RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 213,

uwzględniając projekt rozporządzenia przedstawiony przez Komisję,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

uwzględniając opinię Europejskiego Instytutu Walutowego (²),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (³),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Urzeczywistnianie i nadzór Unii Gospodarczej i Walutowej wymaga porównywalnej, aktualnej i wiarygodnej informacji o strukturze i rozwoju sytuacji gospodarczej każdego kraju i regionu.

(2) Komisja musi uczestniczyć w zarządzaniu Unia Gospodarczą i Walutową, w szczególności informować Radę o postępie Państw Członkowskich w wypełnianiu ich zobowiązań dla osiągnięcia Unii Gospodarczej i Walutowej.

(3) Rachunki gospodarcze są podstawowym narzędziem analizy sytuacji gospodarczej kraju lub regionu pod warunkiem, że są one sporządzane na podstawie jednego zestawu zasad, które nie są przedmiotem różnych interpretacji.

(4) Komisja musi stosować agregaty rachunków narodowych, w szczególności dla wspólnotowych kalkulacji administracyjnych i budżetowych.

(5) W 1970 r. opublikowano dokument urzędowy pod tytułem „Europejski system zintegrowanych rachunków gospodarczych” (ESA), obejmujący dziedzinę regulowaną niniejszym rozporządzeniem, który został sporządzony wyłącznie przez Urząd Statystyczny Wspólnot Europejskich i na jego wyłączną odpowiedzialność; dokument ten był wynikiem kilkuletnich prac Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich przy współpracy krajowych instytucji statystycznych Państw Członkowskich, którego celem było zaprojektowanie systemu rachunków narodowych, spełniającego wymagania gospodarczej i społecznej polityki Wspólnot Europejskich; stanowi on wspólnotową wersję Systemu Rachunków Narodowych Organizacji Narodów Zjednoczonych, która do tego momentu była stosowana przez Wspólnotę;

(6) W celu uaktualnienia oryginalnego tekstu opublikowano w 1979 r. drugie wydanie (zwane dalej jako „Drugie wydanie ESA”) (⁴).

(7) Komisja Statystyczna ONZ przyjęła w lutym 1993 r. nowy System rachunków narodowych (SRN), umożliwiający porównywanie w skali międzynarodowej wyników we wszystkich Państwach Członkowskich.

(8) W przypadku rachunków dotyczących ochrony środowiska, należy zwrócić uwagę na informację przekazaną przez Komisję Parlamentowi Europejskiemu i Radzie w dniu 21 grudnia 1994 r. pod tytułem „Wskazówki dla Unii Europejskiej w sprawie wskaźników ochrony środowiska i nowej rachunkowości krajowej” .

(9) Wspólnota współpracuje z państwami trzecimi dla osiągnięcia wzajemnych korzyści, szczególnie z państwami Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG).

(10) Należy stworzyć Europejski System Rachunków, który sprosta wymaganiom Unii Gospodarczej i Walutowej i będzie stosowany dla sporządzania rachunków krajowych i regionalnych przewidzianych przez ustawodawstwo wspólnotowe.

(11) Wyniki rachunków i tabel dotyczących wszystkich Państw Członkowskich sporządzonych zgodnie z systemem ustanowionym niniejszym rozporządzeniem, muszą być udostępnione przez Komisję użytkownikom w dokładnie określonych terminach, w szczególności w odniesieniu do monitorowania konwergencji ekonomicznej i osiągnięcia najściślejszej koordynacji polityki gospodarczej Państw Członkowskich.

(12) System ustanowiony niniejszym rozporządzeniem będzie stopniowo zastępował wszystkie inne systemy jako punkt odniesienia dla wspólnych standardów, definicji, klasyfikacji i zasad rachunkowości przy sporządzaniu rachunków Państw Członkowskich zgodnie z wymogami Wspólnoty dla uzyskania wyników, które będą porównywalne między Państwami Członkowskimi.

(13) Wyniki statystyczne muszą być dostępne dla obywateli zgodnie z zasadą przejrzystości.

(14) System ustanowiony niniejszym rozporządzeniem, stanowiący wersję SRN przyjętą dla struktur gospodarek Państw Członkowskich, musi odpowiadać układowi SRN dla zapewnienia porównywalności danych wspólnotowych z danymi opracowanymi przez jej głównych partnerów międzynarodowych.

(15) Dane należy grupować według szerokiej kategorii rachunków i tabel; tylko informacja istotna dla wymogów Wspólnoty musi być przetworzona i przekazana Komisji w dokładnych terminach.

(16) Jednakże z punktu widzenia objętości i rozmiaru rachunków, poziomu szczegółowości i zakresu geograficznego jak również sytuacji w tym zakresie w Państwach Członkowskich, dodatkowe terminy przekazywania danych zostaną przyznane wyjątkowo i tymczasowo niektórym Państwom Członkowskim, które nie są, obiektywnie rzecz biorąc, w stanie sprostać nieprzekraczalnym terminom ustalonym niniejszym rozporządzeniem.

(17) W późniejszym terminie podjęta zostanie decyzja w sprawie sposobu podziału usług pośrednictwa finansowego mierzonych pośrednio (FISIM).

(18) Zgodnie z zasadą subsydiarności stworzenie wspólnych standardów statystycznych, umożliwiających porównywanie informacji, jest zadaniem, które można skutecznie rozwiązać na poziomie wspólnotowym; standardy takie będą stosowane w każdym Państwie Członkowskim pod egidą organizacji i instytucji odpowiedzialnych za opracowywanie oficjalnych danych statystycznych.

(19) Niezbędne jest stworzenie procedury stosowania i uaktualniania przepisów niniejszego rozporządzenia we współpracy z Komitetem Programu Statystycznego Wspólnoty Europejskiej (SPC), utworzonego decyzją Rady 89/382/EWG, Euratom (⁵); niniejsza procedura dostosowania zostanie ograniczona do zmian, które nie powodują zwiększenia przychodów własnych.

(20) Komitet Programu Statystycznego i Komitet ds. statystyki pieniężnej, finansowej i bilansu płatniczego (CMFB), ustanowione decyzją 91/115/EWG (⁶), opowiedziały się na rzecz projektu niniejszego rozporządzenia.

(21) Dyrektywa Rady 89/130/EWG, Euratom z dnia 13 lutego 1989 r. w sprawie harmonizacji obliczania produktu narodowego brutto w cenach rynkowych (GNPmp) (⁷) określa, że GNPmp może być porównywalny tylko wówczas, jeśli stosowane są definicje i zasady rachunkowości Europejskiego Systemu Zintegrowanych Rachunków Gospodarczych; rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1553/89 z dnia 29 maja 1989 r. w sprawie ostatecznych jednolitych warunków poboru środków własnych pochodzących z podatku od wartości dodanej (⁸) stanowi, iż w celu obliczenia średniej ważonej stawki VAT, podział transakcji podlegających opodatkowaniu zostanie dokonany przy pomocy rachunków narodowych przygotowanych zgodnie z Europejskim Systemem Zintegrowanych Rachunków Gospodarczych; dla tych instrumentów i w kontekście rozporządzenia Rady (WE) nr 3605/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie stosowania Protokołu w sprawie procedury nadmiernego deficytu (⁹), decyzji Rady 94/728/WE, Euratom z dnia 31 października 1994 r. w sprawie systemu przychodów własnych Wspólnot Europejskich (¹⁰) i decyzji Rady 94/729/WE z dnia 31 października 1994 r. w sprawie dyscypliny budżetowej (¹¹), ustala się okres przejściowy dla stosowania systemu ustanowionego niniejszym rozporządzeniem,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Cel

1. Celem niniejszego rozporządzenia jest ustanowienie Europejskiego Systemu Rachunków 1995 r., zwanego dalej „ESA 95”, który przewiduje:

a) metodologię wspólnych standardów, definicji, klasyfikacji i zasad księgowości, które należy stosować przy sporządzaniu rachunków i tabel na porównywalnych podstawach dla celów Wspólnoty łącznie z wynikami wymaganymi na podstawie warunków art. 3;

b) program przekazywania do celów Wspólnoty dokładnych danych o rachunkach i tabelach sporządzonych zgodnie z ESA 95.

2. Uwzględniając art. 7 i 8, niniejsze rozporządzenie stosuje się do wszystkich aktów prawnych Wspólnoty, które odnoszą się do ESA lub jego definicji.

3. Niniejsze rozporządzenie nie zobowiązuje żadnego Państwa Członkowskiego do stosowania ESA przy sporządzaniu rachunków do jego własnych celów.

Artykuł 2

Metodologia

1. Metodologia ESA 95, określona w art. 1 ust. 1 lit. a), jest wymieniona w załączniku A.

2. [1] Zmiany metodologii ESA 95, których celem jest wyjaśnienie i poprawa jej treści, są przyjmowane przez Komisję przy założeniu, że nie zmieniają one podstawowych koncepcji, nie wymagają dodatkowych zasobów dla ich stosowania i nie powodują wzrostu przychodów własnych. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia, między innymi poprzez uzupełnienie go, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 4 ust. 2.

3. Zgodnie z odnośnymi postanowieniami Traktatu, Rada, nie później niż do dnia 31 grudnia 1997 r., podejmie decyzję w sprawie wprowadzenia systemu podziału usług pośrednictwa finansowego mierzonych pośrednio (FISIM) opisanych w załączniku I do załącznika A i przyjmie, w miarę potrzeb, niezbędne środki dla jego stosowania.

Artykuł 3

Przekazywanie do Komisji

1. Państwa członkowskie przekazują Komisji (Eurostat) rachunki i tablice przedstawione w załączniku B w terminach wyznaczonych dla każdej tablicy, z zastrzeżeniem odstępstw określonych w tym załączniku.

2. Państwa Członkowskie przekażą wyniki zawarte w załączniku B, włączając dane, które zostały uznane jako poufne przez Państwa Członkowskie zgodnie z ustawodawstwem krajowym lub praktyką dotyczącą poufności danych statystycznych na podstawie przepisów rozporządzenie Rady (Euratom, EWG) nr 1588/90 z dnia 11 czerwca 1990 r. w sprawie przekazywania do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich danych statystycznych objętych zasadą poufności (¹²), który ustala zasady poufność w traktowaniu informacji.

W granicach ustalonych w art. 2 ust. 2 wszelkie zmiany – nowe tabele, państwa lub regiony – dotyczące danych wymaganych od państw członkowskich są przyjmowane przez Komisję. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia, między innymi poprzez uzupełnienie go, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 4 ust. 2. [2]

Artykuł 4

[3] 1. Komisja jest wspierana przez Komitet ds. Programu Statystycznego (zwany dalej „Komitetem”).

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1–4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

Artykuł 5

Zadania Komitetu

Komitet bada wszelkie kwestie zgłoszone przez przewodniczącego odnośnie stosowania niniejszego rozporządzenia z inicjatywy własnej lub na żądanie Państwa Członkowskiego.

Artykuł 6

Współpraca z innymi Komitetami

1. We wszystkich kwestiach podlegających kompetencji Komitetu ds. Statystyki Pieniężnej, Finansowej i Bilansu Płatniczego (CMFB), Komisja zwróci się do tego Komitetu o wydanie opinii zgodnie z art. 2 decyzji 91/115/EWG.

2. Komisja przekaże Komitetowi ds. Produktu Krajowego Brutto, ustanowionego dyrektywą 89/130/EWG, Euratom, wszelkie informacje dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia, które są niezbędne dla wykonywania jego obowiązków.

Artykuł 7

Termin stosowania i pierwsze przekazanie danych

1. ESA 95 stosuje się po raz pierwszy do danych sporządzonych zgodnie z załącznikiem B, które winny być przekazane w kwietniu 1999 r.

2. Dane zostaną przekazane Komisji (Urząd Statystyczny) zgodnie z terminami ustanowionymi w załączniku B.

3. Zgodnie z ust. 1, do momentu pierwszego przekazania danych na podstawie ESA 95, Państwa Członkowskie będą nadal przesyłać do Komisji (Urząd Statystyczny) rachunki i tabele opracowane na podstawie drugiego wydania ESA.

4. Z zastrzeżeniem przepisów art. 19 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1552/89 z dnia 29 maja 1989 r. (¹³) wykonującego decyzję 88/376/EWG, Euratom w sprawie systemu zasobów własnych Wspólnot, Komisja i zainteresowane Państwo Członkowskie sprawdzą, czy niniejsze rozporządzenie jest stosowane i przekażą wyniki tej kontroli Komitetowi zgodnie z art. 4 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Przepisy przejściowe

1. Do celów zasobów budżetowych i własnych oraz na zasadzie odstępstwa od art. 1 ust. 2 i art. 7, obowiązujący Europejski system zintegrowanych rachunkowości gospodarczych w rozumieniu art. 1 ust. 1 dyrektywy 89/130/EWG, Euratom i aktów prawnych odnoszących się do niniejszego, w szczególności rozporządzenia (EWG, Euratom) nr 1552/89 i nr 1553/89 oraz decyzji 94/728/WE, Euratom i 94/729/WE, oznacza drugie wydanie ESA, natomiast decyzja 94/728/EWG, Euratom nadal pozostaje w mocy.

1a. Do celów określania zasobów własnych opartych na VAT i na zasadzie odstępstwa od ust. 1 Państwa Członkowskie mogą wykorzystywać dane oparte na nowym Europejskim Systemie Zintegrowanych Rachunków Gospodarczych (ESA 95), podczas gdy decyzja 94/728/WE, Euratom pozostaje w mocy.

2. Do celów sprawozdań Państw Członkowskich przekazywanych do Komisji w ramach procedury nadmiernego deficytu publicznego ustanowionej rozporządzeniem (WE) nr 3605/93, stosuje się Europejski system zintegrowanych rachunkowości gospodarczych, drugie wydanie ESA do sprawozdań składanych do dnia 1 września 1999 r.

3. Stosowanie drugiego wydania ESA, jak ustalono w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, jest zapewnione przez dostosowanie danych otrzymanych na mocy art. 7 ust. 1 na podstawie ESA 95 celem uwzględnienia zmian wynikających z jakichkolwiek różnic w pojęciach, definicjach czy nomenklaturach między drugim wydaniem ESA a ESA 95.

Wprowadzenie niniejszej zasady nastąpi zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 6 dyrektywy Rady 89/130/EWG, Euratom najpóźniej do grudnia 1996 r.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 czerwca 1996 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 213,

uwzględniając projekt rozporządzenia przedstawiony przez Komisję,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

uwzględniając opinię Europejskiego Instytutu Walutowego (²),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (³),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Urzeczywistnianie i nadzór Unii Gospodarczej i Walutowej wymaga porównywalnej, aktualnej i wiarygodnej informacji o strukturze i rozwoju sytuacji gospodarczej każdego kraju i regionu.

(2) Komisja musi uczestniczyć w zarządzaniu Unia Gospodarczą i Walutową, w szczególności informować Radę o postępie Państw Członkowskich w wypełnianiu ich zobowiązań dla osiągnięcia Unii Gospodarczej i Walutowej.

(3) Rachunki gospodarcze są podstawowym narzędziem analizy sytuacji gospodarczej kraju lub regionu pod warunkiem, że są one sporządzane na podstawie jednego zestawu zasad, które nie są przedmiotem różnych interpretacji.

(4) Komisja musi stosować agregaty rachunków narodowych, w szczególności dla wspólnotowych kalkulacji administracyjnych i budżetowych.

(5) W 1970 r. opublikowano dokument urzędowy pod tytułem „Europejski system zintegrowanych rachunków gospodarczych” (ESA), obejmujący dziedzinę regulowaną niniejszym rozporządzeniem, który został sporządzony wyłącznie przez Urząd Statystyczny Wspólnot Europejskich i na jego wyłączną odpowiedzialność; dokument ten był wynikiem kilkuletnich prac Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich przy współpracy krajowych instytucji statystycznych Państw Członkowskich, którego celem było zaprojektowanie systemu rachunków narodowych, spełniającego wymagania gospodarczej i społecznej polityki Wspólnot Europejskich; stanowi on wspólnotową wersję Systemu Rachunków Narodowych Organizacji Narodów Zjednoczonych, która do tego momentu była stosowana przez Wspólnotę;

(6) W celu uaktualnienia oryginalnego tekstu opublikowano w 1979 r. drugie wydanie (zwane dalej jako „Drugie wydanie ESA”) (⁴).

(7) Komisja Statystyczna ONZ przyjęła w lutym 1993 r. nowy System rachunków narodowych (SRN), umożliwiający porównywanie w skali międzynarodowej wyników we wszystkich Państwach Członkowskich.

(8) W przypadku rachunków dotyczących ochrony środowiska, należy zwrócić uwagę na informację przekazaną przez Komisję Parlamentowi Europejskiemu i Radzie w dniu 21 grudnia 1994 r. pod tytułem „Wskazówki dla Unii Europejskiej w sprawie wskaźników ochrony środowiska i nowej rachunkowości krajowej” .

(9) Wspólnota współpracuje z państwami trzecimi dla osiągnięcia wzajemnych korzyści, szczególnie z państwami Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG).

(10) Należy stworzyć Europejski System Rachunków, który sprosta wymaganiom Unii Gospodarczej i Walutowej i będzie stosowany dla sporządzania rachunków krajowych i regionalnych przewidzianych przez ustawodawstwo wspólnotowe.

(11) Wyniki rachunków i tabel dotyczących wszystkich Państw Członkowskich sporządzonych zgodnie z systemem ustanowionym niniejszym rozporządzeniem, muszą być udostępnione przez Komisję użytkownikom w dokładnie określonych terminach, w szczególności w odniesieniu do monitorowania konwergencji ekonomicznej i osiągnięcia najściślejszej koordynacji polityki gospodarczej Państw Członkowskich.

(12) System ustanowiony niniejszym rozporządzeniem będzie stopniowo zastępował wszystkie inne systemy jako punkt odniesienia dla wspólnych standardów, definicji, klasyfikacji i zasad rachunkowości przy sporządzaniu rachunków Państw Członkowskich zgodnie z wymogami Wspólnoty dla uzyskania wyników, które będą porównywalne między Państwami Członkowskimi.

(13) Wyniki statystyczne muszą być dostępne dla obywateli zgodnie z zasadą przejrzystości.

(14) System ustanowiony niniejszym rozporządzeniem, stanowiący wersję SRN przyjętą dla struktur gospodarek Państw Członkowskich, musi odpowiadać układowi SRN dla zapewnienia porównywalności danych wspólnotowych z danymi opracowanymi przez jej głównych partnerów międzynarodowych.

(15) Dane należy grupować według szerokiej kategorii rachunków i tabel; tylko informacja istotna dla wymogów Wspólnoty musi być przetworzona i przekazana Komisji w dokładnych terminach.

(16) Jednakże z punktu widzenia objętości i rozmiaru rachunków, poziomu szczegółowości i zakresu geograficznego jak również sytuacji w tym zakresie w Państwach Członkowskich, dodatkowe terminy przekazywania danych zostaną przyznane wyjątkowo i tymczasowo niektórym Państwom Członkowskim, które nie są, obiektywnie rzecz biorąc, w stanie sprostać nieprzekraczalnym terminom ustalonym niniejszym rozporządzeniem.

(17) W późniejszym terminie podjęta zostanie decyzja w sprawie sposobu podziału usług pośrednictwa finansowego mierzonych pośrednio (FISIM).

(18) Zgodnie z zasadą subsydiarności stworzenie wspólnych standardów statystycznych, umożliwiających porównywanie informacji, jest zadaniem, które można skutecznie rozwiązać na poziomie wspólnotowym; standardy takie będą stosowane w każdym Państwie Członkowskim pod egidą organizacji i instytucji odpowiedzialnych za opracowywanie oficjalnych danych statystycznych.

(19) Niezbędne jest stworzenie procedury stosowania i uaktualniania przepisów niniejszego rozporządzenia we współpracy z Komitetem Programu Statystycznego Wspólnoty Europejskiej (SPC), utworzonego decyzją Rady 89/382/EWG, Euratom (⁵); niniejsza procedura dostosowania zostanie ograniczona do zmian, które nie powodują zwiększenia przychodów własnych.

(20) Komitet Programu Statystycznego i Komitet ds. statystyki pieniężnej, finansowej i bilansu płatniczego (CMFB), ustanowione decyzją 91/115/EWG (⁶), opowiedziały się na rzecz projektu niniejszego rozporządzenia.

(21) Dyrektywa Rady 89/130/EWG, Euratom z dnia 13 lutego 1989 r. w sprawie harmonizacji obliczania produktu narodowego brutto w cenach rynkowych (GNPmp) (⁷) określa, że GNPmp może być porównywalny tylko wówczas, jeśli stosowane są definicje i zasady rachunkowości Europejskiego Systemu Zintegrowanych Rachunków Gospodarczych; rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1553/89 z dnia 29 maja 1989 r. w sprawie ostatecznych jednolitych warunków poboru środków własnych pochodzących z podatku od wartości dodanej (⁸) stanowi, iż w celu obliczenia średniej ważonej stawki VAT, podział transakcji podlegających opodatkowaniu zostanie dokonany przy pomocy rachunków narodowych przygotowanych zgodnie z Europejskim Systemem Zintegrowanych Rachunków Gospodarczych; dla tych instrumentów i w kontekście rozporządzenia Rady (WE) nr 3605/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie stosowania Protokołu w sprawie procedury nadmiernego deficytu (⁹), decyzji Rady 94/728/WE, Euratom z dnia 31 października 1994 r. w sprawie systemu przychodów własnych Wspólnot Europejskich (¹⁰) i decyzji Rady 94/729/WE z dnia 31 października 1994 r. w sprawie dyscypliny budżetowej (¹¹), ustala się okres przejściowy dla stosowania systemu ustanowionego niniejszym rozporządzeniem,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Cel

1. Celem niniejszego rozporządzenia jest ustanowienie Europejskiego Systemu Rachunków 1995 r., zwanego dalej „ESA 95”, który przewiduje:

a) metodologię wspólnych standardów, definicji, klasyfikacji i zasad księgowości, które należy stosować przy sporządzaniu rachunków i tabel na porównywalnych podstawach dla celów Wspólnoty łącznie z wynikami wymaganymi na podstawie warunków art. 3;

b) program przekazywania do celów Wspólnoty dokładnych danych o rachunkach i tabelach sporządzonych zgodnie z ESA 95.

2. Uwzględniając art. 7 i 8, niniejsze rozporządzenie stosuje się do wszystkich aktów prawnych Wspólnoty, które odnoszą się do ESA lub jego definicji.

3. Niniejsze rozporządzenie nie zobowiązuje żadnego Państwa Członkowskiego do stosowania ESA przy sporządzaniu rachunków do jego własnych celów.

Artykuł 2

Metodologia

1. Metodologia ESA 95, określona w art. 1 ust. 1 lit. a), jest wymieniona w załączniku A.

2. Zmiany metodologii ESA 95, których celem jest wyjaśnienie i poprawa jej treści zostaną przyjęte decyzją Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 4 przy założeniu, że nie zmieniają one podstawowych koncepcji, nie wymagają dodatkowych środków dla ich stosowania i nie powodują wzrostu przychodów własnych.

3. Zgodnie z odnośnymi postanowieniami Traktatu, Rada, nie później niż do dnia 31 grudnia 1997 r., podejmie decyzję w sprawie wprowadzenia systemu podziału usług pośrednictwa finansowego mierzonych pośrednio (FISIM) opisanych w załączniku I do załącznika A i przyjmie, w miarę potrzeb, niezbędne środki dla jego stosowania.

Artykuł 3

Przekazywanie do Komisji

1. [1] Państwa członkowskie przekazują Komisji (Eurostat) rachunki i tablice przedstawione w załączniku B w terminach wyznaczonych dla każdej tablicy, z zastrzeżeniem odstępstw określonych w tym załączniku.

2. Państwa Członkowskie przekażą wyniki zawarte w załączniku B, włączając dane, które zostały uznane jako poufne przez Państwa Członkowskie zgodnie z ustawodawstwem krajowym lub praktyką dotyczącą poufności danych statystycznych na podstawie przepisów rozporządzenie Rady (Euratom, EWG) nr 1588/90 z dnia 11 czerwca 1990 r. w sprawie przekazywania do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich danych statystycznych objętych zasadą poufności (¹²), który ustala zasady poufność w traktowaniu informacji.

W granicach ustalonych w art. 2 ust. 2, wszelkie zmiany – nowe tabele, zainteresowane państwa lub regiony – dotyczące danych wymaganych od Państw Członkowskich mogą być przedmiotem decyzji Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 4.

Artykuł 4

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet ds. programu statystycznego (zwany dalej „Komitetem”).

2. W przypadku odniesienia się do niniejszego artykułu art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE będą miały zastosowanie z uwagi na przepisy zawarte w art. 8 wymienionej decyzji.

Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet przyjmuje własny regulamin.

Artykuł 5

Zadania Komitetu

Komitet bada wszelkie kwestie zgłoszone przez przewodniczącego odnośnie stosowania niniejszego rozporządzenia z inicjatywy własnej lub na żądanie Państwa Członkowskiego.

Artykuł 6

Współpraca z innymi Komitetami

1. We wszystkich kwestiach podlegających kompetencji Komitetu ds. Statystyki Pieniężnej, Finansowej i Bilansu Płatniczego (CMFB), Komisja zwróci się do tego Komitetu o wydanie opinii zgodnie z art. 2 decyzji 91/115/EWG.

2. Komisja przekaże Komitetowi ds. Produktu Krajowego Brutto, ustanowionego dyrektywą 89/130/EWG, Euratom, wszelkie informacje dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia, które są niezbędne dla wykonywania jego obowiązków.

Artykuł 7

Termin stosowania i pierwsze przekazanie danych

1. ESA 95 stosuje się po raz pierwszy do danych sporządzonych zgodnie z załącznikiem B, które winny być przekazane w kwietniu 1999 r.

2. Dane zostaną przekazane Komisji (Urząd Statystyczny) zgodnie z terminami ustanowionymi w załączniku B.

3. Zgodnie z ust. 1, do momentu pierwszego przekazania danych na podstawie ESA 95, Państwa Członkowskie będą nadal przesyłać do Komisji (Urząd Statystyczny) rachunki i tabele opracowane na podstawie drugiego wydania ESA.

4. Z zastrzeżeniem przepisów art. 19 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1552/89 z dnia 29 maja 1989 r. (¹³) wykonującego decyzję 88/376/EWG, Euratom w sprawie systemu zasobów własnych Wspólnot, Komisja i zainteresowane Państwo Członkowskie sprawdzą, czy niniejsze rozporządzenie jest stosowane i przekażą wyniki tej kontroli Komitetowi zgodnie z art. 4 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Przepisy przejściowe

1. Do celów zasobów budżetowych i własnych oraz na zasadzie odstępstwa od art. 1 ust. 2 i art. 7, obowiązujący Europejski system zintegrowanych rachunkowości gospodarczych w rozumieniu art. 1 ust. 1 dyrektywy 89/130/EWG, Euratom i aktów prawnych odnoszących się do niniejszego, w szczególności rozporządzenia (EWG, Euratom) nr 1552/89 i nr 1553/89 oraz decyzji 94/728/WE, Euratom i 94/729/WE, oznacza drugie wydanie ESA, natomiast decyzja 94/728/EWG, Euratom nadal pozostaje w mocy.

1a. Do celów określania zasobów własnych opartych na VAT i na zasadzie odstępstwa od ust. 1 Państwa Członkowskie mogą wykorzystywać dane oparte na nowym Europejskim Systemie Zintegrowanych Rachunków Gospodarczych (ESA 95), podczas gdy decyzja 94/728/WE, Euratom pozostaje w mocy.

2. Do celów sprawozdań Państw Członkowskich przekazywanych do Komisji w ramach procedury nadmiernego deficytu publicznego ustanowionej rozporządzeniem (WE) nr 3605/93, stosuje się Europejski system zintegrowanych rachunkowości gospodarczych, drugie wydanie ESA do sprawozdań składanych do dnia 1 września 1999 r.

3. Stosowanie drugiego wydania ESA, jak ustalono w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, jest zapewnione przez dostosowanie danych otrzymanych na mocy art. 7 ust. 1 na podstawie ESA 95 celem uwzględnienia zmian wynikających z jakichkolwiek różnic w pojęciach, definicjach czy nomenklaturach między drugim wydaniem ESA a ESA 95.

Wprowadzenie niniejszej zasady nastąpi zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 6 dyrektywy Rady 89/130/EWG, Euratom najpóźniej do grudnia 1996 r.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 czerwca 1996 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 213,

uwzględniając projekt rozporządzenia przedstawiony przez Komisję,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

uwzględniając opinię Europejskiego Instytutu Walutowego (²),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (³),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Urzeczywistnianie i nadzór Unii Gospodarczej i Walutowej wymaga porównywalnej, aktualnej i wiarygodnej informacji o strukturze i rozwoju sytuacji gospodarczej każdego kraju i regionu.

(2) Komisja musi uczestniczyć w zarządzaniu Unia Gospodarczą i Walutową, w szczególności informować Radę o postępie Państw Członkowskich w wypełnianiu ich zobowiązań dla osiągnięcia Unii Gospodarczej i Walutowej.

(3) Rachunki gospodarcze są podstawowym narzędziem analizy sytuacji gospodarczej kraju lub regionu pod warunkiem, że są one sporządzane na podstawie jednego zestawu zasad, które nie są przedmiotem różnych interpretacji.

(4) Komisja musi stosować agregaty rachunków narodowych, w szczególności dla wspólnotowych kalkulacji administracyjnych i budżetowych.

(5) W 1970 r. opublikowano dokument urzędowy pod tytułem „Europejski system zintegrowanych rachunków gospodarczych” (ESA), obejmujący dziedzinę regulowaną niniejszym rozporządzeniem, który został sporządzony wyłącznie przez Urząd Statystyczny Wspólnot Europejskich i na jego wyłączną odpowiedzialność; dokument ten był wynikiem kilkuletnich prac Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich przy współpracy krajowych instytucji statystycznych Państw Członkowskich, którego celem było zaprojektowanie systemu rachunków narodowych, spełniającego wymagania gospodarczej i społecznej polityki Wspólnot Europejskich; stanowi on wspólnotową wersję Systemu Rachunków Narodowych Organizacji Narodów Zjednoczonych, która do tego momentu była stosowana przez Wspólnotę;

(6) W celu uaktualnienia oryginalnego tekstu opublikowano w 1979 r. drugie wydanie (zwane dalej jako „Drugie wydanie ESA”) (⁴).

(7) Komisja Statystyczna ONZ przyjęła w lutym 1993 r. nowy System rachunków narodowych (SRN), umożliwiający porównywanie w skali międzynarodowej wyników we wszystkich Państwach Członkowskich.

(8) W przypadku rachunków dotyczących ochrony środowiska, należy zwrócić uwagę na informację przekazaną przez Komisję Parlamentowi Europejskiemu i Radzie w dniu 21 grudnia 1994 r. pod tytułem „Wskazówki dla Unii Europejskiej w sprawie wskaźników ochrony środowiska i nowej rachunkowości krajowej” .

(9) Wspólnota współpracuje z państwami trzecimi dla osiągnięcia wzajemnych korzyści, szczególnie z państwami Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG).

(10) Należy stworzyć Europejski System Rachunków, który sprosta wymaganiom Unii Gospodarczej i Walutowej i będzie stosowany dla sporządzania rachunków krajowych i regionalnych przewidzianych przez ustawodawstwo wspólnotowe.

(11) Wyniki rachunków i tabel dotyczących wszystkich Państw Członkowskich sporządzonych zgodnie z systemem ustanowionym niniejszym rozporządzeniem, muszą być udostępnione przez Komisję użytkownikom w dokładnie określonych terminach, w szczególności w odniesieniu do monitorowania konwergencji ekonomicznej i osiągnięcia najściślejszej koordynacji polityki gospodarczej Państw Członkowskich.

(12) System ustanowiony niniejszym rozporządzeniem będzie stopniowo zastępował wszystkie inne systemy jako punkt odniesienia dla wspólnych standardów, definicji, klasyfikacji i zasad rachunkowości przy sporządzaniu rachunków Państw Członkowskich zgodnie z wymogami Wspólnoty dla uzyskania wyników, które będą porównywalne między Państwami Członkowskimi.

(13) Wyniki statystyczne muszą być dostępne dla obywateli zgodnie z zasadą przejrzystości.

(14) System ustanowiony niniejszym rozporządzeniem, stanowiący wersję SRN przyjętą dla struktur gospodarek Państw Członkowskich, musi odpowiadać układowi SRN dla zapewnienia porównywalności danych wspólnotowych z danymi opracowanymi przez jej głównych partnerów międzynarodowych.

(15) Dane należy grupować według szerokiej kategorii rachunków i tabel; tylko informacja istotna dla wymogów Wspólnoty musi być przetworzona i przekazana Komisji w dokładnych terminach.

(16) Jednakże z punktu widzenia objętości i rozmiaru rachunków, poziomu szczegółowości i zakresu geograficznego jak również sytuacji w tym zakresie w Państwach Członkowskich, dodatkowe terminy przekazywania danych zostaną przyznane wyjątkowo i tymczasowo niektórym Państwom Członkowskim, które nie są, obiektywnie rzecz biorąc, w stanie sprostać nieprzekraczalnym terminom ustalonym niniejszym rozporządzeniem.

(17) W późniejszym terminie podjęta zostanie decyzja w sprawie sposobu podziału usług pośrednictwa finansowego mierzonych pośrednio (FISIM).

(18) Zgodnie z zasadą subsydiarności stworzenie wspólnych standardów statystycznych, umożliwiających porównywanie informacji, jest zadaniem, które można skutecznie rozwiązać na poziomie wspólnotowym; standardy takie będą stosowane w każdym Państwie Członkowskim pod egidą organizacji i instytucji odpowiedzialnych za opracowywanie oficjalnych danych statystycznych.

(19) Niezbędne jest stworzenie procedury stosowania i uaktualniania przepisów niniejszego rozporządzenia we współpracy z Komitetem Programu Statystycznego Wspólnoty Europejskiej (SPC), utworzonego decyzją Rady 89/382/EWG, Euratom (⁵); niniejsza procedura dostosowania zostanie ograniczona do zmian, które nie powodują zwiększenia przychodów własnych.

(20) Komitet Programu Statystycznego i Komitet ds. statystyki pieniężnej, finansowej i bilansu płatniczego (CMFB), ustanowione decyzją 91/115/EWG (⁶), opowiedziały się na rzecz projektu niniejszego rozporządzenia.

(21) Dyrektywa Rady 89/130/EWG, Euratom z dnia 13 lutego 1989 r. w sprawie harmonizacji obliczania produktu narodowego brutto w cenach rynkowych (GNPmp) (⁷) określa, że GNPmp może być porównywalny tylko wówczas, jeśli stosowane są definicje i zasady rachunkowości Europejskiego Systemu Zintegrowanych Rachunków Gospodarczych; rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1553/89 z dnia 29 maja 1989 r. w sprawie ostatecznych jednolitych warunków poboru środków własnych pochodzących z podatku od wartości dodanej (⁸) stanowi, iż w celu obliczenia średniej ważonej stawki VAT, podział transakcji podlegających opodatkowaniu zostanie dokonany przy pomocy rachunków narodowych przygotowanych zgodnie z Europejskim Systemem Zintegrowanych Rachunków Gospodarczych; dla tych instrumentów i w kontekście rozporządzenia Rady (WE) nr 3605/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie stosowania Protokołu w sprawie procedury nadmiernego deficytu (⁹), decyzji Rady 94/728/WE, Euratom z dnia 31 października 1994 r. w sprawie systemu przychodów własnych Wspólnot Europejskich (¹⁰) i decyzji Rady 94/729/WE z dnia 31 października 1994 r. w sprawie dyscypliny budżetowej (¹¹), ustala się okres przejściowy dla stosowania systemu ustanowionego niniejszym rozporządzeniem,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Cel

1. Celem niniejszego rozporządzenia jest ustanowienie Europejskiego Systemu Rachunków 1995 r., zwanego dalej „ESA 95”, który przewiduje:

a) metodologię wspólnych standardów, definicji, klasyfikacji i zasad księgowości, które należy stosować przy sporządzaniu rachunków i tabel na porównywalnych podstawach dla celów Wspólnoty łącznie z wynikami wymaganymi na podstawie warunków art. 3;

b) program przekazywania do celów Wspólnoty dokładnych danych o rachunkach i tabelach sporządzonych zgodnie z ESA 95.

2. Uwzględniając art. 7 i 8, niniejsze rozporządzenie stosuje się do wszystkich aktów prawnych Wspólnoty, które odnoszą się do ESA lub jego definicji.

3. Niniejsze rozporządzenie nie zobowiązuje żadnego Państwa Członkowskiego do stosowania ESA przy sporządzaniu rachunków do jego własnych celów.

Artykuł 2

Metodologia

1. Metodologia ESA 95, określona w art. 1 ust. 1 lit. a), jest wymieniona w załączniku A.

2. Zmiany metodologii ESA 95, których celem jest wyjaśnienie i poprawa jej treści zostaną przyjęte decyzją Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 4 przy założeniu, że nie zmieniają one podstawowych koncepcji, nie wymagają dodatkowych środków dla ich stosowania i nie powodują wzrostu przychodów własnych.

3. Zgodnie z odnośnymi postanowieniami Traktatu, Rada, nie później niż do dnia 31 grudnia 1997 r., podejmie decyzję w sprawie wprowadzenia systemu podziału usług pośrednictwa finansowego mierzonych pośrednio (FISIM) opisanych w załączniku I do załącznika A i przyjmie, w miarę potrzeb, niezbędne środki dla jego stosowania.

Artykuł 3

Przekazywanie do Komisji

1. Państwa Członkowskie przekażą Komisji (Urząd Statystyczny) rachunki i tabele wymienione w załączniku B w terminach określonych dla każdej tabeli.

Dodatkowe terminy przyznane niektórym Państwom Członkowskim zgodnie z załącznikiem B wygasają nie później niż dnia 1 stycznia 2005 r.

Komisja, po konsultacji z Komitetem Programu Statystycznego, przekaże Radzie sprawozdanie nie później niż do dnia 1 lipca 2003 r. w sprawie stosowania przyznanych dodatkowych terminów celem ustalenia., czy są one nadal uzasadnione. Do tego sprawozdania należy, w miarę potrzeb, dołączyć propozycję Komisji w sprawie ponownego przyznania dodatkowych terminów tym Państwom Członkowskim, które o to wystąpią.

2. Państwa Członkowskie przekażą wyniki zawarte w załączniku B, włączając dane, które zostały uznane jako poufne przez Państwa Członkowskie zgodnie z ustawodawstwem krajowym lub praktyką dotyczącą poufności danych statystycznych na podstawie przepisów rozporządzenie Rady (Euratom, EWG) nr 1588/90 z dnia 11 czerwca 1990 r. w sprawie przekazywania do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich danych statystycznych objętych zasadą poufności (¹²), który ustala zasady poufność w traktowaniu informacji.

W granicach ustalonych w art. 2 ust. 2, wszelkie zmiany – nowe tabele, zainteresowane państwa lub regiony – dotyczące danych wymaganych od Państw Członkowskich mogą być przedmiotem decyzji Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 4.

Artykuł 4

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet ds. programu statystycznego (zwany dalej „Komitetem”).

2. W przypadku odniesienia się do niniejszego artykułu art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE będą miały zastosowanie z uwagi na przepisy zawarte w art. 8 wymienionej decyzji.

Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet przyjmuje własny regulamin.

Artykuł 5

Zadania Komitetu

Komitet bada wszelkie kwestie zgłoszone przez przewodniczącego odnośnie stosowania niniejszego rozporządzenia z inicjatywy własnej lub na żądanie Państwa Członkowskiego.

Artykuł 6

Współpraca z innymi Komitetami

1. We wszystkich kwestiach podlegających kompetencji Komitetu ds. Statystyki Pieniężnej, Finansowej i Bilansu Płatniczego (CMFB), Komisja zwróci się do tego Komitetu o wydanie opinii zgodnie z art. 2 decyzji 91/115/EWG.

2. Komisja przekaże Komitetowi ds. Produktu Krajowego Brutto, ustanowionego dyrektywą 89/130/EWG, Euratom, wszelkie informacje dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia, które są niezbędne dla wykonywania jego obowiązków.

Artykuł 7

Termin stosowania i pierwsze przekazanie danych

1. ESA 95 stosuje się po raz pierwszy do danych sporządzonych zgodnie z załącznikiem B, które winny być przekazane w kwietniu 1999 r.

2. Dane zostaną przekazane Komisji (Urząd Statystyczny) zgodnie z terminami ustanowionymi w załączniku B.

3. Zgodnie z ust. 1, do momentu pierwszego przekazania danych na podstawie ESA 95, Państwa Członkowskie będą nadal przesyłać do Komisji (Urząd Statystyczny) rachunki i tabele opracowane na podstawie drugiego wydania ESA.

4. Z zastrzeżeniem przepisów art. 19 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1552/89 z dnia 29 maja 1989 r. (¹³) wykonującego decyzję 88/376/EWG, Euratom w sprawie systemu zasobów własnych Wspólnot, Komisja i zainteresowane Państwo Członkowskie sprawdzą, czy niniejsze rozporządzenie jest stosowane i przekażą wyniki tej kontroli Komitetowi zgodnie z art. 4 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Przepisy przejściowe

1. Do celów zasobów budżetowych i własnych oraz na zasadzie odstępstwa od art. 1 ust. 2 i art. 7, obowiązujący Europejski system zintegrowanych rachunkowości gospodarczych w rozumieniu art. 1 ust. 1 dyrektywy 89/130/EWG, Euratom i aktów prawnych odnoszących się do niniejszego, w szczególności rozporządzenia (EWG, Euratom) nr 1552/89 i nr 1553/89 oraz decyzji 94/728/WE, Euratom i 94/729/WE, oznacza drugie wydanie ESA, natomiast decyzja 94/728/EWG, Euratom nadal pozostaje w mocy.

1a. [1] Do celów określania zasobów własnych opartych na VAT i na zasadzie odstępstwa od ust. 1 Państwa Członkowskie mogą wykorzystywać dane oparte na nowym Europejskim Systemie Zintegrowanych Rachunków Gospodarczych (ESA 95), podczas gdy decyzja 94/728/WE, Euratom pozostaje w mocy.

2. Do celów sprawozdań Państw Członkowskich przekazywanych do Komisji w ramach procedury nadmiernego deficytu publicznego ustanowionej rozporządzeniem (WE) nr 3605/93, stosuje się Europejski system zintegrowanych rachunkowości gospodarczych, drugie wydanie ESA do sprawozdań składanych do dnia 1 września 1999 r.

3. Stosowanie drugiego wydania ESA, jak ustalono w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, jest zapewnione przez dostosowanie danych otrzymanych na mocy art. 7 ust. 1 na podstawie ESA 95 celem uwzględnienia zmian wynikających z jakichkolwiek różnic w pojęciach, definicjach czy nomenklaturach między drugim wydaniem ESA a ESA 95.

Wprowadzenie niniejszej zasady nastąpi zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 6 dyrektywy Rady 89/130/EWG, Euratom najpóźniej do grudnia 1996 r.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 czerwca 1996 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 213,

uwzględniając projekt rozporządzenia przedstawiony przez Komisję,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

uwzględniając opinię Europejskiego Instytutu Walutowego (²),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (³),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Urzeczywistnianie i nadzór Unii Gospodarczej i Walutowej wymaga porównywalnej, aktualnej i wiarygodnej informacji o strukturze i rozwoju sytuacji gospodarczej każdego kraju i regionu.

(2) Komisja musi uczestniczyć w zarządzaniu Unia Gospodarczą i Walutową, w szczególności informować Radę o postępie Państw Członkowskich w wypełnianiu ich zobowiązań dla osiągnięcia Unii Gospodarczej i Walutowej.

(3) Rachunki gospodarcze są podstawowym narzędziem analizy sytuacji gospodarczej kraju lub regionu pod warunkiem, że są one sporządzane na podstawie jednego zestawu zasad, które nie są przedmiotem różnych interpretacji.

(4) Komisja musi stosować agregaty rachunków narodowych, w szczególności dla wspólnotowych kalkulacji administracyjnych i budżetowych.

(5) W 1970 r. opublikowano dokument urzędowy pod tytułem „Europejski system zintegrowanych rachunków gospodarczych” (ESA), obejmujący dziedzinę regulowaną niniejszym rozporządzeniem, który został sporządzony wyłącznie przez Urząd Statystyczny Wspólnot Europejskich i na jego wyłączną odpowiedzialność; dokument ten był wynikiem kilkuletnich prac Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich przy współpracy krajowych instytucji statystycznych Państw Członkowskich, którego celem było zaprojektowanie systemu rachunków narodowych, spełniającego wymagania gospodarczej i społecznej polityki Wspólnot Europejskich; stanowi on wspólnotową wersję Systemu Rachunków Narodowych Organizacji Narodów Zjednoczonych, która do tego momentu była stosowana przez Wspólnotę;

(6) W celu uaktualnienia oryginalnego tekstu opublikowano w 1979 r. drugie wydanie (zwane dalej jako „Drugie wydanie ESA”) (⁴).

(7) Komisja Statystyczna ONZ przyjęła w lutym 1993 r. nowy System rachunków narodowych (SRN), umożliwiający porównywanie w skali międzynarodowej wyników we wszystkich Państwach Członkowskich.

(8) W przypadku rachunków dotyczących ochrony środowiska, należy zwrócić uwagę na informację przekazaną przez Komisję Parlamentowi Europejskiemu i Radzie w dniu 21 grudnia 1994 r. pod tytułem „Wskazówki dla Unii Europejskiej w sprawie wskaźników ochrony środowiska i nowej rachunkowości krajowej” .

(9) Wspólnota współpracuje z państwami trzecimi dla osiągnięcia wzajemnych korzyści, szczególnie z państwami Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG).

(10) Należy stworzyć Europejski System Rachunków, który sprosta wymaganiom Unii Gospodarczej i Walutowej i będzie stosowany dla sporządzania rachunków krajowych i regionalnych przewidzianych przez ustawodawstwo wspólnotowe.

(11) Wyniki rachunków i tabel dotyczących wszystkich Państw Członkowskich sporządzonych zgodnie z systemem ustanowionym niniejszym rozporządzeniem, muszą być udostępnione przez Komisję użytkownikom w dokładnie określonych terminach, w szczególności w odniesieniu do monitorowania konwergencji ekonomicznej i osiągnięcia najściślejszej koordynacji polityki gospodarczej Państw Członkowskich.

(12) System ustanowiony niniejszym rozporządzeniem będzie stopniowo zastępował wszystkie inne systemy jako punkt odniesienia dla wspólnych standardów, definicji, klasyfikacji i zasad rachunkowości przy sporządzaniu rachunków Państw Członkowskich zgodnie z wymogami Wspólnoty dla uzyskania wyników, które będą porównywalne między Państwami Członkowskimi.

(13) Wyniki statystyczne muszą być dostępne dla obywateli zgodnie z zasadą przejrzystości.

(14) System ustanowiony niniejszym rozporządzeniem, stanowiący wersję SRN przyjętą dla struktur gospodarek Państw Członkowskich, musi odpowiadać układowi SRN dla zapewnienia porównywalności danych wspólnotowych z danymi opracowanymi przez jej głównych partnerów międzynarodowych.

(15) Dane należy grupować według szerokiej kategorii rachunków i tabel; tylko informacja istotna dla wymogów Wspólnoty musi być przetworzona i przekazana Komisji w dokładnych terminach.

(16) Jednakże z punktu widzenia objętości i rozmiaru rachunków, poziomu szczegółowości i zakresu geograficznego jak również sytuacji w tym zakresie w Państwach Członkowskich, dodatkowe terminy przekazywania danych zostaną przyznane wyjątkowo i tymczasowo niektórym Państwom Członkowskim, które nie są, obiektywnie rzecz biorąc, w stanie sprostać nieprzekraczalnym terminom ustalonym niniejszym rozporządzeniem.

(17) W późniejszym terminie podjęta zostanie decyzja w sprawie sposobu podziału usług pośrednictwa finansowego mierzonych pośrednio (FISIM).

(18) Zgodnie z zasadą subsydiarności stworzenie wspólnych standardów statystycznych, umożliwiających porównywanie informacji, jest zadaniem, które można skutecznie rozwiązać na poziomie wspólnotowym; standardy takie będą stosowane w każdym Państwie Członkowskim pod egidą organizacji i instytucji odpowiedzialnych za opracowywanie oficjalnych danych statystycznych.

(19) Niezbędne jest stworzenie procedury stosowania i uaktualniania przepisów niniejszego rozporządzenia we współpracy z Komitetem Programu Statystycznego Wspólnoty Europejskiej (SPC), utworzonego decyzją Rady 89/382/EWG, Euratom (⁵); niniejsza procedura dostosowania zostanie ograniczona do zmian, które nie powodują zwiększenia przychodów własnych.

(20) Komitet Programu Statystycznego i Komitet ds. statystyki pieniężnej, finansowej i bilansu płatniczego (CMFB), ustanowione decyzją 91/115/EWG (⁶), opowiedziały się na rzecz projektu niniejszego rozporządzenia.

(21) Dyrektywa Rady 89/130/EWG, Euratom z dnia 13 lutego 1989 r. w sprawie harmonizacji obliczania produktu narodowego brutto w cenach rynkowych (GNPmp) (⁷) określa, że GNPmp może być porównywalny tylko wówczas, jeśli stosowane są definicje i zasady rachunkowości Europejskiego Systemu Zintegrowanych Rachunków Gospodarczych; rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1553/89 z dnia 29 maja 1989 r. w sprawie ostatecznych jednolitych warunków poboru środków własnych pochodzących z podatku od wartości dodanej (⁸) stanowi, iż w celu obliczenia średniej ważonej stawki VAT, podział transakcji podlegających opodatkowaniu zostanie dokonany przy pomocy rachunków narodowych przygotowanych zgodnie z Europejskim Systemem Zintegrowanych Rachunków Gospodarczych; dla tych instrumentów i w kontekście rozporządzenia Rady (WE) nr 3605/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie stosowania Protokołu w sprawie procedury nadmiernego deficytu (⁹), decyzji Rady 94/728/WE, Euratom z dnia 31 października 1994 r. w sprawie systemu przychodów własnych Wspólnot Europejskich (¹⁰) i decyzji Rady 94/729/WE z dnia 31 października 1994 r. w sprawie dyscypliny budżetowej (¹¹), ustala się okres przejściowy dla stosowania systemu ustanowionego niniejszym rozporządzeniem,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Cel

1. Celem niniejszego rozporządzenia jest ustanowienie Europejskiego Systemu Rachunków 1995 r., zwanego dalej „ESA 95”, który przewiduje:

a) metodologię wspólnych standardów, definicji, klasyfikacji i zasad księgowości, które należy stosować przy sporządzaniu rachunków i tabel na porównywalnych podstawach dla celów Wspólnoty łącznie z wynikami wymaganymi na podstawie warunków art. 3;

b) program przekazywania do celów Wspólnoty dokładnych danych o rachunkach i tabelach sporządzonych zgodnie z ESA 95.

2. Uwzględniając art. 7 i 8, niniejsze rozporządzenie stosuje się do wszystkich aktów prawnych Wspólnoty, które odnoszą się do ESA lub jego definicji.

3. Niniejsze rozporządzenie nie zobowiązuje żadnego Państwa Członkowskiego do stosowania ESA przy sporządzaniu rachunków do jego własnych celów.

Artykuł 2

Metodologia

1. Metodologia ESA 95, określona w art. 1 ust. 1 lit. a), jest wymieniona w załączniku A.

2. Zmiany metodologii ESA 95, których celem jest wyjaśnienie i poprawa jej treści zostaną przyjęte decyzją Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 4 przy założeniu, że nie zmieniają one podstawowych koncepcji, nie wymagają dodatkowych środków dla ich stosowania i nie powodują wzrostu przychodów własnych.

3. Zgodnie z odnośnymi postanowieniami Traktatu, Rada, nie później niż do dnia 31 grudnia 1997 r., podejmie decyzję w sprawie wprowadzenia systemu podziału usług pośrednictwa finansowego mierzonych pośrednio (FISIM) opisanych w załączniku I do załącznika A i przyjmie, w miarę potrzeb, niezbędne środki dla jego stosowania.

Artykuł 3

Przekazywanie do Komisji

1. Państwa Członkowskie przekażą Komisji (Urząd Statystyczny) rachunki i tabele wymienione w załączniku B w terminach określonych dla każdej tabeli.

Dodatkowe terminy przyznane niektórym Państwom Członkowskim zgodnie z załącznikiem B wygasają nie później niż dnia 1 stycznia 2005 r.

Komisja, po konsultacji z Komitetem Programu Statystycznego, przekaże Radzie sprawozdanie nie później niż do dnia 1 lipca 2003 r. w sprawie stosowania przyznanych dodatkowych terminów celem ustalenia., czy są one nadal uzasadnione. Do tego sprawozdania należy, w miarę potrzeb, dołączyć propozycję Komisji w sprawie ponownego przyznania dodatkowych terminów tym Państwom Członkowskim, które o to wystąpią.

2. Państwa Członkowskie przekażą wyniki zawarte w załączniku B, włączając dane, które zostały uznane jako poufne przez Państwa Członkowskie zgodnie z ustawodawstwem krajowym lub praktyką dotyczącą poufności danych statystycznych na podstawie przepisów rozporządzenie Rady (Euratom, EWG) nr 1588/90 z dnia 11 czerwca 1990 r. w sprawie przekazywania do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich danych statystycznych objętych zasadą poufności (¹²), który ustala zasady poufność w traktowaniu informacji.

W granicach ustalonych w art. 2 ust. 2, wszelkie zmiany – nowe tabele, zainteresowane państwa lub regiony – dotyczące danych wymaganych od Państw Członkowskich mogą być przedmiotem decyzji Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 4.

Artykuł 4

[1] 1. Komisja jest wspomagana przez Komitet ds. programu statystycznego (zwany dalej „Komitetem”).

2. W przypadku odniesienia się do niniejszego artykułu art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE będą miały zastosowanie z uwagi na przepisy zawarte w art. 8 wymienionej decyzji.

Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet przyjmuje własny regulamin.

Artykuł 5

Zadania Komitetu

Komitet bada wszelkie kwestie zgłoszone przez przewodniczącego odnośnie stosowania niniejszego rozporządzenia z inicjatywy własnej lub na żądanie Państwa Członkowskiego.

Artykuł 6

Współpraca z innymi Komitetami

1. We wszystkich kwestiach podlegających kompetencji Komitetu ds. Statystyki Pieniężnej, Finansowej i Bilansu Płatniczego (CMFB), Komisja zwróci się do tego Komitetu o wydanie opinii zgodnie z art. 2 decyzji 91/115/EWG.

2. Komisja przekaże Komitetowi ds. Produktu Krajowego Brutto, ustanowionego dyrektywą 89/130/EWG, Euratom, wszelkie informacje dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia, które są niezbędne dla wykonywania jego obowiązków.

Artykuł 7

Termin stosowania i pierwsze przekazanie danych

1. ESA 95 stosuje się po raz pierwszy do danych sporządzonych zgodnie z załącznikiem B, które winny być przekazane w kwietniu 1999 r.

2. Dane zostaną przekazane Komisji (Urząd Statystyczny) zgodnie z terminami ustanowionymi w załączniku B.

3. Zgodnie z ust. 1, do momentu pierwszego przekazania danych na podstawie ESA 95, Państwa Członkowskie będą nadal przesyłać do Komisji (Urząd Statystyczny) rachunki i tabele opracowane na podstawie drugiego wydania ESA.

4. Z zastrzeżeniem przepisów art. 19 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1552/89 z dnia 29 maja 1989 r. (¹³) wykonującego decyzję 88/376/EWG, Euratom w sprawie systemu zasobów własnych Wspólnot, Komisja i zainteresowane Państwo Członkowskie sprawdzą, czy niniejsze rozporządzenie jest stosowane i przekażą wyniki tej kontroli Komitetowi zgodnie z art. 4 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Przepisy przejściowe

1. Do celów zasobów budżetowych i własnych oraz na zasadzie odstępstwa od art. 1 ust. 2 i art. 7, obowiązujący Europejski system zintegrowanych rachunkowości gospodarczych w rozumieniu art. 1 ust. 1 dyrektywy 89/130/EWG, Euratom i aktów prawnych odnoszących się do niniejszego, w szczególności rozporządzenia (EWG, Euratom) nr 1552/89 i nr 1553/89 oraz decyzji 94/728/WE, Euratom i 94/729/WE, oznacza drugie wydanie ESA, natomiast decyzja 94/728/EWG, Euratom nadal pozostaje w mocy.

2. Do celów sprawozdań Państw Członkowskich przekazywanych do Komisji w ramach procedury nadmiernego deficytu publicznego ustanowionej rozporządzeniem (WE) nr 3605/93, stosuje się Europejski system zintegrowanych rachunkowości gospodarczych, drugie wydanie ESA do sprawozdań składanych do dnia 1 września 1999 r.

3. Stosowanie drugiego wydania ESA, jak ustalono w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, jest zapewnione przez dostosowanie danych otrzymanych na mocy art. 7 ust. 1 na podstawie ESA 95 celem uwzględnienia zmian wynikających z jakichkolwiek różnic w pojęciach, definicjach czy nomenklaturach między drugim wydaniem ESA a ESA 95.

Wprowadzenie niniejszej zasady nastąpi zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 6 dyrektywy Rady 89/130/EWG, Euratom najpóźniej do grudnia 1996 r.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 czerwca 1996 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 213,

uwzględniając projekt rozporządzenia przedstawiony przez Komisję,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

uwzględniając opinię Europejskiego Instytutu Walutowego (²),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (³),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)  Urzeczywistnianie i nadzór Unii Gospodarczej i Walutowej wymaga porównywalnej, aktualnej i wiarygodnej informacji o strukturze i rozwoju sytuacji gospodarczej każdego kraju i regionu.

(2)  Komisja musi uczestniczyć w zarządzaniu Unia Gospodarczą i Walutową, w szczególności informować Radę o postępie Państw Członkowskich w wypełnianiu ich zobowiązań dla osiągnięcia Unii Gospodarczej i Walutowej.

(3) Rachunki gospodarcze są podstawowym narzędziem analizy sytuacji gospodarczej kraju lub regionu pod warunkiem, że są one sporządzane na podstawie jednego zestawu zasad, które nie są przedmiotem różnych interpretacji.

(4)  Komisja musi stosować agregaty rachunków narodowych, w szczególności dla wspólnotowych kalkulacji administracyjnych i budżetowych.

(5) W 1970 r. opublikowano dokument urzędowy pod tytułem „Europejski system zintegrowanych rachunków gospodarczych” (ESA), obejmujący dziedzinę regulowaną niniejszym rozporządzeniem, który został sporządzony wyłącznie przez Urząd Statystyczny Wspólnot Europejskich i na jego wyłączną odpowiedzialność; dokument ten był wynikiem kilkuletnich prac Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich przy współpracy krajowych instytucji statystycznych Państw Członkowskich, którego celem było zaprojektowanie systemu rachunków narodowych, spełniającego wymagania gospodarczej i społecznej polityki Wspólnot Europejskich; stanowi on wspólnotową wersję Systemu Rachunków Narodowych Organizacji Narodów Zjednoczonych, która do tego momentu była stosowana przez Wspólnotę;

(6)  W celu uaktualnienia oryginalnego tekstu opublikowano w 1979 r. drugie wydanie (zwane dalej jako „Drugie wydanie ESA”) (⁴).

(7) Komisja Statystyczna ONZ przyjęła w lutym 1993 r. nowy System rachunków narodowych (SRN), umożliwiający porównywanie w skali międzynarodowej wyników we wszystkich Państwach Członkowskich.

(8)  W przypadku rachunków dotyczących ochrony środowiska, należy zwrócić uwagę na informację przekazaną przez Komisję Parlamentowi Europejskiemu i Radzie w dniu 21 grudnia 1994 r. pod tytułem „Wskazówki dla Unii Europejskiej w sprawie wskaźników ochrony środowiska i nowej rachunkowości krajowej” .

(9) Wspólnota współpracuje z państwami trzecimi dla osiągnięcia wzajemnych korzyści, szczególnie z państwami Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG).

(10) Należy stworzyć Europejski System Rachunków, który sprosta wymaganiom Unii Gospodarczej i Walutowej i będzie stosowany dla sporządzania rachunków krajowych i regionalnych przewidzianych przez ustawodawstwo wspólnotowe.

(11) Wyniki rachunków i tabel dotyczących wszystkich Państw Członkowskich sporządzonych zgodnie z systemem ustanowionym niniejszym rozporządzeniem, muszą być udostępnione przez Komisję użytkownikom w dokładnie określonych terminach, w szczególności w odniesieniu do monitorowania konwergencji ekonomicznej i osiągnięcia najściślejszej koordynacji polityki gospodarczej Państw Członkowskich.

(12)  System ustanowiony niniejszym rozporządzeniem będzie stopniowo zastępował wszystkie inne systemy jako punkt odniesienia dla wspólnych standardów, definicji, klasyfikacji i zasad rachunkowości przy sporządzaniu rachunków Państw Członkowskich zgodnie z wymogami Wspólnoty dla uzyskania wyników, które będą porównywalne między Państwami Członkowskimi.

(13) Wyniki statystyczne muszą być dostępne dla obywateli zgodnie z zasadą przejrzystości.

(14) System ustanowiony niniejszym rozporządzeniem, stanowiący wersję SRN przyjętą dla struktur gospodarek Państw Członkowskich, musi odpowiadać układowi SRN dla zapewnienia porównywalności danych wspólnotowych z danymi opracowanymi przez jej głównych partnerów międzynarodowych.

(15) Dane należy grupować według szerokiej kategorii rachunków i tabel; tylko informacja istotna dla wymogów Wspólnoty musi być przetworzona i przekazana Komisji w dokładnych terminach.

(16)  Jednakże z punktu widzenia objętości i rozmiaru rachunków, poziomu szczegółowości i zakresu geograficznego jak również sytuacji w tym zakresie w Państwach Członkowskich, dodatkowe terminy przekazywania danych zostaną przyznane wyjątkowo i tymczasowo niektórym Państwom Członkowskim, które nie są, obiektywnie rzecz biorąc, w stanie sprostać nieprzekraczalnym terminom ustalonym niniejszym rozporządzeniem.

(17)  W późniejszym terminie podjęta zostanie decyzja w sprawie sposobu podziału usług pośrednictwa finansowego mierzonych pośrednio (FISIM).

(18) Zgodnie z zasadą subsydiarności stworzenie wspólnych standardów statystycznych, umożliwiających porównywanie informacji, jest zadaniem, które można skutecznie rozwiązać na poziomie wspólnotowym; standardy takie będą stosowane w każdym Państwie Członkowskim pod egidą organizacji i instytucji odpowiedzialnych za opracowywanie oficjalnych danych statystycznych.

(19)  Niezbędne jest stworzenie procedury stosowania i uaktualniania przepisów niniejszego rozporządzenia we współpracy z Komitetem Programu Statystycznego Wspólnoty Europejskiej (SPC), utworzonego decyzją Rady 89/382/EWG, Euratom (⁵); niniejsza procedura dostosowania zostanie ograniczona do zmian, które nie powodują zwiększenia przychodów własnych.

(20) Komitet Programu Statystycznego i Komitet ds. statystyki pieniężnej, finansowej i bilansu płatniczego (CMFB), ustanowione decyzją 91/115/EWG (⁶), opowiedziały się na rzecz projektu niniejszego rozporządzenia.

(21)  Dyrektywa Rady 89/130/EWG, Euratom z dnia 13 lutego 1989 r. w sprawie harmonizacji obliczania produktu narodowego brutto w cenach rynkowych (GNPmp) (⁷) określa, że GNPmp może być porównywalny tylko wówczas, jeśli stosowane są definicje i zasady rachunkowości Europejskiego Systemu Zintegrowanych Rachunków Gospodarczych; rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1553/89 z dnia 29 maja 1989 r. w sprawie ostatecznych jednolitych warunków poboru środków własnych pochodzących z podatku od wartości dodanej (⁸) stanowi, iż w celu obliczenia średniej ważonej stawki VAT, podział transakcji podlegających opodatkowaniu zostanie dokonany przy pomocy rachunków narodowych przygotowanych zgodnie z Europejskim Systemem Zintegrowanych Rachunków Gospodarczych; dla tych instrumentów i w kontekście rozporządzenia Rady (WE) nr 3605/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie stosowania Protokołu w sprawie procedury nadmiernego deficytu (⁹), decyzji Rady 94/728/WE, Euratom z dnia 31 października 1994 r. w sprawie systemu przychodów własnych Wspólnot Europejskich (¹⁰) i decyzji Rady 94/729/WE z dnia 31 października 1994 r. w sprawie dyscypliny budżetowej (¹¹), ustala się okres przejściowy dla stosowania systemu ustanowionego niniejszym rozporządzeniem,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Cel

1. Celem niniejszego rozporządzenia jest ustanowienie Europejskiego Systemu Rachunków 1995 r., zwanego dalej „ESA 95”, który przewiduje:

a)  metodologię wspólnych standardów, definicji, klasyfikacji i zasad księgowości, które należy stosować przy sporządzaniu rachunków i tabel na porównywalnych podstawach dla celów Wspólnoty łącznie z wynikami wymaganymi na podstawie warunków art. 3;

b) program przekazywania do celów Wspólnoty dokładnych danych o rachunkach i tabelach sporządzonych zgodnie z ESA 95.

2. Uwzględniając art. 7 i 8, niniejsze rozporządzenie stosuje się do wszystkich aktów prawnych Wspólnoty, które odnoszą się do ESA lub jego definicji.

3. Niniejsze rozporządzenie nie zobowiązuje żadnego Państwa Członkowskiego do stosowania ESA przy sporządzaniu rachunków do jego własnych celów.

Artykuł 2

Metodologia

1. Metodologia ESA 95, określona w art. 1 ust. 1 lit.  a), jest wymieniona w załączniku A.

2. Zmiany metodologii ESA 95, których celem jest wyjaśnienie i poprawa jej treści zostaną przyjęte decyzją Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 4 przy założeniu, że nie zmieniają one podstawowych koncepcji, nie wymagają dodatkowych środków dla ich stosowania i nie powodują wzrostu przychodów własnych.

3.  Zgodnie z odnośnymi postanowieniami Traktatu, Rada, nie później niż do dnia 31 grudnia 1997 r., podejmie decyzję w sprawie wprowadzenia systemu podziału usług pośrednictwa finansowego mierzonych pośrednio (FISIM) opisanych w załączniku I do załącznika A i przyjmie, w miarę potrzeb, niezbędne środki dla jego stosowania.

Artykuł 3

Przekazywanie do Komisji

1. Państwa Członkowskie przekażą Komisji (Urząd Statystyczny) rachunki i tabele wymienione w załączniku B w terminach określonych dla każdej tabeli.

Dodatkowe terminy przyznane niektórym Państwom Członkowskim zgodnie z załącznikiem B wygasają nie później niż dnia 1 stycznia 2005 r.

Komisja, po konsultacji z Komitetem Programu Statystycznego, przekaże Radzie sprawozdanie nie później niż do dnia 1 lipca 2003  r. w sprawie stosowania przyznanych dodatkowych terminów celem ustalenia., czy są one nadal uzasadnione. Do tego sprawozdania należy, w miarę potrzeb, dołączyć propozycję Komisji w sprawie ponownego przyznania dodatkowych terminów tym Państwom Członkowskim, które o to wystąpią.

2.  Państwa Członkowskie przekażą wyniki zawarte w załączniku B, włączając dane, które zostały uznane jako poufne przez Państwa Członkowskie zgodnie z ustawodawstwem krajowym lub praktyką dotyczącą poufności danych statystycznych na podstawie przepisów rozporządzenie Rady (Euratom, EWG) nr 1588/90 z dnia 11 czerwca 1990 r. w sprawie przekazywania do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich danych statystycznych objętych zasadą poufności (¹²), który ustala zasady poufność w traktowaniu informacji.

W granicach ustalonych w art. 2 ust. 2, wszelkie zmiany – nowe tabele, zainteresowane państwa lub regiony – dotyczące danych wymaganych od Państw Członkowskich mogą być przedmiotem decyzji Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 4.

Artykuł 4

Procedura

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet ds. Programu Statystycznego zwany dalej „Komitetem” .

2. Przedstawiciel Komisji przekaże Komitetowi projekt środków, które należy podjąć. Komitet wyda opinię w sprawie projektu w terminie określonym przez przewodniczącego zgodnie z pilnością sprawy. Opinia zostanie podjęta na podstawie większości określonej w art. 148 ust. 2 Traktatu w przypadku decyzji, które Rada musi podjąć w sprawie wniosku Komisji. Głosy przedstawicieli Państw Członkowskich w Komitecie są ważone w sposób określony w niniejszym artykule. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

3. Komisja przyjmie środki, które stosuje się bezzwłocznie. Jednakże, jeśli środki te są niezgodne z opinią Komitetu, są one niezwłocznie przekazywane Radzie przez Komisję. W takim przypadku:

a) Komisja odroczy stosowanie środków, o których zdecydowała, na okres trzech miesięcy od daty takiego powiadomienia;

b)  Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może podjąć inną decyzję w terminie ustanowionym w lit. a).

Artykuł 5

Zadania Komitetu

Komitet bada wszelkie kwestie zgłoszone przez przewodniczącego odnośnie stosowania niniejszego rozporządzenia z inicjatywy własnej lub na żądanie Państwa Członkowskiego.

Artykuł 6

Współpraca z innymi Komitetami

1.  We wszystkich kwestiach podlegających kompetencji Komitetu ds. Statystyki Pieniężnej, Finansowej i Bilansu Płatniczego (CMFB), Komisja zwróci się do tego Komitetu o wydanie opinii zgodnie z art. 2 decyzji 91/115/EWG.

2. Komisja przekaże Komitetowi ds. Produktu Krajowego Brutto, ustanowionego dyrektywą 89/130/EWG, Euratom, wszelkie informacje dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia, które są niezbędne dla wykonywania jego obowiązków.

Artykuł 7

Termin stosowania i pierwsze przekazanie danych

1. ESA 95 stosuje się po raz pierwszy do danych sporządzonych zgodnie z załącznikiem B, które winny być przekazane w kwietniu 1999 r.

2. Dane zostaną przekazane Komisji (Urząd Statystyczny) zgodnie z terminami ustanowionymi w załączniku B.

3. Zgodnie z ust. 1, do momentu pierwszego przekazania danych na podstawie ESA 95, Państwa Członkowskie będą nadal przesyłać do Komisji (Urząd Statystyczny) rachunki i tabele opracowane na podstawie drugiego wydania ESA.

4. Z zastrzeżeniem przepisów art. 19 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1552/89 z dnia 29 maja 1989 r. (¹³) wykonującego decyzję 88/376/EWG, Euratom w sprawie systemu zasobów własnych Wspólnot, Komisja i zainteresowane Państwo Członkowskie sprawdzą, czy niniejsze rozporządzenie jest stosowane i przekażą wyniki tej kontroli Komitetowi zgodnie z art. 4 ust.  1 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Przepisy przejściowe

1. Do celów zasobów budżetowych i własnych oraz na zasadzie odstępstwa od art. 1 ust.  2 i art. 7, obowiązujący Europejski system zintegrowanych rachunkowości gospodarczych w rozumieniu art. 1 ust. 1 dyrektywy 89/130/EWG, Euratom i aktów prawnych odnoszących się do niniejszego, w szczególności rozporządzenia (EWG, Euratom) nr 1552/89 i nr 1553/89 oraz decyzji 94/728/WE, Euratom i 94/729/WE, oznacza drugie wydanie ESA, natomiast decyzja 94/728/EWG, Euratom nadal pozostaje w mocy.

2. Do celów sprawozdań Państw Członkowskich przekazywanych do Komisji w ramach procedury nadmiernego deficytu publicznego ustanowionej rozporządzeniem (WE) nr 3605/93, stosuje się Europejski system zintegrowanych rachunkowości gospodarczych, drugie wydanie ESA do sprawozdań składanych do dnia 1 września 1999 r.

3. Stosowanie drugiego wydania ESA, jak ustalono w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, jest zapewnione przez dostosowanie danych otrzymanych na mocy art. 7 ust. 1 na podstawie ESA 95 celem uwzględnienia zmian wynikających z jakichkolwiek różnic w pojęciach, definicjach czy nomenklaturach między drugim wydaniem ESA a ESA 95.

Wprowadzenie niniejszej zasady nastąpi zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 6 dyrektywy Rady 89/130/EWG, Euratom najpóźniej do grudnia 1996 r.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 czerwca 1996 r.