Wersja obowiązująca od 2012-12-04

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 100a,

uwzględniając wniosek Komisji (¹ ),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (² ),

stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 189b Traktatu (³ ),

a także mając na uwadze, co następuje:

rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w którym zapewniony jest swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału;

obowiązujące w różnych Państwach Członkowskich przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, odnoszące się do właściwości bezpieczeństwa rekreacyjnych jednostek pływających, różnią się zakresem i treścią; różnice te mogą powodować bariery w handlu i tworzyć nierówne warunki konkurencji w ramach rynku wewnętrznego;

harmonizacja ustawodawstwa krajowego jest jedynym sposobem na usunięcie przeszkód w wolnym handlu; cel ten nie może być osiągnięty na satysfakcjonującym poziomie przez poszczególne Państwa Członkowskie; niniejsza dyrektywa określa tylko wymagania niezbędne dla swobodnego przepływu rekreacyjnych jednostek pływających;

niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie jedynie do rekreacyjnych jednostek pływających o minimalnej długości kadłuba równej 2,5 m i maksymalnej równej 24 m, wynikającej z norm ISO;

usunięcie barier technicznych w odniesieniu do rekreacyjnych jednostek pływających i ich części składowych, w zakresie, w jakim nie mogą być one usunięte poprzez wzajemne uznawanie równoważności między wszystkimi Państwami Członkowskimi, powinno nastąpić zgodnie z nowym podejściem przedstawionym w rezolucji Rady z dnia 7 maja 1985 r. (⁴ ), w której wzywa się do zdefiniowania zasadniczych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i innych aspektów istotnych ze względu na ochronę dobra ogólnego; art. 100a ust. 3 stanowi, iż Komisja w swoich wnioskach dotyczących ochrony zdrowia, bezpieczeństwa, ochrony środowiska naturalnego i ochrony konsumentów przyjmie jako podstawę wysoki poziom ochrony; wymagania zasadnicze wyznaczają kryteria, które spełniać muszą rekreacyjne jednostki pływające oraz ich części składowe – zamontowane lub nie;

w związku z powyższym, niniejsza dyrektywa zawiera jedynie wymagania zasadnicze; w celu ułatwienia zapewnienia zgodności z tymi wymaganiami należy przyjąć zharmonizowane normy europejskie dotyczące rekreacyjnych jednostek pływających i ich części składowych, wymienionych w załączniku II. Zharmonizowane normy europejskie są opracowywane przez jednostki prywatne i powinny pozostać niewiążące; w tym celu Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) i Europejski Komitet Normalizacyjny Elektrotechniki (CENELEC) zostały uznane za instytucje właściwe w zakresie przyjmowania norm zharmonizowanych zgodnie z ogólnymi wytycznymi w sprawie współpracy między Komisją i tymi dwoma instytucjami podpisanymi dnia 13 listopada 1984 r.; do celów niniejszej dyrektywy norma zharmonizowana oznacza specyfikację techniczną (normę europejską lub dokument harmonizacyjny), przyjętą przez jedną lub obie wymienione instytucje na podstawie upoważnienia Komisji i zgodnie z przepisami dyrektywy Rady 83/189/EWG z dnia 28 marca 1983 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i uregulowań technicznych (⁵ ) oraz ze wspomnianymi wyżej ogólnymi wytycznymi;

ze względu na charakter zagrożenia, związanego z użytkowaniem rekreacyjnych jednostek pływających i ich części składowych, konieczne jest ustanowienie procedur pozwalających ocenić zgodność z wymaganiami zasadniczymi niniejszej dyrektywy; procedury te muszą być opracowane z uwzględnieniem stopnia ryzyka właściwego dla użytkowania rekreacyjnych jednostek pływających i ich części składowych; dlatego też każda kategoria zgodności musi być uzupełniona właściwą procedurą lub wyborem z kilku równoważnych procedur; przyjęte procedury spełniają wymagania określone w decyzji Rady 93/465/EWG z dnia 22 lipca 1993 r. dotyczącej modułów stosowanych w różnych fazach procedur oceny zgodności oraz zasad umieszczania i używania oznakowania zgodności CE, które mają być stosowane w dyrektywach dotyczących harmonizacji technicznej (⁶ );

Rada ustaliła, że obowiązek stosowania oznakowania CE dotyczy producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela we Wspólnocie; oznakowanie to potwierdza, że rekreacyjna jednostka pływająca i jej części składowe są zgodne ze wszystkimi obowiązującymi w tej dziedzinie wymaganiami zasadniczymi i procedurami oceny zgodności ustanowionymi w prawie wspólnotowym;

jest właściwe, aby Państwa Członkowskie, zgodnie z art. 100a ust. 5 Traktatu, mogły podjąć środki tymczasowe w celu ograniczenia lub zakazu wprowadzania do obrotu i do użytkowania rekreacyjnych jednostek pływających lub ich części składowych, które stwarzają szczególne zagrożenie dla bezpieczeństwa ludzi i, ewentualnie, zwierząt domowych i mienia, pod warunkiem że będą one podlegały wspólnotowej procedurze kontroli;

adresaci jakichkolwiek decyzji podjętych jako część niniejszej dyrektywy muszą być poinformowani o powodach, dla których zostały one podjęte, oraz o przysługujących im środkach odwoławczych;

konieczne jest ustalenie uzgodnień przejściowych, umożliwiających użytkowanie i obsługę rekreacyjnych jednostek pływających lub ich części składowych wyprodukowanych zgodnie z przepisami krajowymi, obowiązującymi w dniu przyjęcia niniejszej dyrektywy;

niniejsza dyrektywa nie zawiera żadnych przepisów mających na celu ograniczenie użytkowania rekreacyjnych jednostek pływających, które zostały już wprowadzone do użytkowania;

konstrukcja rekreacyjnych jednostek pływających może mieć wpływ na środowisko naturalne poprzez emisję substancji zanieczyszczających; konieczne jest zatem uwzględnienie w dyrektywie przepisów dotyczących ochrony środowiska naturalnego w takim zakresie, w jakim dotyczyłyby one konstrukcji rekreacyjnych jednostek pływających z punktu widzenia bezpośredniego wpływu na środowisko;

przepisy niniejszej dyrektywy nie naruszają kompetencji Państw Członkowskich do wprowadzania, zgodnie z Traktatem, wymagań, które uznają za konieczne, dotyczących nawigacji na niektórych szlakach wodnych lub w celu ochrony środowiska naturalnego, budowy dróg wodnych i zapewniania na nich bezpieczeństwa, pod warunkiem, iż nie oznacza to modyfikacji rekreacyjnych jednostek pływających w sposób nieprzewidziany niniejszą dyrektywą,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ I

Artykuł 1

Zakres i definicje

1. Niniejsza dyrektywa stosuje się:

a) w odniesieniu do projektowania i konstrukcji:

i) łodzi rekreacyjnych i łodzi bez kompletnego wyposażenia;

ii) prywatnych jednostek pływających;

iii) części składowych określonych w załączniku II, jeśli wprowadza się je na rynek wspólnotowy oddzielnie i są przeznaczone do zainstalowania;

b) w odniesieniu do emisji spalin, do:

i) silników napędowych instalowanych lub przeznaczonych specjalnie do instalowania na lub w łodziach rekreacyjnych i prywatnych jednostkach pływających;

ii) silników napędowych instalowanych na lub w tych jednostkach pływających, które zostały poddane „gruntownej modyfikacji silnika”;

c) w odniesieniu do emisji hałasu, do:

i) łodzi rekreacyjnych z silnikami zaburtowymi bez zintegrowanego układu wydechowego lub ze stacjonarnymi silnikami napędowymi;

ii) łodzi rekreacyjnych z silnikami zaburtowymi bez zintegrowanego układu wydechowego lub ze stacjonarnymi silnikami napędowymi poddawanych gruntownym przeróbkom i następnie wprowadzone do obrotu na rynku wspólnotowym w ciągu pięciu lat po przeróbce;

iii) prywatnych jednostek pływających;

iv) silników przyczepnych i silników zaburtowych ze zintegrowanym układem wydechowym przeznaczonych do instalowania na łodziach rekreacyjnych;

d) w odniesieniu do produktów należących do lit. a) ii), lit. b) i c), przepisy niniejszej dyrektywy stosuje się jedynie przy pierwszym wprowadzeniu do obrotu i/lub oddaniu do użytku po dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

2. Z zakresu zastosowania niniejszej dyrektywy wyklucza się:

a) w odniesieniu do ust. 1 lit. a):

i) łodzie przeznaczone wyłącznie do regat, włączając w to łodzie wiosłowe oraz łodzie wiosłowe do celów szkoleniowych, oznaczone taką nazwą przez producenta;

ii) kanoe i kajaki, gondole i rowery wodne;

iii) deski surfingowe z żaglem;

iv) deski surfingowe, w tym deski surfingowe napędzane silnikiem;

v) oryginalne łodzie historyczne i ich pojedyncze repliki zaprojektowane przed 1950 r., zbudowane głównie z oryginalnych materiałów i oznaczone taką nazwą przez producenta;

vi) jednostki doświadczalne pod warunkiem że nie są one później wprowadzane do obrotu we Wspólnocie;

vii) jednostki zbudowane dla własnego użytku, pod warunkiem że nie są one później wprowadzane do obrotu we Wspólnocie w okresie 5 lat;

viii) jednostki specjalnie przeznaczone do obsadzenia załogą i wykorzystywane do przewożenia pasażerów w celach zarobkowych, bez uszczerbku dla ust. 3, w szczególności zdefiniowane w dyrektywie 82/714/EWG z dnia 4 października 1982 r., ustanawiającej wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej (⁷ ), niezależnie od ilości pasażerów;

ix) łodzie podwodne;

x) poduszkowce;

xi) wodoloty;

xii) jednostki z silnikami parowymi, zasilane węglem, koksem, drewnem, olejem lub gazem;

b) w odniesieniu do ust. 1 lit. b):

i) silniki napędowe instalowane lub przeznaczone specjalnie do instalowania w następujących jednostkach:

- jednostkach pływających przeznaczonych wyłącznie do regat, oznaczonych taką nazwą przez producenta,

- jednostkach doświadczalnych pod warunkiem że nie są one później wprowadzane do obrotu we Wspólnocie,

- jednostkach specjalnie przeznaczonych do obsadzenia załogą i wykorzystywanych do przewożenia pasażerów w celach zarobkowych, bez uszczerbku dla ust. 3 lit a), w szczególności zdefiniowanych w dyrektywie 82/714/EWG, niezależnie od ilości pasażerów,

- łodziach podwodnych,

- poduszkowcach,

- wodolotach;

ii) oryginalne i pojedyncze repliki silników napędowych, opartych na projekcie sprzed 1950 r., nie produkowanych seryjnie i zainstalowanych na jednostkach określonych w ust. 2 lit a) v) i vii);

iii) silniki napędowe zbudowane dla własnego użytku, pod warunkiem że nie są one później wprowadzane do obrotu we Wspólnocie w okresie 5 lat;

c) w odniesieniu to ust. 1 lit. c):

- wszelkie jednostki pływające określone w lit. b) niniejszego ustępu,

- jednostki zbudowane dla własnego użytku, pod warunkiem że nie są one później wprowadzane do obrotu we Wspólnocie w okresie 5 lat;

3. Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:

a) „łódź rekreacyjna”: łódź dowolnego typu przeznaczona do celów sportowych lub rekreacyjnych o długości kadłuba od 2,5 m do 24 m, mierzonej zgodnie z normą zharmonizowaną, niezależnie od sposobu napędu; fakt, że ta sama łódź może być wykorzystywana do czarteru lub do szkolenia rekreacyjnego nie stanowi przeszkody dla objęcia jej niniejszą dyrektywą, jeśli łódź ta jest wprowadzona na rynek wspólnotowy z przeznaczeniem do celów rekreacyjnych;

b) „prywatna jednostka pływająca”: jednostka o długości mniejszej od 4 m, z silnikiem o spalaniu wewnętrznym mającym jako źródło podstawowe napędu, napęd strugowodny i obsługiwana przez osobę lub osoby siedzące, stojące lub klęczące, raczej na kadłubie niż w jego wnętrzu;

c) „silnik napędowy”: dowolny silnik o spalaniu wewnętrznym, z zapłonem iskrowym lub samoczynnym stosowany do napędzania, w tym dwu lub czterosuwowe silniki stacjonarne, silniki zaburtowe z lub bez zintegrowanego układu wydechowego i silniki przyczepne;

d) „gruntowna modyfikacja silnika”: modyfikacja silnika, która:

- potencjalnie może powodować przekroczenie przez silnik dopuszczalnych emisji wymienionych w załączniku I.B. z wyłączeniem rutynowej wymiany części składowych silnika, która nie zmienia właściwości silnika w zakresie emisji,

- lub zwiększa moc znamionową silnika więcej niż o 15 %;

e) „gruntowna przeróbka jednostki pływającej”: przeróbka jednostki pływającej, która:

- zmienia sposób napędu jednostki,

- obejmuje gruntowną modyfikację silnika,

- zmienia jednostkę w takim stopniu, że uważa się ją za nową jednostkę;

f) „sposób napędu”: metoda mechaniczna napędzania jednostki pływającej, w szczególności śruby napędowe lub mechaniczne układy napędów strugowodnych;

g) „rodzina silników”: grupa silników producenta, które ze względu na ich konstrukcję powinny mieć te same właściwości w zakresie emisji spalin i które spełniają wymogi niniejszej dyrektywy dotyczące emisji spalin;

h) „producent”: każda osoba fizyczna lub prawna, która projektuje i wytwarza produkt objęty niniejszą dyrektywą lub która tego rodzaju produkt zaprojektowała lub wytworzyła w celu wprowadzenia go do obrotu w swoim własnym imieniu;

i) „upoważniony przedstawiciel”: każda osoba fizyczna lub prawna mająca siedzibę we Wspólnocie, która otrzymała pisemne pełnomocnictwo od producenta do działania w jego imieniu w odniesieniu do jego zobowiązań zgodnie z niniejszą dyrektywą.

Artykuł 2

Wprowadzanie do obrotu i do użytkowania

1. Państwa Członkowskie podejmą wszelkie odpowiednie środki w celu zapewnienia, aby produkty określone w art. 1 ust. 1 zostały wprowadzone do obrotu i do użytkowania zgodnie z ich przeznaczeniem tylko wtedy, gdy są właściwie skonstruowane i obsługiwane oraz gdy nie zagrażają bezpieczeństwu i zdrowiu ludzi, mieniu i środowisku naturalnemu.

2. Przepisy niniejszej dyrektywy nie stanowią przeszkody dla Państw Członkowskich w zakresie przyjmowania, zgodnie z przepisami Traktatu, przepisów dotyczących żeglugi na niektórych akwenach w celu ochrony środowiska naturalnego, budowy dróg wodnych i zapewnienia na nich bezpieczeństwa, pod warunkiem że nie jest związane to z koniecznością modyfikacji jednostek pływających, spełniających wymagania niniejszej dyrektywy.

Artykuł 3

Wymagania zasadnicze

Produkty określone w art. 1 ust. 1 muszą spełniać wymagania zasadnicze w zakresie bezpieczeństwa, ochrony zdrowia, ochrony środowiska naturalnego i ochrony konsumenta wymienione w załączniku I.

Artykuł 4

Swobodny przepływ produktów określonych w art. 1 ust. 1

1. Państwa Członkowskie nie będą na swoim terytorium zabraniać, ograniczać czy utrudniać wprowadzania do obrotu i do użytkowania produktów określonych w art. 1 ust. 1, noszących znak CE, określony w załączniku IV, świadczący o zgodności produktu z przepisami niniejszej dyrektywy i procedurami zgodności określonymi w rozdziale II.

2. Państwa Członkowskie nie będą zabraniać, ograniczać ani utrudniać wprowadzania do obrotu łodzi bez kompletnego wyposażenia, jeżeli ich producent albo jego upoważniony przedstawiciel prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty lub osoba odpowiedzialna za wprowadzenie produktu do obrotu oświadczy, zgodnie z załącznikiem IIIa, że zostaną one skompletowane przez osoby trzecie.

3. Państwa Członkowskie nie będą zabraniać, ograniczać czy utrudniać wprowadzania do obrotu i do użytkowania części składowych określonych w załączniku II i noszących oznakowanie CE określone w załączniku IV i świadczące o ich zgodności z odpowiednimi wymogami zasadniczymi, jeśli tym częściom składowym towarzyszy pisemna deklaracja zgodności określona w załączniku XV i zostaną one wmontowane do łodzi rekreacyjnej, zgodnie z deklaracją, określoną w załączniku IIIb, producenta, jego upoważnionego przedstawiciela prowadzącego działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty lub, w przypadku przywozu z państwa trzeciego, osoby wprowadzającej te części składowe do obrotu we Wspólnocie.

4. Państwa Członkowskie nie będą zabraniać, ograniczać ani utrudniać wprowadzania do obrotu i/lub do użytkowania:

- silników stacjonarnych i silników zaburtowych bez zintegrowanego układu wydechowego,

- typów silników homologowanych zgodnie z dyrektywą 97/68/WE (⁸ ), zgodnych z etapem II przewidzianym w ppkt 4.2.3 załącznika I do dyrektywy 97/68/WE,

- typów silników homologowanych zgodnie z dyrektywą 88/77/EWG (⁹ );

jeśli producent lub jego upoważniony przedstawiciel prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty oświadczy zgodnie z załącznikiem XV.3, że silnik spełnia wymagania niniejszej dyrektywy w zakresie emisji spalin, jeśli jest zainstalowany na łodzi rekreacyjnej lub prywatnej jednostce pływającej zgodnie z dostarczonymi przez producenta instrukcjami.

5. Podczas targów handlowych, wystaw, pokazów itd. Państwa Członkowskie nie będą stwarzały żadnych przeszkód w prezentowaniu produktów określonych w art. 1 ust. 1, które nie są zgodne z niniejszą dyrektywą, pod warunkiem że będą one posiadały widoczne oznaczenie, wyraźnie wskazujące, iż tego rodzaju produkty nie mogą być wprowadzone do obrotu lub do użytku dopóki nie będą spełniały wymogów zgodności.

6. W przypadku gdy produkty określone w art. 1 ust. 1 podlegają innym dyrektywom, obejmującym inne aspekty i dyrektywy te przewidują umieszczanie oznakowania CE, to oznakowanie to wskazuje, że tego rodzaju produkty uważa się za zgodne z przepisami tych innych dyrektyw. Oznakowanie CE świadczy o zgodności z mającymi zastosowanie dyrektywami lub z ich odpowiednimi częściami. W tym przypadku, dane szczegółowe tych dyrektyw stosowanych przez producenta, opublikowanych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, muszą być podane w dokumentach, deklaracji zgodności lub instrukcjach wymaganych przez te dyrektywy i towarzyszących tego rodzaju produktom.

Artykuł 5

Państwa Członkowskie zakładają zgodność z wymaganiami zasadniczymi określonymi w art. 3 w odniesieniu do produktów określonych w art. 1 ust. 1, które są zgodne z odpowiednimi normami krajowymi przyjętym w zastosowaniu zharmonizowanych norm, do których odniesienia zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich; Państwa Członkowskie opublikują odniesienia do takich norm krajowych.

Artykuł 6

1. [1] (skreślony).

2. Komisja może przyjąć właściwe środki w celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszej dyrektywy, zgodnie z ust. 3.

3. Komisję wspomaga stały komitet (zwany dalej „Komitetem”).

W przypadku odwołania do tego ustępu stosuje się art. 3 i 7 decyzji 1999/468/WE, (¹⁰ ) uwzględniając przepisy jej art. 8.

Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

4. Stały komitet może badać każdą kwestię dotyczącą stosowania niniejszej dyrektywy, która została wniesiona przez jego przewodniczącego albo z jego inicjatywy, albo na wniosek Państwa Członkowskiego.

Artykuł 6a

Komisja może wprowadzać do wymagań zawartych w załączniku I.B.2 i w załączniku I.C.1. zmiany, które są niezbędne, w zależności od postępu wiedzy technicznej oraz nowych dowodów naukowych, z wyjątkiem bezpośrednich i pośrednich zmian wartości emisji spalin lub hałasu oraz wartości liczby Froude' a i stosunku P/D. Takie zmiany mogą obejmować paliwa odniesienia i normy stosowane w badaniach emisji spalin i hałasu.

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 8 ust. 2.

Artykuł 6b

1. Komisja jest wspierana przez komitet ustanowiony na podstawie art. 6 ust. 3.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1−4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.

Artykuł 7

Klauzula ochronna

1. Jeśli Państwo Członkowskie stwierdzi, że produkty objęte zakresem art. 1 i noszące oznakowanie CE określone w załączniku IV, poprawnie zaprojektowane, skonstruowane, właściwie zainstalowane, obsługiwane i stosowane zgodnie z ich przeznaczeniem, mogą stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa i zdrowia osób, własności lub środowiska naturalnego, to podejmuje ono wszelkie właściwe środki tymczasowe w celu wycofania ich z obrotu lub zakazania albo ograniczenia wprowadzania ich do obrotu i do użytku.

Państwo Członkowskie niezwłocznie powiadamia Komisję o wszelkich takich środkach, podając uzasadnienie swojej decyzji, w szczególności wskazując, czy brak zgodności spowodowany jest przez:

a) niespełnienie zasadniczych wymagań określonych w art. 3;

b) nieprawidłowe stosowanie norm określonych w art. 5, w zakresie, w jakim normy te były stosowane;

c) nieprawidłowości w normach określonych w art. 5.

2. Komisja konsultuje się z zainteresowanymi stronami w jak najkrótszym czasie. Jeżeli po tych konsultacjach Komisja stwierdzi, że:

– środki są uzasadnione, niezwłocznie poinformuje o tym Państwo Członkowskie, które podjęło inicjatywę oraz inne Państwa Członkowskie; jeżeli decyzja określona w ust. 1 przypisywana jest nieprawidłowościom w samych normach, wówczas Komisja po skonsultowaniu się z zainteresowanymi stronami w terminie dwóch miesięcy przekazuje sprawę Komitetowi określonemu w art. 6 ust. 1, jeżeli Państwo Członkowskie, które podjęło decyzję, zamierza ją utrzymać i wszczyna procedurę określoną w art. 6 ust. 1,

– środki są nieuzasadnione, wówczas powiadamia o tym niezwłocznie Państwo Członkowskie, które podjęło działania oraz producenta albo jego upoważnionego przedstawiciela na terytorium Wspólnoty.

3. W przypadku produktu niezgodnego, określonego w art. 1 i noszącego oznakowanie CE, Państwo Członkowskie sprawujące władzę nad osobą lub osobami, które umieściły to oznakowanie, podejmuje stosowne środki; to Państwo Członkowskie powiadamia o tym Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie.

4. Komisja czuwa, by Państwa Członkowskie były informowane o postępach i wyniku tej procedury.

ROZDZIAŁ II

Ocena zgodności

Artykuł 8

1. Przed wprowadzaniem do obrotu i/lub do użytku, produktów określonych w art. 1 ust. 1 producent lub jego upoważniony przedstawiciel posiadający siedzibę we Wspólnocie stosuje procedury określone w ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu.

W przypadku wtórnej oceny łodzi rekreacyjnej, jeśli ani producent ani jego upoważniony przedstawiciel posiadający siedzibę we Wspólnocie nie wypełniają obowiązków w zakresie zgodności produktu z niniejszą dyrektywą, to obowiązki te może przyjąć każda osoba fizyczna lub prawna posiadająca siedzibę we Wspólnocie, która wprowadza produkt do obrotu i/lub do użytku, na swoja własną odpowiedzialność. W takim przypadku osoba wprowadzająca produkt do obrotu lub do użytku składa do jednostki notyfikowanej wniosek o sporządzenie raportu wtórnego. Osoby wprowadzające produkt do obrotu lub do użytku muszą dostarczyć jednostce notyfikowanej wszelkie istniejące dokumenty i dokumentację techniczną odnoszące się do pierwszego wprowadzenia do obrotu produktu w kraju pochodzenia. Jednostka notyfikowana zbada każdy produkt osobno oraz wykona obliczenia i dokona innej oceny w celu zapewnienia zgodności z odpowiednimi wymogami dyrektywy. W tym przypadku, tabliczka znamionowa opisana w ppkt 2.2 załącznika I zawiera słowa („Świadectwo badania wtórnego”). Jednostka notyfikowana opracowuje raport zgodności dotyczący dokonanej oceny i informuje osobę wprowadzającą produkt do obrotu lub do użytku o jej obowiązkach. Osoba ta sporządza deklarację zgodności (patrz załącznik XV) i umieszcza lub powoduje umieszczenie na produkcie oznakowania CE łącznie z numerem identyfikacyjnym właściwej jednostki notyfikowanej.

2. W odniesieniu do projektu i konstrukcji produktów określonych w art. 1 ust. 1 lit. a), producent łodzi lub jego upoważniony przedstawiciel prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty stosują do kategorii konstrukcyjnych A, B, C i D następujące procedury określone w sekcji 1 załącznika I.A:

a) do kategorii A i B:

i) do łodzi o długości kadłuba od 2,5 m to 12 m: kontrolę wewnętrzną produkcji i badania (moduł Aa) określone w załączniku VI lub badanie typu WE (moduł B) określone w załączniku VII, uzupełnione modułem C (zgodność produktu z typem) określonym w załączniku VIII lub jedną z kombinacji modułów: B + D lub B + E lub B + F lub G lub H;

ii) do łodzi o długości kadłuba od 12 m do 24 m: badanie typu WE (moduł B), określone w załączniku VII uzupełnione modułem C (zgodność produktu z typem) określonym w załączniku VIII lub jedną z kombinacji modułów: B + D lub B + E lub B + F lub G lub H;

b) do kategorii C:

i) do łodzi o długości kadłuba od 2,5 m to 12 m:

- w przypadku zgodności z normami zharmonizowanymi odnoszącymi się do sekcji 3.2 i 3.3 załącznika I.A: kontrolę wewnętrzną produkcji (moduł A), określoną w załączniku V lub kontrolę wewnętrzną produkcji i badania (moduł Aa) określone w załączniku VI lub badanie typu WE (moduł B) określone w załączniku VII, uzupełnione modułem C (zgodność produktu z typem) określonym w załączniku VIII lub jedną z kombinacji modułów: B + D lub B + E lub B + F lub G lub H,

- w przypadku niezgodności z normami zharmonizowanymi odnoszącymi się do sekcji 3.2 i 3.3 załącznika I.A: kontrolę wewnętrzną produkcji i badania (moduł Aa) określone w załączniku VI lub badanie typu WE (moduł B) określone w załączniku VII, uzupełnione modułem C (zgodność produktu z typem) określonym w załączniku VIII lub jedną z kombinacji modułów: B + D lub B + E lub B + F lub G lub H;

ii) do łodzi o długości kadłuba od 12 m do 24 m: badanie typu WE (moduł B), określone w załączniku VII oraz moduł C (zgodność z typem) określony w załączniku VIII lub jedną z kombinacji modułów: B + D lub B + E lub B + F lub G lub H;

c) do kategorii D:

do łodzi o długości kadłuba od 2,5 do 24 m: kontrolę wewnętrzną produkcji (moduł A), określoną w załączniku V lub kontrolę wewnętrzną produkcji i badania (moduł Aa) określone w załączniku VI lub badanie typu WE (moduł B) określone w załączniku VII, uzupełnione modułem C (zgodność produktu z typem) określonym w załączniku VIII lub jedną z kombinacji modułów: B + D lub B + E lub B + F lub G lub H;

d) do prywatnych jednostek pływających:

kontrolę wewnętrzną produkcji (moduł A), określoną w załączniku V lub kontrolę wewnętrzną produkcji i badania (moduł Aa) określone w załączniku VI lub badanie typu WE (moduł B) określone w załączniku VII, uzupełnione modułem C (zgodność produktu z typem) określonym w załączniku VIII lub jedną z kombinacji modułów: B + D lub B + E lub B + F lub G lub H;

e) do części składowych określonych w załączniku II: jedną z kombinacji modułów: B + C lub B + D lub B + F lub G lub H.

3. W odniesieniu do emisji spalin:

do produktów określonych w art. 1 ust. 1 lit. b) producent silnika lub jego upoważniony przedstawiciel prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty stosuje badanie typu WE (moduł B) określone w załączniku VII, uzupełnione modułem C (zgodność produktu z typem) określonym w załączniku VIII lub jedną z kombinacji modułów: B + D lub B + E lub B + F lub G lub H.

4. W odniesieniu do emisji hałasu:

a) do produktów określonych w art. 1 ust. 1 lit. c) i) i ii), producent łodzi lub jego upoważniony przedstawiciel prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty stosuje:

i) w przypadku gdy badania są prowadzone z zastosowaniem normy zharmonizowanej (¹¹ ) dotyczącej pomiaru hałasu: kontrolę wewnętrzną produkcji i badania (moduł Aa) określone w załączniku VI lub moduł G (weryfikacja jednostkowa) określony w załączniku XI lub moduł H (pełna gwarancja jakości) określony w załączniku XII;

ii) w przypadku stosowania do oceny metody opartej na liczbie Froude'a i stosunku mocy do wyporności: kontrolę wewnętrzną produkcji (moduł A), określoną w załączniku V lub kontrolę wewnętrzną produkcji i badania (moduł Aa) określone w załączniku VI lub moduł G (weryfikacja jednostkowa) określony w załączniku XI lub moduł H (pełna gwarancja jakości) określony w załączniku XII;

iii) w przypadku stosowania do oceny danych certyfikowanej łodzi odniesienia, ustanowionych zgodnie z i): kontrolę wewnętrzną produkcji (moduł A), określoną w załączniku V lub kontrolę wewnętrzną produkcji i wymagania uzupełniające (moduł Aa) określone w załączniku VI lub moduł G (weryfikacja jednostkowa) określony w załączniku XI lub moduł H (pełna gwarancja jakości) określony w załączniku XII;

b) do produktów określonych w art. 1 ust. 1 lit c) iii) i iv), producent prywatnej jednostki pływającej lub silnika lub jego upoważniony przedstawiciel prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty stosuje: kontrolę wewnętrzną produkcji i wymagania uzupełniające (moduł Aa) określone w załączniku VI lub moduł G lub H.

Artykuł 9

Jednostki notyfikowane

1. Państwa Członkowskie notyfikują Komisji oraz innym Państwom Członkowskim zatwierdzone jednostki wyznaczone do prowadzenia procedur określonych w art. 8 wraz z podaniem zadań szczególnych i numerów identyfikacyjnych przyznanych im wcześniej przez Komisję.

Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich wykaz jednostek notyfikowanych wraz z ich numerami identyfikacyjnymi i zakresem zadań, do wypełniania których zostały powołane.

2. Do oceny jednostek, które mają być notyfikowane, Państwa Członkowskie stosują kryteria ustanowione w załączniku XIV. Jednostki spełniające kryteria oceny ustanowione w odpowiednich normach zharmonizowanych uważa się za spełniające wymienione kryteria.

3. Państwo Członkowskie wycofuje zatwierdzenie, jeżeli wykazano, że jednostka nie spełnia już kryteriów określonych w załączniku XIV. Informuje ono niezwłocznie Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie o tym działaniu.

ROZDZIAŁ III

Oznakowanie CE

Artykuł 10

1. Następujące produkty, w przypadku wprowadzenia ich do obrotu, powinny posiadać oznakowanie zgodności CE:

a) łodzie rekreacyjne, prywatne jednostki pływające lub części składowe określone w załączniku II, które uważa się za spełniające odpowiednie wymogi zasadnicze określone w załączniku I;

b) silniki przyczepne które uważa się za spełniające wymogi zasadnicze wymieniony w załączniku I.B i I.C.;

c) silniki zaburtowe ze zintegrowanym układem wydechowym, które uważa się za spełniające wymogi zasadnicze wymieniony w załączniku I.B. i I.C.

2. Oznakowanie CE zgodności, określone w załączniku IV, musi być umieszczone na łodzi i prywatnej jednostce pływającej w widoczny, czytelny i nieusuwalny sposób określony w ppkt 2.2 załącznika I.A, na częściach składowych w sposób określony w załączniku II oraz na ich opakowaniu zbiorczym i na silnikach przyczepnych i silnikach zaburtowych bez zintegrowanego układu wydechowego w sposób określony w ppkt 1.1 załącznika I.B.

Oznakowaniu CE towarzyszy numer identyfikacyjny jednostki odpowiedzialnej za wykonanie procedur wymienionych w załącznikach IX, X, XI, XII i XVI.

3. Umieszczanie oznakowań lub napisów na produktach objętych niniejszą dyrektywą, które mogą wprowadzić w błąd osoby trzecie w odniesieniu do znaczenia lub formy oznakowania CE jest zakazane. Wszelkie inne oznakowania można umieszczać na produktach objętych niniejszą dyrektywą i na ich opakowaniu zbiorczym pod warunkiem że oznakowanie CE nie jest przez to gorzej widoczne lub mniej czytelne.

4. Bez uszczerbku dla przepisów art. 7:

a) w przypadku gdy Państwo Członkowskie ustali, że oznakowanie CE zostało umieszczone nieprawidłowo, producent lub jego upoważniony przedstawiciel prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty jest zobowiązany do zaprzestania naruszeń na warunkach przewidzianych przez Państwo Członkowskie;

b) w przypadku dalszego braku zgodności Państwo Członkowskie podejmie wszelkie właściwe środki w celu ograniczenia lub zakazu wprowadzania do obrotu przedmiotowego produktu lub zapewnienia wycofania go z rynku zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 7.

ROZDZIAŁ IV

Przepisy końcowe

Artykuł 11

Każda decyzja podjęta na podstawie niniejszej dyrektywy, która prowadzi do ograniczenia w zakresie wprowadzania do obrotu i do używania produktów określonych w art. 1 ust. 1, zawiera szczegółowe uzasadnienie. Zainteresowana strona zostanie niezwłocznie powiadomiona o tej decyzji i jednocześnie poinformowana o środkach odwoławczych przysługujących jej zgodnie z prawem obowiązującym w danym Państwie Członkowskim oraz o terminie, w jakim te środki odwoławcze mogą być wniesione.

Artykuł 12

Komisja podejmie wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia dostępności danych mających wpływ na decyzje podejmowane w związku z obowiązywaniem niniejszej dyrektywy.

Artykuł 13

1. Państwa Członkowskie przyjmują i opublikują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy nie później niż do dnia 16 grudnia 1995 r. Niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Państwa Członkowskie stosują te przepisy od dnia 16 czerwca 1996 r.

Stały komitet określony w art. 6 ust. 3 może podjąć swoje zadania od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy. Państwa Członkowskie mogą przyjmować środki określone w art. 9 począwszy od tej daty.

Wspomniane w akapicie pierwszym przepisy, przyjęte przez Państwa Członkowskie, zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Procedura dokonywania takiego odniesienia jest określana przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

3. Państwa Członkowskie zezwolą na wprowadzanie do obrotu i do użytkowania produktów określonych w art. 1 ust. 1 i spełniających wymagania obowiązujące na ich terytorium w dniu przyjęcia niniejszej dyrektywy w okresie czterech lat od tej daty.

Artykuł 14

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 15

Niniejsza dyrektywa jest skierowana do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 czerwca 1994 r.

[1] Art. 6 ust. 1 skreślony przez art. 26 ust. 1 lit. d) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie normalizacji europejskiej, zmieniającego dyrektywy Rady 89/686/EWG i 93/15/EWG oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/9/WE, 94/25/WE, 95/16/WE, 97/23/WE, 98/34/WE, 2004/22/WE, 2007/23/WE, 2009/23/WE i 2009/105/WE oraz uchylającego decyzję Rady 87/95/EWG i decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1673/2006/WE (Dz.Urz.UE L 316 z 14.11.2012, str. 12). Zmiana weszła w życie 4 grudnia 2012 r. i ma zastosowanie od 1 stycznia 2013 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2008-12-11 do 2012-12-03

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 100a,

uwzględniając wniosek Komisji (¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (²),

stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 189b Traktatu (³),

a także mając na uwadze, co następuje:

rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w którym zapewniony jest swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału;

obowiązujące w różnych Państwach Członkowskich przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, odnoszące się do właściwości bezpieczeństwa rekreacyjnych jednostek pływających, różnią się zakresem i treścią; różnice te mogą powodować bariery w handlu i tworzyć nierówne warunki konkurencji w ramach rynku wewnętrznego;

harmonizacja ustawodawstwa krajowego jest jedynym sposobem na usunięcie przeszkód w wolnym handlu; cel ten nie może być osiągnięty na satysfakcjonującym poziomie przez poszczególne Państwa Członkowskie; niniejsza dyrektywa określa tylko wymagania niezbędne dla swobodnego przepływu rekreacyjnych jednostek pływających;

niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie jedynie do rekreacyjnych jednostek pływających o minimalnej długości kadłuba równej 2,5 m i maksymalnej równej 24 m, wynikającej z norm ISO;

usunięcie barier technicznych w odniesieniu do rekreacyjnych jednostek pływających i ich części składowych, w zakresie, w jakim nie mogą być one usunięte poprzez wzajemne uznawanie równoważności między wszystkimi Państwami Członkowskimi, powinno nastąpić zgodnie z nowym podejściem przedstawionym w rezolucji Rady z dnia 7 maja 1985 r. (⁴), w której wzywa się do zdefiniowania zasadniczych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i innych aspektów istotnych ze względu na ochronę dobra ogólnego; art. 100a ust. 3 stanowi, iż Komisja w swoich wnioskach dotyczących ochrony zdrowia, bezpieczeństwa, ochrony środowiska naturalnego i ochrony konsumentów przyjmie jako podstawę wysoki poziom ochrony; wymagania zasadnicze wyznaczają kryteria, które spełniać muszą rekreacyjne jednostki pływające oraz ich części składowe – zamontowane lub nie;

w związku z powyższym, niniejsza dyrektywa zawiera jedynie wymagania zasadnicze; w celu ułatwienia zapewnienia zgodności z tymi wymaganiami należy przyjąć zharmonizowane normy europejskie dotyczące rekreacyjnych jednostek pływających i ich części składowych, wymienionych w załączniku II. Zharmonizowane normy europejskie są opracowywane przez jednostki prywatne i powinny pozostać niewiążące; w tym celu Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) i Europejski Komitet Normalizacyjny Elektrotechniki (CENELEC) zostały uznane za instytucje właściwe w zakresie przyjmowania norm zharmonizowanych zgodnie z ogólnymi wytycznymi w sprawie współpracy między Komisją i tymi dwoma instytucjami podpisanymi dnia 13 listopada 1984 r.; do celów niniejszej dyrektywy norma zharmonizowana oznacza specyfikację techniczną (normę europejską lub dokument harmonizacyjny), przyjętą przez jedną lub obie wymienione instytucje na podstawie upoważnienia Komisji i zgodnie z przepisami dyrektywy Rady 83/189/EWG z dnia 28 marca 1983 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i uregulowań technicznych (⁵) oraz ze wspomnianymi wyżej ogólnymi wytycznymi;

ze względu na charakter zagrożenia, związanego z użytkowaniem rekreacyjnych jednostek pływających i ich części składowych, konieczne jest ustanowienie procedur pozwalających ocenić zgodność z wymaganiami zasadniczymi niniejszej dyrektywy; procedury te muszą być opracowane z uwzględnieniem stopnia ryzyka właściwego dla użytkowania rekreacyjnych jednostek pływających i ich części składowych; dlatego też każda kategoria zgodności musi być uzupełniona właściwą procedurą lub wyborem z kilku równoważnych procedur; przyjęte procedury spełniają wymagania określone w decyzji Rady 93/465/EWG z dnia 22 lipca 1993 r. dotyczącej modułów stosowanych w różnych fazach procedur oceny zgodności oraz zasad umieszczania i używania oznakowania zgodności CE, które mają być stosowane w dyrektywach dotyczących harmonizacji technicznej (⁶);

Rada ustaliła, że obowiązek stosowania oznakowania CE dotyczy producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela we Wspólnocie; oznakowanie to potwierdza, że rekreacyjna jednostka pływająca i jej części składowe są zgodne ze wszystkimi obowiązującymi w tej dziedzinie wymaganiami zasadniczymi i procedurami oceny zgodności ustanowionymi w prawie wspólnotowym;

jest właściwe, aby Państwa Członkowskie, zgodnie z art. 100a ust. 5 Traktatu, mogły podjąć środki tymczasowe w celu ograniczenia lub zakazu wprowadzania do obrotu i do użytkowania rekreacyjnych jednostek pływających lub ich części składowych, które stwarzają szczególne zagrożenie dla bezpieczeństwa ludzi i, ewentualnie, zwierząt domowych i mienia, pod warunkiem że będą one podlegały wspólnotowej procedurze kontroli;

adresaci jakichkolwiek decyzji podjętych jako część niniejszej dyrektywy muszą być poinformowani o powodach, dla których zostały one podjęte, oraz o przysługujących im środkach odwoławczych;

konieczne jest ustalenie uzgodnień przejściowych, umożliwiających użytkowanie i obsługę rekreacyjnych jednostek pływających lub ich części składowych wyprodukowanych zgodnie z przepisami krajowymi, obowiązującymi w dniu przyjęcia niniejszej dyrektywy;

niniejsza dyrektywa nie zawiera żadnych przepisów mających na celu ograniczenie użytkowania rekreacyjnych jednostek pływających, które zostały już wprowadzone do użytkowania;

konstrukcja rekreacyjnych jednostek pływających może mieć wpływ na środowisko naturalne poprzez emisję substancji zanieczyszczających; konieczne jest zatem uwzględnienie w dyrektywie przepisów dotyczących ochrony środowiska naturalnego w takim zakresie, w jakim dotyczyłyby one konstrukcji rekreacyjnych jednostek pływających z punktu widzenia bezpośredniego wpływu na środowisko;

przepisy niniejszej dyrektywy nie naruszają kompetencji Państw Członkowskich do wprowadzania, zgodnie z Traktatem, wymagań, które uznają za konieczne, dotyczących nawigacji na niektórych szlakach wodnych lub w celu ochrony środowiska naturalnego, budowy dróg wodnych i zapewniania na nich bezpieczeństwa, pod warunkiem, iż nie oznacza to modyfikacji rekreacyjnych jednostek pływających w sposób nieprzewidziany niniejszą dyrektywą,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ I

Artykuł 1

Zakres i definicje

1. Niniejsza dyrektywa stosuje się:

a) w odniesieniu do projektowania i konstrukcji:

i) łodzi rekreacyjnych i łodzi bez kompletnego wyposażenia;

ii) prywatnych jednostek pływających;

iii) części składowych określonych w załączniku II, jeśli wprowadza się je na rynek wspólnotowy oddzielnie i są przeznaczone do zainstalowania;

b) w odniesieniu do emisji spalin, do:

i) silników napędowych instalowanych lub przeznaczonych specjalnie do instalowania na lub w łodziach rekreacyjnych i prywatnych jednostkach pływających;

ii) silników napędowych instalowanych na lub w tych jednostkach pływających, które zostały poddane „gruntownej modyfikacji silnika”;

c) w odniesieniu do emisji hałasu, do:

i) łodzi rekreacyjnych z silnikami zaburtowymi bez zintegrowanego układu wydechowego lub ze stacjonarnymi silnikami napędowymi;

ii) łodzi rekreacyjnych z silnikami zaburtowymi bez zintegrowanego układu wydechowego lub ze stacjonarnymi silnikami napędowymi poddawanych gruntownym przeróbkom i następnie wprowadzone do obrotu na rynku wspólnotowym w ciągu pięciu lat po przeróbce;

iii) prywatnych jednostek pływających;

iv) silników przyczepnych i silników zaburtowych ze zintegrowanym układem wydechowym przeznaczonych do instalowania na łodziach rekreacyjnych;

d) w odniesieniu do produktów należących do lit. a) ii), lit. b) i c), przepisy niniejszej dyrektywy stosuje się jedynie przy pierwszym wprowadzeniu do obrotu i/lub oddaniu do użytku po dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

2. Z zakresu zastosowania niniejszej dyrektywy wyklucza się:

a) w odniesieniu do ust. 1 lit. a):

i) łodzie przeznaczone wyłącznie do regat, włączając w to łodzie wiosłowe oraz łodzie wiosłowe do celów szkoleniowych, oznaczone taką nazwą przez producenta;

ii) kanoe i kajaki, gondole i rowery wodne;

iii) deski surfingowe z żaglem;

iv) deski surfingowe, w tym deski surfingowe napędzane silnikiem;

v) oryginalne łodzie historyczne i ich pojedyncze repliki zaprojektowane przed 1950 r., zbudowane głównie z oryginalnych materiałów i oznaczone taką nazwą przez producenta;

vi) jednostki doświadczalne pod warunkiem że nie są one później wprowadzane do obrotu we Wspólnocie;

vii) jednostki zbudowane dla własnego użytku, pod warunkiem że nie są one później wprowadzane do obrotu we Wspólnocie w okresie 5 lat;

viii) jednostki specjalnie przeznaczone do obsadzenia załogą i wykorzystywane do przewożenia pasażerów w celach zarobkowych, bez uszczerbku dla ust. 3, w szczególności zdefiniowane w dyrektywie 82/714/EWG z dnia 4 października 1982 r., ustanawiającej wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej (⁷), niezależnie od ilości pasażerów;