Art. 144b. [Umowa finansowa] 1. W umowie finansowej, której jedną ze stron jest podmiot, a prawem właściwym jest prawo państwa trzeciego, zawiera się zastrzeżenie, zgodnie z którym Funduszowi przysługują uprawnienia, o których mowa w art. 142–144a, a przepisy art. 156 stosuje się do stron tej umowy.

2. Przepis ust. 1 stosuje się do umów finansowych:

1) w przypadku których Funduszowi przysługiwałyby uprawnienia, o których mowa w art. 142–144a lub do których miałyby zastosowanie przepisy art. 156, jeżeli prawem właściwym byłoby prawo państwa członkowskiego;

2) na podstawie których powstają zobowiązania podmiotu, w tym zobowiązania pozabilansowe i warunkowe wynikające z umów finansowych.

3. Krajowy podmiot dominujący posiadający podmiot zależny z siedzibą na terytorium państwa trzeciego zapewnia, że umowy finansowe, dla których prawem właściwym jest prawo państwa trzeciego, zawierane przez jego podmiot zależny, zawierają zastrzeżenie, o którym mowa w ust. 1.

4. Przepis ust. 3 stosuje się w przypadku, gdy podmiotem zależnym z siedzibą na terytorium państwa trzeciego jest:

1) instytucja kredytowa w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 575/2013;

2) firma inwestycyjna w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 575/2013 lub podmiot, który byłby taką firmą inwestycyjną, gdyby miał siedzibę na terytorium państwa członkowskiego;

3) instytucja finansowa.

5. Zarząd Funduszu może, na wniosek krajowego podmiotu dominującego, w drodze uchwały, mając na uwadze ograniczony wpływ na ocenę wykonalności planu przymusowej restrukturyzacji lub grupowego planu przymusowej restrukturyzacji, zwolnić ten podmiot z obowiązku, o którym mowa w ust. 3, jeżeli krajowy podmiot dominujący oraz podmiot zależny z siedzibą na terytorium państwa trzeciego będący stroną umowy finansowej uznają, że jego wykonanie nie jest możliwe ze względu na przepisy państwa trzeciego, którym podlega umowa. Wniosek krajowego podmiotu dominującego zawiera uzasadnienie. Fundusz może żądać przedstawienia przez wnioskodawcę opinii prawnej.

6. Niezamieszczenie w umowie finansowej, o której mowa w ust. 1 lub 3, zastrzeżeń umownych określonych w ust. 1 pozostaje bez wpływu na możliwość stosowania przez Fundusz uprawnień, o których mowa w art. 142–144a, oraz stosowania do stron tej umowy przepisów art. 156.

Art. 144b. [Umowa finansowa] 1. W umowie finansowej, której jedną ze stron jest podmiot, a prawem właściwym jest prawo państwa trzeciego, zawiera się zastrzeżenie, zgodnie z którym Funduszowi przysługują uprawnienia, o których mowa w art. 142–144a, a przepisy art. 156 stosuje się do stron tej umowy.

2. Przepis ust. 1 stosuje się do umów finansowych:

1) w przypadku których Funduszowi przysługiwałyby uprawnienia, o których mowa w art. 142–144a lub do których miałyby zastosowanie przepisy art. 156, jeżeli prawem właściwym byłoby prawo państwa członkowskiego;

2) na podstawie których powstają zobowiązania podmiotu, w tym zobowiązania pozabilansowe i warunkowe wynikające z umów finansowych.

3. Krajowy podmiot dominujący posiadający podmiot zależny z siedzibą na terytorium państwa trzeciego zapewnia, że umowy finansowe, dla których prawem właściwym jest prawo państwa trzeciego, zawierane przez jego podmiot zależny, zawierają zastrzeżenie, o którym mowa w ust. 1.

4. Przepis ust. 3 stosuje się w przypadku, gdy podmiotem zależnym z siedzibą na terytorium państwa trzeciego jest:

1) instytucja kredytowa w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 575/2013;

2) firma inwestycyjna w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 575/2013 lub podmiot, który byłby taką firmą inwestycyjną, gdyby miał siedzibę na terytorium państwa członkowskiego;

3) instytucja finansowa.

5. Zarząd Funduszu może, na wniosek krajowego podmiotu dominującego, w drodze uchwały, mając na uwadze ograniczony wpływ na ocenę wykonalności planu przymusowej restrukturyzacji lub grupowego planu przymusowej restrukturyzacji, zwolnić ten podmiot z obowiązku, o którym mowa w ust. 3, jeżeli krajowy podmiot dominujący oraz podmiot zależny z siedzibą na terytorium państwa trzeciego będący stroną umowy finansowej uznają, że jego wykonanie nie jest możliwe ze względu na przepisy państwa trzeciego, którym podlega umowa. Wniosek krajowego podmiotu dominującego zawiera uzasadnienie. Fundusz może żądać przedstawienia przez wnioskodawcę opinii prawnej.

6. Niezamieszczenie w umowie finansowej, o której mowa w ust. 1 lub 3, zastrzeżeń umownych określonych w ust. 1 pozostaje bez wpływu na możliwość stosowania przez Fundusz uprawnień, o których mowa w art. 142–144a, oraz stosowania do stron tej umowy przepisów art. 156.

Art. 144b. [Umowa finansowa] 1. [29] W umowie finansowej, której jedną ze stron jest podmiot, a prawem właściwym jest prawo państwa trzeciego, zawiera się zastrzeżenie, zgodnie z którym Funduszowi przysługują uprawnienia, o których mowa w art. 142–144a, a przepisy art. 156 stosuje się do stron tej umowy.

2. Przepis ust. 1 stosuje się do umów finansowych:

1) w przypadku których Funduszowi przysługiwałyby uprawnienia, o których mowa w art. 142–144a lub do których miałyby zastosowanie przepisy art. 156 [30], jeżeli prawem właściwym byłoby prawo państwa członkowskiego;

2) na podstawie których powstają zobowiązania podmiotu, w tym zobowiązania pozabilansowe i warunkowe wynikające z umów finansowych.

3. Krajowy podmiot dominujący posiadający podmiot zależny z siedzibą na terytorium państwa trzeciego zapewnia, że umowy finansowe, dla których prawem właściwym jest prawo państwa trzeciego, zawierane przez jego podmiot zależny, zawierają zastrzeżenie, o którym mowa w ust. 1.

4. Przepis ust. 3 stosuje się w przypadku, gdy podmiotem zależnym z siedzibą na terytorium państwa trzeciego jest:

1) instytucja kredytowa w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 575/2013;

2) firma inwestycyjna w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 575/2013 lub podmiot, który byłby taką firmą inwestycyjną, gdyby miał siedzibę na terytorium państwa członkowskiego;

3) instytucja finansowa.

5. Zarząd Funduszu może, na wniosek krajowego podmiotu dominującego, w drodze uchwały, mając na uwadze ograniczony wpływ na ocenę wykonalności planu przymusowej restrukturyzacji lub grupowego planu przymusowej restrukturyzacji, zwolnić ten podmiot z obowiązku, o którym mowa w ust. 3, jeżeli krajowy podmiot dominujący oraz podmiot zależny z siedzibą na terytorium państwa trzeciego będący stroną umowy finansowej uznają, że jego wykonanie nie jest możliwe ze względu na przepisy państwa trzeciego, którym podlega umowa. Wniosek krajowego podmiotu dominującego zawiera uzasadnienie. Fundusz może żądać przedstawienia przez wnioskodawcę opinii prawnej.

6. [31] Niezamieszczenie w umowie finansowej, o której mowa w ust. 1 lub 3, zastrzeżeń umownych określonych w ust. 1 pozostaje bez wpływu na możliwość stosowania przez Fundusz uprawnień, o których mowa w art. 142–144a, oraz stosowania do stron tej umowy przepisów art. 156.

Art. 144b. [Umowa finansowa] 1. W umowie dotyczącej:

1) instrumentów finansowych w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi lub

2) pożyczki międzybankowej, jeżeli termin spłaty pożyczki wynosi 3 miesiące albo mniej

– zwanej dalej „umową finansową”, której jedną ze stron jest podmiot, a prawem właściwym jest prawo państwa trzeciego, zawiera się zastrzeżenie, zgodnie z którym Funduszowi przysługują uprawnienia, o których mowa w art. 102 ust. 1 pkt 3 i art. 142–144.

2. Przepis ust. 1 stosuje się do umów finansowych:

1) w przypadku których Funduszowi przysługiwałyby uprawnienia, o których mowa w art. 102 ust. 1 pkt 3 i art. 142–144, jeżeli prawem właściwym byłoby prawo państwa członkowskiego;

2) na podstawie których powstają zobowiązania podmiotu, w tym zobowiązania pozabilansowe i warunkowe wynikające z umów finansowych.

3. Krajowy podmiot dominujący posiadający podmiot zależny z siedzibą na terytorium państwa trzeciego zapewnia, że umowy finansowe, dla których prawem właściwym jest prawo państwa trzeciego, zawierane przez jego podmiot zależny, zawierają zastrzeżenie, o którym mowa w ust. 1.

4. Przepis ust. 3 stosuje się w przypadku, gdy podmiotem zależnym z siedzibą na terytorium państwa trzeciego jest:

1) instytucja kredytowa w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 575/2013;

2) firma inwestycyjna w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 575/2013 lub podmiot, który byłby taką firmą inwestycyjną, gdyby miał siedzibę na terytorium państwa członkowskiego;

3) instytucja finansowa.

5. Zarząd Funduszu może, na wniosek krajowego podmiotu dominującego, w drodze uchwały, mając na uwadze ograniczony wpływ na ocenę wykonalności planu przymusowej restrukturyzacji lub grupowego planu przymusowej restrukturyzacji, zwolnić ten podmiot z obowiązku, o którym mowa w ust. 3, jeżeli krajowy podmiot dominujący oraz podmiot zależny z siedzibą na terytorium państwa trzeciego będący stroną umowy finansowej uznają, że jego wykonanie nie jest możliwe ze względu na przepisy państwa trzeciego, którym podlega umowa. Wniosek krajowego podmiotu dominującego zawiera uzasadnienie. Fundusz może żądać przedstawienia przez wnioskodawcę opinii prawnej.

6. Niezamieszczenie przez podmiot zależny z siedzibą na terytorium państwa trzeciego w umowie finansowej, której jest stroną, zastrzeżeń umownych określonych w ust. 1 pozostaje bez wpływu na możliwość stosowania przez Fundusz uprawnień, o których mowa w art. 102 ust. 1 pkt 3 i art. 142–144.

Art. 144b. [Umowa finansowa] [300] 1. W umowie dotyczącej:

1) instrumentów finansowych w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi lub

2) pożyczki międzybankowej, jeżeli termin spłaty pożyczki wynosi 3 miesiące albo mniej

– zwanej dalej „umową finansową”, której jedną ze stron jest podmiot, a prawem właściwym jest prawo państwa trzeciego, zawiera się zastrzeżenie, zgodnie z którym Funduszowi przysługują uprawnienia, o których mowa w art. 102 ust. 1 pkt 3 i art. 142–144.

2. Przepis ust. 1 stosuje się do umów finansowych:

1) w przypadku których Funduszowi przysługiwałyby uprawnienia, o których mowa w art. 102 ust. 1 pkt 3 i art. 142–144, jeżeli prawem właściwym byłoby prawo państwa członkowskiego;

2) na podstawie których powstają zobowiązania podmiotu, w tym zobowiązania pozabilansowe i warunkowe wynikające z umów finansowych.

3. Krajowy podmiot dominujący posiadający podmiot zależny z siedzibą na terytorium państwa trzeciego zapewnia, że umowy finansowe, dla których prawem właściwym jest prawo państwa trzeciego, zawierane przez jego podmiot zależny, zawierają zastrzeżenie, o którym mowa w ust. 1.

4. Przepis ust. 3 stosuje się w przypadku, gdy podmiotem zależnym z siedzibą na terytorium państwa trzeciego jest:

1) instytucja kredytowa w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 575/2013;

2) firma inwestycyjna w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 575/2013 lub podmiot, który byłby taką firmą inwestycyjną, gdyby miał siedzibę na terytorium państwa członkowskiego;

3) instytucja finansowa.

5. Zarząd Funduszu może, na wniosek krajowego podmiotu dominującego, w drodze uchwały, mając na uwadze ograniczony wpływ na ocenę wykonalności planu przymusowej restrukturyzacji lub grupowego planu przymusowej restrukturyzacji, zwolnić ten podmiot z obowiązku, o którym mowa w ust. 3, jeżeli krajowy podmiot dominujący oraz podmiot zależny z siedzibą na terytorium państwa trzeciego będący stroną umowy finansowej uznają, że jego wykonanie nie jest możliwe ze względu na przepisy państwa trzeciego, którym podlega umowa. Wniosek krajowego podmiotu dominującego zawiera uzasadnienie. Fundusz może żądać przedstawienia przez wnioskodawcę opinii prawnej.

6. Niezamieszczenie przez podmiot zależny z siedzibą na terytorium państwa trzeciego w umowie finansowej, której jest stroną, zastrzeżeń umownych określonych w ust. 1 pozostaje bez wpływu na możliwość stosowania przez Fundusz uprawnień, o których mowa w art. 102 ust. 1 pkt 3 i art. 142–144.