Art. 206. [Przedmiot umorzenia lub konwersji zobowiązań] 1. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania podmiotu w restrukturyzacji, z wyjątkiem zobowiązań:

1) z tytułu środków gwarantowanych;

2) zabezpieczonych, w tym zobowiązań z tytułu listów zastawnych oraz zobowiązań w postaci instrumentów finansowych, które stanowią integralną część puli zabezpieczonej zgodnie z prawem właściwym w sposób podobny do listów zastawnych;

3) wynikających z posiadania przez podmiot w restrukturyzacji praw majątkowych lub środków pieniężnych należących do klientów, w tym zdeponowanych w ich imieniu przez fundusze inwestycyjne lub alternatywne fundusze inwestycyjne, pod warunkiem że takie prawa majątkowe lub środki podlegają ochronie zgodnie z ustawą – Prawo upadłościowe;

4) wynikających ze stosunku powierniczego między podmiotem w restrukturyzacji a innym podmiotem, pod warunkiem że takie zobowiązanie podlega ochronie na mocy ustawy – Prawo upadłościowe lub ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny;

5) wobec banków krajowych, banków zagranicznych, innych instytucji kredytowych oraz firm inwestycyjnych, o pierwotnym terminie wymagalności krótszym niż 7 dni, z wyjątkiem zobowiązań pomiędzy podmiotami należącymi do tej samej grupy;

6) wynikających z uczestnictwa w systemach płatności, systemach rozrachunku lub zobowiązań wobec operatorów tych systemów lub ich uczestników, powstałych w wyniku uczestnictwa w takim systemie, lub wobec CCP posiadających zezwolenie na prowadzenie działalności w Unii Europejskiej uzyskane zgodnie z art. 14 rozporządzenia nr 648/2012 oraz CCP z państw trzecich uznanych przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych zgodnie z art. 25 rozporządzenia nr 648/2012, które staną się wymagalne w terminie krótszym niż 7 dni od dnia ich umorzenia lub konwersji;

7) wobec pracowników, w szczególności wynikających z należnego wynagrodzenia i świadczeń emerytalnych, z wyjątkiem zobowiązań wynikających ze zmiennych składników wynagrodzenia:

a) nieregulowanych przez układ zbiorowy pracy lub

b) pracowników, których działalność zawodowa ma istotny wpływ na profil ryzyka, o których mowa w art. 9ca ust. 1 ustawy – Prawo bankowe i art. 110v ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

8) wobec wierzycieli, wynikających z dostawy towarów i świadczenia usług, które mają istotne znaczenie dla bieżącej działalności podmiotu w restrukturyzacji, w tym usług informatycznych, usług użyteczności publicznej oraz usług najmu, obsługi oraz utrzymania budynków i pomieszczeń;

9) wobec organów podatkowych i zobowiązań z tytułu ubezpieczeń społecznych;

10) z tytułu składek na rzecz Funduszu oraz innych oficjalnie uznanych systemów gwarantowania;

11) wobec podmiotów należących do tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, niebędących podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji, niezależnie od terminu wymagalności tych zobowiązań.

1a. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 11, właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zależnego niebędącego podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji ustala, czy kwota wynikająca z zobowiązań i funduszy własnych, o których mowa w art. 98 ust. 2l, jest wystarczająca do przeprowadzenia przymusowej restrukturyzacji.

2. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w części przewyższającej wartość ustanowionych zabezpieczeń.

3. Fundusz może wyłączyć z umorzenia lub konwersji zobowiązań w całości lub części zobowiązania, których:

1) umorzenie lub konwersja nie są możliwe w terminie niezbędnym z punktu widzenia realizacji celów przymusowej restrukturyzacji;

2) wyłączenie jest niezbędne w celu uzyskania ciągłości funkcji krytycznych i głównych linii biznesowych w sposób pozwalający zachować zdolność podmiotu w restrukturyzacji do kontynuowania kluczowych operacji, usług i transakcji;

3) wyłączenie jest niezbędne i proporcjonalne w celu uniknięcia szerokiego rozprzestrzeniania się ryzyka zarażania, zwłaszcza przez przenoszenie strat z jednej instytucji na drugą ze względu na istniejące powiązania, w szczególności zagrażającego wypłacie środków objętych ochroną gwarancyjną należących do osób fizycznych, mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców, które mogłoby istotnie zagrozić funkcjonowaniu rynku finansowego, w tym jego infrastruktury, w sposób, który może poważnie zakłócić funkcjonowanie gospodarki;

4) umorzenie lub konwersja prowadziłyby do strat pozostałych wierzycieli w stopniu większym, niż gdyby zostały one wyłączone z umorzenia lub konwersji.

3a. Fundusz ustala, czy zobowiązania wobec podmiotów należących do tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, niebędących podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji, które nie podlegały wyłączeniu zgodnie z ust. 1 pkt 11, powinny zostać w całości albo części wyłączone zgodnie z ust. 3 w celu przeprowadzenia przymusowej restrukturyzacji.

4. Fundusz przed dokonaniem wyłączenia, o którym mowa w ust. 3, powiadamia Komisję Europejską.

5. W przypadku gdy wyłączenie, o którym mowa w ust. 3, wymaga wykorzystania środków z funduszy przymusowej restrukturyzacji, Fundusz dokonuje wyłączenia, jeżeli Komisja Europejska w ciągu 24 godzin albo w terminie dłuższym, uzgodnionym z Funduszem, nie zgłosi sprzeciwu wobec wyłączenia. Jeżeli Komisja Europejska określi warunki wyłączenia, Fundusz może dokonać wyłączenia w przypadku spełnienia tych warunków.

Art. 206. [Przedmiot umorzenia lub konwersji zobowiązań ] 1. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania podmiotu w restrukturyzacji, z wyjątkiem zobowiązań:

1) z tytułu środków gwarantowanych;

2) zabezpieczonych, w tym zobowiązań z tytułu listów zastawnych oraz zobowiązań w postaci instrumentów finansowych, które stanowią integralną część puli zabezpieczonej zgodnie z prawem właściwym w sposób podobny do listów zastawnych;

3) wynikających z posiadania przez podmiot w restrukturyzacji praw majątkowych lub środków pieniężnych należących do klientów, w tym zdeponowanych w ich imieniu przez fundusze inwestycyjne lub alternatywne fundusze inwestycyjne, pod warunkiem że takie prawa majątkowe lub środki podlegają ochronie zgodnie z ustawą – Prawo upadłościowe;

4) wynikających ze stosunku powierniczego między podmiotem w restrukturyzacji a innym podmiotem, pod warunkiem że takie zobowiązanie podlega ochronie na mocy ustawy – Prawo upadłościowe lub ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny;

5) wobec banków krajowych, banków zagranicznych, innych instytucji kredytowych oraz firm inwestycyjnych, o pierwotnym terminie wymagalności krótszym niż 7 dni, z wyjątkiem zobowiązań pomiędzy podmiotami należącymi do tej samej grupy;

6) wynikających z uczestnictwa w systemach płatności, systemach rozrachunku lub zobowiązań wobec operatorów tych systemów lub ich uczestników, powstałych w wyniku uczestnictwa w takim systemie, lub wobec CCP posiadających zezwolenie na prowadzenie działalności w Unii Europejskiej uzyskane zgodnie z art. 14 rozporządzenia nr 648/2012 oraz CCP z państw trzecich uznanych przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych zgodnie z art. 25 rozporządzenia nr 648/2012, które staną się wymagalne w terminie krótszym niż 7 dni od dnia ich umorzenia lub konwersji;

7) wobec pracowników, w szczególności wynikających z należnego wynagrodzenia i świadczeń emerytalnych, z wyjątkiem zobowiązań wynikających ze zmiennych składników wynagrodzenia:

a) nieregulowanych przez układ zbiorowy pracy lub

b) pracowników, których działalność zawodowa ma istotny wpływ na profil ryzyka, o których mowa w art. 9ca ust. 1 ustawy – Prawo bankowe i art. 110v ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

8) wobec wierzycieli, wynikających z dostawy towarów i świadczenia usług, które mają istotne znaczenie dla bieżącej działalności podmiotu w restrukturyzacji, w tym usług informatycznych, usług użyteczności publicznej oraz usług najmu, obsługi oraz utrzymania budynków i pomieszczeń;

9) wobec organów podatkowych i zobowiązań z tytułu ubezpieczeń społecznych;

10) z tytułu składek na rzecz Funduszu oraz innych oficjalnie uznanych systemów gwarantowania;

11) wobec podmiotów należących do tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, niebędących podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji, niezależnie od terminu wymagalności tych zobowiązań.

1a. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 11, właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zależnego niebędącego podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji ustala, czy kwota wynikająca z zobowiązań i funduszy własnych, o których mowa w art. 98 ust. 2l, jest wystarczająca do przeprowadzenia przymusowej restrukturyzacji.

2. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w części przewyższającej wartość ustanowionych zabezpieczeń.

3. Fundusz może wyłączyć z umorzenia lub konwersji zobowiązań w całości lub części zobowiązania, których:

1) umorzenie lub konwersja nie są możliwe w terminie niezbędnym z punktu widzenia realizacji celów przymusowej restrukturyzacji;

2) wyłączenie jest niezbędne w celu uzyskania ciągłości funkcji krytycznych i głównych linii biznesowych w sposób pozwalający zachować zdolność podmiotu w restrukturyzacji do kontynuowania kluczowych operacji, usług i transakcji;

3) wyłączenie jest niezbędne i proporcjonalne w celu uniknięcia szerokiego rozprzestrzeniania się ryzyka zarażania, zwłaszcza przez przenoszenie strat z jednej instytucji na drugą ze względu na istniejące powiązania, w szczególności zagrażającego wypłacie środków objętych ochroną gwarancyjną należących do osób fizycznych, mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców, które mogłoby istotnie zagrozić funkcjonowaniu rynku finansowego, w tym jego infrastruktury, w sposób, który może poważnie zakłócić funkcjonowanie gospodarki;

4) umorzenie lub konwersja prowadziłyby do strat pozostałych wierzycieli w stopniu większym, niż gdyby zostały one wyłączone z umorzenia lub konwersji.

3a. Fundusz ustala, czy zobowiązania wobec podmiotów należących do tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, niebędących podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji, które nie podlegały wyłączeniu zgodnie z ust. 1 pkt 11, powinny zostać w całości albo części wyłączone zgodnie z ust. 3 w celu przeprowadzenia przymusowej restrukturyzacji.

4. Fundusz przed dokonaniem wyłączenia, o którym mowa w ust. 3, powiadamia Komisję Europejską.

5. W przypadku gdy wyłączenie, o którym mowa w ust. 3, wymaga wykorzystania środków z funduszy przymusowej restrukturyzacji, Fundusz dokonuje wyłączenia, jeżeli Komisja Europejska w ciągu 24 godzin albo w terminie dłuższym, uzgodnionym z Funduszem, nie zgłosi sprzeciwu wobec wyłączenia. Jeżeli Komisja Europejska określi warunki wyłączenia, Fundusz może dokonać wyłączenia w przypadku spełnienia tych warunków.

Art. 206. [Przedmiot umorzenia lub konwersji zobowiązań] 1. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania podmiotu w restrukturyzacji, z wyjątkiem zobowiązań:

1) z tytułu środków gwarantowanych;

2) zabezpieczonych, w tym zobowiązań z tytułu listów zastawnych oraz zobowiązań w postaci instrumentów finansowych, które stanowią integralną część puli zabezpieczonej zgodnie z prawem właściwym w sposób podobny do listów zastawnych;

3) wynikających z posiadania przez podmiot w restrukturyzacji praw majątkowych lub środków pieniężnych należących do klientów, w tym zdeponowanych w ich imieniu przez fundusze inwestycyjne lub alternatywne fundusze inwestycyjne, pod warunkiem że takie prawa majątkowe lub środki podlegają ochronie zgodnie z ustawą – Prawo upadłościowe;

4) wynikających ze stosunku powierniczego między podmiotem w restrukturyzacji a innym podmiotem, pod warunkiem że takie zobowiązanie podlega ochronie na mocy ustawy – Prawo upadłościowe lub ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny;

5) wobec banków krajowych, banków zagranicznych, innych instytucji kredytowych oraz firm inwestycyjnych, o pierwotnym terminie wymagalności krótszym niż 7 dni, z wyjątkiem zobowiązań pomiędzy podmiotami należącymi do tej samej grupy;

6) wynikających z uczestnictwa w systemach płatności, systemach rozrachunku lub zobowiązań wobec operatorów tych systemów lub ich uczestników, powstałych w wyniku uczestnictwa w takim systemie, lub wobec CCP posiadających zezwolenie na prowadzenie działalności w Unii Europejskiej uzyskane zgodnie z art. 14 rozporządzenia nr 648/2012 oraz CCP [48] z państw trzecich uznanych przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych zgodnie z art. 25 rozporządzenia nr 648/2012, które staną się wymagalne w terminie krótszym niż 7 dni od dnia ich umorzenia lub konwersji;

7) wobec pracowników, w szczególności wynikających z należnego wynagrodzenia i świadczeń emerytalnych, z wyjątkiem zobowiązań wynikających ze zmiennych składników wynagrodzenia:

a) nieregulowanych przez układ zbiorowy pracy lub

b) pracowników, których działalność zawodowa ma istotny wpływ na profil ryzyka, o których mowa w art. 9ca ust. 1 ustawy – Prawo bankowe i art. 110v ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

8) wobec wierzycieli, wynikających z dostawy towarów i świadczenia usług, które mają istotne znaczenie dla bieżącej działalności podmiotu w restrukturyzacji, w tym usług informatycznych, usług użyteczności publicznej oraz usług najmu, obsługi oraz utrzymania budynków i pomieszczeń;

9) wobec organów podatkowych i zobowiązań z tytułu ubezpieczeń społecznych;

10) z tytułu składek na rzecz Funduszu oraz innych oficjalnie uznanych systemów gwarantowania;

11) wobec podmiotów należących do tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, niebędących podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji, niezależnie od terminu wymagalności tych zobowiązań.

1a. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 11, właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zależnego niebędącego podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji ustala, czy kwota wynikająca z zobowiązań i funduszy własnych, o których mowa w art. 98 ust. 2l, jest wystarczająca do przeprowadzenia przymusowej restrukturyzacji.

2. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w części przewyższającej wartość ustanowionych zabezpieczeń.

3. Fundusz może wyłączyć z umorzenia lub konwersji zobowiązań w całości lub części zobowiązania, których:

1) umorzenie lub konwersja nie są możliwe w terminie niezbędnym z punktu widzenia realizacji celów przymusowej restrukturyzacji;

2) wyłączenie jest niezbędne w celu uzyskania ciągłości funkcji krytycznych i głównych linii biznesowych w sposób pozwalający zachować zdolność podmiotu w restrukturyzacji do kontynuowania kluczowych operacji, usług i transakcji;

3) wyłączenie jest niezbędne i proporcjonalne w celu uniknięcia szerokiego rozprzestrzeniania się ryzyka zarażania, zwłaszcza przez przenoszenie strat z jednej instytucji na drugą ze względu na istniejące powiązania, w szczególności zagrażającego wypłacie środków objętych ochroną gwarancyjną należących do osób fizycznych, mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców, które mogłoby istotnie zagrozić funkcjonowaniu rynku finansowego, w tym jego infrastruktury, w sposób, który może poważnie zakłócić funkcjonowanie gospodarki;

4) umorzenie lub konwersja prowadziłyby do strat pozostałych wierzycieli w stopniu większym, niż gdyby zostały one wyłączone z umorzenia lub konwersji.

3a. Fundusz ustala, czy zobowiązania wobec podmiotów należących do tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, niebędących podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji, które nie podlegały wyłączeniu zgodnie z ust. 1 pkt 11, powinny zostać w całości albo części wyłączone zgodnie z ust. 3 w celu przeprowadzenia przymusowej restrukturyzacji.

4. Fundusz przed dokonaniem wyłączenia, o którym mowa w ust. 3, powiadamia Komisję Europejską.

5. W przypadku gdy wyłączenie, o którym mowa w ust. 3, wymaga wykorzystania środków z funduszy przymusowej restrukturyzacji, Fundusz dokonuje wyłączenia, jeżeli Komisja Europejska w ciągu 24 godzin albo w terminie dłuższym, uzgodnionym z Funduszem, nie zgłosi sprzeciwu wobec wyłączenia. Jeżeli Komisja Europejska określi warunki wyłączenia, Fundusz może dokonać wyłączenia w przypadku spełnienia tych warunków.

Art. 206. [Przedmiot umorzenia lub konwersji zobowiązań ] 1. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania podmiotu w restrukturyzacji, z wyjątkiem zobowiązań:

1) z tytułu środków gwarantowanych;

2) zabezpieczonych, w tym zobowiązań z tytułu listów zastawnych oraz zobowiązań w postaci instrumentów finansowych, które stanowią integralną część puli zabezpieczonej zgodnie z prawem właściwym w sposób podobny do listów zastawnych;

3) wynikających z posiadania przez podmiot w restrukturyzacji praw majątkowych lub środków pieniężnych należących do klientów, w tym zdeponowanych w ich imieniu przez fundusze inwestycyjne lub alternatywne fundusze inwestycyjne, pod warunkiem że takie prawa majątkowe lub środki podlegają ochronie zgodnie z ustawą – Prawo upadłościowe;

4) wynikających ze stosunku powierniczego między podmiotem w restrukturyzacji a innym podmiotem, pod warunkiem że takie zobowiązanie podlega ochronie na mocy ustawy – Prawo upadłościowe lub ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny;

5) wobec banków krajowych, banków zagranicznych, innych instytucji kredytowych oraz firm inwestycyjnych, o pierwotnym terminie wymagalności krótszym niż 7 dni, z wyjątkiem zobowiązań pomiędzy podmiotami należącymi do tej samej grupy;

6) wynikających z uczestnictwa w systemach płatności, systemach rozrachunku lub zobowiązań wobec operatorów tych systemów lub ich uczestników, powstałych w wyniku uczestnictwa w takim systemie, lub wobec CCP posiadających zezwolenie na prowadzenie działalności w Unii Europejskiej uzyskane zgodnie z art. 14 rozporządzenia nr 648/2012 oraz kontrahentów centralnych z państw trzecich uznanych przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych zgodnie z art. 25 rozporządzenia nr 648/2012, które staną się wymagalne w terminie krótszym niż 7 dni od dnia ich umorzenia lub konwersji;

7) wobec pracowników, w szczególności wynikających z należnego wynagrodzenia i świadczeń emerytalnych, z wyjątkiem zobowiązań wynikających ze zmiennych składników wynagrodzenia:

a) nieregulowanych przez układ zbiorowy pracy lub

b) pracowników, których działalność zawodowa ma istotny wpływ na profil ryzyka, o których mowa w art. 9ca ust. 1 ustawy – Prawo bankowe i art. 110v ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

8) wobec wierzycieli, wynikających z dostawy towarów i świadczenia usług, które mają istotne znaczenie dla bieżącej działalności podmiotu w restrukturyzacji, w tym usług informatycznych, usług użyteczności publicznej oraz usług najmu, obsługi oraz utrzymania budynków i pomieszczeń;

9) wobec organów podatkowych i zobowiązań z tytułu ubezpieczeń społecznych;

10) z tytułu składek na rzecz Funduszu oraz innych oficjalnie uznanych systemów gwarantowania;

11) wobec podmiotów należących do tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, niebędących podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji, niezależnie od terminu wymagalności tych zobowiązań.

1a. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 11, właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zależnego niebędącego podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji ustala, czy kwota wynikająca z zobowiązań i funduszy własnych, o których mowa w art. 98 ust. 2l, jest wystarczająca do przeprowadzenia przymusowej restrukturyzacji.

2. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w części przewyższającej wartość ustanowionych zabezpieczeń.

3. Fundusz może wyłączyć z umorzenia lub konwersji zobowiązań w całości lub części zobowiązania, których:

1) umorzenie lub konwersja nie są możliwe w terminie niezbędnym z punktu widzenia realizacji celów przymusowej restrukturyzacji;

2) wyłączenie jest niezbędne w celu uzyskania ciągłości funkcji krytycznych i głównych linii biznesowych w sposób pozwalający zachować zdolność podmiotu w restrukturyzacji do kontynuowania kluczowych operacji, usług i transakcji;

3) wyłączenie jest niezbędne i proporcjonalne w celu uniknięcia szerokiego rozprzestrzeniania się ryzyka zarażania, zwłaszcza przez przenoszenie strat z jednej instytucji na drugą ze względu na istniejące powiązania, w szczególności zagrażającego wypłacie środków objętych ochroną gwarancyjną należących do osób fizycznych, mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców, które mogłoby istotnie zagrozić funkcjonowaniu rynku finansowego, w tym jego infrastruktury, w sposób, który może poważnie zakłócić funkcjonowanie gospodarki;

4) umorzenie lub konwersja prowadziłyby do strat pozostałych wierzycieli w stopniu większym, niż gdyby zostały one wyłączone z umorzenia lub konwersji.

3a. Fundusz ustala, czy zobowiązania wobec podmiotów należących do tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, niebędących podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji, które nie podlegały wyłączeniu zgodnie z ust. 1 pkt 11, powinny zostać w całości albo części wyłączone zgodnie z ust. 3 w celu przeprowadzenia przymusowej restrukturyzacji.

4. Fundusz przed dokonaniem wyłączenia, o którym mowa w ust. 3, powiadamia Komisję Europejską.

5. W przypadku gdy wyłączenie, o którym mowa w ust. 3, wymaga wykorzystania środków z funduszy przymusowej restrukturyzacji, Fundusz dokonuje wyłączenia, jeżeli Komisja Europejska w ciągu 24 godzin albo w terminie dłuższym, uzgodnionym z Funduszem, nie zgłosi sprzeciwu wobec wyłączenia. Jeżeli Komisja Europejska określi warunki wyłączenia, Fundusz może dokonać wyłączenia w przypadku spełnienia tych warunków.

Art. 206. [Przedmiot umorzenia lub konwersji zobowiązań] 1. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania podmiotu w restrukturyzacji, z wyjątkiem zobowiązań:

1) z tytułu środków gwarantowanych;

2) zabezpieczonych, w tym zobowiązań z tytułu listów zastawnych oraz zobowiązań w postaci instrumentów finansowych, które stanowią integralną część puli zabezpieczonej zgodnie z prawem właściwym w sposób podobny do listów zastawnych;

3) wynikających z posiadania przez podmiot w restrukturyzacji praw majątkowych lub środków pieniężnych należących do klientów, w tym zdeponowanych w ich imieniu przez fundusze inwestycyjne lub alternatywne fundusze inwestycyjne, pod warunkiem że takie prawa majątkowe lub środki podlegają ochronie zgodnie z ustawą – Prawo upadłościowe;

4) wynikających ze stosunku powierniczego między podmiotem w restrukturyzacji a innym podmiotem, pod warunkiem że takie zobowiązanie podlega ochronie na mocy ustawy – Prawo upadłościowe lub ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny;

5) wobec banków krajowych, banków zagranicznych, innych instytucji kredytowych oraz firm inwestycyjnych, o pierwotnym terminie wymagalności krótszym niż 7 dni, z wyjątkiem zobowiązań pomiędzy podmiotami należącymi do tej samej grupy;

6) [323] wynikających z uczestnictwa w systemach płatności, systemach rozrachunku lub zobowiązań wobec operatorów tych systemów lub ich uczestników, powstałych w wyniku uczestnictwa w takim systemie, lub wobec CCP posiadających zezwolenie na prowadzenie działalności w Unii Europejskiej uzyskane zgodnie z art. 14 rozporządzenia nr 648/2012 oraz kontrahentów centralnych z państw trzecich uznanych przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych zgodnie z art. 25 rozporządzenia nr 648/2012, które staną się wymagalne w terminie krótszym niż 7 dni od dnia ich umorzenia lub konwersji;

7) wobec pracowników, w szczególności wynikających z należnego wynagrodzenia i świadczeń emerytalnych, z wyjątkiem zobowiązań wynikających ze zmiennych składników wynagrodzenia:

a) nieregulowanych przez układ zbiorowy pracy lub

b) pracowników, których działalność zawodowa ma istotny wpływ na profil ryzyka, o których mowa w art. 9ca ust. 1 ustawy – Prawo bankowe i art. 110v ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

8) wobec wierzycieli, wynikających z dostawy towarów i świadczenia usług, które mają istotne znaczenie dla bieżącej działalności podmiotu w restrukturyzacji, w tym usług informatycznych, usług użyteczności publicznej oraz usług najmu, obsługi oraz utrzymania budynków i pomieszczeń;

9) wobec organów podatkowych i zobowiązań z tytułu ubezpieczeń społecznych;

10) z tytułu składek na rzecz Funduszu oraz innych oficjalnie uznanych systemów gwarantowania;

11) [324] wobec podmiotów należących do tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, niebędących podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji, niezależnie od terminu wymagalności tych zobowiązań.

1a. [325] W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 11, właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zależnego niebędącego podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji ustala, czy kwota wynikająca z zobowiązań i funduszy własnych, o których mowa w art. 98 ust. 2l, jest wystarczająca do przeprowadzenia przymusowej restrukturyzacji.

2. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w części przewyższającej wartość ustanowionych zabezpieczeń.

3. Fundusz może wyłączyć z umorzenia lub konwersji zobowiązań w całości lub części zobowiązania, których:

1) umorzenie lub konwersja nie są możliwe w terminie niezbędnym z punktu widzenia realizacji celów przymusowej restrukturyzacji;

2) wyłączenie jest niezbędne w celu uzyskania ciągłości funkcji krytycznych i głównych linii biznesowych w sposób pozwalający zachować zdolność podmiotu w restrukturyzacji do kontynuowania kluczowych operacji, usług i transakcji;

3) wyłączenie jest niezbędne i proporcjonalne w celu uniknięcia szerokiego rozprzestrzeniania się ryzyka zarażania, zwłaszcza przez przenoszenie strat z jednej instytucji na drugą ze względu na istniejące powiązania, w szczególności zagrażającego wypłacie środków objętych ochroną gwarancyjną należących do osób fizycznych, mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców, które mogłoby istotnie zagrozić funkcjonowaniu rynku finansowego, w tym jego infrastruktury, w sposób, który może poważnie zakłócić funkcjonowanie gospodarki;

4) umorzenie lub konwersja prowadziłyby do strat pozostałych wierzycieli w stopniu większym, niż gdyby zostały one wyłączone z umorzenia lub konwersji.

3a. [326] Fundusz ustala, czy zobowiązania wobec podmiotów należących do tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, niebędących podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji, które nie podlegały wyłączeniu zgodnie z ust. 1 pkt 11, powinny zostać w całości albo części wyłączone zgodnie z ust. 3 w celu przeprowadzenia przymusowej restrukturyzacji.

4. Fundusz przed dokonaniem wyłączenia, o którym mowa w ust. 3, powiadamia Komisję Europejską.

5. W przypadku gdy wyłączenie, o którym mowa w ust. 3, wymaga wykorzystania środków z funduszy przymusowej restrukturyzacji, Fundusz dokonuje wyłączenia, jeżeli Komisja Europejska w ciągu 24 godzin albo w terminie dłuższym, uzgodnionym z Funduszem, nie zgłosi sprzeciwu wobec wyłączenia. Jeżeli Komisja Europejska określi warunki wyłączenia, Fundusz może dokonać wyłączenia w przypadku spełnienia tych warunków.

Art. 206. [Przedmiot umorzenia lub konwersji zobowiązań] 1. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania podmiotu w restrukturyzacji, z wyjątkiem zobowiązań:

1) z tytułu środków gwarantowanych;

2) zabezpieczonych, w tym zobowiązań z tytułu listów zastawnych oraz zobowiązań w postaci instrumentów finansowych, które stanowią integralną część puli zabezpieczonej zgodnie z prawem właściwym w sposób podobny do listów zastawnych;

3) wynikających z posiadania przez podmiot w restrukturyzacji praw majątkowych lub środków pieniężnych należących do klientów, w tym zdeponowanych w ich imieniu przez fundusze inwestycyjne lub alternatywne fundusze inwestycyjne, pod warunkiem że takie prawa majątkowe lub środki podlegają ochronie zgodnie z ustawą – Prawo upadłościowe;

4) wynikających ze stosunku powierniczego między podmiotem w restrukturyzacji a innym podmiotem, pod warunkiem że takie zobowiązanie podlega ochronie na mocy ustawy – Prawo upadłościowe lub ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny;

5) wobec banków krajowych, banków zagranicznych, innych instytucji kredytowych oraz firm inwestycyjnych, o pierwotnym terminie wymagalności krótszym niż 7 dni, z wyjątkiem zobowiązań pomiędzy podmiotami należącymi do tej samej grupy;

6) wynikających z uczestnictwa w systemach płatności, systemach rozrachunku lub zobowiązań wobec operatorów tych systemów lub ich uczestników powstałych w wyniku uczestnictwa w takim systemie, które staną się wymagalne w terminie krótszym niż 7 dni;

7) wobec pracowników, w szczególności wynikających z należnego wynagrodzenia i świadczeń emerytalnych, z wyjątkiem zobowiązań wynikających ze zmiennych składników wynagrodzenia:

a) nieregulowanych przez układ zbiorowy pracy lub

b) pracowników, których działalność zawodowa ma istotny wpływ na profil ryzyka, o których mowa w art. 9ca ust. 1 ustawy – Prawo bankowe i art. 110v ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

8) wobec wierzycieli, wynikających z dostawy towarów i świadczenia usług, które mają istotne znaczenie dla bieżącej działalności podmiotu w restrukturyzacji, w tym usług informatycznych, usług użyteczności publicznej oraz usług najmu, obsługi oraz utrzymania budynków i pomieszczeń;

9) wobec organów podatkowych i zobowiązań z tytułu ubezpieczeń społecznych;

10) z tytułu składek na rzecz Funduszu oraz innych oficjalnie uznanych systemów gwarantowania.

2. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w części przewyższającej wartość ustanowionych zabezpieczeń.

3. Fundusz może wyłączyć z umorzenia lub konwersji zobowiązań w całości lub części zobowiązania, których:

1) umorzenie lub konwersja nie są możliwe w terminie niezbędnym z punktu widzenia realizacji celów przymusowej restrukturyzacji;

2) wyłączenie jest niezbędne w celu uzyskania ciągłości funkcji krytycznych i głównych linii biznesowych w sposób pozwalający zachować zdolność podmiotu w restrukturyzacji do kontynuowania kluczowych operacji, usług i transakcji;

3) wyłączenie jest niezbędne i proporcjonalne w celu uniknięcia szerokiego rozprzestrzeniania się ryzyka zarażania, zwłaszcza przez przenoszenie strat z jednej instytucji na drugą ze względu na istniejące powiązania, w szczególności zagrażającego wypłacie środków objętych ochroną gwarancyjną należących do osób fizycznych, mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców, które mogłoby istotnie zagrozić funkcjonowaniu rynku finansowego, w tym jego infrastruktury, w sposób, który może poważnie zakłócić funkcjonowanie gospodarki;

4) umorzenie lub konwersja prowadziłyby do strat pozostałych wierzycieli w stopniu większym, niż gdyby zostały one wyłączone z umorzenia lub konwersji.

4. Fundusz przed dokonaniem wyłączenia, o którym mowa w ust. 3, powiadamia Komisję Europejską.

5. W przypadku gdy wyłączenie, o którym mowa w ust. 3, wymaga wykorzystania środków z funduszy przymusowej restrukturyzacji, Fundusz dokonuje wyłączenia, jeżeli Komisja Europejska w ciągu 24 godzin albo w terminie dłuższym, uzgodnionym z Funduszem, nie zgłosi sprzeciwu wobec wyłączenia. Jeżeli Komisja Europejska określi warunki wyłączenia, Fundusz może dokonać wyłączenia w przypadku spełnienia tych warunków.

Art. 206. [Przedmiot umorzenia lub konwersji zobowiązań ] 1. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania podmiotu w restrukturyzacji, z wyjątkiem zobowiązań:

1) z tytułu środków gwarantowanych;

2) zabezpieczonych, w tym zobowiązań z tytułu listów zastawnych oraz zobowiązań w postaci instrumentów finansowych, które stanowią integralną część puli zabezpieczonej zgodnie z prawem właściwym w sposób podobny do listów zastawnych;

3) wynikających z posiadania przez podmiot w restrukturyzacji praw majątkowych lub środków pieniężnych należących do klientów, w tym zdeponowanych w ich imieniu przez fundusze inwestycyjne lub alternatywne fundusze inwestycyjne, pod warunkiem że takie prawa majątkowe lub środki podlegają ochronie zgodnie z ustawą – Prawo upadłościowe;

4) wynikających ze stosunku powierniczego między podmiotem w restrukturyzacji a innym podmiotem, pod warunkiem że takie zobowiązanie podlega ochronie na mocy ustawy – Prawo upadłościowe lub ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny;

5) wobec banków krajowych, banków zagranicznych, innych instytucji kredytowych oraz firm inwestycyjnych, o pierwotnym terminie wymagalności krótszym niż 7 dni, z wyjątkiem zobowiązań pomiędzy podmiotami należącymi do tej samej grupy;

6) wynikających z uczestnictwa w systemach płatności, systemach rozrachunku lub zobowiązań wobec operatorów tych systemów lub ich uczestników powstałych w wyniku uczestnictwa w takim systemie, które staną się wymagalne w terminie krótszym niż 7 dni;

7) wobec pracowników, w szczególności wynikających z należnego wynagrodzenia i świadczeń emerytalnych, z wyjątkiem zobowiązań wynikających ze zmiennych składników wynagrodzenia:

a) nieregulowanych przez układ zbiorowy pracy lub

b) pracowników, których działalność zawodowa ma istotny wpływ na profil ryzyka, o których mowa w art. 9ca ust. 1 ustawy – Prawo bankowe i art. 110v ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

8) wobec wierzycieli, wynikających z dostawy towarów i świadczenia usług, które mają istotne znaczenie dla bieżącej działalności podmiotu w restrukturyzacji, w tym usług informatycznych, usług użyteczności publicznej oraz usług najmu, obsługi oraz utrzymania budynków i pomieszczeń;

9) wobec organów podatkowych i zobowiązań z tytułu ubezpieczeń społecznych;

10) z tytułu składek na rzecz Funduszu oraz innych oficjalnie uznanych systemów gwarantowania.

2. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w części przewyższającej wartość ustanowionych zabezpieczeń.

3. Fundusz może wyłączyć z umorzenia lub konwersji zobowiązań w całości lub części zobowiązania, których:

1) umorzenie lub konwersja nie są możliwe w terminie niezbędnym z punktu widzenia realizacji celów przymusowej restrukturyzacji;

2) wyłączenie jest niezbędne w celu uzyskania ciągłości funkcji krytycznych i głównych linii biznesowych w sposób pozwalający zachować zdolność podmiotu w restrukturyzacji do kontynuowania kluczowych operacji, usług i transakcji;

3) wyłączenie jest niezbędne i proporcjonalne w celu uniknięcia szerokiego rozprzestrzeniania się ryzyka zarażania, zwłaszcza przez przenoszenie strat z jednej instytucji na drugą ze względu na istniejące powiązania, w szczególności zagrażającego wypłacie środków objętych ochroną gwarancyjną należących do osób fizycznych, mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców, które mogłoby istotnie zagrozić funkcjonowaniu rynku finansowego, w tym jego infrastruktury, w sposób, który może poważnie zakłócić funkcjonowanie gospodarki;

4) umorzenie lub konwersja prowadziłyby do strat pozostałych wierzycieli w stopniu większym, niż gdyby zostały one wyłączone z umorzenia lub konwersji.

4. Fundusz przed dokonaniem wyłączenia, o którym mowa w ust. 3, powiadamia Komisję Europejską.

5. W przypadku gdy wyłączenie, o którym mowa w ust. 3, wymaga wykorzystania środków z funduszy przymusowej restrukturyzacji, Fundusz dokonuje wyłączenia, jeżeli Komisja Europejska w ciągu 24 godzin albo w terminie dłuższym, uzgodnionym z Funduszem, nie zgłosi sprzeciwu wobec wyłączenia. Jeżeli Komisja Europejska określi warunki wyłączenia, Fundusz może dokonać wyłączenia w przypadku spełnienia tych warunków.

Art. 206. [Przedmiot umorzenia lub konwersji zobowiązań] 1. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania podmiotu w restrukturyzacji, z wyjątkiem zobowiązań:

1) z tytułu środków gwarantowanych;

2) zabezpieczonych, w tym zobowiązań z tytułu listów zastawnych oraz zobowiązań w postaci instrumentów finansowych, które stanowią integralną część puli zabezpieczonej zgodnie z prawem właściwym w sposób podobny do listów zastawnych;

3) wynikających z posiadania przez podmiot w restrukturyzacji praw majątkowych lub środków pieniężnych należących do klientów, w tym zdeponowanych w ich imieniu przez fundusze inwestycyjne lub alternatywne fundusze inwestycyjne, pod warunkiem że takie prawa majątkowe lub środki podlegają ochronie zgodnie z ustawą – Prawo upadłościowe;

4) wynikających ze stosunku powierniczego między podmiotem w restrukturyzacji a innym podmiotem, pod warunkiem że takie zobowiązanie podlega ochronie na mocy ustawy – Prawo upadłościowe lub ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny;

5) wobec banków krajowych, banków zagranicznych, innych instytucji kredytowych oraz firm inwestycyjnych, o pierwotnym terminie wymagalności krótszym niż 7 dni, z wyjątkiem zobowiązań pomiędzy podmiotami należącymi do tej samej grupy;

6) wynikających z uczestnictwa w systemach płatności, systemach rozrachunku lub zobowiązań wobec operatorów tych systemów lub ich uczestników powstałych w wyniku uczestnictwa w takim systemie, które staną się wymagalne w terminie krótszym niż 7 dni;

7) [78] wobec pracowników, w szczególności wynikających z należnego wynagrodzenia i świadczeń emerytalnych, z wyjątkiem zobowiązań wynikających ze zmiennych składników wynagrodzenia:

a) nieregulowanych przez układ zbiorowy pracy lub

b) pracowników, których działalność zawodowa ma istotny wpływ na profil ryzyka, o których mowa w art. 9ca ust. 1 ustawy – Prawo bankowe i art. 110v ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

8) wobec wierzycieli, wynikających z dostawy towarów i świadczenia usług, które mają istotne znaczenie dla bieżącej działalności podmiotu w restrukturyzacji, w tym usług informatycznych, usług użyteczności publicznej oraz usług najmu, obsługi oraz utrzymania budynków i pomieszczeń;

9) wobec organów podatkowych i zobowiązań z tytułu ubezpieczeń społecznych;

10) z tytułu składek na rzecz Funduszu oraz innych oficjalnie uznanych systemów gwarantowania.

2. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w części przewyższającej wartość ustanowionych zabezpieczeń.

3. Fundusz może wyłączyć z umorzenia lub konwersji zobowiązań w całości lub części zobowiązania, których:

1) umorzenie lub konwersja nie są możliwe w terminie niezbędnym z punktu widzenia realizacji celów przymusowej restrukturyzacji;

2) wyłączenie jest niezbędne w celu uzyskania ciągłości funkcji krytycznych i głównych linii biznesowych w sposób pozwalający zachować zdolność podmiotu w restrukturyzacji do kontynuowania kluczowych operacji, usług i transakcji;

3) [79] wyłączenie jest niezbędne i proporcjonalne w celu uniknięcia szerokiego rozprzestrzeniania się ryzyka zarażania, zwłaszcza przez przenoszenie strat z jednej instytucji na drugą ze względu na istniejące powiązania, w szczególności zagrażającego wypłacie środków objętych ochroną gwarancyjną należących do osób fizycznych, mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców, które mogłoby istotnie zagrozić funkcjonowaniu rynku finansowego, w tym jego infrastruktury, w sposób, który może poważnie zakłócić funkcjonowanie gospodarki;

4) umorzenie lub konwersja prowadziłyby do strat pozostałych wierzycieli w stopniu większym, niż gdyby zostały one wyłączone z umorzenia lub konwersji.

4. Fundusz przed dokonaniem wyłączenia, o którym mowa w ust. 3, powiadamia Komisję Europejską.

5. W przypadku gdy wyłączenie, o którym mowa w ust. 3, wymaga wykorzystania środków z funduszy przymusowej restrukturyzacji, Fundusz dokonuje wyłączenia, jeżeli Komisja Europejska w ciągu 24 godzin albo w terminie dłuższym, uzgodnionym z Funduszem, nie zgłosi sprzeciwu wobec wyłączenia. Jeżeli Komisja Europejska określi warunki wyłączenia, Fundusz może dokonać wyłączenia w przypadku spełnienia tych warunków.

Art. 206. [Przedmiot umorzenia lub konwersji zobowiązań ] 1. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania podmiotu w restrukturyzacji, z wyjątkiem zobowiązań:

1) z tytułu środków gwarantowanych;

2) zabezpieczonych, w tym zobowiązań z tytułu listów zastawnych oraz zobowiązań w postaci instrumentów finansowych, które stanowią integralną część puli zabezpieczonej zgodnie z prawem właściwym w sposób podobny do listów zastawnych;

3) wynikających z posiadania przez podmiot w restrukturyzacji praw majątkowych lub środków pieniężnych należących do klientów, w tym zdeponowanych w ich imieniu przez fundusze inwestycyjne lub alternatywne fundusze inwestycyjne, pod warunkiem że takie prawa majątkowe lub środki podlegają ochronie zgodnie z ustawą – Prawo upadłościowe;

4) wynikających ze stosunku powierniczego między podmiotem w restrukturyzacji a innym podmiotem, pod warunkiem że takie zobowiązanie podlega ochronie na mocy ustawy – Prawo upadłościowe lub ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny;

5) wobec banków krajowych, banków zagranicznych, innych instytucji kredytowych oraz firm inwestycyjnych, o pierwotnym terminie wymagalności krótszym niż 7 dni, z wyjątkiem zobowiązań pomiędzy podmiotami należącymi do tej samej grupy;

6) wynikających z uczestnictwa w systemach płatności, systemach rozrachunku lub zobowiązań wobec operatorów tych systemów lub ich uczestników powstałych w wyniku uczestnictwa w takim systemie, które staną się wymagalne w terminie krótszym niż 7 dni;

7) wobec pracowników, w szczególności wynikających z należnego wynagrodzenia i świadczeń emerytalnych, z wyjątkiem zobowiązań wynikających ze zmiennych składników wynagrodzenia, które nie są regulowane przez układ zbiorowy pracy;

8) wobec wierzycieli, wynikających z dostawy towarów i świadczenia usług, które mają istotne znaczenie dla bieżącej działalności podmiotu w restrukturyzacji, w tym usług informatycznych, usług użyteczności publicznej oraz usług najmu, obsługi oraz utrzymania budynków i pomieszczeń;

9) wobec organów podatkowych i zobowiązań z tytułu ubezpieczeń społecznych;

10) z tytułu składek na rzecz Funduszu oraz innych oficjalnie uznanych systemów gwarantowania.

2. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w części przewyższającej wartość ustanowionych zabezpieczeń.

3. Fundusz może wyłączyć z umorzenia lub konwersji zobowiązań w całości lub części zobowiązania, których:

1) umorzenie lub konwersja nie są możliwe w terminie niezbędnym z punktu widzenia realizacji celów przymusowej restrukturyzacji;

2) wyłączenie jest niezbędne w celu uzyskania ciągłości funkcji krytycznych i głównych linii biznesowych w sposób pozwalający zachować zdolność podmiotu w restrukturyzacji do kontynuowania kluczowych operacji, usług i transakcji;

3) umorzenie lub konwersja mogłyby zagrozić stabilności finansowej, poważnie zakłócić funkcjonowanie gospodarki, rynku finansowego lub sektora finansowego, w szczególności zobowiązaniom z tytułu depozytów osób fizycznych oraz małych i średnich przedsiębiorców;

4) umorzenie lub konwersja prowadziłyby do strat pozostałych wierzycieli w stopniu większym, niż gdyby zostały one wyłączone z umorzenia lub konwersji.

4. Fundusz przed dokonaniem wyłączenia, o którym mowa w ust. 3, powiadamia Komisję Europejską.

5. W przypadku gdy wyłączenie, o którym mowa w ust. 3, wymaga wykorzystania środków z funduszy przymusowej restrukturyzacji, Fundusz dokonuje wyłączenia, jeżeli Komisja Europejska w ciągu 24 godzin albo w terminie dłuższym, uzgodnionym z Funduszem, nie zgłosi sprzeciwu wobec wyłączenia. Jeżeli Komisja Europejska określi warunki wyłączenia, Fundusz może dokonać wyłączenia w przypadku spełnienia tych warunków.

Art. 206. [Przedmiot umorzenia lub konwersji zobowiązań ] 1. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania podmiotu w restrukturyzacji, z wyjątkiem zobowiązań:

1) z tytułu środków gwarantowanych;

2) zabezpieczonych, w tym zobowiązań z tytułu listów zastawnych oraz zobowiązań w postaci instrumentów finansowych, które stanowią integralną część puli zabezpieczonej zgodnie z prawem właściwym w sposób podobny do listów zastawnych;

3) wynikających z posiadania przez podmiot w restrukturyzacji praw majątkowych lub środków pieniężnych należących do klientów, w tym zdeponowanych w ich imieniu przez fundusze inwestycyjne lub alternatywne fundusze inwestycyjne, pod warunkiem że takie prawa majątkowe lub środki podlegają ochronie zgodnie z ustawą – Prawo upadłościowe;

4) wynikających ze stosunku powierniczego między podmiotem w restrukturyzacji a innym podmiotem, pod warunkiem że takie zobowiązanie podlega ochronie na mocy ustawy – Prawo upadłościowe lub ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny;

5) wobec banków krajowych, banków zagranicznych, innych instytucji kredytowych oraz firm inwestycyjnych, o pierwotnym terminie wymagalności krótszym niż 7 dni, z wyjątkiem zobowiązań pomiędzy podmiotami należącymi do tej samej grupy;

6) wynikających z uczestnictwa w systemach płatności, systemach rozrachunku lub zobowiązań wobec operatorów tych systemów lub ich uczestników powstałych w wyniku uczestnictwa w takim systemie, które staną się wymagalne w terminie krótszym niż 7 dni;

7) wobec pracowników, w szczególności wynikających z należnego wynagrodzenia i świadczeń emerytalnych, z wyjątkiem zobowiązań wynikających ze zmiennych składników wynagrodzenia, które nie są regulowane przez układ zbiorowy pracy;

8) wobec wierzycieli, wynikających z dostawy towarów i świadczenia usług, które mają istotne znaczenie dla bieżącej działalności podmiotu w restrukturyzacji, w tym usług informatycznych, usług użyteczności publicznej oraz usług najmu, obsługi oraz utrzymania budynków i pomieszczeń;

9) wobec organów podatkowych i zobowiązań z tytułu ubezpieczeń społecznych;

10) z tytułu składek na rzecz Funduszu oraz innych oficjalnie uznanych systemów gwarantowania.

2. Przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań mogą być zobowiązania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w części przewyższającej wartość ustanowionych zabezpieczeń.

3. Fundusz może wyłączyć z umorzenia lub konwersji zobowiązań w całości lub części zobowiązania, których:

1) umorzenie lub konwersja nie są możliwe w terminie niezbędnym z punktu widzenia realizacji celów przymusowej restrukturyzacji;

2) wyłączenie jest niezbędne w celu uzyskania ciągłości funkcji krytycznych i głównych linii biznesowych w sposób pozwalający zachować zdolność podmiotu w restrukturyzacji do kontynuowania kluczowych operacji, usług i transakcji;

3) umorzenie lub konwersja mogłyby zagrozić stabilności finansowej, poważnie zakłócić funkcjonowanie gospodarki, rynku finansowego lub sektora finansowego, w szczególności zobowiązaniom z tytułu depozytów osób fizycznych oraz małych i średnich przedsiębiorców;

4) umorzenie lub konwersja prowadziłyby do strat pozostałych wierzycieli w stopniu większym, niż gdyby zostały one wyłączone z umorzenia lub konwersji.

4. Fundusz przed dokonaniem wyłączenia, o którym mowa w ust. 3, powiadamia Komisję Europejską.

5. W przypadku gdy wyłączenie, o którym mowa w ust. 3, wymaga wykorzystania środków z funduszy przymusowej restrukturyzacji, Fundusz dokonuje wyłączenia, jeżeli Komisja Europejska w ciągu 24 godzin albo w terminie dłuższym, uzgodnionym z Funduszem, nie zgłosi sprzeciwu wobec wyłączenia. Jeżeli Komisja Europejska określi warunki wyłączenia, Fundusz może dokonać wyłączenia w przypadku spełnienia tych warunków.