Wersja obowiązująca od 2025.03.12     (Dz.U.2025.308 tekst jednolity)

Art. 10. [Przyznanie i wypłata rekompensaty producentowi rolnemu] 1. Ze środków finansowych Funduszu przyznaje się i wypłaca rekompensatę producentowi rolnemu, który nie otrzymał zapłaty za wyprodukowane przez niego produkty rolne zbyte podmiotowi skupującemu, który stał się niewypłacalny, a także:

1) grupie producentów rolnych utworzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. z 2023 r. poz. 1145) lub związkowi grup producentów rolnych,

2) organizacji producentów rolnych utworzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1228) lub ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o organizacji niektórych rynków rolnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1502) lub zrzeszeniu organizacji producentów rolnych,

3) organizacji producentów owoców i warzyw utworzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu (Dz. U. z 2023 r. poz. 1318) lub zrzeszeniu organizacji producentów owoców i warzyw,

4) spółdzielni rolników utworzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 października 2018 r. o spółdzielniach rolników (Dz. U. z 2024 r. poz. 372 i 1635) lub związkowi spółdzielni rolników,

5) rolniczej spółdzielni produkcyjnej utworzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2024 r. poz. 593),

6) rolniczemu zrzeszeniu branżowemu utworzonemu zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 października 1982 r. o społeczno-zawodowych organizacjach rolników (Dz. U. z 2024 r. poz. 263 i 1560)

– zwanym dalej „grupami”, za produkty rolne wyprodukowane przez członków grupy będących producentami rolnymi, nabyte od nich przez grupę oraz zbyte przez grupę podmiotowi skupującemu, który stał się niewypłacalny, za które grupa nie otrzymała zapłaty.

2. Wysokość rekompensaty, o której mowa w ust. 1, zwanej dalej „rekompensatą”, ustala się jako iloczyn procentowej stawki ustalonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 5 i kwoty wierzytelności netto za:

1) produkty rolne wyprodukowane przez producenta rolnego i zbyte przez niego podmiotowi skupującemu, który stał się niewypłacalny, za które nie otrzymał zapłaty od tego podmiotu skupującego – w przypadku producenta rolnego;

2) produkty rolne wyprodukowane przez członków grupy będących producentami rolnymi, nabyte od nich przez grupę i zbyte przez grupę podmiotowi skupującemu, który stał się niewypłacalny, za które grupa nie otrzymała zapłaty od tego podmiotu skupującego – w przypadku grupy.

2a. Przy ustalaniu wysokości rekompensaty bierze się pod uwagę wierzytelność:

1) istniejącą w dniu wydania decyzji, o której mowa w art. 12 ust. 1;

2) w przypadku której nie minął termin jej przedawnienia;

3) powstałą przed datą wystąpienia niewypłacalności podmiotu skupującego.

3. Uznaje się, że podmiot skupujący stał się niewypłacalny, gdy:

1) sąd upadłościowy lub sąd restrukturyzacyjny, na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 794 i 1222) lub ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2024 r. poz. 1428) wyda postanowienie o:

a) ogłoszeniu upadłości tego podmiotu lub wszczęciu wobec niego wtórnego postępowania upadłościowego,

b) otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego, o którym mowa w art. 2 pkt 2–4 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne,

c) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości tego podmiotu, jeżeli jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub wystarcza jedynie na zaspokojenie tych kosztów,

d) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości w razie stwierdzenia, że majątek tego podmiotu jest obciążony hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską w takim stopniu, że pozostały jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania,

e) umorzeniu postępowania upadłościowego, jeżeli:

– majątek pozostały po wyłączeniu z niego przedmiotów majątkowych tego podmiotu obciążonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania,

– wierzyciele nie złożyli w wyznaczonym terminie zaliczki na koszty postępowania;

2) organ sądowy lub inny właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wyda orzeczenie, zgodnie z którym nie zostaje wszczęte postępowanie upadłościowe z uwagi na niewystarczalność aktywów na zaspokojenie kosztów tego postępowania albo z powodu stwierdzenia definitywnego zamknięcia podmiotu z państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, który utworzył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddział lub przedstawicielstwo;

3) sąd upadłościowy, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe dotyczącymi międzynarodowego postępowania upadłościowego, wyda postanowienie o uznaniu orzeczenia o wszczęciu głównego zagranicznego postępowania upadłościowego, wszczętego wobec podmiotu zagranicznego z Danii lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, który jest niewypłacalny;

4) organ sądowy lub inny właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej, z wyłączeniem Danii, uprawniony do wszczęcia postępowania upadłościowego, wyda, zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/848 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie postępowania upadłościowego (Dz. Urz. UE L 141 z 05.06.2015, str. 19, z późn. zm.), orzeczenie o wszczęciu wobec tego podmiotu lub podmiotu zagranicznego postępowania upadłościowego, o którym mowa w art. 2 pkt 4 tego rozporządzenia, oraz powoła zarządcę;

5) sąd upadłościowy wyda, zgodnie z art. 3 ust. 2 i 4 rozporządzenia wymienionego w pkt 4, orzeczenie o ogłoszeniu upadłości podmiotu zagranicznego mające skutki ograniczone do majątku tego podmiotu znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

6) w postępowaniu krajowym:

a) (uchylona)

b) organ ewidencyjny wykreśli zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2022 r. poz. 541 oraz z 2024 r. poz. 1841) ten podmiot będący osobą fizyczną z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w wyniku zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania działalności gospodarczej lub w wyniku stwierdzenia trwałego zaprzestania wykonywania przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej, i po zaprzestaniu prowadzenia przez ten podmiot działalności gospodarczej sąd upadłościowy wyda na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe w ramach postępowania prowadzonego wobec osób nieprowadzących działalności gospodarczej, w tym według przepisów tytułu V części trzeciej tej ustawy, postanowienie o:

– ogłoszeniu upadłości tego podmiotu,

– oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości tego podmiotu, jeżeli jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub wystarcza jedynie na zaspokojenie tych kosztów,

– oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości w razie stwierdzenia, że majątek tego podmiotu jest obciążony hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską w takim stopniu, że pozostały jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania,

– umorzeniu postępowania upadłościowego, jeżeli majątek pozostały po wyłączeniu z niego przedmiotów majątkowych tego podmiotu obciążonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania.

c) (uchylona)

4. Datą niewypłacalności podmiotu skupującego jest data:

1) wydania postanowienia sądu upadłościowego o ogłoszeniu upadłości lub wszczęciu wtórnego postępowania upadłościowego – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a oraz pkt 6 lit. b tiret pierwsze;

2) wydania postanowienia sądu restrukturyzacyjnego o otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b;

3) wydania postanowienia sądu upadłościowego o oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. c i d oraz pkt 6 lit. b tiret drugie i trzecie;

4) uprawomocnienia się postanowienia sądu upadłościowego o umorzeniu postępowania upadłościowego – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. e oraz pkt 6 lit. b tiret czwarte;

5) wydania orzeczenia przez organ sądowy lub inny właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2;

6) wydania przez sąd upadłościowy postanowienia o uznaniu zagranicznego postępowania upadłościowego – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 3;

7) wydania orzeczenia – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 4;

8) wydania przez sąd upadłościowy postanowienia o ogłoszeniu upadłości podmiotu zagranicznego albo wydania przez sąd upadłościowy orzeczenia o ogłoszeniu upadłości wtórnej – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 5.

9) (uchylony)

5. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określa corocznie w terminie do dnia 31 maja, w drodze rozporządzenia, procentową stawkę stosowaną do ustalenia w danym roku wysokości rekompensaty, mając na względzie sumę kwot wierzytelności wynikających ze złożonych w danym roku wniosków o przyznanie rekompensaty oraz wysokość środków finansowych zgromadzonych na Funduszu.

Wersja obowiązująca od 2025.03.12     (Dz.U.2025.308 tekst jednolity)

Art. 10. [Przyznanie i wypłata rekompensaty producentowi rolnemu] 1. Ze środków finansowych Funduszu przyznaje się i wypłaca rekompensatę producentowi rolnemu, który nie otrzymał zapłaty za wyprodukowane przez niego produkty rolne zbyte podmiotowi skupującemu, który stał się niewypłacalny, a także:

1) grupie producentów rolnych utworzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. z 2023 r. poz. 1145) lub związkowi grup producentów rolnych,

2) organizacji producentów rolnych utworzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1228) lub ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o organizacji niektórych rynków rolnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1502) lub zrzeszeniu organizacji producentów rolnych,

3) organizacji producentów owoców i warzyw utworzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu (Dz. U. z 2023 r. poz. 1318) lub zrzeszeniu organizacji producentów owoców i warzyw,

4) spółdzielni rolników utworzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 października 2018 r. o spółdzielniach rolników (Dz. U. z 2024 r. poz. 372 i 1635) lub związkowi spółdzielni rolników,

5) rolniczej spółdzielni produkcyjnej utworzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2024 r. poz. 593),

6) rolniczemu zrzeszeniu branżowemu utworzonemu zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 października 1982 r. o społeczno-zawodowych organizacjach rolników (Dz. U. z 2024 r. poz. 263 i 1560)

– zwanym dalej „grupami”, za produkty rolne wyprodukowane przez członków grupy będących producentami rolnymi, nabyte od nich przez grupę oraz zbyte przez grupę podmiotowi skupującemu, który stał się niewypłacalny, za które grupa nie otrzymała zapłaty.

2. Wysokość rekompensaty, o której mowa w ust. 1, zwanej dalej „rekompensatą”, ustala się jako iloczyn procentowej stawki ustalonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 5 i kwoty wierzytelności netto za:

1) produkty rolne wyprodukowane przez producenta rolnego i zbyte przez niego podmiotowi skupującemu, który stał się niewypłacalny, za które nie otrzymał zapłaty od tego podmiotu skupującego – w przypadku producenta rolnego;

2) produkty rolne wyprodukowane przez członków grupy będących producentami rolnymi, nabyte od nich przez grupę i zbyte przez grupę podmiotowi skupującemu, który stał się niewypłacalny, za które grupa nie otrzymała zapłaty od tego podmiotu skupującego – w przypadku grupy.

2a. Przy ustalaniu wysokości rekompensaty bierze się pod uwagę wierzytelność:

1) istniejącą w dniu wydania decyzji, o której mowa w art. 12 ust. 1;

2) w przypadku której nie minął termin jej przedawnienia;

3) powstałą przed datą wystąpienia niewypłacalności podmiotu skupującego.

3. Uznaje się, że podmiot skupujący stał się niewypłacalny, gdy:

1) sąd upadłościowy lub sąd restrukturyzacyjny, na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 794 i 1222) lub ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2024 r. poz. 1428) wyda postanowienie o:

a) ogłoszeniu upadłości tego podmiotu lub wszczęciu wobec niego wtórnego postępowania upadłościowego,

b) otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego, o którym mowa w art. 2 pkt 2–4 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne,

c) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości tego podmiotu, jeżeli jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub wystarcza jedynie na zaspokojenie tych kosztów,

d) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości w razie stwierdzenia, że majątek tego podmiotu jest obciążony hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską w takim stopniu, że pozostały jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania,

e) umorzeniu postępowania upadłościowego, jeżeli:

– majątek pozostały po wyłączeniu z niego przedmiotów majątkowych tego podmiotu obciążonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania,

– wierzyciele nie złożyli w wyznaczonym terminie zaliczki na koszty postępowania;

2) organ sądowy lub inny właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wyda orzeczenie, zgodnie z którym nie zostaje wszczęte postępowanie upadłościowe z uwagi na niewystarczalność aktywów na zaspokojenie kosztów tego postępowania albo z powodu stwierdzenia definitywnego zamknięcia podmiotu z państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, który utworzył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddział lub przedstawicielstwo;

3) sąd upadłościowy, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe dotyczącymi międzynarodowego postępowania upadłościowego, wyda postanowienie o uznaniu orzeczenia o wszczęciu głównego zagranicznego postępowania upadłościowego, wszczętego wobec podmiotu zagranicznego z Danii lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, który jest niewypłacalny;

4) organ sądowy lub inny właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej, z wyłączeniem Danii, uprawniony do wszczęcia postępowania upadłościowego, wyda, zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/848 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie postępowania upadłościowego (Dz. Urz. UE L 141 z 05.06.2015, str. 19, z późn. zm.), orzeczenie o wszczęciu wobec tego podmiotu lub podmiotu zagranicznego postępowania upadłościowego, o którym mowa w art. 2 pkt 4 tego rozporządzenia, oraz powoła zarządcę;

5) sąd upadłościowy wyda, zgodnie z art. 3 ust. 2 i 4 rozporządzenia wymienionego w pkt 4, orzeczenie o ogłoszeniu upadłości podmiotu zagranicznego mające skutki ograniczone do majątku tego podmiotu znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

6) w postępowaniu krajowym:

a) (uchylona)

b) organ ewidencyjny wykreśli zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2022 r. poz. 541 oraz z 2024 r. poz. 1841) ten podmiot będący osobą fizyczną z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w wyniku zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania działalności gospodarczej lub w wyniku stwierdzenia trwałego zaprzestania wykonywania przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej, i po zaprzestaniu prowadzenia przez ten podmiot działalności gospodarczej sąd upadłościowy wyda na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe w ramach postępowania prowadzonego wobec osób nieprowadzących działalności gospodarczej, w tym według przepisów tytułu V części trzeciej tej ustawy, postanowienie o:

– ogłoszeniu upadłości tego podmiotu,

– oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości tego podmiotu, jeżeli jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub wystarcza jedynie na zaspokojenie tych kosztów,

– oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości w razie stwierdzenia, że majątek tego podmiotu jest obciążony hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską w takim stopniu, że pozostały jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania,

– umorzeniu postępowania upadłościowego, jeżeli majątek pozostały po wyłączeniu z niego przedmiotów majątkowych tego podmiotu obciążonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania.

c) (uchylona)

4. Datą niewypłacalności podmiotu skupującego jest data:

1) wydania postanowienia sądu upadłościowego o ogłoszeniu upadłości lub wszczęciu wtórnego postępowania upadłościowego – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a oraz pkt 6 lit. b tiret pierwsze;

2) wydania postanowienia sądu restrukturyzacyjnego o otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b;

3) wydania postanowienia sądu upadłościowego o oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. c i d oraz pkt 6 lit. b tiret drugie i trzecie;

4) uprawomocnienia się postanowienia sądu upadłościowego o umorzeniu postępowania upadłościowego – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. e oraz pkt 6 lit. b tiret czwarte;

5) wydania orzeczenia przez organ sądowy lub inny właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2;

6) wydania przez sąd upadłościowy postanowienia o uznaniu zagranicznego postępowania upadłościowego – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 3;

7) wydania orzeczenia – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 4;

8) wydania przez sąd upadłościowy postanowienia o ogłoszeniu upadłości podmiotu zagranicznego albo wydania przez sąd upadłościowy orzeczenia o ogłoszeniu upadłości wtórnej – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 5.

9) (uchylony)

5. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określa corocznie w terminie do dnia 31 maja, w drodze rozporządzenia, procentową stawkę stosowaną do ustalenia w danym roku wysokości rekompensaty, mając na względzie sumę kwot wierzytelności wynikających ze złożonych w danym roku wniosków o przyznanie rekompensaty oraz wysokość środków finansowych zgromadzonych na Funduszu.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2025.01.01 do 2025.03.11

Art. 10. [Przyznanie i wypłata rekompensaty producentowi rolnemu] 1. [9] Ze środków finansowych Funduszu przyznaje się i wypłaca rekompensatę producentowi rolnemu, który nie otrzymał zapłaty za wyprodukowane przez niego produkty rolne zbyte podmiotowi skupującemu, który stał się niewypłacalny, a także:

1) grupie producentów rolnych utworzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. z 2023 r. poz. 1145) lub związkowi grup producentów rolnych,

2) organizacji producentów rolnych utworzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1228) lub ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o organizacji niektórych rynków rolnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1502) lub zrzeszeniu organizacji producentów rolnych,

3) organizacji producentów owoców i warzyw utworzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu (Dz. U. z 2023 r. poz. 1318) lub zrzeszeniu organizacji producentów owoców i warzyw,

4) spółdzielni rolników utworzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 października 2018 r. o spółdzielniach rolników (Dz. U. z 2024 r. poz. 372 i 1635) lub związkowi spółdzielni rolników,

5) rolniczej spółdzielni produkcyjnej utworzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2024 r. poz. 593),

6) rolniczemu zrzeszeniu branżowemu utworzonemu zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 października 1982 r. o społeczno-zawodowych organizacjach rolników (Dz. U. z 2024 r. poz. 263 i 1560)

– zwanym dalej „grupami”, za produkty rolne wyprodukowane przez członków grupy będących producentami rolnymi, nabyte od nich przez grupę oraz zbyte przez grupę podmiotowi skupującemu, który stał się niewypłacalny, za które grupa nie otrzymała zapłaty.

2. [10] Wysokość rekompensaty, o której mowa w ust. 1, zwanej dalej „rekompensatą”, ustala się jako iloczyn procentowej stawki ustalonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 5 i kwoty wierzytelności netto za:

1) produkty rolne wyprodukowane przez producenta rolnego i zbyte przez niego podmiotowi skupującemu, który stał się niewypłacalny, za które nie otrzymał zapłaty od tego podmiotu skupującego – w przypadku producenta rolnego;

2) produkty rolne wyprodukowane przez członków grupy będących producentami rolnymi, nabyte od nich przez grupę i zbyte przez grupę podmiotowi skupującemu, który stał się niewypłacalny, za które grupa nie otrzymała zapłaty od tego podmiotu skupującego – w przypadku grupy.

2a. [11] Przy ustalaniu wysokości rekompensaty bierze się pod uwagę wierzytelność:

1) istniejącą w dniu wydania decyzji, o której mowa w art. 12 ust. 1;

2) w przypadku której nie minął termin jej przedawnienia;

3) powstałą przed datą wystąpienia niewypłacalności podmiotu skupującego.

3. Uznaje się, że podmiot skupujący stał się niewypłacalny, gdy:

1) sąd upadłościowy lub sąd restrukturyzacyjny, na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 1520 oraz 2023 r. poz. 825) lub ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2309) wyda postanowienie o:

a) ogłoszeniu upadłości tego podmiotu lub wszczęciu wobec niego wtórnego postępowania upadłościowego,

b) otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego, o którym mowa w art. 2 pkt 2–4 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne,

c) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości tego podmiotu, jeżeli jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub wystarcza jedynie na zaspokojenie tych kosztów,

d) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości w razie stwierdzenia, że majątek tego podmiotu jest obciążony hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską w takim stopniu, że pozostały jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania,

e) umorzeniu postępowania upadłościowego, jeżeli:

– majątek pozostały po wyłączeniu z niego przedmiotów majątkowych tego podmiotu obciążonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania,

– wierzyciele nie złożyli w wyznaczonym terminie zaliczki na koszty postępowania;

2) organ sądowy lub inny właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wyda orzeczenie, zgodnie z którym nie zostaje wszczęte postępowanie upadłościowe z uwagi na niewystarczalność aktywów na zaspokojenie kosztów tego postępowania albo z powodu stwierdzenia definitywnego zamknięcia podmiotu z państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, który utworzył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddział lub przedstawicielstwo;

3) sąd upadłościowy, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe dotyczącymi międzynarodowego postępowania upadłościowego, wyda postanowienie o uznaniu orzeczenia o wszczęciu głównego zagranicznego postępowania upadłościowego, wszczętego wobec podmiotu zagranicznego z Danii lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, który jest niewypłacalny;

4) organ sądowy lub inny właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej, z wyłączeniem Danii, uprawniony do wszczęcia postępowania upadłościowego, wyda, zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/848 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie postępowania upadłościowego (Dz. Urz. UE L 141 z 05.06.2015, str. 19, z późn. zm.5)), orzeczenie o wszczęciu wobec tego podmiotu lub podmiotu zagranicznego postępowania upadłościowego, o którym mowa w art. 2 pkt 4 tego rozporządzenia, oraz powoła zarządcę;

5) sąd upadłościowy wyda, zgodnie z art. 3 ust. 2 i 4 rozporządzenia wymienionego w pkt 4, orzeczenie o ogłoszeniu upadłości podmiotu zagranicznego mające skutki ograniczone do majątku tego podmiotu znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

6) w postępowaniu krajowym:

a) [12] (uchylona)

b) [13] organ ewidencyjny wykreśli zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2022 r. poz. 541 oraz z 2024 r. poz. 1841) ten podmiot będący osobą fizyczną z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w wyniku zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania działalności gospodarczej lub w wyniku stwierdzenia trwałego zaprzestania wykonywania przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej, i po zaprzestaniu prowadzenia przez ten podmiot działalności gospodarczej sąd upadłościowy wyda na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe w ramach postępowania prowadzonego wobec osób nieprowadzących działalności gospodarczej, w tym według przepisów tytułu V części trzeciej tej ustawy, postanowienie o:

– ogłoszeniu upadłości tego podmiotu,

– oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości tego podmiotu, jeżeli jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub wystarcza jedynie na zaspokojenie tych kosztów,

– oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości w razie stwierdzenia, że majątek tego podmiotu jest obciążony hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską w takim stopniu, że pozostały jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania,

– umorzeniu postępowania upadłościowego, jeżeli majątek pozostały po wyłączeniu z niego przedmiotów majątkowych tego podmiotu obciążonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania;

c) [14] (uchylona)

4. Datą niewypłacalności podmiotu skupującego jest data:

1) wydania postanowienia sądu upadłościowego o ogłoszeniu upadłości lub wszczęciu wtórnego postępowania upadłościowego – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a oraz pkt 6 lit. b tiret pierwsze [15] ;

2) wydania postanowienia sądu restrukturyzacyjnego o otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b;

3) wydania postanowienia sądu upadłościowego o oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. c i d oraz pkt 6 lit. b tiret drugie i trzecie [16] ;

4) uprawomocnienia się postanowienia sądu upadłościowego o umorzeniu postępowania upadłościowego – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. e oraz pkt 6 lit. b tiret czwarte [17] ;

5) wydania orzeczenia przez organ sądowy lub inny właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2;

6) wydania przez sąd upadłościowy postanowienia o uznaniu zagranicznego postępowania upadłościowego – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 3;

7) wydania orzeczenia – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 4;

8) wydania przez sąd upadłościowy postanowienia o ogłoszeniu upadłości podmiotu zagranicznego albo wydania przez sąd upadłościowy orzeczenia o ogłoszeniu upadłości wtórnej – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 5.

9) [18] (uchylony)

5. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określa corocznie w terminie do dnia 31 maja, w drodze rozporządzenia, procentową stawkę stosowaną do ustalenia w danym roku wysokości rekompensaty, mając na względzie sumę kwot wierzytelności wynikających ze złożonych w danym roku wniosków o przyznanie rekompensaty oraz wysokość środków finansowych zgromadzonych na Funduszu.

[9] Art. 10 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 lit. a) ustawy z dnia 5 grudnia 2024 r. o zmianie ustawy o Funduszu Ochrony Rolnictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1964). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2025 r.

[10] Art. 10 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 lit. a) ustawy z dnia 5 grudnia 2024 r. o zmianie ustawy o Funduszu Ochrony Rolnictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1964). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2025 r.

[11] Art. 10 ust. 2a dodany przez art. 1 pkt 5 lit. b) ustawy z dnia 5 grudnia 2024 r. o zmianie ustawy o Funduszu Ochrony Rolnictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1964). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2025 r.

[12] Art. 10 ust. 3 pkt 6 lit. a) uchylona przez art. 1 pkt 5 lit. c) ustawy z dnia 5 grudnia 2024 r. o zmianie ustawy o Funduszu Ochrony Rolnictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1964). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2025 r.

[13] Art. 10 ust. 3 pkt 6 lit. b) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 lit. c) ustawy z dnia 5 grudnia 2024 r. o zmianie ustawy o Funduszu Ochrony Rolnictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1964). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2025 r.

[14] Art. 10 ust. 3 pkt 6 lit. c) uchylona przez art. 1 pkt 5 lit. c) ustawy z dnia 5 grudnia 2024 r. o zmianie ustawy o Funduszu Ochrony Rolnictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1964). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2025 r.

[15] Art. 10 ust. 4 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 lit. d) ustawy z dnia 5 grudnia 2024 r. o zmianie ustawy o Funduszu Ochrony Rolnictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1964). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2025 r.

[16] Art. 10 ust. 4 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 lit. d) ustawy z dnia 5 grudnia 2024 r. o zmianie ustawy o Funduszu Ochrony Rolnictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1964). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2025 r.

[17] Art. 10 ust. 4 pkt 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 lit. d) ustawy z dnia 5 grudnia 2024 r. o zmianie ustawy o Funduszu Ochrony Rolnictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1964). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2025 r.

[18] Art. 10 ust. 4 pkt 9 uchylony przez art. 1 pkt 5 lit. d) ustawy z dnia 5 grudnia 2024 r. o zmianie ustawy o Funduszu Ochrony Rolnictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1964). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2025 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023.07.01 do 2024.12.31

Art. 10. [Przyznanie i wypłata rekompensaty producentowi rolnemu] 1. Ze środków finansowych Funduszu przyznaje się i wypłaca rekompensatę producentowi rolnemu, który nie otrzymał zapłaty za produkty rolne zbyte podmiotowi skupującemu, który stał się niewypłacalny, zwaną dalej „rekompensatą”.

2. Wysokość rekompensaty ustala się jako iloczyn procentowej stawki ustalonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 5 i kwoty wierzytelności netto za zbyte produkty rolne, za które producent rolny nie otrzymał zapłaty od podmiotu skupującego, który stał się niewypłacalny.

3. Uznaje się, że podmiot skupujący stał się niewypłacalny, gdy:

1) sąd upadłościowy lub sąd restrukturyzacyjny, na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 1520 oraz 2023 r. poz. 825) lub ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2309) wyda postanowienie o:

a) ogłoszeniu upadłości tego podmiotu lub wszczęciu wobec niego wtórnego postępowania upadłościowego,

b) otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego, o którym mowa w art. 2 pkt 2–4 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne,

c) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości tego podmiotu, jeżeli jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub wystarcza jedynie na zaspokojenie tych kosztów,

d) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości w razie stwierdzenia, że majątek tego podmiotu jest obciążony hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską w takim stopniu, że pozostały jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania,

e) umorzeniu postępowania upadłościowego, jeżeli:

– majątek pozostały po wyłączeniu z niego przedmiotów majątkowych tego podmiotu obciążonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania,

– wierzyciele nie złożyli w wyznaczonym terminie zaliczki na koszty postępowania;

2) organ sądowy lub inny właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wyda orzeczenie, zgodnie z którym nie zostaje wszczęte postępowanie upadłościowe z uwagi na niewystarczalność aktywów na zaspokojenie kosztów tego postępowania albo z powodu stwierdzenia definitywnego zamknięcia podmiotu z państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, który utworzył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddział lub przedstawicielstwo;

3) sąd upadłościowy, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe dotyczącymi międzynarodowego postępowania upadłościowego, wyda postanowienie o uznaniu orzeczenia o wszczęciu głównego zagranicznego postępowania upadłościowego, wszczętego wobec podmiotu zagranicznego z Danii lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, który jest niewypłacalny;

4) organ sądowy lub inny właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej, z wyłączeniem Danii, uprawniony do wszczęcia postępowania upadłościowego, wyda, zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/848 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie postępowania upadłościowego (Dz. Urz. UE L 141 z 05.06.2015, str. 19, z późn. zm.6)), orzeczenie o wszczęciu wobec tego podmiotu lub podmiotu zagranicznego postępowania upadłościowego, o którym mowa w art. 2 pkt 4 tego rozporządzenia, oraz powoła zarządcę;

5) sąd upadłościowy wyda, zgodnie z art. 3 ust. 2 i 4 rozporządzenia wymienionego w pkt 4, orzeczenie o ogłoszeniu upadłości podmiotu zagranicznego mające skutki ograniczone do majątku tego podmiotu znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

6) w postępowaniu krajowym:

a) minister właściwy do spraw gospodarki wyda, na podstawie ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2022 r. poz. 470), decyzję o zakazie wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę zagranicznego w ramach oddziału – w przypadku gdy nastąpiło otwarcie likwidacji przedsiębiorcy zagranicznego, który otworzył oddział, lub przedsiębiorca ten utracił prawo wykonywania działalności gospodarczej,

b) organ ewidencyjny, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2022 r. poz. 541), wykreśli podmiot będący osobą fizyczną z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w wyniku zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania działalności gospodarczej lub stwierdzenia trwałego zaprzestania wykonywania przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej,

c) organ prowadzący rejestr działalności regulowanej wyda decyzję o zakazie wykonywania przez ten podmiot działalności objętej wpisem do rejestru.

4. Datą niewypłacalności podmiotu skupującego jest data:

1) wydania postanowienia sądu upadłościowego o ogłoszeniu upadłości lub wszczęciu wtórnego postępowania upadłościowego – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a;

2) wydania postanowienia sądu restrukturyzacyjnego o otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b;

3) wydania postanowienia sądu upadłościowego o oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. c i d;

4) uprawomocnienia się postanowienia sądu upadłościowego o umorzeniu postępowania upadłościowego – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. e;

5) wydania orzeczenia przez organ sądowy lub inny właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2;

6) wydania przez sąd upadłościowy postanowienia o uznaniu zagranicznego postępowania upadłościowego – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 3;

7) wydania orzeczenia – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 4;

8) wydania przez sąd upadłościowy postanowienia o ogłoszeniu upadłości podmiotu zagranicznego albo wydania przez sąd upadłościowy orzeczenia o ogłoszeniu upadłości wtórnej – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 5;

9) wydania decyzji albo dokonania wykreślenia – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 6.

5. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określa corocznie w terminie do dnia 31 maja, w drodze rozporządzenia, procentową stawkę stosowaną do ustalenia w danym roku wysokości rekompensaty, mając na względzie sumę kwot wierzytelności wynikających ze złożonych w danym roku wniosków o przyznanie rekompensaty oraz wysokość środków finansowych zgromadzonych na Funduszu.