Wersja obowiązująca od 2025.10.29     (Dz.U.2025.1490 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony)

Wersja obowiązująca od 2025.10.29     (Dz.U.2025.1490 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2024.10.17 do 2025.10.28     (Dz.U.2024.1539 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2024.05.15 do 2024.10.16     (Dz.U.2024.728 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022.10.27 do 2024.05.14     (Dz.U.2022.2201 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022.01.26 do 2022.10.26     (Dz.U.2022.180 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2021.05.19 do 2022.01.25     (Dz.U.2021.919 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019.11.06 do 2021.05.18     (Dz.U.2019.2140 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019.01.11 do 2019.11.05     (Dz.U.2019.58 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017.11.29 do 2019.01.10     (Dz.U.2017.2200 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016.11.28 do 2017.11.28     (Dz.U.2016.1907 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2013.12.02 do 2016.11.27     (Dz.U.2013.1414 tekst jednolity)

Art. 62. (uchylony).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2013.06.05 do 2013.12.01

[9] (uchylony).

[9] Art. 62 uchylony przez art. 69 pkt 3 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz.U. poz. 628). Zmiana weszła w życie 5 czerwca 2013 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2012.11.19 do 2013.06.04     (Dz.U.2012.1265 tekst jednolity)

[Użycie broni palnej] 1. W przypadku gdy środki przymusu bezpośredniego wymienione w art. 58 ust. 1 okażą się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie będzie możliwe, inspektor może użyć broni palnej.

2. Użycie broni palnej przez inspektora w przypadku, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić wyłącznie w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na jego życie lub zdrowie.

3. Przez użycie broni palnej rozumie się oddanie strzału w kierunku osoby w celu jej obezwładnienia, po wyczerpaniu toku postępowania określonego w art. 63.

4. Inspektor, który podjął decyzję o użyciu broni palnej, powinien postępować ze szczególną rozwagą, traktując broń jako ostateczny środek działania.

5. Broni palnej należy użyć w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której jej użyto, i jej użycie nie może zmierzać do pozbawienia tej osoby życia ani narażać osób postronnych na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007.07.13 do 2012.11.18     (Dz.U.2007.125.874 tekst jednolity)

1. W przypadku gdy środki przymusu bezpośredniego wymienione w art. 58 ust. 1 okażą się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie będzie możliwe, inspektor może użyć broni palnej.

2. Użycie broni palnej przez inspektora w przypadku, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić wyłącznie w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na jego życie lub zdrowie.

3. Przez użycie broni palnej rozumie się oddanie strzału w kierunku osoby w celu jej obezwładnienia, po wyczerpaniu toku postępowania określonego w art. 63.

4. Inspektor, który podjął decyzję o użyciu broni palnej, powinien postępować ze szczególną rozwagą, traktując broń jako ostateczny środek działania.

5. Broni palnej należy użyć w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której jej użyto, i jej użycie nie może zmierzać do pozbawienia tej osoby życia ani narażać osób postronnych na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004.09.17 do 2007.07.12     (Dz.U.2004.204.2088 tekst jednolity)

[Użycie broni palnej] 1. W przypadku gdy środki przymusu bezpośredniego wymienione w art. 58 ust. 1 okażą się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie będzie możliwe, inspektor może użyć broni palnej.

2. Użycie broni palnej przez inspektora w przypadku, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić wyłącznie w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na jego życie lub zdrowie.

3. Przez użycie broni palnej rozumie się oddanie strzału w kierunku osoby w celu jej obezwładnienia, po wyczerpaniu toku postępowania określonego w art. 63.

4. Inspektor, który podjął decyzję o użyciu broni palnej, powinien postępować ze szczególną rozwagą, traktując broń jako ostateczny środek działania.

5. Broni palnej należy użyć w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której jej użyto, i jej użycie nie może zmierzać do pozbawienia tej osoby życia ani narażać osób postronnych na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002.01.01 do 2004.09.16

1. W przypadku gdy środki przymusu bezpośredniego wymienione w art. 58 ust. 1 okażą się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie będzie możliwe, inspektor może użyć broni palnej.

2. Użycie broni palnej przez inspektora w przypadku, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić wyłącznie w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na jego życie lub zdrowie.

3. Przez użycie broni palnej rozumie się oddanie strzału w kierunku osoby w celu jej obezwładnienia, po wyczerpaniu toku postępowania określonego w art. 63.

4. Inspektor, który podjął decyzję o użyciu broni palnej, powinien postępować ze szczególną rozwagą, traktując broń jako ostateczny środek działania.

5. Broni palnej należy użyć w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której jej użyto, i jej użycie nie może zmierzać do pozbawienia tej osoby życia ani narażać osób postronnych na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia.