy spożywcze

Art. 9. [Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności ] Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności określa rozporządzenie nr 1333/2008.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-01-24 do 2018-08-09    (Dz.U.2017.149 tekst jednolity)

Rozdział 2

Substancje dodatkowe i enzymy spożywcze

Art. 9. [Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności ] Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności określa rozporządzenie nr 1333/2008.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-04-30 do 2017-01-23    (Dz.U.2015.594 tekst jednolity)

Rozdział 2

Substancje dodatkowe i enzymy spożywcze

Art. 9. [Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności ] Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności określa rozporządzenie nr 1333/2008.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2010-07-27 do 2015-04-29    (Dz.U.2010.136.914 tekst jednolity)

Rozdział 2

Substancje dodatkowe i enzymy spożywcze

Art. 9. [Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności] Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności określa rozporządzenie nr 1333/2008.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2010-03-11 do 2010-07-26

Rozdział 2

Substancje dodatkowe i enzymy spożywcze

Art. 9. [Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności] [26] Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności określa rozporządzenie nr 1333/2008.

[26] Tytuł rozdziału 2 w dziale II w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 21, poz. 105). Zmiana weszła w życie 11 marca 2010 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2010-02-08 do 2010-03-10

Rozdział 2

Substancje dodatkowe

Art. 9. [Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności] [3] Wymagania dotyczące substancji dodatkowych do żywności określa rozporządzenie nr 1333/2008.

[3] Art. 9 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 21, poz. 105). Zmiana weszła w życie 8 lutego 2010 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006-10-28 do 2010-02-07

Rozdział 2

Substancje dodatkowe

Art. 9. Substancje dodatkowe mogą być stosowane w żywności, jeżeli:

1) przy dozwolonym poziomie, nie stanowią zagrożenia dla zdrowia lub życia człowieka;

2) ich stosowanie jest uzasadnione technologicznie, a cel ich stosowania nie może być osiągnięty w inny sposób, praktycznie możliwy z punktu widzenia technologicznego i ekonomicznego;

3) ich użycie nie wprowadza konsumenta w błąd.