Wersja obowiązująca od 2025.10.01

§ 9. [Jednorazowy dodatek specjalny w wysokości 300% kwoty pobieranego dodatku specjalnego o charakterze stałym] 1. [24] Żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w § 8 ust. 1 pkt 1 i 2, posiadającemu co najmniej pięcioletni staż zawodowej służby wojskowej pełnionej w składzie personelu latającego, który wykonał w roku kalendarzowym loty w wymiarze nie niższym niż:

1) 30 godzin – samolotem naddźwiękowym albo

2) 40 godzin – innym wojskowym statkiem powietrznym lub bezzałogowym statkiem powietrznym

– po zakończeniu roku kalendarzowego lub w ostatnim dniu pełnienia zawodowej służby wojskowej na stanowisku służbowym, na którym żołnierz zawodowy otrzymywał ten dodatek, przyznaje się jednorazowy dodatek specjalny.

1a. [25] Wysokość jednorazowego dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, wynosi:

1) po 5 latach – 50 %,

2) po 6 latach – 100 %,

3) po 7 latach – 150 %,

4) po 8 latach – 200 %,

5) po 9 latach – 250 %,

6) po 10 latach – 300 %

– kwoty pobieranego dodatku specjalnego o charakterze stałym.

2. W przypadku żołnierza zawodowego, o którym mowa w § 8 ust. 1, zajmującego stanowisko służbowe w jednostce wojskowej powyżej szczebla brygady lotnictwa (skrzydła lotnictwa) albo dowódcy związku taktycznego, posiadającego licencję pilota klasy pierwszej lub mistrzowskiej, dopuszcza się wykonanie 30 % przyznanego nalotu na symulatorach lotu.

3. [26] Wysokość jednorazowego dodatku specjalnego, ustalona w sposób określony w ust. 1, zwiększa się o 20 % kwoty pobieranego przez żołnierza zawodowego dodatku specjalnego o charakterze stałym za każdy pełny rok zawodowej służby wojskowej pełnionej w składzie personelu latającego ponad 10 lat, nie więcej niż do wysokości 600 %.

3a. [27] Wysokość jednorazowego dodatku specjalnego, ustalona w sposób określony w ust. 1 i 3, zwiększa się o kwotę stanowiącą iloczyn następujących mnożników i kwoty dodatku specjalnego o charakterze stałym ustalonego w sposób określony odpowiednio w § 8 ust. 1 pkt 1 i 2, otrzymywanego przez:

1) żołnierzy zawodowych, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 1, którzy wykonali:

a) powyżej 2000 godzin lotu – 19,

b) powyżej 1500 do 2000 godzin lotu – 18,

c) powyżej 1100 do 1500 godzin lotu – 21,

d) powyżej 750 do 1100 godzin lotu – 24,

e) powyżej 500 do 750 godzin lotu – 27,

f) powyżej 300 do 500 godzin lotu – 31,

g) do 300 godzin lotu – 32;

2) żołnierzy zawodowych, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2, którzy wykonali:

a) powyżej 2500 godzin lotu – 17,

b) powyżej 2000 do 2500 godzin lotu – 21,

c) powyżej 1500 do 2000 godzin lotu – 24,

d) powyżej 1000 do 1500 godzin lotu – 28,

e) powyżej 500 do 1000 godzin lotu – 29,

f) do 500 godzin lotu – 30.

4. W przypadku wykonywania w ciągu roku kalendarzowego przez żołnierza zawodowego lotów różnymi statkami powietrznymi przyjmuje się normę godzin określoną w ust. 1 pkt 2.

5. Do celów ustalania jednorazowego dodatku specjalnego przyjmuje się staż zawodowej służby wojskowej, o którym mowa w § 8 ust. 6 pkt 2, pełnionej w składzie personelu latającego, oraz kwotę dodatku o charakterze stałym, o którym mowa w § 8 ust. 1 i 2, ustalone na ostatni dzień roku kalendarzowego, za który żołnierzowi zawodowemu jest przyznawany ten dodatek.

6. Jednorazowy dodatek specjalny przyznaje się również żołnierzowi zawodowemu, który w trakcie roku kalendarzowego został zwolniony ze stanowiska służbowego, o którym mowa w § 8 ust. 1, i wyznaczony na stanowisko, na którym nie ma obowiązku wykonywania lotów, lub przeniesiony do dyspozycji. Dodatek ten ustala się na podstawie stażu zawodowej służby wojskowej w składzie załóg wojskowych statków powietrznych oraz innych niż wojskowe statki powietrzne, o których mowa w § 8 ust. 6 pkt 2, oraz kwoty dodatku o charakterze stałym, o którym mowa w § 8 ust. 1 i 2, ustalonych na ostatni dzień zajmowania stanowiska służbowego. Przepisy ust. 1–4 stosuje się odpowiednio.

[24] § 9 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 września 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. poz. 1285). Zmiana weszła w życie 1 października 2025 r.

[25] § 9 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 września 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. poz. 1285). Zmiana weszła w życie 1 października 2025 r.

[26] § 9 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 lit. c) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 września 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. poz. 1285). Zmiana weszła w życie 1 października 2025 r.

[27] § 9 ust. 3a dodany przez § 1 pkt 4 lit. d) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 września 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. poz. 1285). Zmiana weszła w życie 1 października 2025 r.

Na podstawie § 4 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 września 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. poz. 1285) wysokość zwiększenia jednorazowego dodatku specjalnego, o którym mowa w § 9 ust. 3a w brzmieniu ustalonym przez ww. rozporządzenie, za rok 2025 wynosi 25 % mnożników kwoty dodatku specjalnego o charakterze stałym określonych w tym przepisie.

Wersja obowiązująca od 2025.10.01

§ 9. [Jednorazowy dodatek specjalny w wysokości 300% kwoty pobieranego dodatku specjalnego o charakterze stałym] 1. [24] Żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w § 8 ust. 1 pkt 1 i 2, posiadającemu co najmniej pięcioletni staż zawodowej służby wojskowej pełnionej w składzie personelu latającego, który wykonał w roku kalendarzowym loty w wymiarze nie niższym niż:

1) 30 godzin – samolotem naddźwiękowym albo

2) 40 godzin – innym wojskowym statkiem powietrznym lub bezzałogowym statkiem powietrznym

– po zakończeniu roku kalendarzowego lub w ostatnim dniu pełnienia zawodowej służby wojskowej na stanowisku służbowym, na którym żołnierz zawodowy otrzymywał ten dodatek, przyznaje się jednorazowy dodatek specjalny.

1a. [25] Wysokość jednorazowego dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, wynosi:

1) po 5 latach – 50 %,

2) po 6 latach – 100 %,

3) po 7 latach – 150 %,

4) po 8 latach – 200 %,

5) po 9 latach – 250 %,

6) po 10 latach – 300 %

– kwoty pobieranego dodatku specjalnego o charakterze stałym.

2. W przypadku żołnierza zawodowego, o którym mowa w § 8 ust. 1, zajmującego stanowisko służbowe w jednostce wojskowej powyżej szczebla brygady lotnictwa (skrzydła lotnictwa) albo dowódcy związku taktycznego, posiadającego licencję pilota klasy pierwszej lub mistrzowskiej, dopuszcza się wykonanie 30 % przyznanego nalotu na symulatorach lotu.

3. [26] Wysokość jednorazowego dodatku specjalnego, ustalona w sposób określony w ust. 1, zwiększa się o 20 % kwoty pobieranego przez żołnierza zawodowego dodatku specjalnego o charakterze stałym za każdy pełny rok zawodowej służby wojskowej pełnionej w składzie personelu latającego ponad 10 lat, nie więcej niż do wysokości 600 %.

3a. [27] Wysokość jednorazowego dodatku specjalnego, ustalona w sposób określony w ust. 1 i 3, zwiększa się o kwotę stanowiącą iloczyn następujących mnożników i kwoty dodatku specjalnego o charakterze stałym ustalonego w sposób określony odpowiednio w § 8 ust. 1 pkt 1 i 2, otrzymywanego przez:

1) żołnierzy zawodowych, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 1, którzy wykonali:

a) powyżej 2000 godzin lotu – 19,

b) powyżej 1500 do 2000 godzin lotu – 18,

c) powyżej 1100 do 1500 godzin lotu – 21,

d) powyżej 750 do 1100 godzin lotu – 24,

e) powyżej 500 do 750 godzin lotu – 27,

f) powyżej 300 do 500 godzin lotu – 31,

g) do 300 godzin lotu – 32;

2) żołnierzy zawodowych, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2, którzy wykonali:

a) powyżej 2500 godzin lotu – 17,

b) powyżej 2000 do 2500 godzin lotu – 21,

c) powyżej 1500 do 2000 godzin lotu – 24,

d) powyżej 1000 do 1500 godzin lotu – 28,

e) powyżej 500 do 1000 godzin lotu – 29,

f) do 500 godzin lotu – 30.

4. W przypadku wykonywania w ciągu roku kalendarzowego przez żołnierza zawodowego lotów różnymi statkami powietrznymi przyjmuje się normę godzin określoną w ust. 1 pkt 2.

5. Do celów ustalania jednorazowego dodatku specjalnego przyjmuje się staż zawodowej służby wojskowej, o którym mowa w § 8 ust. 6 pkt 2, pełnionej w składzie personelu latającego, oraz kwotę dodatku o charakterze stałym, o którym mowa w § 8 ust. 1 i 2, ustalone na ostatni dzień roku kalendarzowego, za który żołnierzowi zawodowemu jest przyznawany ten dodatek.

6. Jednorazowy dodatek specjalny przyznaje się również żołnierzowi zawodowemu, który w trakcie roku kalendarzowego został zwolniony ze stanowiska służbowego, o którym mowa w § 8 ust. 1, i wyznaczony na stanowisko, na którym nie ma obowiązku wykonywania lotów, lub przeniesiony do dyspozycji. Dodatek ten ustala się na podstawie stażu zawodowej służby wojskowej w składzie załóg wojskowych statków powietrznych oraz innych niż wojskowe statki powietrzne, o których mowa w § 8 ust. 6 pkt 2, oraz kwoty dodatku o charakterze stałym, o którym mowa w § 8 ust. 1 i 2, ustalonych na ostatni dzień zajmowania stanowiska służbowego. Przepisy ust. 1–4 stosuje się odpowiednio.

[24] § 9 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 września 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. poz. 1285). Zmiana weszła w życie 1 października 2025 r.

[25] § 9 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 września 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. poz. 1285). Zmiana weszła w życie 1 października 2025 r.

[26] § 9 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 lit. c) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 września 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. poz. 1285). Zmiana weszła w życie 1 października 2025 r.

[27] § 9 ust. 3a dodany przez § 1 pkt 4 lit. d) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 września 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. poz. 1285). Zmiana weszła w życie 1 października 2025 r.

Na podstawie § 4 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 września 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. poz. 1285) wysokość zwiększenia jednorazowego dodatku specjalnego, o którym mowa w § 9 ust. 3a w brzmieniu ustalonym przez ww. rozporządzenie, za rok 2025 wynosi 25 % mnożników kwoty dodatku specjalnego o charakterze stałym określonych w tym przepisie.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2025.06.17 do 2025.09.30     (Dz.U.2025.786 tekst jednolity)

§ 9. [Jednorazowy dodatek specjalny w wysokości 300% kwoty pobieranego dodatku specjalnego o charakterze stałym] 1. Żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w § 8 ust. 1, posiadającemu co najmniej dziesięcioletni staż zawodowej służby wojskowej pełnionej w składzie personelu latającego, który wykonał w roku kalendarzowym loty w wymiarze nie niższym niż:

1) 30 godzin – samolotem naddźwiękowym albo

2) 40 godzin – innym wojskowym statkiem powietrznym

– po zakończeniu roku kalendarzowego lub w ostatnim dniu pełnienia zawodowej służby wojskowej na stanowisku służbowym, na którym żołnierz zawodowy otrzymywał ten dodatek, przyznaje się jednorazowy dodatek specjalny w wysokości 300 % kwoty pobieranego dodatku specjalnego o charakterze stałym.

2. W przypadku żołnierza zawodowego, o którym mowa w § 8 ust. 1, zajmującego stanowisko służbowe w jednostce wojskowej powyżej szczebla brygady lotnictwa (skrzydła lotnictwa) albo dowódcy związku taktycznego, posiadającego licencję pilota klasy pierwszej lub mistrzowskiej, dopuszcza się wykonanie 30 % przyznanego nalotu na symulatorach lotu.

3. Wysokość jednorazowego dodatku specjalnego ulega zwiększeniu o 20 % kwoty pobieranego przez żołnierza zawodowego dodatku specjalnego o charakterze stałym za każdy pełny rok zawodowej służby wojskowej pełnionej bezpośrednio w składzie personelu latającego ponad dziesięć lat, nie więcej jednak niż do wysokości 600 %.

4. W przypadku wykonywania w ciągu roku kalendarzowego przez żołnierza zawodowego lotów różnymi statkami powietrznymi przyjmuje się normę godzin określoną w ust. 1 pkt 2.

5. Do celów ustalania jednorazowego dodatku specjalnego przyjmuje się staż zawodowej służby wojskowej, o którym mowa w § 8 ust. 6 pkt 2, pełnionej w składzie personelu latającego, oraz kwotę dodatku o charakterze stałym, o którym mowa w § 8 ust. 1 i 2, ustalone na ostatni dzień roku kalendarzowego, za który żołnierzowi zawodowemu jest przyznawany ten dodatek.

6. Jednorazowy dodatek specjalny przyznaje się również żołnierzowi zawodowemu, który w trakcie roku kalendarzowego został zwolniony ze stanowiska służbowego, o którym mowa w § 8 ust. 1, i wyznaczony na stanowisko, na którym nie ma obowiązku wykonywania lotów, lub przeniesiony do dyspozycji. Dodatek ten ustala się na podstawie stażu zawodowej służby wojskowej w składzie załóg wojskowych statków powietrznych oraz innych niż wojskowe statki powietrzne, o których mowa w § 8 ust. 6 pkt 2, oraz kwoty dodatku o charakterze stałym, o którym mowa w § 8 ust. 1 i 2, ustalonych na ostatni dzień zajmowania stanowiska służbowego. Przepisy ust. 1–4 stosuje się odpowiednio.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023.02.03 do 2025.06.16

§ 9. [Jednorazowy dodatek specjalny w wysokości 300% kwoty pobieranego dodatku specjalnego o charakterze stałym] 1. Żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w § 8 ust. 1, posiadającemu co najmniej dziesięcioletni staż zawodowej służby wojskowej pełnionej w składzie personelu latającego, który wykonał w roku kalendarzowym loty w wymiarze nie niższym niż:

1) 30 godzin – samolotem naddźwiękowym albo

2) 40 godzin – innym wojskowym statkiem powietrznym

– po zakończeniu roku kalendarzowego lub w ostatnim dniu pełnienia zawodowej służby wojskowej na stanowisku służbowym, na którym żołnierz zawodowy otrzymywał ten dodatek, przyznaje się jednorazowy dodatek specjalny w wysokości 300% kwoty pobieranego dodatku specjalnego o charakterze stałym.

2. W przypadku żołnierza zawodowego, o którym mowa w § 8 ust. 1, zajmującego stanowisko służbowe w jednostce wojskowej powyżej szczebla brygady lotnictwa (skrzydła lotnictwa) albo dowódcy związku taktycznego, posiadającego licencję pilota klasy pierwszej lub mistrzowskiej, dopuszcza się wykonanie 30% przyznanego nalotu na symulatorach lotu.

3. Wysokość jednorazowego dodatku specjalnego ulega zwiększeniu o 20% kwoty pobieranego przez żołnierza zawodowego dodatku specjalnego o charakterze stałym za każdy pełny rok zawodowej służby wojskowej pełnionej bezpośrednio w składzie personelu latającego ponad dziesięć lat, nie więcej jednak niż do wysokości 600%.

4. W przypadku wykonywania w ciągu roku kalendarzowego przez żołnierza zawodowego lotów różnymi statkami powietrznymi przyjmuje się normę godzin określoną w ust. 1 pkt 2.

5. Do celów ustalania jednorazowego dodatku specjalnego przyjmuje się staż zawodowej służby wojskowej, o którym mowa w § 8 ust. 6 pkt 2, pełnionej w składzie personelu latającego, oraz kwotę dodatku o charakterze stałym, o którym mowa w § 8 ust. 1 i 2, ustalone na ostatni dzień roku kalendarzowego, za który żołnierzowi zawodowemu jest przyznawany ten dodatek.

6. Jednorazowy dodatek specjalny przyznaje się również żołnierzowi zawodowemu, który w trakcie roku kalendarzowego został zwolniony ze stanowiska służbowego, o którym mowa w § 8 ust. 1, i wyznaczony na stanowisko, na którym nie ma obowiązku wykonywania lotów, lub przeniesiony do dyspozycji. Dodatek ten ustala się na podstawie stażu zawodowej służby wojskowej w składzie załóg wojskowych statków powietrznych oraz innych niż wojskowe statki powietrzne, o których mowa w § 8 ust. 6 pkt 2, oraz kwoty dodatku o charakterze stałym, o którym mowa w § 8 ust. 1 i 2, ustalonych na ostatni dzień zajmowania stanowiska służbowego. Przepisy ust. 1–4 stosuje się odpowiednio.