RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 118a;

uwzględniając wniosek Komisji(¹), przedstawiony po konsultacjach z Komisją ds. ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracy w górnictwie i innych gałęziach przemysłu wydobywczego;

we współpracy z Parlamentem Europejskim(²),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(³),

a także mając na uwadze, co następuje:

art. 118a Traktatu przewiduje przyjęcie przez Radę, w formie dyrektyw, minimalnych wymagań, w celu wspierania działań, zwłaszcza w środowisku pracy, sprzyjających wyższemu poziomowi bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników;

dyrektywy te, zgodnie ze wspomnianym artykułem, nie powinny nakładać administracyjnych, finansowych i prawnych ograniczeń utrudniających tworzenie i rozwój małych i średnich przedsiębiorstw;

poprawa bezpieczeństwa, higieny i ochrony zdrowia pracowników w miejscu pracy jest celem, który nie powinien być podporządkowany czysto ekonomicznym rozważaniom;

dyrektywa Rady 89/654/EWG z dnia 30 listopada 1989 r. dotycząca minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w miejscu pracy (pierwsza dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)(⁴); nie ma zastosowania do przemysłów wydobywczych;

przestrzeganie minimalnych wymagań w celu poprawy bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w odkrywkowym i podziemnym przemyśle wydobywczym jest niezbędnym warunkiem dla zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników;

odkrywkowy i podziemny przemysł wydobywczy stanowią sektor działalności, w którym pracownicy mogą być narażeni na szczególnie wysokie ryzyko ;

niniejsza dyrektywa jest dyrektywą szczegółową w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy (⁵); przepisy odnośnej dyrektywy w pełni stosują się do odkrywkowego i podziemnego przemysłu wydobywczego bez uszczerbku dla na bardziej rygorystycznych i/lub szczególnych przepisów zawartych w niniejszej dyrektywie; pomocnicze urządzenia stosowane na powierzchni odkrywkowego i podziemnego przemysłu wydobywczego, które nie są niezbędne dla odkrywkowego i podziemnego przemysłu wydobywczego zgodnie z definicją zawartą w art. 2 lit. a) niniejszej dyrektywy podlegają przepisom dyrektywy 89/654/EWG;

3 listopada 1992 r. Rada przyjęła dyrektywę 92/91/EWG w sprawie minimalnych wymagań dotyczących poprawy bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników zakładów górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi (jedenasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)(⁶);

niniejsza dyrektywa stanowi praktyczny wkład w tworzenie społecznego wymiaru rynku wewnętrznego;

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

SEKCJA I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

1. Niniejsza dyrektywa, która jest dwunastą dyrektywą szczegółową w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG, ustanawia minimalne wymagania w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników odkrywkowego i podziemnego przemysłu wydobywczego, o którym mowa w art. 2 lit. a).

2. Przepisy dyrektywy 89/391/EWG w pełni stosują się do zakresu, o którym mowa w ust. 1, bez uszczerbku dla bardziej rygorystycznych i/lub szczególnych przepisów zawartych w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy:

a) odkrywkowy i podziemny przemysł wydobywczy oznacza wszystkie gałęzie przemysłu prowadzące:

— powierzchniowe lub podziemne wydobycie, w ścisłym znaczeniu tego słowa, kopalin, i/lub

— prace poszukiwawcze mające na celu tego rodzaju wydobycie, i/lub

— przygotowania wydobytych kopalin do sprzedaży, z wyłączeniem ich przetwarzania,

z wyłączeniem wydobycia kopalin za pomocą otworów wiertniczych, określonego w art. 2 lit. a) dyrektywy 92/91/EWG;

b) miejsce pracy oznacza cały obszar przeznaczony pod stanowiska pracy, związane z bezpośrednią i pomocniczą działalnością oraz instalacjami odkrywkowego lub podziemnego przemysłu wydobywczego, łącznie ze składowiskami odpadów i innymi zwałowiskami oraz pomieszczeniami, do których pracownicy mają dostęp w związku z wykonywaną pracą.

SEKCJA II

OBOWIĄZKI PRACODAWCY

Artykuł 3

Obowiązki ogólne

1. W celu zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników, pracodawca podejmie niezbędne e środki, by zagwarantować, aby:

a) miejsca pracy były zaprojektowane, wykonane, wyposażone, przekazane do eksploatacji, prowadzone i utrzymywane w taki sposób, by pracownicy mogli wykonywać zleconą im pracę bez narażania swojego bezpieczeństwa i/lub zdrowia ani bezpieczeństwa i zdrowia innych pracowników;

b) użytkowanie miejsc pracy w czasie obecności pracowników odbywało się pod nadzorem wyznaczonej osoby;

c) praca związana ze szczególnym ryzykiem powierzana była tylko kompetentnemu personelowi i wykonywana zgodnie z podanymi instrukcjami;

d) wszystkie instrukcje bezpieczeństwa były zrozumiałe dla wszystkich pracowników, których dotyczą;

e) dostępne były właściwe środki pierwszej pomocy;

f) wszystkie potrzebne szkolenia dotyczące . bezpieczeństwa były przeprowadzane w regularnych odstępach czasu.

2. Pracodawca zapewni sporządzenie i aktualizację dokumentu dotyczącego bezpieczeństwa i ochrony zdrowia zwanego dalej „dokumentem bezpieczeństwa i ochrony zdrowia”, spełniającego stosowne wymagania, zgodnie z artykułami 6, 9 i 10 dyrektywy 89/391/EWG.

Dokument bezpieczeństwa i ochrony zdrowia musi w szczególności wykazać, że:

— zagrożenia, na które narażeni są pracownicy w miejscu pracy, zostały określone i ocenione,

— zostaną podjęte właściwe środki w celu osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy,

— projekt, użytkowanie i konserwacja miejsca pracy i wyposażenia są bezpieczne.

Dokument bezpieczeństwa i ochrony zdrowia musi zostać sporządzony przed rozpoczęciem pracy i zweryfikowany, jeśli w miejscu pracy podjęte zostały ważne zmiany, rozbudowa lub przekształcenia.

3. Gdy w tym samym miejscu pracy są obecni pracownicy z kilku przedsiębiorstw, każdy pracodawca jest odpowiedzialny za wszystkie sprawy, jakie jemu podlegają.

Pracodawca, który zgodnie z przepisami krajowymi i/lub praktyką jest odpowiedzialny za miejsce pracy, koordynuje wdrażanie wszystkich środków związanych z bezpieczeństwem i ochroną zdrowia pracowników, a w swoim dokumencie bezpieczeństwa i zdrowia określa cel koordynacji i środki oraz procedury jego wdrażania.

Koordynacja nie ma wpływu na odpowiedzialność poszczególnych pracodawców zgodnie z przepisami zawartymi w dyrektywie 89/391/EWG.

4. Pracodawca możliwie jak najszybciej poinformuje odpowiednie organy o wszelkich poważnych i/lub śmiertelnych wypadkach przy pracy oraz sytuacjach stwarzających poważne zagrożenie.

Artykuł 4

Ochrona przed pożarami, wybuchami i szkodliwą dla zdrowia atmosferą

Pracodawca podejmie odpowiednie działania i środki ostrożności właściwe dla charakteru działalności, aby:

— uniknąć, wykryć i zwalczyć powstawanie i rozprzestrzenianie się pożarów i wybuchów, oraz

— zapobiec pojawieniu się wybuchowej i/lub szkodliwej dla zdrowia atmosfery.

Artykuł 5

Ewakuacja i środki ratunkowe

Pracodawca zapewni i będzie konserwował odpowiednie środki ewakuacyjne i ratunkowe gwarantujące pracownikom możliwość szybkiego i bezpiecznego opuszczenia miejsca pracy w przypadku wystąpienia zagrożenia.

Artykuł 6

Łączność, systemy ostrzegawcze i alarmowe.

Pracodawca podejmie niezbędne środki w celu zapewnienia właściwych systemów ostrzegawczych oraz łączności umożliwiających w razie potrzeby podjęcie natychmiastowych działań w zakresie udzielania pomocy, ewakuacji i prowadzenia akcji ratowniczej.

Artykuł 7

Informowanie pracowników

1. Bez uszczerbku dla postanowień art. 10 dyrektywy 89/391/EWG, pracownicy i/lub ich przedstawiciele są informowani o wszystkich środkach dotyczących bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w miejscu pracy, a w szczególności odnoszących się do zastosowania art. 3-6.

2. Informacja musi być zrozumiała dla pracowników, których dotyczy.

Artykuł 8

Profilaktyczna ochrona zdrowia

1. W celu zapewnienia pracownikom profilaktycznej ochrony zdrowia, odpowiadającej ryzyku, na które narażone jest ich zdrowie i bezpieczeństwo w czasie pracy, zostaną wprowadzone środki zgodnie z przepisami krajowymi i/lub praktyką.

2. Środki, o których mowa w ust. 1, powinny zapewnić każdemu pracownikowi prawo do profilaktycznej ochrony zdrowia lub prawo do poddania się jej, zanim zostanie przydzielony do zadań związanych z działalnością, o której mowa w art. 2, a kolejne badania lekarskie będą przeprowadzane w regularnych odstępach czasu.

3. Profilaktyczna ochrona zdrowia może być prowadzona jako część państwowego systemu opieki zdrowotnej .

Artykuł 9

Konsultacje z pracownikami i udział pracowników

Konsultacje i udział pracowników i/lub ich przedstawicieli w sprawach, których dotyczy niniejsza dyrektywa, odbywają się zgodnie z art. 11 dyrektywy 89/391/EWG.

Artykuł 10

Minimalne wymagania w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia

1. Miejsca pracy po raz pierwszy uruchomione po dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy, jak zostało określone w art.13 ust. 1, muszą odpowiadać minimalnym wymaganiom w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ustanowionym w Załączniku.

2. Miejsca pracy użytkowane przed datą wejścia w życie niniejszej dyrektywy, jak zostało określone w art. 13 ust. 1, muszą jak najszybciej i nie później niż dziewięć lat od tej daty odpowiadać minimalnym wymaganiom w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ustanowionym w Załączniku.

3. Gdy w miejscach pracy dokonywane są zmiany, rozbudowa i/lub przekształcenia po dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy, jak zostało określone w art. 13 ust. 1, pracodawca podejmie niezbędne środki by zapewnić, że te zmiany, rozbudowa i/lub przekształcenia są zgodne z odpowiednimi minimalnymi wymaganiami ustanowionymi w Załączniku.

SEKCJA III

INNE PRZEPISY

Artykuł 11

Zmiany w Załączniku

Czysto techniczne zmiany w Załączniku zgodne z:

— przyjęciem dyrektyw w zakresie technicznej harmonizacji i normalizacji związanych z odkrywkowym i podziemnym przemysłem wydobywczym,

i/lub

— postępem technicznym, rozwojem międzynarodowych uregulowań lub specyfikacji, oraz aktualnej wiedzy /ustaleń na temat odkrywkowego i podziemnego przemysłu wydobywczego,

są przyjmowane zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 dyrektywy 89/391/EWG.

Artykuł 12

Wydobycie kopalin metodą bagrowania

Państwa Członkowskie mogą nie stosować niniejszej dyrektywy w odniesieniu do wydobycia kopalin metodą bagrowania pod warunkiem, że zapewnią one ochronę pracowników, których to dotyczy, zgodnie z ogólnymi zasadami bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników, ustanowionymi w niniejszej dyrektywie, z uwzględnieniem szczególnych zagrożeń związanych z wydobyciem kopalin metodą bagrowania.

Artykuł 13

Przepisy końcowe

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej w terminie 24 miesięcy od jej przyjęcia. Niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

2. Środki, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to powinno towarzyszyć ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

3. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty przepisów prawa krajowego, które zostały lub mają być przyjęte w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

4. [1] (uchylony).

Komisja poinformuje o tym Parlament Europejski, Radę, Komitet Ekonomiczno - Społeczny, Komisję ds. ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracy w górnictwie i innych gałęziach przemysłu wydobywczego oraz Komitet Doradczy ds. ochrony zdrowia, bezpieczeństwa i higieny w pracy.

Artykuł 14

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 3 grudnia 1992 r.

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 118a;

uwzględniając wniosek Komisji(¹), przedstawiony po konsultacjach z Komisją ds. ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracy w górnictwie i innych gałęziach przemysłu wydobywczego;

we współpracy z Parlamentem Europejskim(²),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(³),

a także mając na uwadze, co następuje:

art. 118a Traktatu przewiduje przyjęcie przez Radę, w formie dyrektyw, minimalnych wymagań, w celu wspierania działań, zwłaszcza w środowisku pracy, sprzyjających wyższemu poziomowi bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników;

dyrektywy te, zgodnie ze wspomnianym artykułem, nie powinny nakładać administracyjnych, finansowych i prawnych ograniczeń utrudniających tworzenie i rozwój małych i średnich przedsiębiorstw;

poprawa bezpieczeństwa, higieny i ochrony zdrowia pracowników w miejscu pracy jest celem, który nie powinien być podporządkowany czysto ekonomicznym rozważaniom;

dyrektywa Rady 89/654/EWG z dnia 30 listopada 1989 r. dotycząca minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w miejscu pracy (pierwsza dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)(⁴); nie ma zastosowania do przemysłów wydobywczych;

przestrzeganie minimalnych wymagań w celu poprawy bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w odkrywkowym i podziemnym przemyśle wydobywczym jest niezbędnym warunkiem dla zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników;

odkrywkowy i podziemny przemysł wydobywczy stanowią sektor działalności, w którym pracownicy mogą być narażeni na szczególnie wysokie ryzyko ;

niniejsza dyrektywa jest dyrektywą szczegółową w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy (⁵); przepisy odnośnej dyrektywy w pełni stosują się do odkrywkowego i podziemnego przemysłu wydobywczego bez uszczerbku dla na bardziej rygorystycznych i/lub szczególnych przepisów zawartych w niniejszej dyrektywie; pomocnicze urządzenia stosowane na powierzchni odkrywkowego i podziemnego przemysłu wydobywczego, które nie są niezbędne dla odkrywkowego i podziemnego przemysłu wydobywczego zgodnie z definicją zawartą w art. 2 lit. a) niniejszej dyrektywy podlegają przepisom dyrektywy 89/654/EWG;

3 listopada 1992 r. Rada przyjęła dyrektywę 92/91/EWG w sprawie minimalnych wymagań dotyczących poprawy bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników zakładów górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi (jedenasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)(⁶);

niniejsza dyrektywa stanowi praktyczny wkład w tworzenie społecznego wymiaru rynku wewnętrznego;

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

SEKCJA I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

1.  Niniejsza dyrektywa, która jest dwunastą dyrektywą szczegółową w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG, ustanawia minimalne wymagania w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników odkrywkowego i podziemnego przemysłu wydobywczego, o którym mowa w art. 2 lit. a).

2.  Przepisy dyrektywy 89/391/EWG w pełni stosują się do zakresu, o którym mowa w ust. 1, bez uszczerbku dla bardziej rygorystycznych i/lub szczególnych przepisów zawartych w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy:

a)  odkrywkowy i podziemny przemysł wydobywczy oznacza wszystkie gałęzie przemysłu prowadzące:

—  powierzchniowe lub podziemne wydobycie, w ścisłym znaczeniu tego słowa, kopalin, i/lub

—  prace poszukiwawcze mające na celu tego rodzaju wydobycie, i/lub

—  przygotowania wydobytych kopalin do sprzedaży, z wyłączeniem ich przetwarzania,

z wyłączeniem wydobycia kopalin za pomocą otworów wiertniczych, określonego w art. 2 lit. a) dyrektywy 92/91/EWG;

b)  miejsce pracy oznacza cały obszar przeznaczony pod stanowiska pracy, związane z bezpośrednią i pomocniczą działalnością oraz instalacjami odkrywkowego lub podziemnego przemysłu wydobywczego, łącznie ze składowiskami odpadów i innymi zwałowiskami oraz pomieszczeniami, do których pracownicy mają dostęp w związku z wykonywaną pracą.

SEKCJA II

OBOWIĄZKI PRACODAWCY

Artykuł 3

Obowiązki ogólne

1.  W celu zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników, pracodawca podejmie niezbędne e środki, by zagwarantować, aby:

a)  miejsca pracy były zaprojektowane, wykonane, wyposażone, przekazane do eksploatacji, prowadzone i utrzymywane w taki sposób, by pracownicy mogli wykonywać zleconą im pracę bez narażania swojego bezpieczeństwa i/lub zdrowia ani bezpieczeństwa i zdrowia innych pracowników;

b)  użytkowanie miejsc pracy w czasie obecności pracowników odbywało się pod nadzorem wyznaczonej osoby;

c)  praca związana ze szczególnym ryzykiem powierzana była tylko kompetentnemu personelowi i wykonywana zgodnie z podanymi instrukcjami;

d)  wszystkie instrukcje bezpieczeństwa były zrozumiałe dla wszystkich pracowników, których dotyczą;

e)  dostępne były właściwe środki pierwszej pomocy;

f)   wszystkie potrzebne szkolenia dotyczące . bezpieczeństwa były przeprowadzane w regularnych odstępach czasu.

2.  Pracodawca zapewni sporządzenie i aktualizację dokumentu dotyczącego bezpieczeństwa i ochrony zdrowia zwanego dalej „dokumentem bezpieczeństwa i ochrony zdrowia”, spełniającego stosowne wymagania, zgodnie z artykułami 6, 9 i 10 dyrektywy 89/391/EWG.

Dokument bezpieczeństwa i ochrony zdrowia musi w szczególności wykazać, że:

—  zagrożenia, na które narażeni są pracownicy w miejscu pracy, zostały określone i ocenione,

—  zostaną podjęte właściwe środki w celu osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy,

—  projekt, użytkowanie i konserwacja miejsca pracy i wyposażenia są bezpieczne.

Dokument bezpieczeństwa i ochrony zdrowia musi zostać sporządzony przed rozpoczęciem pracy i zweryfikowany, jeśli w miejscu pracy podjęte zostały ważne zmiany, rozbudowa lub przekształcenia.

3.  Gdy w tym samym miejscu pracy są obecni pracownicy z kilku przedsiębiorstw, każdy pracodawca jest odpowiedzialny za wszystkie sprawy, jakie jemu podlegają.

Pracodawca, który zgodnie z przepisami krajowymi i/lub praktyką jest odpowiedzialny za miejsce pracy, koordynuje wdrażanie wszystkich środków związanych z bezpieczeństwem i ochroną zdrowia pracowników, a w swoim dokumencie bezpieczeństwa i zdrowia określa cel koordynacji i środki oraz procedury jego wdrażania.

Koordynacja nie ma wpływu na odpowiedzialność poszczególnych pracodawców zgodnie z przepisami zawartymi w dyrektywie 89/391/EWG.

4.  Pracodawca możliwie jak najszybciej poinformuje odpowiednie organy o wszelkich poważnych i/lub śmiertelnych wypadkach przy pracy oraz sytuacjach stwarzających poważne zagrożenie.

Artykuł 4

Ochrona przed pożarami, wybuchami i szkodliwą dla zdrowia atmosferą

Pracodawca podejmie odpowiednie działania i środki ostrożności właściwe dla charakteru działalności, aby:

—  uniknąć, wykryć i zwalczyć powstawanie i rozprzestrzenianie się pożarów i wybuchów, oraz

— zapobiec pojawieniu się wybuchowej i/lub szkodliwej dla zdrowia atmosfery.

Artykuł 5

Ewakuacja i środki ratunkowe

Pracodawca zapewni i będzie konserwował odpowiednie środki ewakuacyjne i ratunkowe gwarantujące pracownikom możliwość szybkiego i bezpiecznego opuszczenia miejsca pracy w przypadku wystąpienia zagrożenia.

Artykuł 6

Łączność, systemy ostrzegawcze i alarmowe.

Pracodawca podejmie niezbędne środki w celu zapewnienia właściwych systemów ostrzegawczych oraz łączności umożliwiających w razie potrzeby podjęcie natychmiastowych działań w zakresie udzielania pomocy, ewakuacji i prowadzenia akcji ratowniczej.

Artykuł 7

Informowanie pracowników

1.  Bez uszczerbku dla postanowień art. 10 dyrektywy 89/391/EWG, pracownicy i/lub ich przedstawiciele są informowani o wszystkich środkach dotyczących bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w miejscu pracy, a w szczególności odnoszących się do zastosowania art. 3-6.

2.  Informacja musi być zrozumiała dla pracowników, których dotyczy.

Artykuł 8

Profilaktyczna ochrona zdrowia

1.  W celu zapewnienia pracownikom profilaktycznej ochrony zdrowia, odpowiadającej ryzyku, na które narażone jest ich zdrowie i bezpieczeństwo w czasie pracy, zostaną wprowadzone środki zgodnie z przepisami krajowymi i/lub praktyką.

2.  Środki, o których mowa w ust. 1, powinny zapewnić każdemu pracownikowi prawo do profilaktycznej ochrony zdrowia lub prawo do poddania się jej, zanim zostanie przydzielony do zadań związanych z działalnością, o której mowa w art. 2, a kolejne badania lekarskie będą przeprowadzane w regularnych odstępach czasu.

3.  Profilaktyczna ochrona zdrowia może być prowadzona jako część państwowego systemu opieki zdrowotnej .

Artykuł 9

Konsultacje z pracownikami i udział pracowników

Konsultacje i udział pracowników i/lub ich przedstawicieli w sprawach, których dotyczy niniejsza dyrektywa, odbywają się zgodnie z art. 11 dyrektywy 89/391/EWG.

Artykuł 10

Minimalne wymagania w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia

1.  Miejsca pracy po raz pierwszy uruchomione po dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy, jak zostało określone w art.13 ust. 1, muszą odpowiadać minimalnym wymaganiom w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ustanowionym w Załączniku.

2.  Miejsca pracy użytkowane przed datą wejścia w życie niniejszej dyrektywy, jak zostało określone w art. 13 ust. 1, muszą jak najszybciej i nie później niż dziewięć lat od tej daty odpowiadać minimalnym wymaganiom w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ustanowionym w Załączniku.

3.  Gdy w miejscach pracy dokonywane są zmiany, rozbudowa i/lub przekształcenia po dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy, jak zostało określone w art. 13 ust. 1, pracodawca podejmie niezbędne środki by zapewnić, że te zmiany, rozbudowa i/lub przekształcenia są zgodne z odpowiednimi minimalnymi wymaganiami ustanowionymi w Załączniku.

SEKCJA III

INNE PRZEPISY

Artykuł 11

Zmiany w Załączniku

Czysto techniczne zmiany w Załączniku zgodne z:

—  przyjęciem dyrektyw w zakresie technicznej harmonizacji i normalizacji związanych z odkrywkowym i podziemnym przemysłem wydobywczym,

i/lub

—  postępem technicznym, rozwojem międzynarodowych uregulowań lub specyfikacji, oraz aktualnej wiedzy /ustaleń na temat odkrywkowego i podziemnego przemysłu wydobywczego,

są przyjmowane zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 dyrektywy 89/391/EWG.

Artykuł 12

Wydobycie kopalin metodą bagrowania

Państwa Członkowskie mogą nie stosować niniejszej dyrektywy w odniesieniu do wydobycia kopalin metodą bagrowania pod warunkiem, że zapewnią one ochronę pracowników, których to dotyczy, zgodnie z ogólnymi zasadami bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników, ustanowionymi w niniejszej dyrektywie, z uwzględnieniem szczególnych zagrożeń związanych z wydobyciem kopalin metodą bagrowania.

Artykuł 13

Przepisy końcowe

1.  Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej w terminie 24 miesięcy od jej przyjęcia. Niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

2.  Środki, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to powinno towarzyszyć ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

3.  Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty przepisów prawa krajowego, które zostały lub mają być przyjęte w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

4.  Państwa Członkowskie przekażą co pięć lat Komisji sprawozdanie z wykonania przepisów niniejszej dyrektywy, określając w nim stanowiska pracodawców i pracowników.

Komisja poinformuje o tym Parlament Europejski, Radę, Komitet Ekonomiczno - Społeczny, Komisję ds. ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracy w górnictwie i innych gałęziach przemysłu wydobywczego oraz Komitet Doradczy ds. ochrony zdrowia, bezpieczeństwa i higieny w pracy.

Artykuł 14

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 3 grudnia 1992 r.