Wersja obowiązująca od 2025.11.27

Art. 3. [Definicje] Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) jednolite łączenie rynków dnia następnego – jednolite łączenie rynków dnia następnego w rozumieniu art. 2 pkt 26 rozporządzenia Komisji (UE) 2015/1222 z dnia 24 lipca 2015 r. ustanawiającego wytyczne dotyczące alokacji zdolności przesyłowych i zarządzania ograniczeniami przesyłowymi (Dz. Urz. UE L 197 z 27.07.2015, str. 24, z późn. zm.);

2) moc zainstalowana elektryczna morskiej farmy wiatrowej – sumę określonych przez producenta mocy znamionowych morskich turbin wiatrowych składających się na morską farmę wiatrową, nie większą niż moc przyłączeniowa;

3) morska farma wiatrowa – instalację stanowiącą wyodrębniony zespół urządzeń służących do wytwarzania energii, w skład którego wchodzi jedna lub więcej morskich turbin wiatrowych, sieć średniego lub wysokiego [1] napięcia wraz ze stacjami elektroenergetycznymi zlokalizowanymi na morzu, z wyłączeniem urządzeń po stronie górnego napięcia transformatora lub transformatorów znajdujących się na tej stacji;

4) morska turbina wiatrowa – pojedynczy, samodzielny zespół urządzeń służących do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie z energii wiatru na morzu;

5) okres rozliczania niezbilansowania – okres rozliczania niezbilansowania w rozumieniu art. 2 pkt 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie rynku wewnętrznego energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L 158 z 14.06.2019, str. 54);

6) operator rozliczeń energii odnawialnej – operatora rozliczeń energii odnawialnej, o którym mowa w art. 106 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2024 r. poz. 1361, 1847 i 1881), zwanej dalej „ustawą o odnawialnych źródłach energii”;

7) operator systemu dystrybucyjnego – operatora systemu dystrybucyjnego w rozumieniu art. 3 pkt 25 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 266, 834, 859, 1847 i 1881), zwanej dalej „ustawą – Prawo energetyczne”;

8) operator systemu przesyłowego – operatora systemu przesyłowego w rozumieniu art. 3 pkt 24 ustawy – Prawo energetyczne;

9) redysponowanie – redysponowanie w rozumieniu art. 2 pkt 26 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie rynku wewnętrznego energii elektrycznej;

10) właściciel zespołu urządzeń – podmiot, któremu przysługuje własność zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy, w tym zespołu takich urządzeń w budowie realizowanej zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na wznoszenie lub wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń lub uzgodnieniem lub pozwoleniem na układanie kabli lub rurociągów na potrzeby tego zespołu, wydanym na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1125), zwanej dalej „ustawą o obszarach morskich”;

11) wyłączna strefa ekonomiczna – wyłączną strefę ekonomiczną Rzeczypospolitej Polskiej, o której mowa w ustawie o obszarach morskich;

12) wytwórca – podmiot, który ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wytwarzający lub zamierzający wytwarzać energię elektryczną z energii wiatru na morzu w morskiej farmie wiatrowej;

13) zespół urządzeń służących do wyprowadzenia mocy – wyodrębniony zespół urządzeń i budowli związanych, jak i niezwiązanych trwale z gruntem, w tym dnem morskim, służących do wyprowadzenia mocy z morskiej farmy wiatrowej od zacisków strony górnego napięcia transformatora lub transformatorów znajdujących się na stacji albo stacjach elektroenergetycznych zlokalizowanych w polskich obszarach morskich do miejsca rozgraniczenia własności określonego we wstępnych warunkach przyłączenia lub warunkach przyłączenia.

[1] Art. 3 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 października 2025 r. o zmianie ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1535). Zmiana weszła w życie 27 listopada 2025 r.

Wersja obowiązująca od 2025.11.27

Art. 3. [Definicje] Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) jednolite łączenie rynków dnia następnego – jednolite łączenie rynków dnia następnego w rozumieniu art. 2 pkt 26 rozporządzenia Komisji (UE) 2015/1222 z dnia 24 lipca 2015 r. ustanawiającego wytyczne dotyczące alokacji zdolności przesyłowych i zarządzania ograniczeniami przesyłowymi (Dz. Urz. UE L 197 z 27.07.2015, str. 24, z późn. zm.);

2) moc zainstalowana elektryczna morskiej farmy wiatrowej – sumę określonych przez producenta mocy znamionowych morskich turbin wiatrowych składających się na morską farmę wiatrową, nie większą niż moc przyłączeniowa;

3) morska farma wiatrowa – instalację stanowiącą wyodrębniony zespół urządzeń służących do wytwarzania energii, w skład którego wchodzi jedna lub więcej morskich turbin wiatrowych, sieć średniego lub wysokiego [1] napięcia wraz ze stacjami elektroenergetycznymi zlokalizowanymi na morzu, z wyłączeniem urządzeń po stronie górnego napięcia transformatora lub transformatorów znajdujących się na tej stacji;

4) morska turbina wiatrowa – pojedynczy, samodzielny zespół urządzeń służących do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie z energii wiatru na morzu;

5) okres rozliczania niezbilansowania – okres rozliczania niezbilansowania w rozumieniu art. 2 pkt 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie rynku wewnętrznego energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L 158 z 14.06.2019, str. 54);

6) operator rozliczeń energii odnawialnej – operatora rozliczeń energii odnawialnej, o którym mowa w art. 106 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2024 r. poz. 1361, 1847 i 1881), zwanej dalej „ustawą o odnawialnych źródłach energii”;

7) operator systemu dystrybucyjnego – operatora systemu dystrybucyjnego w rozumieniu art. 3 pkt 25 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 266, 834, 859, 1847 i 1881), zwanej dalej „ustawą – Prawo energetyczne”;

8) operator systemu przesyłowego – operatora systemu przesyłowego w rozumieniu art. 3 pkt 24 ustawy – Prawo energetyczne;

9) redysponowanie – redysponowanie w rozumieniu art. 2 pkt 26 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie rynku wewnętrznego energii elektrycznej;

10) właściciel zespołu urządzeń – podmiot, któremu przysługuje własność zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy, w tym zespołu takich urządzeń w budowie realizowanej zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na wznoszenie lub wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń lub uzgodnieniem lub pozwoleniem na układanie kabli lub rurociągów na potrzeby tego zespołu, wydanym na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1125), zwanej dalej „ustawą o obszarach morskich”;

11) wyłączna strefa ekonomiczna – wyłączną strefę ekonomiczną Rzeczypospolitej Polskiej, o której mowa w ustawie o obszarach morskich;

12) wytwórca – podmiot, który ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wytwarzający lub zamierzający wytwarzać energię elektryczną z energii wiatru na morzu w morskiej farmie wiatrowej;

13) zespół urządzeń służących do wyprowadzenia mocy – wyodrębniony zespół urządzeń i budowli związanych, jak i niezwiązanych trwale z gruntem, w tym dnem morskim, służących do wyprowadzenia mocy z morskiej farmy wiatrowej od zacisków strony górnego napięcia transformatora lub transformatorów znajdujących się na stacji albo stacjach elektroenergetycznych zlokalizowanych w polskich obszarach morskich do miejsca rozgraniczenia własności określonego we wstępnych warunkach przyłączenia lub warunkach przyłączenia.

[1] Art. 3 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 października 2025 r. o zmianie ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1535). Zmiana weszła w życie 27 listopada 2025 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2025.04.16 do 2025.11.26     (Dz.U.2025.498 tekst jednolity)

Art. 3. [Definicje] Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) jednolite łączenie rynków dnia następnego – jednolite łączenie rynków dnia następnego w rozumieniu art. 2 pkt 26 rozporządzenia Komisji (UE) 2015/1222 z dnia 24 lipca 2015 r. ustanawiającego wytyczne dotyczące alokacji zdolności przesyłowych i zarządzania ograniczeniami przesyłowymi (Dz. Urz. UE L 197 z 27.07.2015, str. 24, z późn. zm.);

2) moc zainstalowana elektryczna morskiej farmy wiatrowej – sumę określonych przez producenta mocy znamionowych morskich turbin wiatrowych składających się na morską farmę wiatrową, nie większą niż moc przyłączeniowa;

3) morska farma wiatrowa – instalację stanowiącą wyodrębniony zespół urządzeń służących do wytwarzania energii, w skład którego wchodzi jedna lub więcej morskich turbin wiatrowych, sieć średniego napięcia wraz ze stacjami elektroenergetycznymi zlokalizowanymi na morzu, z wyłączeniem urządzeń po stronie górnego napięcia transformatora lub transformatorów znajdujących się na tej stacji;

4) morska turbina wiatrowa – pojedynczy, samodzielny zespół urządzeń służących do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie z energii wiatru na morzu;

5) okres rozliczania niezbilansowania – okres rozliczania niezbilansowania w rozumieniu art. 2 pkt 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie rynku wewnętrznego energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L 158 z 14.06.2019, str. 54);

6) operator rozliczeń energii odnawialnej – operatora rozliczeń energii odnawialnej, o którym mowa w art. 106 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2024 r. poz. 1361, 1847 i 1881), zwanej dalej „ustawą o odnawialnych źródłach energii”;

7) operator systemu dystrybucyjnego – operatora systemu dystrybucyjnego w rozumieniu art. 3 pkt 25 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 266, 834, 859, 1847 i 1881), zwanej dalej „ustawą – Prawo energetyczne”;

8) operator systemu przesyłowego – operatora systemu przesyłowego w rozumieniu art. 3 pkt 24 ustawy – Prawo energetyczne;

9) redysponowanie – redysponowanie w rozumieniu art. 2 pkt 26 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie rynku wewnętrznego energii elektrycznej;

10) właściciel zespołu urządzeń – podmiot, któremu przysługuje własność zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy, w tym zespołu takich urządzeń w budowie realizowanej zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na wznoszenie lub wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń lub uzgodnieniem lub pozwoleniem na układanie kabli lub rurociągów na potrzeby tego zespołu, wydanym na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1125), zwanej dalej „ustawą o obszarach morskich”;

11) wyłączna strefa ekonomiczna – wyłączną strefę ekonomiczną Rzeczypospolitej Polskiej, o której mowa w ustawie o obszarach morskich;

12) wytwórca – podmiot, który ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wytwarzający lub zamierzający wytwarzać energię elektryczną z energii wiatru na morzu w morskiej farmie wiatrowej;

13) zespół urządzeń służących do wyprowadzenia mocy – wyodrębniony zespół urządzeń i budowli związanych, jak i niezwiązanych trwale z gruntem, w tym dnem morskim, służących do wyprowadzenia mocy z morskiej farmy wiatrowej od zacisków strony górnego napięcia transformatora lub transformatorów znajdujących się na stacji albo stacjach elektroenergetycznych zlokalizowanych w polskich obszarach morskich do miejsca rozgraniczenia własności określonego we wstępnych warunkach przyłączenia lub warunkach przyłączenia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2024.02.14 do 2025.04.15     (Dz.U.2024.182 tekst jednolity)

Art. 3. [Definicje] Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) jednolite łączenie rynków dnia następnego – jednolite łączenie rynków dnia następnego w rozumieniu art. 2 pkt 26 rozporządzenia Komisji (UE) 2015/1222 z dnia 24 lipca 2015 r. ustanawiającego wytyczne dotyczące alokacji zdolności przesyłowych i zarządzania ograniczeniami przesyłowymi (Dz. Urz. UE L 197 z 27.07.2015, str. 24, z późn. zm.);

2) moc zainstalowana elektryczna morskiej farmy wiatrowej – sumę określonych przez producenta mocy znamionowych morskich turbin wiatrowych składających się na morską farmę wiatrową, nie większą niż moc przyłączeniowa;

3) morska farma wiatrowa – instalację stanowiącą wyodrębniony zespół urządzeń służących do wytwarzania energii, w skład którego wchodzi jedna lub więcej morskich turbin wiatrowych, sieć średniego napięcia wraz ze stacjami elektroenergetycznymi zlokalizowanymi na morzu, z wyłączeniem urządzeń po stronie górnego napięcia transformatora lub transformatorów znajdujących się na tej stacji;

4) morska turbina wiatrowa – pojedynczy, samodzielny zespół urządzeń służących do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie z energii wiatru na morzu;

5) okres rozliczania niezbilansowania – okres rozliczania niezbilansowania w rozumieniu art. 2 pkt 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie rynku wewnętrznego energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L 158 z 14.06.2019, str. 54);

6) operator rozliczeń energii odnawialnej – operatora rozliczeń energii odnawialnej, o którym mowa w art. 106 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2023 r. poz. 1436, 1597, 1681 i 1762), zwanej dalej „ustawą o odnawialnych źródłach energii”;

7) operator systemu dystrybucyjnego – operatora systemu dystrybucyjnego w rozumieniu art. 3 pkt 25 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 1385, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą – Prawo energetyczne”;

8) operator systemu przesyłowego – operatora systemu przesyłowego w rozumieniu art. 3 pkt 24 ustawy – Prawo energetyczne;

9) redysponowanie – redysponowanie w rozumieniu art. 2 pkt 26 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie rynku wewnętrznego energii elektrycznej;

10) właściciel zespołu urządzeń – podmiot, któremu przysługuje własność zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy, w tym zespołu takich urządzeń w budowie realizowanej zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na wznoszenie lub wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń lub uzgodnieniem lub pozwoleniem na układanie kabli lub rurociągów na potrzeby tego zespołu, wydanym na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2023 r. poz. 960, 1688 i 2029), zwanej dalej „ustawą o obszarach morskich”;

11) wyłączna strefa ekonomiczna – wyłączną strefę ekonomiczną Rzeczypospolitej Polskiej, o której mowa w ustawie o obszarach morskich;

12) wytwórca – podmiot, który ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wytwarzający lub zamierzający wytwarzać energię elektryczną z energii wiatru na morzu w morskiej farmie wiatrowej;

13) zespół urządzeń służących do wyprowadzenia mocy – wyodrębniony zespół urządzeń i budowli związanych, jak i niezwiązanych trwale z gruntem, w tym dnem morskim, służących do wyprowadzenia mocy z morskiej farmy wiatrowej od zacisków strony górnego napięcia transformatora lub transformatorów znajdujących się na stacji albo stacjach elektroenergetycznych zlokalizowanych w polskich obszarach morskich do miejsca rozgraniczenia własności określonego we wstępnych warunkach przyłączenia lub warunkach przyłączenia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023.07.21 do 2024.02.13     (Dz.U.2023.1385 tekst jednolity)

Art. 3. [Definicje] Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) jednolite łączenie rynków dnia następnego – jednolite łączenie rynków dnia następnego w rozumieniu art. 2 pkt 26 rozporządzenia Komisji (UE) 2015/1222 z dnia 24 lipca 2015 r. ustanawiającego wytyczne dotyczące alokacji zdolności przesyłowych i zarządzania ograniczeniami przesyłowymi (Dz. Urz. UE L 197 z 27.07.2015, str. 24, z późn. zm.);

2) moc zainstalowana elektryczna morskiej farmy wiatrowej – sumę określonych przez producenta mocy znamionowych morskich turbin wiatrowych składających się na morską farmę wiatrową, nie większą niż moc przyłączeniowa;

3) morska farma wiatrowa – instalację stanowiącą wyodrębniony zespół urządzeń służących do wytwarzania energii, w skład którego wchodzi jedna lub więcej morskich turbin wiatrowych, sieć średniego napięcia wraz ze stacjami elektroenergetycznymi zlokalizowanymi na morzu, z wyłączeniem urządzeń po stronie górnego napięcia transformatora lub transformatorów znajdujących się na tej stacji;

4) morska turbina wiatrowa – pojedynczy, samodzielny zespół urządzeń służących do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie z energii wiatru na morzu;

5) okres rozliczania niezbilansowania – okres rozliczania niezbilansowania w rozumieniu art. 2 pkt 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie rynku wewnętrznego energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L 158 z 14.06.2019, str. 54);

6) operator rozliczeń energii odnawialnej – operatora rozliczeń energii odnawialnej, o którym mowa w art. 106 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2022 r. poz. 1378, 1383, 2370 i 2687), zwanej dalej „ustawą o odnawialnych źródłach energii”;

7) operator systemu dystrybucyjnego – operatora systemu dystrybucyjnego w rozumieniu art. 3 pkt 25 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 1385, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą – Prawo energetyczne”;

8) operator systemu przesyłowego – operatora systemu przesyłowego w rozumieniu art. 3 pkt 24 ustawy – Prawo energetyczne;

9) redysponowanie – redysponowanie w rozumieniu art. 2 pkt 26 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie rynku wewnętrznego energii elektrycznej;

10) właściciel zespołu urządzeń – podmiot, któremu przysługuje własność zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy, w tym zespołu takich urządzeń w budowie realizowanej zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na wznoszenie lub wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń lub uzgodnieniem lub pozwoleniem na układanie kabli lub rurociągów na potrzeby tego zespołu, wydanym na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2022 r. poz. 457, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o obszarach morskich”;

11) wyłączna strefa ekonomiczna – wyłączną strefę ekonomiczną Rzeczypospolitej Polskiej, o której mowa w ustawie o obszarach morskich;

12) wytwórca – podmiot, który ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wytwarzający lub zamierzający wytwarzać energię elektryczną z energii wiatru na morzu w morskiej farmie wiatrowej;

13) zespół urządzeń służących do wyprowadzenia mocy – wyodrębniony zespół urządzeń i budowli związanych, jak i niezwiązanych trwale z gruntem, w tym dnem morskim, służących do wyprowadzenia mocy z morskiej farmy wiatrowej od zacisków strony górnego napięcia transformatora lub transformatorów znajdujących się na stacji albo stacjach elektroenergetycznych zlokalizowanych w polskich obszarach morskich do miejsca rozgraniczenia własności określonego we wstępnych warunkach przyłączenia lub warunkach przyłączenia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022.05.17 do 2023.07.20     (Dz.U.2022.1050 tekst jednolity)

Art. 3. [Definicje] Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) jednolite łączenie rynków dnia następnego – jednolite łączenie rynków dnia następnego w rozumieniu art. 2 pkt 26 rozporządzenia Komisji (UE) 2015/1222 z dnia 24 lipca 2015 r. ustanawiającego wytyczne dotyczące alokacji zdolności przesyłowych i zarządzania ograniczeniami przesyłowymi (Dz. Urz. UE L 197 z 27.07.2015, str. 24, z późn. zm.);

2) moc zainstalowana elektryczna morskiej farmy wiatrowej – sumę określonych przez producenta mocy znamionowych morskich turbin wiatrowych składających się na morską farmę wiatrową, nie większą niż moc przyłączeniowa;

3) morska farma wiatrowa – instalację stanowiącą wyodrębniony zespół urządzeń służących do wytwarzania energii, w skład którego wchodzi jedna lub więcej morskich turbin wiatrowych, sieć średniego napięcia wraz ze stacjami elektroenergetycznymi zlokalizowanymi na morzu, z wyłączeniem urządzeń po stronie górnego napięcia transformatora lub transformatorów znajdujących się na tej stacji;

4) morska turbina wiatrowa – pojedynczy, samodzielny zespół urządzeń służących do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie z energii wiatru na morzu;

5) okres rozliczania niezbilansowania – okres rozliczania niezbilansowania w rozumieniu art. 2 pkt 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie rynku wewnętrznego energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L 158 z 14.06.2019, str. 54);

6) operator rozliczeń energii odnawialnej – operatora rozliczeń energii odnawialnej, o którym mowa w art. 106 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610, 1093, 1873 i 2376 oraz z 2022 r. poz. 467), zwanej dalej „ustawą o odnawialnych źródłach energii”;

7) operator systemu dystrybucyjnego – operatora systemu dystrybucyjnego w rozumieniu art. 3 pkt 25 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 716, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą – Prawo energetyczne”;

8) operator systemu przesyłowego – operatora systemu przesyłowego w rozumieniu art. 3 pkt 24 ustawy – Prawo energetyczne;

9) redysponowanie – redysponowanie w rozumieniu art. 2 pkt 26 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie rynku wewnętrznego energii elektrycznej;

10) właściciel zespołu urządzeń – podmiot, któremu przysługuje własność zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy, w tym zespołu takich urządzeń w budowie realizowanej zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na wznoszenie lub wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń lub uzgodnieniem lub pozwoleniem na układanie kabli lub rurociągów na potrzeby tego zespołu, wydanym na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2022 r. poz. 457), zwanej dalej „ustawą o obszarach morskich”;

11) wyłączna strefa ekonomiczna – wyłączną strefę ekonomiczną Rzeczypospolitej Polskiej, o której mowa w ustawie o obszarach morskich;

12) wytwórca – podmiot, który ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wytwarzający lub zamierzający wytwarzać energię elektryczną z energii wiatru na morzu w morskiej farmie wiatrowej;

13) zespół urządzeń służących do wyprowadzenia mocy – wyodrębniony zespół urządzeń i budowli związanych, jak i niezwiązanych trwale z gruntem, w tym dnem morskim, służących do wyprowadzenia mocy z morskiej farmy wiatrowej od zacisków strony górnego napięcia transformatora lub transformatorów znajdujących się na stacji albo stacjach elektroenergetycznych zlokalizowanych w polskich obszarach morskich do miejsca rozgraniczenia własności określonego we wstępnych warunkach przyłączenia lub warunkach przyłączenia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2021.02.18 do 2022.05.16

[Definicje] Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) jednolite łączenie rynków dnia następnego – jednolite łączenie rynków dnia następnego w rozumieniu art. 2 pkt 26 rozporządzenia Komisji (UE) 2015/1222 z dnia 24 lipca 2015 r. ustanawiającego wytyczne dotyczące alokacji zdolności przesyłowych i zarządzania ograniczeniami przesyłowymi (Dz. Urz. UE L 197 z 27.07.2015, str. 24, z późn. zm.2));

2) moc zainstalowana elektryczna morskiej farmy wiatrowej – sumę określonych przez producenta mocy znamionowych morskich turbin wiatrowych składających się na morską farmę wiatrową, nie większą niż moc przyłączeniowa;

3) morska farma wiatrowa – instalację stanowiącą wyodrębniony zespół urządzeń służących do wytwarzania energii, w skład którego wchodzi jedna lub więcej morskich turbin wiatrowych, sieć średniego napięcia wraz ze stacjami elektroenergetycznymi zlokalizowanymi na morzu, z wyłączeniem urządzeń po stronie górnego napięcia transformatora lub transformatorów znajdujących się na tej stacji;

4) morska turbina wiatrowa – pojedynczy, samodzielny zespół urządzeń służących do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie z energii wiatru na morzu;

5) okres rozliczania niezbilansowania – okres rozliczania niezbilansowania w rozumieniu art. 2 pkt 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie rynku wewnętrznego energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L 158 z 14.06.2019, str. 54);

6) operator rozliczeń energii odnawialnej – operatora rozliczeń energii odnawialnej, o którym mowa w art. 106 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2020 r. poz. 261, z późn. zm.3)), zwanej dalej „ustawą o odnawialnych źródłach energii”;

7) operator systemu dystrybucyjnego – operatora systemu dystrybucyjnego w rozumieniu art. 3 pkt 25 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 833, 843, 1086, 1378 i 1565 oraz z 2021 r. poz. 234), zwanej dalej „ustawą – Prawo energetyczne”;

8) operator systemu przesyłowego – operatora systemu przesyłowego w rozumieniu art. 3 pkt 24 ustawy – Prawo energetyczne;

9) redysponowanie – redysponowanie w rozumieniu art. 2 pkt 26 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie rynku wewnętrznego energii elektrycznej;

10) właściciel zespołu urządzeń – podmiot, któremu przysługuje własność zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy, w tym zespołu takich urządzeń w budowie realizowanej zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na wznoszenie lub wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń lub uzgodnieniem lub pozwoleniem na układanie kabli lub rurociągów na potrzeby tego zespołu, wydanym na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2020 r. poz. 2135 oraz z 2021 r. poz. 234), zwanej dalej „ustawą o obszarach morskich”;

11) wyłączna strefa ekonomiczna – wyłączną strefę ekonomiczną Rzeczypospolitej Polskiej, o której mowa w ustawie o obszarach morskich;

12) wytwórca – podmiot, który ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wytwarzający lub zamierzający wytwarzać energię elektryczną z energii wiatru na morzu w morskiej farmie wiatrowej;

13) zespół urządzeń służących do wyprowadzenia mocy – wyodrębniony zespół urządzeń i budowli związanych, jak i niezwiązanych trwale z gruntem, w tym dnem morskim, służących do wyprowadzenia mocy z morskiej farmy wiatrowej od zacisków strony górnego napięcia transformatora lub transformatorów znajdujących się na stacji albo stacjach elektroenergetycznych zlokalizowanych w polskich obszarach morskich do miejsca rozgraniczenia własności określonego we wstępnych warunkach przyłączenia lub warunkach przyłączenia.