history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2003-11-20 do 2016-05-01
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100a,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
we współpracy z Parlamentem Europejskim(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
art. 8a Traktatu przewiduje, że rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w którym zapewniony jest swobodny przepływ, w szczególności towarów; w tym kontekście wyróżniają się porty morskie i lotnicze, jako że każdy z nich może stanowić, w tym samym czasie, granicę zewnętrzną oraz granicę wewnętrzną; stosowanie zasady swobodnego przepływu powinno, niemniej jednak, powodować zniesienie kontroli bagażu podręcznego oraz w ładowni osób odbywających lot wewnątrzwspólnotowy oraz bagażu osób przekraczających morze wewnątrz Wspólnoty;
podróż drogą powietrzną może obejmować kilka kolejnych etapów, jednych wewnątrz terytorium Wspólnoty i innych poza nim; odbywanie niektórych lotów musi uwzględniać praktyki organizowania kontroli i międzynarodowej konkurencji; należy ustanowić szczególne przepisy w celu objęcia takich specjalnych przypadków;
transport morski może obejmować różne rodzaje podróży; należy ustanowić szczególne przepisy w celu objęcia niektórych specjalnych przypadków transportu morskiego;
takie przepisy szczególne muszą być stosowane bez uszczerbku dla kontroli bezpieczeństwa;
jednakże, Państwa Członkowskie muszą mieć swobodę w podejmowaniu szczególnych środków zgodnych z prawem wspólnotowym do celów przeprowadzania specjalnych kontroli, między innymi, w celu zapobiegania działalności przestępczej, powiązanej w szczególności z terroryzmem, narkotykami oraz handlem dziełami sztuki,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Z zastrzeżeniem art. 3, 4 i 5 nie przeprowadza się kontroli lub formalności w odniesieniu do:
— bagażu podręcznego i w ładowni, osób odbywających lot wewnątrzwspólnotowy,
— bagażu osób przekraczających morze wewnątrz Wspólnoty.
2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla:
— kontroli bezpieczeństwa bagażu przeprowadzanych przez władze Państw Członkowskich, władze portów morskich i lotniczych oraz przewoźników,
— kontroli związanych z zakazami i ograniczeniami ustanowionymi przez Państwa Członkowskie, pod warunkiem, że są one zgodne z trzema Traktatami ustanawiającymi Wspólnoty Europejskie.
Artykuł 2
Do celów niniejszego rozporządzenia:
1. „Port lotniczy Wspólnoty” oznacza każdy port lotniczy położony w obszarze celnym Wspólnoty;
2. „międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty” oznacza każdy port lotniczy Wspólnoty, który na podstawie zezwolenia właściwych władz, jest dopuszczony do ruchu powietrznego z państwami trzecimi;
3. „lot wewnątrzwspólnotowy” oznacza ruch statku powietrznego między dwoma portami lotniczymi Wspólnoty, bez żadnych przerw w podróży oraz który nie zaczyna się lub kończy w porcie lotniczym poza Wspólnotą;
4. „port morski Wspólnoty” oznacza każdy port morski położony w obszarze celnym Wspólnoty;
5. „przekroczenie morza wewnątrz Wspólnoty” oznacza ruch między dwoma portami Wspólnoty, bez żadnych pośrednich zawinięć do portów, statku kursującego regularnie między dwoma lub więcej określonymi portami Wspólnoty;
6. „statki rekreacyjne” oznaczają prywatne łodzie przeznaczone do podróży, których trasa zależy od woli ich użytkownika;
7. „turystyczny lub służbowy statek powietrzny” oznacza prywatny statek powietrzny przeznaczony do podróży, których trasa zależy od woli użytkownika.
Artykuł 3
Żadne kontrole i formalności stosowane:
1. wobec bagażu podręcznego i w ładowni osób odbywających lot statkiem powietrznym, który przybywa z portu lotniczego poza Wspólnotą i który po przerwie w podróży w porcie lotniczym Wspólnoty kontynuuje lot do innego portu lotniczego Wspólnoty, nie są przeprowadzane w tym ostatnim porcie lotniczym pod warunkiem, że jest on międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty;
2. wobec bagażu podręcznego i w ładowni osób odbywających lot statkiem powietrznym, który zatrzymuje się w porcie lotniczym Wspólnoty przed kontynuowaniem lotu do portu lotniczego poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym odlotu pod warunkiem, że jest on międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty;
3. wobec bagażu podręcznego i w ładowni osób korzystających z usług morskich świadczonych przez ten sam statek i obejmujących kolejne etapy odpływania, zawijania do portów lub kończenia rejsu w porcie morskim poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie, w którym przedmiotowy bagaż, został załadowany lub rozładowany, w zależności od przypadku.
Artykuł 4
Żadne kontrole i formalności stosowane wobec bagażu osób na pokładzie:
1. statków rekreacyjnych, nie są przeprowadzane w żadnym porcie morskim Wspólnoty bez względu na pochodzenie lub cel podróży tych statków;
2. turystycznego lub służbowego statku powietrznego, nie są przeprowadzane:
— w pierwszym porcie lotniczym przylotu, który musi być międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty, dla lotów przybywających z portu lotniczego poza Wspólnotą, w przypadku gdy statek powietrzny, po przerwie w podróży, kontynuuje lot do innego portu lotniczego Wspólnoty,
— w ostatnim międzynarodowym porcie lotniczym Wspólnoty, dla lotów przybywających z portu lotniczego Wspólnoty, w przypadku gdy samolot, po przerwie w podróży, kontynuuje lot do portu lotniczego poza Wspólnotą.
Artykuł 5
Z wyjątkiem przypadków szczególnych, jakie zostaną ustalone zgodnie z procedurą określone w art. 8, żadne kontrole i formalności stosowane wobec:
1. bagażu w ładowni przybywającego do portu lotniczego Wspólnoty na pokładzie statku powietrznego przybywającego z portu lotniczego poza Wspólnotą i przekazywanego, w tym porcie lotniczym Wspólnoty, do innego statku powietrznego przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym przylotu lotu wewnątrzwspólnotowego, pod warunkiem, że końcowym portem lotniczym jest międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty;
2. bagażu w ładowni załadowanego w porcie lotniczym Wspólnoty na pokład statku powietrznego przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego, w celu przekazania, w innym porcie lotniczym Wspólnoty, do statku powietrznego, którego celem podróży jest port lotniczy poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym odlotu lotu wewnątrzwspólnotowego, pod warunkiem, że ten port lotniczy jest międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty;
3. bagażu przybywającego do portu lotniczego Wspólnoty na pokładzie statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot z portu lotniczego poza Wspólnotą, i przekazywanego, w tym porcie lotniczym Wspólnoty, do turystycznego lub służbowego statku powietrznego, przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym przylotu statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot;
4. bagażu załadowanego w porcie lotniczym Wspólnoty do turystycznego lub służbowego statku powietrznego przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego w celu przekazania, w innym porcie lotniczym Wspólnoty, do statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot, którego celem podróży jest port lotniczy poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie odlotu statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot.
Artykuł 6
1. Niniejszym powołuje się Komitet ds. Transportu Bagażu Pasażerskiego drogą lotniczą lub morską (dalej zwany „Komitetem”), złożony z przedstawicieli Państw Członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.
2. [1] (skreślony).
Artykuł 7
Komitet ma prawo do zbadania każdej sprawy dotyczącej wykonania niniejszego rozporządzenia, przedłożonej mu przez przewodniczącego, zarówno z jego własnej inicjatywy lub na prośbę przedstawiciela Państwa Członkowskiego.
Artykuł 8
[2] 1. Środki niezbędne do wdrożenia niniejszego rozporządzenia zostają przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w ust. 2.
2. W przypadku odniesienia się do niniejszego artykułu – art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE (4) stosuje się z uwagi na przepisy zawarte w jej art. 8.
Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.
3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.
Artykuł 9
1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 1993 r.
2. Przed dniem 1 października 1992 r. Rada dokonuje przeglądu niniejszego rozporządzenia w oparciu o sprawozdanie okresowe Komisji w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących urzeczywistnienia rynku wewnętrznego, niezbędnych do prawidłowego stosowania niniejszego rozporządzenia, w szczególności tych odnoszących się do zniesienia ograniczeń dotyczących zwolnień podatkowych dla podróżnych w ruchu wewnątrzwspólnotowym. Sprawozdaniu towarzyszą wnioski, gdyby takie były, w sprawie których Rada decyduje większością kwalifikowaną.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 19 grudnia 1991 r.
[1] Art. 6 ust. 2 skreślony przez art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 września 2003 r. dostosowującego do decyzji Rady 1999/468/WE przepisy odnoszące się do komitetów, które wspomagają Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych ustanowionych w instrumentach podlegających procedurze określonej w art. 251 Traktatu WE (Dz.Urz.UE L 284 z 31.10.2003, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 listopada 2003 r.
[2] Art. 8 w brzmieniu ustalonym przez art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 września 2003 r. dostosowującego do decyzji Rady 1999/468/WE przepisy odnoszące się do komitetów, które wspomagają Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych ustanowionych w instrumentach podlegających procedurze określonej w art. 251 Traktatu WE (Dz.Urz.UE L 284 z 31.10.2003, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 listopada 2003 r.
Wersja obowiązująca od 2003-11-20 do 2016-05-01
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100a,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
we współpracy z Parlamentem Europejskim(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
art. 8a Traktatu przewiduje, że rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w którym zapewniony jest swobodny przepływ, w szczególności towarów; w tym kontekście wyróżniają się porty morskie i lotnicze, jako że każdy z nich może stanowić, w tym samym czasie, granicę zewnętrzną oraz granicę wewnętrzną; stosowanie zasady swobodnego przepływu powinno, niemniej jednak, powodować zniesienie kontroli bagażu podręcznego oraz w ładowni osób odbywających lot wewnątrzwspólnotowy oraz bagażu osób przekraczających morze wewnątrz Wspólnoty;
podróż drogą powietrzną może obejmować kilka kolejnych etapów, jednych wewnątrz terytorium Wspólnoty i innych poza nim; odbywanie niektórych lotów musi uwzględniać praktyki organizowania kontroli i międzynarodowej konkurencji; należy ustanowić szczególne przepisy w celu objęcia takich specjalnych przypadków;
transport morski może obejmować różne rodzaje podróży; należy ustanowić szczególne przepisy w celu objęcia niektórych specjalnych przypadków transportu morskiego;
takie przepisy szczególne muszą być stosowane bez uszczerbku dla kontroli bezpieczeństwa;
jednakże, Państwa Członkowskie muszą mieć swobodę w podejmowaniu szczególnych środków zgodnych z prawem wspólnotowym do celów przeprowadzania specjalnych kontroli, między innymi, w celu zapobiegania działalności przestępczej, powiązanej w szczególności z terroryzmem, narkotykami oraz handlem dziełami sztuki,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Z zastrzeżeniem art. 3, 4 i 5 nie przeprowadza się kontroli lub formalności w odniesieniu do:
— bagażu podręcznego i w ładowni, osób odbywających lot wewnątrzwspólnotowy,
— bagażu osób przekraczających morze wewnątrz Wspólnoty.
2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla:
— kontroli bezpieczeństwa bagażu przeprowadzanych przez władze Państw Członkowskich, władze portów morskich i lotniczych oraz przewoźników,
— kontroli związanych z zakazami i ograniczeniami ustanowionymi przez Państwa Członkowskie, pod warunkiem, że są one zgodne z trzema Traktatami ustanawiającymi Wspólnoty Europejskie.
Artykuł 2
Do celów niniejszego rozporządzenia:
1. „Port lotniczy Wspólnoty” oznacza każdy port lotniczy położony w obszarze celnym Wspólnoty;
2. „międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty” oznacza każdy port lotniczy Wspólnoty, który na podstawie zezwolenia właściwych władz, jest dopuszczony do ruchu powietrznego z państwami trzecimi;
3. „lot wewnątrzwspólnotowy” oznacza ruch statku powietrznego między dwoma portami lotniczymi Wspólnoty, bez żadnych przerw w podróży oraz który nie zaczyna się lub kończy w porcie lotniczym poza Wspólnotą;
4. „port morski Wspólnoty” oznacza każdy port morski położony w obszarze celnym Wspólnoty;
5. „przekroczenie morza wewnątrz Wspólnoty” oznacza ruch między dwoma portami Wspólnoty, bez żadnych pośrednich zawinięć do portów, statku kursującego regularnie między dwoma lub więcej określonymi portami Wspólnoty;
6. „statki rekreacyjne” oznaczają prywatne łodzie przeznaczone do podróży, których trasa zależy od woli ich użytkownika;
7. „turystyczny lub służbowy statek powietrzny” oznacza prywatny statek powietrzny przeznaczony do podróży, których trasa zależy od woli użytkownika.
Artykuł 3
Żadne kontrole i formalności stosowane:
1. wobec bagażu podręcznego i w ładowni osób odbywających lot statkiem powietrznym, który przybywa z portu lotniczego poza Wspólnotą i który po przerwie w podróży w porcie lotniczym Wspólnoty kontynuuje lot do innego portu lotniczego Wspólnoty, nie są przeprowadzane w tym ostatnim porcie lotniczym pod warunkiem, że jest on międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty;
2. wobec bagażu podręcznego i w ładowni osób odbywających lot statkiem powietrznym, który zatrzymuje się w porcie lotniczym Wspólnoty przed kontynuowaniem lotu do portu lotniczego poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym odlotu pod warunkiem, że jest on międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty;
3. wobec bagażu podręcznego i w ładowni osób korzystających z usług morskich świadczonych przez ten sam statek i obejmujących kolejne etapy odpływania, zawijania do portów lub kończenia rejsu w porcie morskim poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie, w którym przedmiotowy bagaż, został załadowany lub rozładowany, w zależności od przypadku.
Artykuł 4
Żadne kontrole i formalności stosowane wobec bagażu osób na pokładzie:
1. statków rekreacyjnych, nie są przeprowadzane w żadnym porcie morskim Wspólnoty bez względu na pochodzenie lub cel podróży tych statków;
2. turystycznego lub służbowego statku powietrznego, nie są przeprowadzane:
— w pierwszym porcie lotniczym przylotu, który musi być międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty, dla lotów przybywających z portu lotniczego poza Wspólnotą, w przypadku gdy statek powietrzny, po przerwie w podróży, kontynuuje lot do innego portu lotniczego Wspólnoty,
— w ostatnim międzynarodowym porcie lotniczym Wspólnoty, dla lotów przybywających z portu lotniczego Wspólnoty, w przypadku gdy samolot, po przerwie w podróży, kontynuuje lot do portu lotniczego poza Wspólnotą.
Artykuł 5
Z wyjątkiem przypadków szczególnych, jakie zostaną ustalone zgodnie z procedurą określone w art. 8, żadne kontrole i formalności stosowane wobec:
1. bagażu w ładowni przybywającego do portu lotniczego Wspólnoty na pokładzie statku powietrznego przybywającego z portu lotniczego poza Wspólnotą i przekazywanego, w tym porcie lotniczym Wspólnoty, do innego statku powietrznego przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym przylotu lotu wewnątrzwspólnotowego, pod warunkiem, że końcowym portem lotniczym jest międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty;
2. bagażu w ładowni załadowanego w porcie lotniczym Wspólnoty na pokład statku powietrznego przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego, w celu przekazania, w innym porcie lotniczym Wspólnoty, do statku powietrznego, którego celem podróży jest port lotniczy poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym odlotu lotu wewnątrzwspólnotowego, pod warunkiem, że ten port lotniczy jest międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty;
3. bagażu przybywającego do portu lotniczego Wspólnoty na pokładzie statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot z portu lotniczego poza Wspólnotą, i przekazywanego, w tym porcie lotniczym Wspólnoty, do turystycznego lub służbowego statku powietrznego, przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym przylotu statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot;
4. bagażu załadowanego w porcie lotniczym Wspólnoty do turystycznego lub służbowego statku powietrznego przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego w celu przekazania, w innym porcie lotniczym Wspólnoty, do statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot, którego celem podróży jest port lotniczy poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie odlotu statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot.
Artykuł 6
1. Niniejszym powołuje się Komitet ds. Transportu Bagażu Pasażerskiego drogą lotniczą lub morską (dalej zwany „Komitetem”), złożony z przedstawicieli Państw Członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.
2. [1] (skreślony).
Artykuł 7
Komitet ma prawo do zbadania każdej sprawy dotyczącej wykonania niniejszego rozporządzenia, przedłożonej mu przez przewodniczącego, zarówno z jego własnej inicjatywy lub na prośbę przedstawiciela Państwa Członkowskiego.
Artykuł 8
[2] 1. Środki niezbędne do wdrożenia niniejszego rozporządzenia zostają przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w ust. 2.
2. W przypadku odniesienia się do niniejszego artykułu – art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE (4) stosuje się z uwagi na przepisy zawarte w jej art. 8.
Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.
3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.
Artykuł 9
1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 1993 r.
2. Przed dniem 1 października 1992 r. Rada dokonuje przeglądu niniejszego rozporządzenia w oparciu o sprawozdanie okresowe Komisji w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących urzeczywistnienia rynku wewnętrznego, niezbędnych do prawidłowego stosowania niniejszego rozporządzenia, w szczególności tych odnoszących się do zniesienia ograniczeń dotyczących zwolnień podatkowych dla podróżnych w ruchu wewnątrzwspólnotowym. Sprawozdaniu towarzyszą wnioski, gdyby takie były, w sprawie których Rada decyduje większością kwalifikowaną.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 19 grudnia 1991 r.
[1] Art. 6 ust. 2 skreślony przez art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 września 2003 r. dostosowującego do decyzji Rady 1999/468/WE przepisy odnoszące się do komitetów, które wspomagają Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych ustanowionych w instrumentach podlegających procedurze określonej w art. 251 Traktatu WE (Dz.Urz.UE L 284 z 31.10.2003, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 listopada 2003 r.
[2] Art. 8 w brzmieniu ustalonym przez art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 września 2003 r. dostosowującego do decyzji Rady 1999/468/WE przepisy odnoszące się do komitetów, które wspomagają Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych ustanowionych w instrumentach podlegających procedurze określonej w art. 251 Traktatu WE (Dz.Urz.UE L 284 z 31.10.2003, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 listopada 2003 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1992-01-03 do 2003-11-19
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100a,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
we współpracy z Parlamentem Europejskim(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
art. 8a Traktatu przewiduje, że rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w którym zapewniony jest swobodny przepływ, w szczególności towarów; w tym kontekście wyróżniają się porty morskie i lotnicze, jako że każdy z nich może stanowić, w tym samym czasie, granicę zewnętrzną oraz granicę wewnętrzną; stosowanie zasady swobodnego przepływu powinno, niemniej jednak, powodować zniesienie kontroli bagażu podręcznego oraz w ładowni osób odbywających lot wewnątrzwspólnotowy oraz bagażu osób przekraczających morze wewnątrz Wspólnoty;
podróż drogą powietrzną może obejmować kilka kolejnych etapów, jednych wewnątrz terytorium Wspólnoty i innych poza nim; odbywanie niektórych lotów musi uwzględniać praktyki organizowania kontroli i międzynarodowej konkurencji; należy ustanowić szczególne przepisy w celu objęcia takich specjalnych przypadków;
transport morski może obejmować różne rodzaje podróży; należy ustanowić szczególne przepisy w celu objęcia niektórych specjalnych przypadków transportu morskiego;
takie przepisy szczególne muszą być stosowane bez uszczerbku dla kontroli bezpieczeństwa;
jednakże, Państwa Członkowskie muszą mieć swobodę w podejmowaniu szczególnych środków zgodnych z prawem wspólnotowym do celów przeprowadzania specjalnych kontroli, między innymi, w celu zapobiegania działalności przestępczej, powiązanej w szczególności z terroryzmem, narkotykami oraz handlem dziełami sztuki,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Z zastrzeżeniem art. 3, 4 i 5 nie przeprowadza się kontroli lub formalności w odniesieniu do:
— bagażu podręcznego i w ładowni, osób odbywających lot wewnątrzwspólnotowy,
— bagażu osób przekraczających morze wewnątrz Wspólnoty.
2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla:
— kontroli bezpieczeństwa bagażu przeprowadzanych przez władze Państw Członkowskich, władze portów morskich i lotniczych oraz przewoźników,
— kontroli związanych z zakazami i ograniczeniami ustanowionymi przez Państwa Członkowskie, pod warunkiem, że są one zgodne z trzema Traktatami ustanawiającymi Wspólnoty Europejskie.
Artykuł 2
Do celów niniejszego rozporządzenia:
1. „Port lotniczy Wspólnoty” oznacza każdy port lotniczy położony w obszarze celnym Wspólnoty;
2. „międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty” oznacza każdy port lotniczy Wspólnoty, który na podstawie zezwolenia właściwych władz, jest dopuszczony do ruchu powietrznego z państwami trzecimi;
3. „lot wewnątrzwspólnotowy” oznacza ruch statku powietrznego między dwoma portami lotniczymi Wspólnoty, bez żadnych przerw w podróży oraz który nie zaczyna się lub kończy w porcie lotniczym poza Wspólnotą;
4. „port morski Wspólnoty” oznacza każdy port morski położony w obszarze celnym Wspólnoty;
5. „przekroczenie morza wewnątrz Wspólnoty” oznacza ruch między dwoma portami Wspólnoty, bez żadnych pośrednich zawinięć do portów, statku kursującego regularnie między dwoma lub więcej określonymi portami Wspólnoty;
6. „statki rekreacyjne” oznaczają prywatne łodzie przeznaczone do podróży, których trasa zależy od woli ich użytkownika;
7. „turystyczny lub służbowy statek powietrzny” oznacza prywatny statek powietrzny przeznaczony do podróży, których trasa zależy od woli użytkownika.
Artykuł 3
Żadne kontrole i formalności stosowane:
1. wobec bagażu podręcznego i w ładowni osób odbywających lot statkiem powietrznym, który przybywa z portu lotniczego poza Wspólnotą i który po przerwie w podróży w porcie lotniczym Wspólnoty kontynuuje lot do innego portu lotniczego Wspólnoty, nie są przeprowadzane w tym ostatnim porcie lotniczym pod warunkiem, że jest on międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty;
2. wobec bagażu podręcznego i w ładowni osób odbywających lot statkiem powietrznym, który zatrzymuje się w porcie lotniczym Wspólnoty przed kontynuowaniem lotu do portu lotniczego poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym odlotu pod warunkiem, że jest on międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty;
3. wobec bagażu podręcznego i w ładowni osób korzystających z usług morskich świadczonych przez ten sam statek i obejmujących kolejne etapy odpływania, zawijania do portów lub kończenia rejsu w porcie morskim poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie, w którym przedmiotowy bagaż, został załadowany lub rozładowany, w zależności od przypadku.
Artykuł 4
Żadne kontrole i formalności stosowane wobec bagażu osób na pokładzie:
1. statków rekreacyjnych, nie są przeprowadzane w żadnym porcie morskim Wspólnoty bez względu na pochodzenie lub cel podróży tych statków;
2. turystycznego lub służbowego statku powietrznego, nie są przeprowadzane:
— w pierwszym porcie lotniczym przylotu, który musi być międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty, dla lotów przybywających z portu lotniczego poza Wspólnotą, w przypadku gdy statek powietrzny, po przerwie w podróży, kontynuuje lot do innego portu lotniczego Wspólnoty,
— w ostatnim międzynarodowym porcie lotniczym Wspólnoty, dla lotów przybywających z portu lotniczego Wspólnoty, w przypadku gdy samolot, po przerwie w podróży, kontynuuje lot do portu lotniczego poza Wspólnotą.
Artykuł 5
Z wyjątkiem przypadków szczególnych, jakie zostaną ustalone zgodnie z procedurą określone w art. 8, żadne kontrole i formalności stosowane wobec:
1. bagażu w ładowni przybywającego do portu lotniczego Wspólnoty na pokładzie statku powietrznego przybywającego z portu lotniczego poza Wspólnotą i przekazywanego, w tym porcie lotniczym Wspólnoty, do innego statku powietrznego przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym przylotu lotu wewnątrzwspólnotowego, pod warunkiem, że końcowym portem lotniczym jest międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty;
2. bagażu w ładowni załadowanego w porcie lotniczym Wspólnoty na pokład statku powietrznego przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego, w celu przekazania, w innym porcie lotniczym Wspólnoty, do statku powietrznego, którego celem podróży jest port lotniczy poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym odlotu lotu wewnątrzwspólnotowego, pod warunkiem, że ten port lotniczy jest międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty;
3. bagażu przybywającego do portu lotniczego Wspólnoty na pokładzie statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot z portu lotniczego poza Wspólnotą, i przekazywanego, w tym porcie lotniczym Wspólnoty, do turystycznego lub służbowego statku powietrznego, przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym przylotu statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot;
4. bagażu załadowanego w porcie lotniczym Wspólnoty do turystycznego lub służbowego statku powietrznego przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego w celu przekazania, w innym porcie lotniczym Wspólnoty, do statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot, którego celem podróży jest port lotniczy poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie odlotu statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot.
Artykuł 6
1. Niniejszym powołuje się Komitet ds. Transportu Bagażu Pasażerskiego drogą lotniczą lub morską (dalej zwany „Komitetem”), złożony z przedstawicieli Państw Członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.
2. Komitet opracuje swój regulamin wewnętrzny.
Artykuł 7
Komitet ma prawo do zbadania każdej sprawy dotyczącej wykonania niniejszego rozporządzenia, przedłożonej mu przez przewodniczącego, zarówno z jego własnej inicjatywy lub na prośbę przedstawiciela Państwa Członkowskiego.
Artykuł 8
1. Przepisy niezbędne do stosowania niniejszego rozporządzenia zostają przyjęte zgodnie z procedurą przewidzianą w ust. 2 i 3.
2. Przedstawiciel Komisji przedkłada Komitetowi projekt środków, które należy podjąć. Komitet wydaje opinię w sprawie projektu w terminie, który przewodniczący może ustanowić w zależności od pilności sprawy. Opinia zostaje przyjęta większością głosów ustanowioną w art. 148 ust. 2 Traktatu.
3. a) Komisja przyjmie przewidziane środki, jeżeli są one zgodne z opinią Komitetu.
b) Jeżeli przewidziane środki nie są zgodne z opinią Komitetu lub w przypadku braku opinii, Komisja bezzwłocznie przedstawia Radzie wniosek w sprawie środków, jakie powinny zostać podjęte. Rada stanowi większością kwalifikowaną.
c) Jeżeli po upływie trzech miesięcy od daty zwrócenia się do Rady, Rada nie podejmie decyzji, zaproponowane środki zostają przyjęte przez Komisję.
Artykuł 9
1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 1993 r.
2. Przed dniem 1 października 1992 r. Rada dokonuje przeglądu niniejszego rozporządzenia w oparciu o sprawozdanie okresowe Komisji w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących urzeczywistnienia rynku wewnętrznego, niezbędnych do prawidłowego stosowania niniejszego rozporządzenia, w szczególności tych odnoszących się do zniesienia ograniczeń dotyczących zwolnień podatkowych dla podróżnych w ruchu wewnątrzwspólnotowym. Sprawozdaniu towarzyszą wnioski, gdyby takie były, w sprawie których Rada decyduje większością kwalifikowaną.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 19 grudnia 1991 r.