history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2014-06-18

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności zaś jego art. 213,

uwzględniając projekt rozporządzenia przedstawiony przez Komisję,

a także mając na uwadze, co następuje:

w celu wykonania wyznaczonych zadań Komisji potrzebne są porównywalne dane statystyczne na temat poziomu, modelu oraz trendów zatrudnienia i bezrobocia w Państwach Członkowskich;

najlepszą metodą uzyskania takich danych na poziomie Wspólnoty jest przeprowadzenie zharmonizowanych badań dotyczących siły roboczej;

rozporządzenie Rady (EWG) nr 3711/91 z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie przeprowadzenia rocznego badania prób losowych dotyczącego siły roboczej zatrudnionej na terenie Wspólnoty(1) ustaliło, że począwszy od 1992 r. badanie należy przeprowadzać wiosną każdego roku;

choć dla zapewnienia dostępności i harmonizacji danych oraz pomiaru zakresu pracy badanie ciągłe jest bardziej pożądane niż coroczne badanie w okresie wiosny, trudno jest zrealizować badanie ciągłe w tych samych dniach we wszystkich Państwach Członkowskich;

należy zachęcać do korzystania z istniejących źródeł administracyjnych, w stopniu w jakim mogą one w sposób przydatny uzupełnić dane uzyskane z wywiadów lub służyć jako podstawa do badania prób losowych;

dane zawarte w badaniu, ustalone w niniejszym rozporządzeniu, mogą ulec rozszerzeniu i obejmować dodatkowy zbiór zmiennych tworzących część programu modułów ad hoc, obejmujących okres kilku lat, opracowanych zgodnie z odpowiednią procedurą, będącą częścią przepisów wykonawczych;

do niniejszego rozporządzenia również mają zastosowanie zasada proporcjonalności i stosunek kosztu do wydajności, określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 322/97 z dnia 17 lutego 1997 r. w sprawie statystyki Wspólnoty(2), które stanowi ramy prawne dla tworzenia statystyki Wspólnoty,

poufność danych statystycznych regulują przepisy rozporządzenia (WE) nr 322/97 oraz rozporządzeni Rady (Euratom, EWG) nr 1588/90 z dnia 11 czerwca 1990 r. w sprawie przekazywania danych do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich(3) podlegających zasadzie poufności; 

Komisja skonsultowała się z Komitetem ds. Programu Statystycznego ustanowionego decyzją nr 89/382/EWG/Euratom(4), zgodnie z art. 3 wymienionej decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Częstotliwość badania

[1] Każde z Państw Członkowskich przeprowadza co roku badanie reprezentacyjne dotyczące siły roboczej, zwane dalej „badaniem”.

Badanie będzie stałym badaniem zapewniającym wyniki kwartalne i roczne; jednakże w okresie przejściowym nieprzekraczającym 2002 r. Państwa Członkowskie, które nie mogą przeprowadzić stałego badania, przeprowadzą badania doroczne, odbywające się wiosną.

W drodze odstępstwa, okres przejściowy będzie przedłużony:

a) do 2003 r. dla Włoch;

b) do 2004 r. dla Niemiec, pod warunkiem że Niemcy dostarczą zarówno kwartalne szacunki zastępcze dla podstawowych danych łącznych badania reprezentatywnego ludności czynnej zawodowo, jak też średnie szacunki dla niektórych określonych danych łącznych badania reprezentatywnego ludności czynnej zawodowo.

Dane zgromadzone w czasie badania odnoszą się zasadniczo do sytuacji w ciągu tygodnia (liczonego od poniedziałku do niedzieli) poprzedzającego wywiad, noszącego nazwę tygodnia referencyjnego.

W przypadku badania ciągłego:

— tygodnie referencyjne rozłożone są równomiernie przez cały rok;

— wywiad zazwyczaj odbywa się w czasie tygodnia bezpośrednio poprzedzającego tydzień referencyjny. Różnica między tygodniem referencyjnym, a datą wywiadu nie może być większa niż pięć tygodni, z wyjątkiem trzeciego kwartału;

— kwartały i lata referencyjne są zdefiniowane jako grupy o liczbie 13 lub 52 kolejnych tygodni. Listę tygodni tworzących dany kwartał lub rok sporządza się zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8 ust. 2.

Artykuł 2

Jednostki i zakres badania, metody obserwacyjne

1. Badanie należy przeprowadzić w każdym z Państw Członkowskich, w wybranej grupie gospodarstw domowych lub osób zamieszkałych w czasie badania na obszarze gospodarczym danego Państwa Członkowskiego.

2. Zasadniczy zakres badania obejmuje osoby zamieszkałe w odrębnych gospodarstwach domowych obszaru gospodarczego danego Państwa Członkowskiego. W miarę możliwości główna grupa osób mieszkających w odrębnych gospodarstwach domowych zostanie uzupełniona przez osoby mieszkające we wspólnych gospodarstwach domowych.

O ile to możliwe, gospodarstwa wspólne objęte zostaną badaniem z zastosowaniem próbki opracowanej specjalnie w celu umożliwienia bezpośredniej obserwacji wybranych osób. Jeśli nie będzie to możliwe, wówczas osoby z tych grup, wciąż związane z odrębnym gospodarstwem domowym, zostaną włączone do badania w powiązaniu z tym gospodarstwem domowym.

3. Zmienne zastosowanie do określenia statusu zatrudnienia oraz częściowego bezrobocia należy uzyskać za pomocą wywiadu z wybraną osobą lub, gdy nie będzie to możliwe, z innym członkiem gospodarstwa domowego. Pozostałe informacje można uzyskać z innych źródeł, w tym z zasobów administracyjnych, o ile dane uzyskane w ten sposób są podobnej jakości.

4. Niezależnie czy jednostka objęta badaniem jest osobą fizyczną czy chodzi tu o gospodarstwo domowe, zazwyczaj gromadzi się dane w odniesieniu do wszystkich członków tego gospodarstwa. Jednakże, jeśli jednostka objęta badaniem jest osobą fizyczną, informacje dotyczące innych członków tego gospodarstwa domowego:

— mogą nie zawierać charakterystyki wymienionej w art. 4 ust. 1 lit. g), h), i) i j),

— mogą być gromadzone na podstawie próbek cząstkowych określonych w ten sposób, że

— tygodnie referencyjne mogą być równomiernie rozłożone przez cały rok,

— liczba obserwacji (osoby fizyczne objęte badaniem plus członkowie ich gospodarstwa domowego) spełnia, dla potrzeb rocznych szacunków poziomów, kryteria wiarygodności określone w art. 3.

Artykuł 3

Reprezentatywność próby losowej

1. Dla grupy osób bezrobotnych, reprezentujących 5% ludności w wieku produkcyjnym, względny błąd standardowy oceny rocznych przeciętnych (lub wiosennych ocen w przypadku badania rocznego wykonywanego na wiosnę) na poziomie NUTS II nie może przekraczać 8% omawianej grupy ludności.

Regiony o liczbie mieszkańców mniejszej niż 300 000 zwolnione są od tego wymogu.

2. W przypadku badania ciągłego, dla grupy stanowiącej 5% ludności w wieku produkcyjnym, względne odchylenie standardowe na szczeblu krajowym dla oceny zmian między dwoma kolejnymi kwartałami nie może przekraczać 2% omawianej grupy ludności.

Dla Państw Członkowskich o liczbie mieszkańców wynoszącej od jednego miliona do dwudziestu milionów wymaganie to jest złagodzone, tak aby względne odchylenie standardowe dla oceny zmian kwartalnych nie przekraczało 3% omawianej grupy ludności.

Państwa Członkowskie, których liczba mieszkańców wynosi poniżej 1 miliona, zwolnione są z tych dokładnych wymagań dotyczących zmian.

3. Tam, gdzie badanie przeprowadzane jest jedynie na wiosnę, co najmniej jedna czwarta jednostek badanych pochodzi z badania poprzedniego, a co najmniej jedna czwarta stanowi część badania następnego.

Identyfikacja obu tych grup będzie się odbywać z zastosowaniem kodu.

4. W przypadkach, w których brak odpowiedzi na niektóre pytania doprowadzi do braku danych, tam gdzie to stosowne należy zastosować metodę statystycznego przyporządkowania.

5. Czynniki statystycznie istotne oblicza się, biorąc pod uwagę zwłaszcza możliwość selekcji, a dane zewnętrzne odnoszące się do rozkładu populacji bada się pod względem płci, wieku (pięcioletnie grupy wiekowe) i regionu (poziom NUTS II), w przypadku, gdy takie dane zewnętrzne dane Państwo Członkowskie uznaje za wystarczająco wiarygodne.

6. Państwa Członkowskie dostarczą Komisji (Eurostat) wszelkich wymaganych informacji dotyczących organizacji i metodyki badania, a zwłaszcza wskażą kryteria przyjęte dla badania i zakres próby losowej.

Artykuł 4

Charakterystyka badania

1. Dostarczone dane powinny być następujące:

a) dane demograficzne:

— numer kolejny gospodarstwa domowego,

— płeć,

— rok urodzenia,

— data urodzenia w odniesieniu do końca okresu referencyjnego,

— stan cywilny,

— pokrewieństwo z osobą, do której badanie się odnosi,

— numer kolejny małżonka,

— numer kolejny ojca,

— numer kolejny matki,

— narodowość,

— liczba lat zamieszkiwania w danym Państwie Członkowskim,

— państwo urodzenia (nieobowiązkowe),

— charakter udziału w badaniu (bezpośrednie uczestnictwo lub poprzez innego członka gospodarstwa domowego);

b) status zatrudnienia:

— status zatrudnienia podczas tygodnia, do którego odnosi się badanie,

— nieprzerwane pobieranie wynagrodzenia,

— powód niewykonywania pracy mimo posiadania zatrudnienia,

— poszukiwanie pracy przez osoby bez zatrudnienia,

— rodzaj poszukiwanej pracy (działalność własna lub praca najemna),

— stosowane metody szukania pracy,

— dyspozycyjność do podjęcia pracy;

c) charakterystyka pierwszego zatrudnienia:

— status zawodowy/stanowisko,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki,

— zawód,

— funkcje kierownicze,

— liczba osób pracujących w miejscowej jednostce,

— kraj miejsca pracy,

— region miejsca pracy,

— rok i miesiąc rozpoczęcia pracy w obecnym miejscu zatrudnienia,

— udział administracji publicznej ds. zatrudnienia w znalezieniu obecnego zatrudnienia,

— stopień ciągłości pracy – nieograniczona/ograniczona (i powody),

— czas trwania pracy tymczasowej lub umowy o pracę na czas określony,

— rozróżnienie między pełnym/niepełnym wymiarem czasu pracy (i powody),

— umowa z agencją pracy tymczasowej,

— praca w domu;

d) liczba godzin pracy:

— zwykła liczba godzin pracy w tygodniu,

— faktyczna liczba przepracowanych godzin,

— liczba nadgodzin w tygodniu, do którego odnosi się badanie,

— główny powód różnicy między faktyczną liczbą przepracowanych godzin a normalną liczbą godzin pracy;

e) druga praca:

— występowanie kilku zatrudnień ,

— status zawodowy/stanowisko,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki,

— rzeczywista liczba godzin pracy;

f) dostrzegalne niepełne zatrudnienie:

— chęć pracy w większym rozmiarze godzin, niż w danym czasie jest to możliwe (nieobowiązkowe w przypadku badania rocznego),

— poszukiwanie innej pracy oraz jego powody,

— rodzaj poszukiwanej pracy (jako pracownik najemny lub innej działalności),

— zastosowane metody poszukiwania innej pracy,

powody, dla których osoba nie szuka innej pracy (fakultatywne w przypadku badania rocznego),

— dyspozycyjność podjęcia pracy,

— pożądana liczba godzin pracy (fakultatywne w przypadku badania rocznego);

g) poszukiwanie pracy:

— rodzaj poszukiwanej pracy,

— długość okresu poszukiwania pracy,

— sytuacja osoby bezpośrednio przed rozpoczęciem poszukiwania pracy,

— zarejestrowanie w publicznym urzędzie pracy i otrzymywanie zasiłku dla bezrobotnych,

— chęć do pracy u osób nieszukających zatrudnienia,

— powody, dla których osoba nie szukała pracy,

— brak dostępu do opieki.

h) edukacja i szkolenie:

udział w formalnej edukacji lub szkoleniu w ciągu ubiegłych czterech tygodni

— poziom,

— dziedzina;

udział w kursach i innych formach kształcenia w ciągu ubiegłych czterech tygodni

— całkowita długość,

— cel ostatniego kursu lub innej formy kształcenia,

— dziedzina ostatniej formy kształcenia,

— uczestniczył(-a) w ostatniej formie kształcenia podczas godzin pracy;

osiągnięcia edukacyjne

— najwyższy osiągnięty z wynikiem pozytywnym poziom edukacji lub szkolenia,

— dziedzina najwyższego poziomu edukacji i szkolenia,

— rok, w którym najwyższy poziom został ukończony z wynikiem pozytywnym;

i) poprzednie doświadczenie zawodowe osoby pozostającej bez pracy:

— poprzednie zatrudnienie,

— rok i miesiąc ostatniego zatrudnienia

— główny powód porzucenia ostatniego zatrudnienia,

— stanowisko w pracy zajmowane podczas ostatniego zatrudnienia ,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki, w której osoba ostatnio pracowała

— wykonywany zawód podczas ostatniego zatrudnienia;

j) sytuacja rok przed badaniem (nieobowiązkowe dla kwartału 1, 3 i 4)

— zasadniczy status pracy,

— stanowisko w pracy,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki, w której osoba ostatnio pracowała,

— kraj zamieszkania,

— region zamieszkania;

k) zasadniczy status pracy (nieobowiązkowe);

l) wynagrodzenie w głównym miejscu pracy;

m) dane techniczne odnoszące się do wywiadu

— rok badania,

— tydzień referencyjny,

— tydzień przeprowadzenia wywiadu,

— Państwo Członkowskie,

— region gospodarstwa domowego,

— stopień zurbanizowania,

— numer seryjny gospodarstwa domowego,

— rodzaj gospodarstwa domowego,

— rodzaj instytucji,

— wskaźnik ważenia,

— próba cząstkowa w odniesieniu do poprzedniego badania (badanie roczne),

— próba cząstkowa w odniesieniu do badania następnego (badanie roczne),

— kolejny numer serii badania;

n) nietypowy czas pracy:

— praca zmianowa,

— praca wieczorami,

— praca nocami,

— praca w soboty,

— praca w niedziele.

2. [2] Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 7c w odniesieniu do dostosowywania listy zmiennych badania, określonych w ramach listy 14 grup badanych charakterystyk, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, niezbędnego z uwagi na rozwój technik i koncepcji. Akt delegowany przyjęty zgodnie z niniejszym ustępem nie może przekształcać zmiennych nieobowiązkowych w zmienne obowiązkowe.

Zmienne obowiązkowe, które mają być objęte badaniem ciągłym, znajdują się wśród cech badania w ust. 1 lit. a)–j) oraz l), m) i n) niniejszego artykułu. Zmienne te znajdują się wśród 94 cech badania. Odpowiedni akt delegowany przyjmuje się nie później niż 15 miesięcy przed początkiem okresu referencyjnego dla badania.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 7c, dotyczących listy zmiennych (zwanych dalej „zmiennymi strukturalnymi”) pochodzących spośród cech badania określonych w ust. 1 niniejszego artykułu, które należy badać jedynie jako średnie roczne – z użyciem próby cząstkowej niezależnych obserwacji w odniesieniu do 52 tygodni – a nie jako średnie kwartalne.

2a. [3] Dla zmiennych strukturalnych względny błąd standardowy (bez uwzględniania efektu doboru próby) jakichkolwiek rocznych szacunków dla co najmniej 1 % ludności w wieku produkcyjnym nie przekracza:

a) 9 % dla państw członkowskich o liczbie mieszkańców wynoszącej pomiędzy 1 mln a 20 mln; oraz

b) 5 % dla państw członkowskich o liczbie mieszkańców wynoszącej 20 mln lub więcej.

Państwa członkowskie o liczbie mieszkańców mniejszej niż 1 mln są zwolnione z wymogów dotyczących względnego błędu standardowego, a zmienne są gromadzone dla próby całkowitej, chyba że próba spełnia kryterium określone w lit. a).

Dla państw członkowskich, które gromadzą dane o zmiennych strukturalnych metodą prób cząstkowych, w przypadku więcej niż jednej rundy badania całkowita próba cząstkowa składa się z niezależnych obserwacji.

2b. [4] Zapewnia się spójność pomiędzy całkowitymi wartościami rocznych prób cząstkowych a średnimi wartościami rocznymi z pełnej próby dla danych dotyczących pracujących, bezrobotnych oraz ludności biernej zawodowo w podziale na płeć i następujące grupy wiekowe: 15–24, 25–34, 35–44, 45–54 oraz 55+.

3. [5] Komisja przyjmuje w drodze aktów wykonawczych przepisy dotyczące poprawek, kodyfikację zmiennych oraz listę zasad formułowania pytań o status pracy. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8 ust. 2.

4. [6] (skreślony).

Artykuł 5

Przeprowadzenie badania

Państwa Członkowskie mogą wprowadzić obowiązek odpowiedzi na pytania.

Artykuł 6

Przekazywanie danych

W terminie dwunastu tygodni od zakończenia okresu referencyjnego państwa członkowskie przesyłają do Eurostatu wyniki badania bez bezpośrednich identyfikatorów.

Dane odnoszące się do kategorii „wynagrodzenie z głównego miejsca pracy” mogą być przekazane do Eurostatu w terminie dwudziestu jeden miesięcy od zakończenia okresu referencyjnego, jeśli do przekazania tej informacji wykorzystywane są źródła administracyjne

Artykuł 7

Sprawozdania

Sprawozdanie na temat realizacji niniejszego rozporządzenia Komisja przedkłada Parlamentowi oraz Radzie co trzy lata, począwszy od roku 2000. W sprawozdaniu takim zawarta jest ocena, zwłaszcza badania jakości metod statystycznych, mających na celu poprawę wyników oraz uproszczenie procedury badania.

Artykuł 7a

Moduły ad hoc

[7] 1. W celu uzupełnienia informacji opisanych w art. 4 ust. 1 można dodać dalszy zestaw cech (zwany dalej „modułem ad hoc”).

2. Próba stosowana do gromadzenia informacji w modułach ad hoc dostarcza także informacji o zmiennych strukturalnych.

3. Próba stosowana do gromadzenia informacji w modułach ad hoc musi spełniać jeden z następujących warunków:

a) gromadzić informacje w modułach ad hoc w odniesieniu do 52 tygodni referencyjnych i podlegać takim samym wymogom jak wymogi, o których mowa w art. 4 ust. 2a; lub

b) gromadzić informacje o modułach ad hoc w pełnej próbie z co najmniej jednego kwartału.

4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 7c ustanawiających program modułów ad hoc na okres trzech lat. Program ten określa dla każdego modułu ad hoc przedmiot badania, listę i opis obszaru szczegółowych informacji (zwane dalej „modułami cząstkowymi ad hoc”) – tworząc ramy, w kontekście których określa się cechy techniczne modułu ad hoc, o których mowa w ust. 5 niniejszego artykułu, oraz określa okres referencyjny. Program jest przyjmowany nie później niż 24 miesiące przed początkiem okresu referencyjnego dla programu.

5. W celu zapewnienia jednolitego stosowania programu, o którym mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, Komisja określa w drodze aktów wykonawczych cechy techniczne modułu ad hoc w ramach każdego modułu cząstkowego ad hoc zgodnie z obszarem wyszczególnionych informacji, o którym mowa w tym ustępie, oraz filtry i kody, które należy stosować podczas przekazywania danych, a także termin przekazania wyników, który może być inny niż termin określony w art. 6. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8 ust. 2.

6. Najpóźniej 12 miesięcy przed początkiem okresu referencyjnego dla modułu ad hoc sporządzana jest szczegółowa lista informacji, które należy zgromadzić w ramach tego modułu. Wielkość modułu ad hoc nie może przekraczać 11 cech technicznych.

Artykuł 7b

Przepisy finansowe

[8] Unia przyznaje wsparcie finansowe krajowym urzędom statystycznym i innym organom krajowym, o których mowa w art. 5 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 (5), na wdrażanie modułów ad hoc, o których mowa w art. 7a niniejszego rozporządzenia, zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1296/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady (6). Zgodnie z art. 128 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7) Unia może udzielić dotacji tym krajowym urzędom statystycznym i innym organom krajowym bez zaproszenia do składania wniosków. Dotacje te mogą przyjąć formę kwot ryczałtowych i są uzależnione od rzeczywistego udziału państw członkowskich we wdrażaniu modułów ad hoc.

Artykuł 7c

Wykonywanie przekazanych uprawnień

[9] 1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Wykonując uprawnienia przekazane zgodnie z art. 4 ust. 2 i art. 7a, Komisja zapewnia, aby akty delegowane nie nakładały znaczącego dodatkowego obciążenia na państwa członkowskie ani na respondentów.

Te akty delegowane przyjmuje się tylko wtedy, gdy jest to niezbędne w celu uwzględnienia zmian społecznych i gospodarczych. Te akty delegowane nie zmieniają nieobowiązkowego charakteru wymaganych informacji.

Komisja należycie uzasadnia działania statystyczne przewidziane w tych aktach delegowanych, wykorzystując w stosownych przypadkach opinie odpowiednich ekspertów oparte na analizie opłacalności, w tym ocenie obciążenia respondentów i kosztów związanych z tworzeniem statystyk, o której mowa w art. 14 ust. 3 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 223/2009.

3. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 4 ust. 2 i w art. 7a, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 18 czerwca 2014 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

4. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 4 ust. 2 i w art. 7a, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 4 ust. 2 i art. 7a wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 8

Procedura komitetowa

[10] 1. Komisję wspomaga Komitet ds. Europejskiego Systemu Statystycznego, ustanowiony rozporządzeniem (WE) nr 223/2009. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (8).

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 9

Przepis uchylający

Rozporządzenie (EWG) nr 3711/91 traci moc.

Artykuł 10

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 9 marca 1998 r.

[1] Tytuł rozporządzenia w brzmieniu ustalonym przez sprostowanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 577/98 z dnia 9 marca 1998 r. w sprawie organizacji badania prób losowych dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 174 z 04.07.2007, str. 25).

[2] Art. 4 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 545/2014 z dnia 15 maja 2014  r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 163 z 29.05.2014, str. 10). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 2014 r.

[3] Art. 4 ust. 2a dodany przez art. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 545/2014 z dnia 15 maja 2014  r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 163 z 29.05.2014, str. 10). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 2014 r.

[4] Art. 4 ust. 2b dodany przez art. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 545/2014 z dnia 15 maja 2014  r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 163 z 29.05.2014, str. 10). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 2014 r.

[5] Art. 4 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 545/2014 z dnia 15 maja 2014  r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 163 z 29.05.2014, str. 10). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 2014 r.

[6] Art. 4 ust. 4 skreślony przez art. 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 545/2014 z dnia 15 maja 2014  r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 163 z 29.05.2014, str. 10). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 2014 r.

[7] Art. 7a dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 545/2014 z dnia 15 maja 2014  r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 163 z 29.05.2014, str. 10). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 2014 r.

[8] Art. 7b dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 545/2014 z dnia 15 maja 2014  r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 163 z 29.05.2014, str. 10). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 2014 r.

[9] Art. 7c dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 545/2014 z dnia 15 maja 2014  r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 163 z 29.05.2014, str. 10). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 2014 r.

[10] Art. 8 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 545/2014 z dnia 15 maja 2014  r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 163 z 29.05.2014, str. 10). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 2014 r.

Wersja obowiązująca od 2014-06-18

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności zaś jego art. 213,

uwzględniając projekt rozporządzenia przedstawiony przez Komisję,

a także mając na uwadze, co następuje:

w celu wykonania wyznaczonych zadań Komisji potrzebne są porównywalne dane statystyczne na temat poziomu, modelu oraz trendów zatrudnienia i bezrobocia w Państwach Członkowskich;

najlepszą metodą uzyskania takich danych na poziomie Wspólnoty jest przeprowadzenie zharmonizowanych badań dotyczących siły roboczej;

rozporządzenie Rady (EWG) nr 3711/91 z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie przeprowadzenia rocznego badania prób losowych dotyczącego siły roboczej zatrudnionej na terenie Wspólnoty(1) ustaliło, że począwszy od 1992 r. badanie należy przeprowadzać wiosną każdego roku;

choć dla zapewnienia dostępności i harmonizacji danych oraz pomiaru zakresu pracy badanie ciągłe jest bardziej pożądane niż coroczne badanie w okresie wiosny, trudno jest zrealizować badanie ciągłe w tych samych dniach we wszystkich Państwach Członkowskich;

należy zachęcać do korzystania z istniejących źródeł administracyjnych, w stopniu w jakim mogą one w sposób przydatny uzupełnić dane uzyskane z wywiadów lub służyć jako podstawa do badania prób losowych;

dane zawarte w badaniu, ustalone w niniejszym rozporządzeniu, mogą ulec rozszerzeniu i obejmować dodatkowy zbiór zmiennych tworzących część programu modułów ad hoc, obejmujących okres kilku lat, opracowanych zgodnie z odpowiednią procedurą, będącą częścią przepisów wykonawczych;

do niniejszego rozporządzenia również mają zastosowanie zasada proporcjonalności i stosunek kosztu do wydajności, określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 322/97 z dnia 17 lutego 1997 r. w sprawie statystyki Wspólnoty(2), które stanowi ramy prawne dla tworzenia statystyki Wspólnoty,

poufność danych statystycznych regulują przepisy rozporządzenia (WE) nr 322/97 oraz rozporządzeni Rady (Euratom, EWG) nr 1588/90 z dnia 11 czerwca 1990 r. w sprawie przekazywania danych do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich(3) podlegających zasadzie poufności; 

Komisja skonsultowała się z Komitetem ds. Programu Statystycznego ustanowionego decyzją nr 89/382/EWG/Euratom(4), zgodnie z art. 3 wymienionej decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Częstotliwość badania

[1] Każde z Państw Członkowskich przeprowadza co roku badanie reprezentacyjne dotyczące siły roboczej, zwane dalej „badaniem”.

Badanie będzie stałym badaniem zapewniającym wyniki kwartalne i roczne; jednakże w okresie przejściowym nieprzekraczającym 2002 r. Państwa Członkowskie, które nie mogą przeprowadzić stałego badania, przeprowadzą badania doroczne, odbywające się wiosną.

W drodze odstępstwa, okres przejściowy będzie przedłużony:

a) do 2003 r. dla Włoch;

b) do 2004 r. dla Niemiec, pod warunkiem że Niemcy dostarczą zarówno kwartalne szacunki zastępcze dla podstawowych danych łącznych badania reprezentatywnego ludności czynnej zawodowo, jak też średnie szacunki dla niektórych określonych danych łącznych badania reprezentatywnego ludności czynnej zawodowo.

Dane zgromadzone w czasie badania odnoszą się zasadniczo do sytuacji w ciągu tygodnia (liczonego od poniedziałku do niedzieli) poprzedzającego wywiad, noszącego nazwę tygodnia referencyjnego.

W przypadku badania ciągłego:

— tygodnie referencyjne rozłożone są równomiernie przez cały rok;

— wywiad zazwyczaj odbywa się w czasie tygodnia bezpośrednio poprzedzającego tydzień referencyjny. Różnica między tygodniem referencyjnym, a datą wywiadu nie może być większa niż pięć tygodni, z wyjątkiem trzeciego kwartału;

— kwartały i lata referencyjne są zdefiniowane jako grupy o liczbie 13 lub 52 kolejnych tygodni. Listę tygodni tworzących dany kwartał lub rok sporządza się zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8 ust. 2.

Artykuł 2

Jednostki i zakres badania, metody obserwacyjne

1. Badanie należy przeprowadzić w każdym z Państw Członkowskich, w wybranej grupie gospodarstw domowych lub osób zamieszkałych w czasie badania na obszarze gospodarczym danego Państwa Członkowskiego.

2. Zasadniczy zakres badania obejmuje osoby zamieszkałe w odrębnych gospodarstwach domowych obszaru gospodarczego danego Państwa Członkowskiego. W miarę możliwości główna grupa osób mieszkających w odrębnych gospodarstwach domowych zostanie uzupełniona przez osoby mieszkające we wspólnych gospodarstwach domowych.

O ile to możliwe, gospodarstwa wspólne objęte zostaną badaniem z zastosowaniem próbki opracowanej specjalnie w celu umożliwienia bezpośredniej obserwacji wybranych osób. Jeśli nie będzie to możliwe, wówczas osoby z tych grup, wciąż związane z odrębnym gospodarstwem domowym, zostaną włączone do badania w powiązaniu z tym gospodarstwem domowym.

3. Zmienne zastosowanie do określenia statusu zatrudnienia oraz częściowego bezrobocia należy uzyskać za pomocą wywiadu z wybraną osobą lub, gdy nie będzie to możliwe, z innym członkiem gospodarstwa domowego. Pozostałe informacje można uzyskać z innych źródeł, w tym z zasobów administracyjnych, o ile dane uzyskane w ten sposób są podobnej jakości.

4. Niezależnie czy jednostka objęta badaniem jest osobą fizyczną czy chodzi tu o gospodarstwo domowe, zazwyczaj gromadzi się dane w odniesieniu do wszystkich członków tego gospodarstwa. Jednakże, jeśli jednostka objęta badaniem jest osobą fizyczną, informacje dotyczące innych członków tego gospodarstwa domowego:

— mogą nie zawierać charakterystyki wymienionej w art. 4 ust. 1 lit. g), h), i) i j),

— mogą być gromadzone na podstawie próbek cząstkowych określonych w ten sposób, że

— tygodnie referencyjne mogą być równomiernie rozłożone przez cały rok,

— liczba obserwacji (osoby fizyczne objęte badaniem plus członkowie ich gospodarstwa domowego) spełnia, dla potrzeb rocznych szacunków poziomów, kryteria wiarygodności określone w art. 3.

Artykuł 3

Reprezentatywność próby losowej

1. Dla grupy osób bezrobotnych, reprezentujących 5% ludności w wieku produkcyjnym, względny błąd standardowy oceny rocznych przeciętnych (lub wiosennych ocen w przypadku badania rocznego wykonywanego na wiosnę) na poziomie NUTS II nie może przekraczać 8% omawianej grupy ludności.

Regiony o liczbie mieszkańców mniejszej niż 300 000 zwolnione są od tego wymogu.

2. W przypadku badania ciągłego, dla grupy stanowiącej 5% ludności w wieku produkcyjnym, względne odchylenie standardowe na szczeblu krajowym dla oceny zmian między dwoma kolejnymi kwartałami nie może przekraczać 2% omawianej grupy ludności.

Dla Państw Członkowskich o liczbie mieszkańców wynoszącej od jednego miliona do dwudziestu milionów wymaganie to jest złagodzone, tak aby względne odchylenie standardowe dla oceny zmian kwartalnych nie przekraczało 3% omawianej grupy ludności.

Państwa Członkowskie, których liczba mieszkańców wynosi poniżej 1 miliona, zwolnione są z tych dokładnych wymagań dotyczących zmian.

3. Tam, gdzie badanie przeprowadzane jest jedynie na wiosnę, co najmniej jedna czwarta jednostek badanych pochodzi z badania poprzedniego, a co najmniej jedna czwarta stanowi część badania następnego.

Identyfikacja obu tych grup będzie się odbywać z zastosowaniem kodu.

4. W przypadkach, w których brak odpowiedzi na niektóre pytania doprowadzi do braku danych, tam gdzie to stosowne należy zastosować metodę statystycznego przyporządkowania.

5. Czynniki statystycznie istotne oblicza się, biorąc pod uwagę zwłaszcza możliwość selekcji, a dane zewnętrzne odnoszące się do rozkładu populacji bada się pod względem płci, wieku (pięcioletnie grupy wiekowe) i regionu (poziom NUTS II), w przypadku, gdy takie dane zewnętrzne dane Państwo Członkowskie uznaje za wystarczająco wiarygodne.

6. Państwa Członkowskie dostarczą Komisji (Eurostat) wszelkich wymaganych informacji dotyczących organizacji i metodyki badania, a zwłaszcza wskażą kryteria przyjęte dla badania i zakres próby losowej.

Artykuł 4

Charakterystyka badania

1. Dostarczone dane powinny być następujące:

a) dane demograficzne:

— numer kolejny gospodarstwa domowego,

— płeć,

— rok urodzenia,

— data urodzenia w odniesieniu do końca okresu referencyjnego,

— stan cywilny,

— pokrewieństwo z osobą, do której badanie się odnosi,

— numer kolejny małżonka,

— numer kolejny ojca,

— numer kolejny matki,

— narodowość,

— liczba lat zamieszkiwania w danym Państwie Członkowskim,

— państwo urodzenia (nieobowiązkowe),

— charakter udziału w badaniu (bezpośrednie uczestnictwo lub poprzez innego członka gospodarstwa domowego);

b) status zatrudnienia:

— status zatrudnienia podczas tygodnia, do którego odnosi się badanie,

— nieprzerwane pobieranie wynagrodzenia,

— powód niewykonywania pracy mimo posiadania zatrudnienia,

— poszukiwanie pracy przez osoby bez zatrudnienia,

— rodzaj poszukiwanej pracy (działalność własna lub praca najemna),

— stosowane metody szukania pracy,

— dyspozycyjność do podjęcia pracy;

c) charakterystyka pierwszego zatrudnienia:

— status zawodowy/stanowisko,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki,

— zawód,

— funkcje kierownicze,

— liczba osób pracujących w miejscowej jednostce,

— kraj miejsca pracy,

— region miejsca pracy,

— rok i miesiąc rozpoczęcia pracy w obecnym miejscu zatrudnienia,

— udział administracji publicznej ds. zatrudnienia w znalezieniu obecnego zatrudnienia,

— stopień ciągłości pracy – nieograniczona/ograniczona (i powody),

— czas trwania pracy tymczasowej lub umowy o pracę na czas określony,

— rozróżnienie między pełnym/niepełnym wymiarem czasu pracy (i powody),

— umowa z agencją pracy tymczasowej,

— praca w domu;

d) liczba godzin pracy:

— zwykła liczba godzin pracy w tygodniu,

— faktyczna liczba przepracowanych godzin,

— liczba nadgodzin w tygodniu, do którego odnosi się badanie,

— główny powód różnicy między faktyczną liczbą przepracowanych godzin a normalną liczbą godzin pracy;

e) druga praca:

— występowanie kilku zatrudnień ,

— status zawodowy/stanowisko,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki,

— rzeczywista liczba godzin pracy;

f) dostrzegalne niepełne zatrudnienie:

— chęć pracy w większym rozmiarze godzin, niż w danym czasie jest to możliwe (nieobowiązkowe w przypadku badania rocznego),

— poszukiwanie innej pracy oraz jego powody,

— rodzaj poszukiwanej pracy (jako pracownik najemny lub innej działalności),

— zastosowane metody poszukiwania innej pracy,

powody, dla których osoba nie szuka innej pracy (fakultatywne w przypadku badania rocznego),

— dyspozycyjność podjęcia pracy,

— pożądana liczba godzin pracy (fakultatywne w przypadku badania rocznego);

g) poszukiwanie pracy:

— rodzaj poszukiwanej pracy,

— długość okresu poszukiwania pracy,

— sytuacja osoby bezpośrednio przed rozpoczęciem poszukiwania pracy,

— zarejestrowanie w publicznym urzędzie pracy i otrzymywanie zasiłku dla bezrobotnych,

— chęć do pracy u osób nieszukających zatrudnienia,

— powody, dla których osoba nie szukała pracy,

— brak dostępu do opieki.

h) edukacja i szkolenie:

udział w formalnej edukacji lub szkoleniu w ciągu ubiegłych czterech tygodni

— poziom,

— dziedzina;

udział w kursach i innych formach kształcenia w ciągu ubiegłych czterech tygodni

— całkowita długość,

— cel ostatniego kursu lub innej formy kształcenia,

— dziedzina ostatniej formy kształcenia,

— uczestniczył(-a) w ostatniej formie kształcenia podczas godzin pracy;

osiągnięcia edukacyjne

— najwyższy osiągnięty z wynikiem pozytywnym poziom edukacji lub szkolenia,

— dziedzina najwyższego poziomu edukacji i szkolenia,

— rok, w którym najwyższy poziom został ukończony z wynikiem pozytywnym;

i) poprzednie doświadczenie zawodowe osoby pozostającej bez pracy:

— poprzednie zatrudnienie,

— rok i miesiąc ostatniego zatrudnienia

— główny powód porzucenia ostatniego zatrudnienia,

— stanowisko w pracy zajmowane podczas ostatniego zatrudnienia ,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki, w której osoba ostatnio pracowała

— wykonywany zawód podczas ostatniego zatrudnienia;

j) sytuacja rok przed badaniem (nieobowiązkowe dla kwartału 1, 3 i 4)

— zasadniczy status pracy,

— stanowisko w pracy,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki, w której osoba ostatnio pracowała,

— kraj zamieszkania,

— region zamieszkania;

k) zasadniczy status pracy (nieobowiązkowe);

l) wynagrodzenie w głównym miejscu pracy;

m) dane techniczne odnoszące się do wywiadu

— rok badania,

— tydzień referencyjny,

— tydzień przeprowadzenia wywiadu,

— Państwo Członkowskie,

— region gospodarstwa domowego,

— stopień zurbanizowania,

— numer seryjny gospodarstwa domowego,

— rodzaj gospodarstwa domowego,

— rodzaj instytucji,

— wskaźnik ważenia,

— próba cząstkowa w odniesieniu do poprzedniego badania (badanie roczne),

— próba cząstkowa w odniesieniu do badania następnego (badanie roczne),

— kolejny numer serii badania;

n) nietypowy czas pracy:

— praca zmianowa,

— praca wieczorami,

— praca nocami,

— praca w soboty,

— praca w niedziele.

2. [2] Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 7c w odniesieniu do dostosowywania listy zmiennych badania, określonych w ramach listy 14 grup badanych charakterystyk, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, niezbędnego z uwagi na rozwój technik i koncepcji. Akt delegowany przyjęty zgodnie z niniejszym ustępem nie może przekształcać zmiennych nieobowiązkowych w zmienne obowiązkowe.

Zmienne obowiązkowe, które mają być objęte badaniem ciągłym, znajdują się wśród cech badania w ust. 1 lit. a)–j) oraz l), m) i n) niniejszego artykułu. Zmienne te znajdują się wśród 94 cech badania. Odpowiedni akt delegowany przyjmuje się nie później niż 15 miesięcy przed początkiem okresu referencyjnego dla badania.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 7c, dotyczących listy zmiennych (zwanych dalej „zmiennymi strukturalnymi”) pochodzących spośród cech badania określonych w ust. 1 niniejszego artykułu, które należy badać jedynie jako średnie roczne – z użyciem próby cząstkowej niezależnych obserwacji w odniesieniu do 52 tygodni – a nie jako średnie kwartalne.

2a. [3] Dla zmiennych strukturalnych względny błąd standardowy (bez uwzględniania efektu doboru próby) jakichkolwiek rocznych szacunków dla co najmniej 1 % ludności w wieku produkcyjnym nie przekracza:

a) 9 % dla państw członkowskich o liczbie mieszkańców wynoszącej pomiędzy 1 mln a 20 mln; oraz

b) 5 % dla państw członkowskich o liczbie mieszkańców wynoszącej 20 mln lub więcej.

Państwa członkowskie o liczbie mieszkańców mniejszej niż 1 mln są zwolnione z wymogów dotyczących względnego błędu standardowego, a zmienne są gromadzone dla próby całkowitej, chyba że próba spełnia kryterium określone w lit. a).

Dla państw członkowskich, które gromadzą dane o zmiennych strukturalnych metodą prób cząstkowych, w przypadku więcej niż jednej rundy badania całkowita próba cząstkowa składa się z niezależnych obserwacji.

2b. [4] Zapewnia się spójność pomiędzy całkowitymi wartościami rocznych prób cząstkowych a średnimi wartościami rocznymi z pełnej próby dla danych dotyczących pracujących, bezrobotnych oraz ludności biernej zawodowo w podziale na płeć i następujące grupy wiekowe: 15–24, 25–34, 35–44, 45–54 oraz 55+.

3. [5] Komisja przyjmuje w drodze aktów wykonawczych przepisy dotyczące poprawek, kodyfikację zmiennych oraz listę zasad formułowania pytań o status pracy. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8 ust. 2.

4. [6] (skreślony).

Artykuł 5

Przeprowadzenie badania

Państwa Członkowskie mogą wprowadzić obowiązek odpowiedzi na pytania.

Artykuł 6

Przekazywanie danych

W terminie dwunastu tygodni od zakończenia okresu referencyjnego państwa członkowskie przesyłają do Eurostatu wyniki badania bez bezpośrednich identyfikatorów.

Dane odnoszące się do kategorii „wynagrodzenie z głównego miejsca pracy” mogą być przekazane do Eurostatu w terminie dwudziestu jeden miesięcy od zakończenia okresu referencyjnego, jeśli do przekazania tej informacji wykorzystywane są źródła administracyjne

Artykuł 7

Sprawozdania

Sprawozdanie na temat realizacji niniejszego rozporządzenia Komisja przedkłada Parlamentowi oraz Radzie co trzy lata, począwszy od roku 2000. W sprawozdaniu takim zawarta jest ocena, zwłaszcza badania jakości metod statystycznych, mających na celu poprawę wyników oraz uproszczenie procedury badania.

Artykuł 7a

Moduły ad hoc

[7] 1. W celu uzupełnienia informacji opisanych w art. 4 ust. 1 można dodać dalszy zestaw cech (zwany dalej „modułem ad hoc”).

2. Próba stosowana do gromadzenia informacji w modułach ad hoc dostarcza także informacji o zmiennych strukturalnych.

3. Próba stosowana do gromadzenia informacji w modułach ad hoc musi spełniać jeden z następujących warunków:

a) gromadzić informacje w modułach ad hoc w odniesieniu do 52 tygodni referencyjnych i podlegać takim samym wymogom jak wymogi, o których mowa w art. 4 ust. 2a; lub

b) gromadzić informacje o modułach ad hoc w pełnej próbie z co najmniej jednego kwartału.

4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 7c ustanawiających program modułów ad hoc na okres trzech lat. Program ten określa dla każdego modułu ad hoc przedmiot badania, listę i opis obszaru szczegółowych informacji (zwane dalej „modułami cząstkowymi ad hoc”) – tworząc ramy, w kontekście których określa się cechy techniczne modułu ad hoc, o których mowa w ust. 5 niniejszego artykułu, oraz określa okres referencyjny. Program jest przyjmowany nie później niż 24 miesiące przed początkiem okresu referencyjnego dla programu.

5. W celu zapewnienia jednolitego stosowania programu, o którym mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, Komisja określa w drodze aktów wykonawczych cechy techniczne modułu ad hoc w ramach każdego modułu cząstkowego ad hoc zgodnie z obszarem wyszczególnionych informacji, o którym mowa w tym ustępie, oraz filtry i kody, które należy stosować podczas przekazywania danych, a także termin przekazania wyników, który może być inny niż termin określony w art. 6. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8 ust. 2.

6. Najpóźniej 12 miesięcy przed początkiem okresu referencyjnego dla modułu ad hoc sporządzana jest szczegółowa lista informacji, które należy zgromadzić w ramach tego modułu. Wielkość modułu ad hoc nie może przekraczać 11 cech technicznych.

Artykuł 7b

Przepisy finansowe

[8] Unia przyznaje wsparcie finansowe krajowym urzędom statystycznym i innym organom krajowym, o których mowa w art. 5 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 (5), na wdrażanie modułów ad hoc, o których mowa w art. 7a niniejszego rozporządzenia, zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1296/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady (6). Zgodnie z art. 128 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7) Unia może udzielić dotacji tym krajowym urzędom statystycznym i innym organom krajowym bez zaproszenia do składania wniosków. Dotacje te mogą przyjąć formę kwot ryczałtowych i są uzależnione od rzeczywistego udziału państw członkowskich we wdrażaniu modułów ad hoc.

Artykuł 7c

Wykonywanie przekazanych uprawnień

[9] 1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Wykonując uprawnienia przekazane zgodnie z art. 4 ust. 2 i art. 7a, Komisja zapewnia, aby akty delegowane nie nakładały znaczącego dodatkowego obciążenia na państwa członkowskie ani na respondentów.

Te akty delegowane przyjmuje się tylko wtedy, gdy jest to niezbędne w celu uwzględnienia zmian społecznych i gospodarczych. Te akty delegowane nie zmieniają nieobowiązkowego charakteru wymaganych informacji.

Komisja należycie uzasadnia działania statystyczne przewidziane w tych aktach delegowanych, wykorzystując w stosownych przypadkach opinie odpowiednich ekspertów oparte na analizie opłacalności, w tym ocenie obciążenia respondentów i kosztów związanych z tworzeniem statystyk, o której mowa w art. 14 ust. 3 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 223/2009.

3. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 4 ust. 2 i w art. 7a, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 18 czerwca 2014 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

4. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 4 ust. 2 i w art. 7a, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 4 ust. 2 i art. 7a wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 8

Procedura komitetowa

[10] 1. Komisję wspomaga Komitet ds. Europejskiego Systemu Statystycznego, ustanowiony rozporządzeniem (WE) nr 223/2009. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (8).

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 9

Przepis uchylający

Rozporządzenie (EWG) nr 3711/91 traci moc.

Artykuł 10

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 9 marca 1998 r.

[1] Tytuł rozporządzenia w brzmieniu ustalonym przez sprostowanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 577/98 z dnia 9 marca 1998 r. w sprawie organizacji badania prób losowych dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 174 z 04.07.2007, str. 25).

[2] Art. 4 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 545/2014 z dnia 15 maja 2014  r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 163 z 29.05.2014, str. 10). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 2014 r.

[3] Art. 4 ust. 2a dodany przez art. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 545/2014 z dnia 15 maja 2014  r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 163 z 29.05.2014, str. 10). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 2014 r.

[4] Art. 4 ust. 2b dodany przez art. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 545/2014 z dnia 15 maja 2014  r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 163 z 29.05.2014, str. 10). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 2014 r.

[5] Art. 4 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 545/2014 z dnia 15 maja 2014  r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 163 z 29.05.2014, str. 10). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 2014 r.

[6] Art. 4 ust. 4 skreślony przez art. 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 545/2014 z dnia 15 maja 2014  r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 163 z 29.05.2014, str. 10). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 2014 r.

[7] Art. 7a dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 545/2014 z dnia 15 maja 2014  r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 163 z 29.05.2014, str. 10). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 2014 r.

[8] Art. 7b dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 545/2014 z dnia 15 maja 2014  r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 163 z 29.05.2014, str. 10). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 2014 r.

[9] Art. 7c dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 545/2014 z dnia 15 maja 2014  r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 163 z 29.05.2014, str. 10). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 2014 r.

[10] Art. 8 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 545/2014 z dnia 15 maja 2014  r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 163 z 29.05.2014, str. 10). Zmiana weszła w życie 18 czerwca 2014 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2009-08-07 do 2014-06-17

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności zaś jego art. 213,

uwzględniając projekt rozporządzenia przedstawiony przez Komisję,

a także mając na uwadze, co następuje:

w celu wykonania wyznaczonych zadań Komisji potrzebne są porównywalne dane statystyczne na temat poziomu, modelu oraz trendów zatrudnienia i bezrobocia w Państwach Członkowskich;

najlepszą metodą uzyskania takich danych na poziomie Wspólnoty jest przeprowadzenie zharmonizowanych badań dotyczących siły roboczej;

rozporządzenie Rady (EWG) nr 3711/91 z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie przeprowadzenia rocznego badania prób losowych dotyczącego siły roboczej zatrudnionej na terenie Wspólnoty(1) ustaliło, że począwszy od 1992 r. badanie należy przeprowadzać wiosną każdego roku;

choć dla zapewnienia dostępności i harmonizacji danych oraz pomiaru zakresu pracy badanie ciągłe jest bardziej pożądane niż coroczne badanie w okresie wiosny, trudno jest zrealizować badanie ciągłe w tych samych dniach we wszystkich Państwach Członkowskich;

należy zachęcać do korzystania z istniejących źródeł administracyjnych, w stopniu w jakim mogą one w sposób przydatny uzupełnić dane uzyskane z wywiadów lub służyć jako podstawa do badania prób losowych;

dane zawarte w badaniu, ustalone w niniejszym rozporządzeniu, mogą ulec rozszerzeniu i obejmować dodatkowy zbiór zmiennych tworzących część programu modułów ad hoc, obejmujących okres kilku lat, opracowanych zgodnie z odpowiednią procedurą, będącą częścią przepisów wykonawczych;

do niniejszego rozporządzenia również mają zastosowanie zasada proporcjonalności i stosunek kosztu do wydajności, określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 322/97 z dnia 17 lutego 1997 r. w sprawie statystyki Wspólnoty(2), które stanowi ramy prawne dla tworzenia statystyki Wspólnoty,

poufność danych statystycznych regulują przepisy rozporządzenia (WE) nr 322/97 oraz rozporządzeni Rady (Euratom, EWG) nr 1588/90 z dnia 11 czerwca 1990 r. w sprawie przekazywania danych do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich(3) podlegających zasadzie poufności; 

Komisja skonsultowała się z Komitetem ds. Programu Statystycznego ustanowionego decyzją nr 89/382/EWG/Euratom(4), zgodnie z art. 3 wymienionej decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Częstotliwość badania

[1] Każde z Państw Członkowskich przeprowadza co roku badanie reprezentacyjne dotyczące siły roboczej, zwane dalej „badaniem”.

Badanie będzie stałym badaniem zapewniającym wyniki kwartalne i roczne; jednakże w okresie przejściowym nieprzekraczającym 2002 r. Państwa Członkowskie, które nie mogą przeprowadzić stałego badania, przeprowadzą badania doroczne, odbywające się wiosną.

W drodze odstępstwa, okres przejściowy będzie przedłużony:

a) do 2003 r. dla Włoch;

b) do 2004 r. dla Niemiec, pod warunkiem że Niemcy dostarczą zarówno kwartalne szacunki zastępcze dla podstawowych danych łącznych badania reprezentatywnego ludności czynnej zawodowo, jak też średnie szacunki dla niektórych określonych danych łącznych badania reprezentatywnego ludności czynnej zawodowo.

Dane zgromadzone w czasie badania odnoszą się zasadniczo do sytuacji w ciągu tygodnia (liczonego od poniedziałku do niedzieli) poprzedzającego wywiad, noszącego nazwę tygodnia referencyjnego.

W przypadku badania ciągłego:

— tygodnie referencyjne rozłożone są równomiernie przez cały rok;

— wywiad zazwyczaj odbywa się w czasie tygodnia bezpośrednio poprzedzającego tydzień referencyjny. Różnica między tygodniem referencyjnym, a datą wywiadu nie może być większa niż pięć tygodni, z wyjątkiem trzeciego kwartału;

— kwartały i lata referencyjne są zdefiniowane jako grupy o liczbie 13 lub 52 kolejnych tygodni. Listę tygodni tworzących dany kwartał lub rok sporządza się zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8 ust. 2.

Artykuł 2

Jednostki i zakres badania, metody obserwacyjne

1. Badanie należy przeprowadzić w każdym z Państw Członkowskich, w wybranej grupie gospodarstw domowych lub osób zamieszkałych w czasie badania na obszarze gospodarczym danego Państwa Członkowskiego.

2. Zasadniczy zakres badania obejmuje osoby zamieszkałe w odrębnych gospodarstwach domowych obszaru gospodarczego danego Państwa Członkowskiego. W miarę możliwości główna grupa osób mieszkających w odrębnych gospodarstwach domowych zostanie uzupełniona przez osoby mieszkające we wspólnych gospodarstwach domowych.

O ile to możliwe, gospodarstwa wspólne objęte zostaną badaniem z zastosowaniem próbki opracowanej specjalnie w celu umożliwienia bezpośredniej obserwacji wybranych osób. Jeśli nie będzie to możliwe, wówczas osoby z tych grup, wciąż związane z odrębnym gospodarstwem domowym, zostaną włączone do badania w powiązaniu z tym gospodarstwem domowym.

3. Zmienne zastosowanie do określenia statusu zatrudnienia oraz częściowego bezrobocia należy uzyskać za pomocą wywiadu z wybraną osobą lub, gdy nie będzie to możliwe, z innym członkiem gospodarstwa domowego. Pozostałe informacje można uzyskać z innych źródeł, w tym z zasobów administracyjnych, o ile dane uzyskane w ten sposób są podobnej jakości.

4. Niezależnie czy jednostka objęta badaniem jest osobą fizyczną czy chodzi tu o gospodarstwo domowe, zazwyczaj gromadzi się dane w odniesieniu do wszystkich członków tego gospodarstwa. Jednakże, jeśli jednostka objęta badaniem jest osobą fizyczną, informacje dotyczące innych członków tego gospodarstwa domowego:

— mogą nie zawierać charakterystyki wymienionej w art. 4 ust. 1 lit. g), h), i) i j),

— mogą być gromadzone na podstawie próbek cząstkowych określonych w ten sposób, że

— tygodnie referencyjne mogą być równomiernie rozłożone przez cały rok,

— liczba obserwacji (osoby fizyczne objęte badaniem plus członkowie ich gospodarstwa domowego) spełnia, dla potrzeb rocznych szacunków poziomów, kryteria wiarygodności określone w art. 3.

Artykuł 3

Reprezentatywność próby losowej

1. Dla grupy osób bezrobotnych, reprezentujących 5% ludności w wieku produkcyjnym, względny błąd standardowy oceny rocznych przeciętnych (lub wiosennych ocen w przypadku badania rocznego wykonywanego na wiosnę) na poziomie NUTS II nie może przekraczać 8% omawianej grupy ludności.

Regiony o liczbie mieszkańców mniejszej niż 300 000 zwolnione są od tego wymogu.

2. W przypadku badania ciągłego, dla grupy stanowiącej 5% ludności w wieku produkcyjnym, względne odchylenie standardowe na szczeblu krajowym dla oceny zmian między dwoma kolejnymi kwartałami nie może przekraczać 2% omawianej grupy ludności.

Dla Państw Członkowskich o liczbie mieszkańców wynoszącej od jednego miliona do dwudziestu milionów wymaganie to jest złagodzone, tak aby względne odchylenie standardowe dla oceny zmian kwartalnych nie przekraczało 3% omawianej grupy ludności.

Państwa Członkowskie, których liczba mieszkańców wynosi poniżej 1 miliona, zwolnione są z tych dokładnych wymagań dotyczących zmian.

3. Tam, gdzie badanie przeprowadzane jest jedynie na wiosnę, co najmniej jedna czwarta jednostek badanych pochodzi z badania poprzedniego, a co najmniej jedna czwarta stanowi część badania następnego.

Identyfikacja obu tych grup będzie się odbywać z zastosowaniem kodu.

4. W przypadkach, w których brak odpowiedzi na niektóre pytania doprowadzi do braku danych, tam gdzie to stosowne należy zastosować metodę statystycznego przyporządkowania.

5. Czynniki statystycznie istotne oblicza się, biorąc pod uwagę zwłaszcza możliwość selekcji, a dane zewnętrzne odnoszące się do rozkładu populacji bada się pod względem płci, wieku (pięcioletnie grupy wiekowe) i regionu (poziom NUTS II), w przypadku, gdy takie dane zewnętrzne dane Państwo Członkowskie uznaje za wystarczająco wiarygodne.

6. Państwa Członkowskie dostarczą Komisji (Eurostat) wszelkich wymaganych informacji dotyczących organizacji i metodyki badania, a zwłaszcza wskażą kryteria przyjęte dla badania i zakres próby losowej.

Artykuł 4

Charakterystyka badania

1. Dostarczone dane powinny być następujące:

a) dane demograficzne:

— numer kolejny gospodarstwa domowego,

— płeć,

— rok urodzenia,

— data urodzenia w odniesieniu do końca okresu referencyjnego,

— stan cywilny,

— pokrewieństwo z osobą, do której badanie się odnosi,

— numer kolejny małżonka,

— numer kolejny ojca,

— numer kolejny matki,

— narodowość,

— liczba lat zamieszkiwania w danym Państwie Członkowskim,

— państwo urodzenia (nieobowiązkowe),

— charakter udziału w badaniu (bezpośrednie uczestnictwo lub poprzez innego członka gospodarstwa domowego);

b) status zatrudnienia:

— status zatrudnienia podczas tygodnia, do którego odnosi się badanie,

— nieprzerwane pobieranie wynagrodzenia,

— powód niewykonywania pracy mimo posiadania zatrudnienia,

— poszukiwanie pracy przez osoby bez zatrudnienia,

— rodzaj poszukiwanej pracy (działalność własna lub praca najemna),

— stosowane metody szukania pracy,

— dyspozycyjność do podjęcia pracy;

c) charakterystyka pierwszego zatrudnienia:

— status zawodowy/stanowisko,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki,

— zawód,

— funkcje kierownicze,

— liczba osób pracujących w miejscowej jednostce,

— kraj miejsca pracy,

— region miejsca pracy,

— rok i miesiąc rozpoczęcia pracy w obecnym miejscu zatrudnienia,

— udział administracji publicznej ds. zatrudnienia w znalezieniu obecnego zatrudnienia,

— stopień ciągłości pracy – nieograniczona/ograniczona (i powody),

— czas trwania pracy tymczasowej lub umowy o pracę na czas określony,

— rozróżnienie między pełnym/niepełnym wymiarem czasu pracy (i powody),

— umowa z agencją pracy tymczasowej,

— praca w domu;

d) liczba godzin pracy:

— zwykła liczba godzin pracy w tygodniu,

— faktyczna liczba przepracowanych godzin,

— liczba nadgodzin w tygodniu, do którego odnosi się badanie,

— główny powód różnicy między faktyczną liczbą przepracowanych godzin a normalną liczbą godzin pracy;

e) druga praca:

— występowanie kilku zatrudnień ,

— status zawodowy/stanowisko,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki,

— rzeczywista liczba godzin pracy;

f) dostrzegalne niepełne zatrudnienie:

— chęć pracy w większym rozmiarze godzin, niż w danym czasie jest to możliwe (nieobowiązkowe w przypadku badania rocznego),

— poszukiwanie innej pracy oraz jego powody,

— rodzaj poszukiwanej pracy (jako pracownik najemny lub innej działalności),

— zastosowane metody poszukiwania innej pracy,

powody, dla których osoba nie szuka innej pracy (fakultatywne w przypadku badania rocznego),

— dyspozycyjność podjęcia pracy,

— pożądana liczba godzin pracy (fakultatywne w przypadku badania rocznego);

g) poszukiwanie pracy:

— rodzaj poszukiwanej pracy,

— długość okresu poszukiwania pracy,

— sytuacja osoby bezpośrednio przed rozpoczęciem poszukiwania pracy,

— zarejestrowanie w publicznym urzędzie pracy i otrzymywanie zasiłku dla bezrobotnych,

— chęć do pracy u osób nieszukających zatrudnienia,

— powody, dla których osoba nie szukała pracy,

— brak dostępu do opieki.

h) edukacja i szkolenie:

udział w formalnej edukacji lub szkoleniu w ciągu ubiegłych czterech tygodni

— poziom,

— dziedzina;

udział w kursach i innych formach kształcenia w ciągu ubiegłych czterech tygodni

— całkowita długość,

— cel ostatniego kursu lub innej formy kształcenia,

— dziedzina ostatniej formy kształcenia,

— uczestniczył(-a) w ostatniej formie kształcenia podczas godzin pracy;

osiągnięcia edukacyjne

— najwyższy osiągnięty z wynikiem pozytywnym poziom edukacji lub szkolenia,

— dziedzina najwyższego poziomu edukacji i szkolenia,

— rok, w którym najwyższy poziom został ukończony z wynikiem pozytywnym;

i) poprzednie doświadczenie zawodowe osoby pozostającej bez pracy:

— poprzednie zatrudnienie,

— rok i miesiąc ostatniego zatrudnienia

— główny powód porzucenia ostatniego zatrudnienia,

— stanowisko w pracy zajmowane podczas ostatniego zatrudnienia ,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki, w której osoba ostatnio pracowała

— wykonywany zawód podczas ostatniego zatrudnienia;

j) sytuacja rok przed badaniem (nieobowiązkowe dla kwartału 1, 3 i 4)

— zasadniczy status pracy,

— stanowisko w pracy,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki, w której osoba ostatnio pracowała,

— kraj zamieszkania,

— region zamieszkania;

k) zasadniczy status pracy (nieobowiązkowe);

l) wynagrodzenie w głównym miejscu pracy;

m) dane techniczne odnoszące się do wywiadu

— rok badania,

— tydzień referencyjny,

— tydzień przeprowadzenia wywiadu,

— Państwo Członkowskie,

— region gospodarstwa domowego,

— stopień zurbanizowania,

— numer seryjny gospodarstwa domowego,

— rodzaj gospodarstwa domowego,

— rodzaj instytucji,

— wskaźnik ważenia,

— próba cząstkowa w odniesieniu do poprzedniego badania (badanie roczne),

— próba cząstkowa w odniesieniu do badania następnego (badanie roczne),

— kolejny numer serii badania;

n) nietypowy czas pracy:

— praca zmianowa,

— praca wieczorami,

— praca nocami,

— praca w soboty,

— praca w niedziele.

2. [2] W celu uzupełnienia informacji opisanych w ust. 1 można dodać dalszy zestaw zmiennych, w dalszej części zwany „modułem ad hoc”.

Komisja przyjmuje co roku program modułów ad hoc obejmujący okres kilku lat.

Program ten dla każdego modułu ad hoc określać będzie przedmiot badania, okres referencyjny, wielkość próby (równa lub mniejsza od wielkości próby określonej zgodnie z art. 3) oraz ostateczny termin przesłania wyników (który może różnić się od terminu ustalonego w art. 6).

Co najmniej 12 miesięcy przed rozpoczęciem okresu referencyjnego dla modułu ad hoc należy sporządzić listę państw członkowskich oraz regionów objętych badaniem, a także szczegółową listę danych, które należy zgromadzić w ramach tego modułu.

Wielkość modułu ad hoc jest ograniczona do 11 zmiennych.

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 8 ust. 3.

3. [3] Komisja przyjmuje definicje, poprawki, kodyfikację zmiennych, dostosowanie listy zmiennych badania spowodowane rozwojem technik i koncepcji, a także listę zasad formułowania pytań dotyczących statusu pracy. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia, między innymi poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 8 ust. 3.

4. [4] Na wniosek Komisji możliwe jest wybranie spośród charakterystyk badania określonych w ust. 1 wykazu zmiennych, zwanych dalej „zmiennymi strukturalnymi”, które muszą być badane tylko jako przeciętne wartości roczne w odniesieniu do 52 tygodni, a nie jako przeciętne wartości kwartalne. Komisja sporządza wykaz zmiennych strukturalnych, określa minimalną wielkość próby losowej i częstotliwość badania. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 8 ust. 3. Hiszpania, Finlandia i Zjednoczone Królestwo mogą badać zmienne strukturalne w odniesieniu do pojedynczego kwartału podczas okresu przejściowego aż do końca 2007 r.

Artykuł 5

Przeprowadzenie badania

Państwa Członkowskie mogą wprowadzić obowiązek odpowiedzi na pytania.

Artykuł 6

Przekazywanie danych

W terminie dwunastu tygodni od zakończenia okresu referencyjnego państwa członkowskie przesyłają do Eurostatu wyniki badania bez bezpośrednich identyfikatorów.

Dane odnoszące się do kategorii „wynagrodzenie z głównego miejsca pracy” mogą być przekazane do Eurostatu w terminie dwudziestu jeden miesięcy od zakończenia okresu referencyjnego, jeśli do przekazania tej informacji wykorzystywane są źródła administracyjne

Artykuł 7

Sprawozdania

Sprawozdanie na temat realizacji niniejszego rozporządzenia Komisja przedkłada Parlamentowi oraz Radzie co trzy lata, począwszy od roku 2000. W sprawozdaniu takim zawarta jest ocena, zwłaszcza badania jakości metod statystycznych, mających na celu poprawę wyników oraz uproszczenie procedury badania.

Artykuł 8

Procedura komitetowa

[5] 1. Komisja jest wspierana przez Komitet Programu Statystycznego ustanowiony na mocy decyzji Rady 89/382/EWG, Euratom (5).

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5 i 7 decyzji Rady 1999/468/WE (6), z uwzględnieniem jej art. 8.

Termin określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE wynosi trzy miesiące.

3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5a ust. 1–4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

Artykuł 9

Przepis uchylający

Rozporządzenie (EWG) nr 3711/91 traci moc.

Artykuł 10

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 9 marca 1998 r.

[1] Tytuł rozporządzenia w brzmieniu ustalonym przez sprostowanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 577/98 z dnia 9 marca 1998 r. w sprawie organizacji badania prób losowych dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 174 z 04.07.2007, str. 25).

Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 596/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. dostosowującego do decyzji Rady 1999/468/WE niektóre akty podlegające procedurze, o której mowa w art. 251 Traktatu, w zakresie procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą (Dz.Urz.UE L 188 z 18.07.2009, str. 14). Zmiana weszła w życie 7 sierpnia 2009 r.

[2] Art. 4 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 596/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. dostosowującego do decyzji Rady 1999/468/WE niektóre akty podlegające procedurze, o której mowa w art. 251 Traktatu, w zakresie procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą (Dz.Urz.UE L 188 z 18.07.2009, str. 14). Zmiana weszła w życie 7 sierpnia 2009 r.

[3] Art. 4 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 596/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. dostosowującego do decyzji Rady 1999/468/WE niektóre akty podlegające procedurze, o której mowa w art. 251 Traktatu, w zakresie procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą (Dz.Urz.UE L 188 z 18.07.2009, str. 14). Zmiana weszła w życie 7 sierpnia 2009 r.

[4] Art. 4 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 596/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. dostosowującego do decyzji Rady 1999/468/WE niektóre akty podlegające procedurze, o której mowa w art. 251 Traktatu, w zakresie procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą (Dz.Urz.UE L 188 z 18.07.2009, str. 14). Zmiana weszła w życie 7 sierpnia 2009 r.

[5] Art. 8 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 596/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. dostosowującego do decyzji Rady 1999/468/WE niektóre akty podlegające procedurze, o której mowa w art. 251 Traktatu, w zakresie procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą (Dz.Urz.UE L 188 z 18.07.2009, str. 14). Zmiana weszła w życie 7 sierpnia 2009 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-12-23 do 2009-08-06

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności zaś jego art. 213,

uwzględniając projekt rozporządzenia przedstawiony przez Komisję,

a także mając na uwadze, co następuje:

w celu wykonania wyznaczonych zadań Komisji potrzebne są porównywalne dane statystyczne na temat poziomu, modelu oraz trendów zatrudnienia i bezrobocia w Państwach Członkowskich;

najlepszą metodą uzyskania takich danych na poziomie Wspólnoty jest przeprowadzenie zharmonizowanych badań dotyczących siły roboczej;

rozporządzenie Rady (EWG) nr 3711/91 z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie przeprowadzenia rocznego badania prób losowych dotyczącego siły roboczej zatrudnionej na terenie Wspólnoty(1) ustaliło, że począwszy od 1992 r. badanie należy przeprowadzać wiosną każdego roku;

choć dla zapewnienia dostępności i harmonizacji danych oraz pomiaru zakresu pracy badanie ciągłe jest bardziej pożądane niż coroczne badanie w okresie wiosny, trudno jest zrealizować badanie ciągłe w tych samych dniach we wszystkich Państwach Członkowskich;

należy zachęcać do korzystania z istniejących źródeł administracyjnych, w stopniu w jakim mogą one w sposób przydatny uzupełnić dane uzyskane z wywiadów lub służyć jako podstawa do badania prób losowych;

dane zawarte w badaniu, ustalone w niniejszym rozporządzeniu, mogą ulec rozszerzeniu i obejmować dodatkowy zbiór zmiennych tworzących część programu modułów ad hoc, obejmujących okres kilku lat, opracowanych zgodnie z odpowiednią procedurą, będącą częścią przepisów wykonawczych;

do niniejszego rozporządzenia również mają zastosowanie zasada proporcjonalności i stosunek kosztu do wydajności, określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 322/97 z dnia 17 lutego 1997 r. w sprawie statystyki Wspólnoty(2), które stanowi ramy prawne dla tworzenia statystyki Wspólnoty,

poufność danych statystycznych regulują przepisy rozporządzenia (WE) nr 322/97 oraz rozporządzeni Rady (Euratom, EWG) nr 1588/90 z dnia 11 czerwca 1990 r. w sprawie przekazywania danych do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich(3) podlegających zasadzie poufności; 

Komisja skonsultowała się z Komitetem ds. Programu Statystycznego ustanowionego decyzją nr 89/382/EWG/Euratom(4), zgodnie z art. 3 wymienionej decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Częstotliwość badania

[1] Każde z Państw Członkowskich przeprowadza co roku badanie reprezentacyjne dotyczące siły roboczej, zwane dalej „badaniem”.

Badanie będzie stałym badaniem zapewniającym wyniki kwartalne i roczne; jednakże w okresie przejściowym nieprzekraczającym 2002 r. Państwa Członkowskie, które nie mogą przeprowadzić stałego badania, przeprowadzą badania doroczne, odbywające się wiosną.

W drodze odstępstwa, okres przejściowy będzie przedłużony:

a) do 2003 r. dla Włoch;

b) do 2004 r. dla Niemiec, pod warunkiem że Niemcy dostarczą zarówno kwartalne szacunki zastępcze dla podstawowych danych łącznych badania reprezentatywnego ludności czynnej zawodowo, jak też średnie szacunki dla niektórych określonych danych łącznych badania reprezentatywnego ludności czynnej zawodowo.

Dane zgromadzone w czasie badania odnoszą się zasadniczo do sytuacji w ciągu tygodnia (liczonego od poniedziałku do niedzieli) poprzedzającego wywiad, noszącego nazwę tygodnia referencyjnego.

W przypadku badania ciągłego:

— tygodnie referencyjne rozłożone są równomiernie przez cały rok;

— wywiad zazwyczaj odbywa się w czasie tygodnia bezpośrednio poprzedzającego tydzień referencyjny. Różnica między tygodniem referencyjnym, a datą wywiadu nie może być większa niż pięć tygodni, z wyjątkiem trzeciego kwartału;

— kwartały i lata referencyjne są zdefiniowane jako grupy o liczbie 13 lub 52 kolejnych tygodni. Listę tygodni tworzących dany kwartał lub rok sporządza się zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8.

Artykuł 2

Jednostki i zakres badania, metody obserwacyjne

1. Badanie należy przeprowadzić w każdym z Państw Członkowskich, w wybranej grupie gospodarstw domowych lub osób zamieszkałych w czasie badania na obszarze gospodarczym danego Państwa Członkowskiego.

2. Zasadniczy zakres badania obejmuje osoby zamieszkałe w odrębnych gospodarstwach domowych obszaru gospodarczego danego Państwa Członkowskiego. W miarę możliwości główna grupa osób mieszkających w odrębnych gospodarstwach domowych zostanie uzupełniona przez osoby mieszkające we wspólnych gospodarstwach domowych.

O ile to możliwe, gospodarstwa wspólne objęte zostaną badaniem z zastosowaniem próbki opracowanej specjalnie w celu umożliwienia bezpośredniej obserwacji wybranych osób. Jeśli nie będzie to możliwe, wówczas osoby z tych grup, wciąż związane z odrębnym gospodarstwem domowym, zostaną włączone do badania w powiązaniu z tym gospodarstwem domowym.

3. Zmienne zastosowanie do określenia statusu zatrudnienia oraz częściowego bezrobocia należy uzyskać za pomocą wywiadu z wybraną osobą lub, gdy nie będzie to możliwe, z innym członkiem gospodarstwa domowego. Pozostałe informacje można uzyskać z innych źródeł, w tym z zasobów administracyjnych, o ile dane uzyskane w ten sposób są podobnej jakości.

4. Niezależnie czy jednostka objęta badaniem jest osobą fizyczną czy chodzi tu o gospodarstwo domowe, zazwyczaj gromadzi się dane w odniesieniu do wszystkich członków tego gospodarstwa. Jednakże, jeśli jednostka objęta badaniem jest osobą fizyczną, informacje dotyczące innych członków tego gospodarstwa domowego:

— mogą nie zawierać charakterystyki wymienionej w art. 4 ust. 1 lit. g), h), i) i j),

— mogą być gromadzone na podstawie próbek cząstkowych określonych w ten sposób, że

— tygodnie referencyjne mogą być równomiernie rozłożone przez cały rok,

— liczba obserwacji (osoby fizyczne objęte badaniem plus członkowie ich gospodarstwa domowego) spełnia, dla potrzeb rocznych szacunków poziomów, kryteria wiarygodności określone w art. 3.

Artykuł 3

Reprezentatywność próby losowej

1. Dla grupy osób bezrobotnych, reprezentujących 5% ludności w wieku produkcyjnym, względny błąd standardowy oceny rocznych przeciętnych (lub wiosennych ocen w przypadku badania rocznego wykonywanego na wiosnę) na poziomie NUTS II nie może przekraczać 8% omawianej grupy ludności.

Regiony o liczbie mieszkańców mniejszej niż 300 000 zwolnione są od tego wymogu.

2. W przypadku badania ciągłego, dla grupy stanowiącej 5% ludności w wieku produkcyjnym, względne odchylenie standardowe na szczeblu krajowym dla oceny zmian między dwoma kolejnymi kwartałami nie może przekraczać 2% omawianej grupy ludności.

Dla Państw Członkowskich o liczbie mieszkańców wynoszącej od jednego miliona do dwudziestu milionów wymaganie to jest złagodzone, tak aby względne odchylenie standardowe dla oceny zmian kwartalnych nie przekraczało 3% omawianej grupy ludności.

Państwa Członkowskie, których liczba mieszkańców wynosi poniżej 1 miliona, zwolnione są z tych dokładnych wymagań dotyczących zmian.

3. Tam, gdzie badanie przeprowadzane jest jedynie na wiosnę, co najmniej jedna czwarta jednostek badanych pochodzi z badania poprzedniego, a co najmniej jedna czwarta stanowi część badania następnego.

Identyfikacja obu tych grup będzie się odbywać z zastosowaniem kodu.

4. W przypadkach, w których brak odpowiedzi na niektóre pytania doprowadzi do braku danych, tam gdzie to stosowne należy zastosować metodę statystycznego przyporządkowania.

5. Czynniki statystycznie istotne oblicza się, biorąc pod uwagę zwłaszcza możliwość selekcji, a dane zewnętrzne odnoszące się do rozkładu populacji bada się pod względem płci, wieku (pięcioletnie grupy wiekowe) i regionu (poziom NUTS II), w przypadku, gdy takie dane zewnętrzne dane Państwo Członkowskie uznaje za wystarczająco wiarygodne.

6. Państwa Członkowskie dostarczą Komisji (Eurostat) wszelkich wymaganych informacji dotyczących organizacji i metodyki badania, a zwłaszcza wskażą kryteria przyjęte dla badania i zakres próby losowej.

Artykuł 4

Charakterystyka badania

1. Dostarczone dane powinny być następujące:

a) dane demograficzne:

— numer kolejny gospodarstwa domowego,

— płeć,

— rok urodzenia,

— data urodzenia w odniesieniu do końca okresu referencyjnego,

— stan cywilny,

— pokrewieństwo z osobą, do której badanie się odnosi,

— numer kolejny małżonka,

— numer kolejny ojca,

— numer kolejny matki,

— narodowość,

— liczba lat zamieszkiwania w danym Państwie Członkowskim,

— państwo urodzenia (nieobowiązkowe),

— charakter udziału w badaniu (bezpośrednie uczestnictwo lub poprzez innego członka gospodarstwa domowego);

b) status zatrudnienia:

— status zatrudnienia podczas tygodnia, do którego odnosi się badanie,

— nieprzerwane pobieranie wynagrodzenia,

— powód niewykonywania pracy mimo posiadania zatrudnienia,

— poszukiwanie pracy przez osoby bez zatrudnienia,

— rodzaj poszukiwanej pracy (działalność własna lub praca najemna),

— stosowane metody szukania pracy,

— dyspozycyjność do podjęcia pracy;

c) charakterystyka pierwszego zatrudnienia:

— status zawodowy/stanowisko,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki,

— zawód,

— funkcje kierownicze,

— liczba osób pracujących w miejscowej jednostce,

— kraj miejsca pracy,

— region miejsca pracy,

— rok i miesiąc rozpoczęcia pracy w obecnym miejscu zatrudnienia,

— udział administracji publicznej ds. zatrudnienia w znalezieniu obecnego zatrudnienia,

— stopień ciągłości pracy – nieograniczona/ograniczona (i powody),

— czas trwania pracy tymczasowej lub umowy o pracę na czas określony,

— rozróżnienie między pełnym/niepełnym wymiarem czasu pracy (i powody),

— umowa z agencją pracy tymczasowej,

— praca w domu;

d) liczba godzin pracy:

— zwykła liczba godzin pracy w tygodniu,

— faktyczna liczba przepracowanych godzin,

— liczba nadgodzin w tygodniu, do którego odnosi się badanie,

— główny powód różnicy między faktyczną liczbą przepracowanych godzin a normalną liczbą godzin pracy;

e) druga praca:

— występowanie kilku zatrudnień ,

— status zawodowy/stanowisko,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki,

— rzeczywista liczba godzin pracy;

f) dostrzegalne niepełne zatrudnienie:

— chęć pracy w większym rozmiarze godzin, niż w danym czasie jest to możliwe (nieobowiązkowe w przypadku badania rocznego),

— poszukiwanie innej pracy oraz jego powody,

— rodzaj poszukiwanej pracy (jako pracownik najemny lub innej działalności),

— zastosowane metody poszukiwania innej pracy,

powody, dla których osoba nie szuka innej pracy (fakultatywne w przypadku badania rocznego),

— dyspozycyjność podjęcia pracy,

— pożądana liczba godzin pracy (fakultatywne w przypadku badania rocznego);

g) poszukiwanie pracy:

— rodzaj poszukiwanej pracy,

— długość okresu poszukiwania pracy,

— sytuacja osoby bezpośrednio przed rozpoczęciem poszukiwania pracy,

— zarejestrowanie w publicznym urzędzie pracy i otrzymywanie zasiłku dla bezrobotnych,

— chęć do pracy u osób nieszukających zatrudnienia,

— powody, dla których osoba nie szukała pracy,

— brak dostępu do opieki.

h) edukacja i szkolenie:

udział w formalnej edukacji lub szkoleniu w ciągu ubiegłych czterech tygodni

— poziom,

— dziedzina;

udział w kursach i innych formach kształcenia w ciągu ubiegłych czterech tygodni

— całkowita długość,

— cel ostatniego kursu lub innej formy kształcenia,

— dziedzina ostatniej formy kształcenia,

— uczestniczył(-a) w ostatniej formie kształcenia podczas godzin pracy;

osiągnięcia edukacyjne

— najwyższy osiągnięty z wynikiem pozytywnym poziom edukacji lub szkolenia,

— dziedzina najwyższego poziomu edukacji i szkolenia,

— rok, w którym najwyższy poziom został ukończony z wynikiem pozytywnym;

i) poprzednie doświadczenie zawodowe osoby pozostającej bez pracy:

— poprzednie zatrudnienie,

— rok i miesiąc ostatniego zatrudnienia

— główny powód porzucenia ostatniego zatrudnienia,

— stanowisko w pracy zajmowane podczas ostatniego zatrudnienia ,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki, w której osoba ostatnio pracowała

— wykonywany zawód podczas ostatniego zatrudnienia;

j) sytuacja rok przed badaniem (nieobowiązkowe dla kwartału 1, 3 i 4)

— zasadniczy status pracy,

— stanowisko w pracy,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki, w której osoba ostatnio pracowała,

— kraj zamieszkania,

— region zamieszkania;

k) zasadniczy status pracy (nieobowiązkowe);

l) [2] wynagrodzenie w głównym miejscu pracy;

m) dane techniczne odnoszące się do wywiadu

— rok badania,

— tydzień referencyjny,

— tydzień przeprowadzenia wywiadu,

— Państwo Członkowskie,

— region gospodarstwa domowego,

— stopień zurbanizowania,

— numer seryjny gospodarstwa domowego,

— rodzaj gospodarstwa domowego,

— rodzaj instytucji,

— wskaźnik ważenia,

— próba cząstkowa w odniesieniu do poprzedniego badania (badanie roczne),

— próba cząstkowa w odniesieniu do badania następnego (badanie roczne),

— kolejny numer serii badania;

n) nietypowy czas pracy:

— praca zmianowa,

— praca wieczorami,

— praca nocami,

— praca w soboty,

— praca w niedziele.

2. Celem uzupełnienia informacji opisanych powyżej w ust. 1 można dodać dalszy zestaw zmiennych, w dalszej części zwany „modułem ad hoc”.

Co roku należy opracować, zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8, program modułów ad hoc obejmujący okres kilku lat:

— program ten dla każdego modułu ad hoc określać będzie przedmiot badania, okres referencyjny, wielkość próby (równa lub mniejsza od wielkości próby określonej zgodnie z art. 3) oraz ostateczny termin przesłania wyników (który może różnić się od terminu ustalonego w art. 6),

— należy określić Państwa Członkowskie oraz regiony objęte badaniem, a także szczegółową listę danych, które należy zgromadzić w module ad hoc, co najmniej dwanaście miesięcy przed rozpoczęciem okresu referencyjnego dla tego modułu,

— wielkość modułu ad hoc jest ograniczona do 11 zmiennych.

3. Definicje, poprawki, kodyfikację zmiennych, dostosowanie listy zmiennych badania spowodowane rozwojem technik i koncepcji, a także listę zasad formułowania pytań dotyczących statusu pracy, sporządza się zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8.

4. Na wniosek Komisji możliwe jest wybranie wykazu zmiennych, zwanych dalej „zmiennymi strukturalnymi”, spośród charakterystyk badania wyszczególnionych w ust. 1, które muszą być badane tylko jako przeciętne wartości roczne w odniesieniu do 52 tygodni, a nie przeciętne wartości kwartalne. Wykaz zmiennych strukturalnych, minimalna wielkość próby losowej i częstotliwość badania będą określone zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8. Hiszpania, Finlandia i Zjednoczone Królestwo mogą badać zmienne strukturalne w odniesieniu do pojedynczego kwartału podczas okresu przejściowego aż do końca 2007 r.

Artykuł 5

Przeprowadzenie badania

Państwa Członkowskie mogą wprowadzić obowiązek odpowiedzi na pytania.

Artykuł 6

Przekazywanie danych

[3] W terminie dwunastu tygodni od zakończenia okresu referencyjnego państwa członkowskie przesyłają do Eurostatu wyniki badania bez bezpośrednich identyfikatorów.

Dane odnoszące się do kategorii „wynagrodzenie z głównego miejsca pracy” mogą być przekazane do Eurostatu w terminie dwudziestu jeden miesięcy od zakończenia okresu referencyjnego, jeśli do przekazania tej informacji wykorzystywane są źródła administracyjne

Artykuł 7

Sprawozdania

Sprawozdanie na temat realizacji niniejszego rozporządzenia Komisja przedkłada Parlamentowi oraz Radzie co trzy lata, począwszy od roku 2000. W sprawozdaniu takim zawarta jest ocena, zwłaszcza badania jakości metod statystycznych, mających na celu poprawę wyników oraz uproszczenie procedury badania.

Artykuł 8

Procedura

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet ds. Programu Statystycznego powołany art. 1 decyzji Rady nr 89/382/EWG, Euratom (5).

2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu, art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE (6) stosuje się z uwzględnieniem przepisów art. 8.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE wynosi trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin.

Artykuł 9

Przepis uchylający

Rozporządzenie (EWG) nr 3711/91 traci moc.

Artykuł 10

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 9 marca 1998 r.

[1] Tytuł rozporządzenia w brzmieniu ustalonym przez sprostowanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 577/98 z dnia 9 marca 1998 r. w sprawie organizacji badania prób losowych dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 174 z 04.07.2007, str. 25).

[2] Art. 4 ust. 1 lit. l) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia (WE) nr 1372/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania prób losowych dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 315 z 03.12.2007, str. 42). Zmiana weszła w życie 23 grudnia 2007 r.

[3] Art. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia (WE) nr 1372/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania prób losowych dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 315 z 03.12.2007, str. 42). Zmiana weszła w życie 23 grudnia 2007 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-01-12 do 2007-12-22

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności zaś jego art. 213,

uwzględniając projekt rozporządzenia przedstawiony przez Komisję,

a także mając na uwadze, co następuje:

w celu wykonania wyznaczonych zadań Komisji potrzebne są porównywalne dane statystyczne na temat poziomu, modelu oraz trendów zatrudnienia i bezrobocia w Państwach Członkowskich;

najlepszą metodą uzyskania takich danych na poziomie Wspólnoty jest przeprowadzenie zharmonizowanych badań dotyczących siły roboczej;

rozporządzenie Rady (EWG) nr 3711/91 z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie przeprowadzenia rocznego badania prób losowych dotyczącego siły roboczej zatrudnionej na terenie Wspólnoty(1) ustaliło, że począwszy od 1992 r. badanie należy przeprowadzać wiosną każdego roku;

choć dla zapewnienia dostępności i harmonizacji danych oraz pomiaru zakresu pracy badanie ciągłe jest bardziej pożądane niż coroczne badanie w okresie wiosny, trudno jest zrealizować badanie ciągłe w tych samych dniach we wszystkich Państwach Członkowskich;

należy zachęcać do korzystania z istniejących źródeł administracyjnych, w stopniu w jakim mogą one w sposób przydatny uzupełnić dane uzyskane z wywiadów lub służyć jako podstawa do badania prób losowych;

dane zawarte w badaniu, ustalone w niniejszym rozporządzeniu, mogą ulec rozszerzeniu i obejmować dodatkowy zbiór zmiennych tworzących część programu modułów ad hoc, obejmujących okres kilku lat, opracowanych zgodnie z odpowiednią procedurą, będącą częścią przepisów wykonawczych;

do niniejszego rozporządzenia również mają zastosowanie zasada proporcjonalności i stosunek kosztu do wydajności, określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 322/97 z dnia 17 lutego 1997 r. w sprawie statystyki Wspólnoty(2), które stanowi ramy prawne dla tworzenia statystyki Wspólnoty,

poufność danych statystycznych regulują przepisy rozporządzenia (WE) nr 322/97 oraz rozporządzeni Rady (Euratom, EWG) nr 1588/90 z dnia 11 czerwca 1990 r. w sprawie przekazywania danych do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich(3) podlegających zasadzie poufności; 

Komisja skonsultowała się z Komitetem ds. Programu Statystycznego ustanowionego decyzją nr 89/382/EWG/Euratom(4), zgodnie z art. 3 wymienionej decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Częstotliwość badania

[1] Każde z Państw Członkowskich przeprowadza co roku badanie reprezentacyjne dotyczące siły roboczej, zwane dalej „badaniem”.

Badanie będzie stałym badaniem zapewniającym wyniki kwartalne i roczne; jednakże w okresie przejściowym nieprzekraczającym 2002 r. Państwa Członkowskie, które nie mogą przeprowadzić stałego badania, przeprowadzą badania doroczne, odbywające się wiosną.

W drodze odstępstwa, okres przejściowy będzie przedłużony:

a) do 2003 r. dla Włoch;

b) do 2004 r. dla Niemiec, pod warunkiem że Niemcy dostarczą zarówno kwartalne szacunki zastępcze dla podstawowych danych łącznych badania reprezentatywnego ludności czynnej zawodowo, jak też średnie szacunki dla niektórych określonych danych łącznych badania reprezentatywnego ludności czynnej zawodowo.

Dane zgromadzone w czasie badania odnoszą się zasadniczo do sytuacji w ciągu tygodnia (liczonego od poniedziałku do niedzieli) poprzedzającego wywiad, noszącego nazwę tygodnia referencyjnego.

W przypadku badania ciągłego:

— tygodnie referencyjne rozłożone są równomiernie przez cały rok;

— wywiad zazwyczaj odbywa się w czasie tygodnia bezpośrednio poprzedzającego tydzień referencyjny. Różnica między tygodniem referencyjnym, a datą wywiadu nie może być większa niż pięć tygodni, z wyjątkiem trzeciego kwartału;

— kwartały i lata referencyjne są zdefiniowane jako grupy o liczbie 13 lub 52 kolejnych tygodni. Listę tygodni tworzących dany kwartał lub rok sporządza się zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8.

Artykuł 2

Jednostki i zakres badania, metody obserwacyjne

1. Badanie należy przeprowadzić w każdym z Państw Członkowskich, w wybranej grupie gospodarstw domowych lub osób zamieszkałych w czasie badania na obszarze gospodarczym danego Państwa Członkowskiego.

2. Zasadniczy zakres badania obejmuje osoby zamieszkałe w odrębnych gospodarstwach domowych obszaru gospodarczego danego Państwa Członkowskiego. W miarę możliwości główna grupa osób mieszkających w odrębnych gospodarstwach domowych zostanie uzupełniona przez osoby mieszkające we wspólnych gospodarstwach domowych.

O ile to możliwe, gospodarstwa wspólne objęte zostaną badaniem z zastosowaniem próbki opracowanej specjalnie w celu umożliwienia bezpośredniej obserwacji wybranych osób. Jeśli nie będzie to możliwe, wówczas osoby z tych grup, wciąż związane z odrębnym gospodarstwem domowym, zostaną włączone do badania w powiązaniu z tym gospodarstwem domowym.

3. Zmienne zastosowanie do określenia statusu zatrudnienia oraz częściowego bezrobocia należy uzyskać za pomocą wywiadu z wybraną osobą lub, gdy nie będzie to możliwe, z innym członkiem gospodarstwa domowego. Pozostałe informacje można uzyskać z innych źródeł, w tym z zasobów administracyjnych, o ile dane uzyskane w ten sposób są podobnej jakości.

4. Niezależnie czy jednostka objęta badaniem jest osobą fizyczną czy chodzi tu o gospodarstwo domowe, zazwyczaj gromadzi się dane w odniesieniu do wszystkich członków tego gospodarstwa. Jednakże, jeśli jednostka objęta badaniem jest osobą fizyczną, informacje dotyczące innych członków tego gospodarstwa domowego:

— mogą nie zawierać charakterystyki wymienionej w art. 4 ust. 1 lit. g), h), i) i j),

— mogą być gromadzone na podstawie próbek cząstkowych określonych w ten sposób, że

— tygodnie referencyjne mogą być równomiernie rozłożone przez cały rok,

— liczba obserwacji (osoby fizyczne objęte badaniem plus członkowie ich gospodarstwa domowego) spełnia, dla potrzeb rocznych szacunków poziomów, kryteria wiarygodności określone w art. 3.

Artykuł 3

Reprezentatywność próby losowej

1. Dla grupy osób bezrobotnych, reprezentujących 5% ludności w wieku produkcyjnym, względny błąd standardowy oceny rocznych przeciętnych (lub wiosennych ocen w przypadku badania rocznego wykonywanego na wiosnę) na poziomie NUTS II nie może przekraczać 8% omawianej grupy ludności.

Regiony o liczbie mieszkańców mniejszej niż 300 000 zwolnione są od tego wymogu.

2. W przypadku badania ciągłego, dla grupy stanowiącej 5% ludności w wieku produkcyjnym, względne odchylenie standardowe na szczeblu krajowym dla oceny zmian między dwoma kolejnymi kwartałami nie może przekraczać 2% omawianej grupy ludności.

Dla Państw Członkowskich o liczbie mieszkańców wynoszącej od jednego miliona do dwudziestu milionów wymaganie to jest złagodzone, tak aby względne odchylenie standardowe dla oceny zmian kwartalnych nie przekraczało 3% omawianej grupy ludności.

Państwa Członkowskie, których liczba mieszkańców wynosi poniżej 1 miliona, zwolnione są z tych dokładnych wymagań dotyczących zmian.

3. Tam, gdzie badanie przeprowadzane jest jedynie na wiosnę, co najmniej jedna czwarta jednostek badanych pochodzi z badania poprzedniego, a co najmniej jedna czwarta stanowi część badania następnego.

Identyfikacja obu tych grup będzie się odbywać z zastosowaniem kodu.

4. W przypadkach, w których brak odpowiedzi na niektóre pytania doprowadzi do braku danych, tam gdzie to stosowne należy zastosować metodę statystycznego przyporządkowania.

5. Czynniki statystycznie istotne oblicza się, biorąc pod uwagę zwłaszcza możliwość selekcji, a dane zewnętrzne odnoszące się do rozkładu populacji bada się pod względem płci, wieku (pięcioletnie grupy wiekowe) i regionu (poziom NUTS II), w przypadku, gdy takie dane zewnętrzne dane Państwo Członkowskie uznaje za wystarczająco wiarygodne.

6. Państwa Członkowskie dostarczą Komisji (Eurostat) wszelkich wymaganych informacji dotyczących organizacji i metodyki badania, a zwłaszcza wskażą kryteria przyjęte dla badania i zakres próby losowej.

Artykuł 4

Charakterystyka badania

1. Dostarczone dane powinny być następujące:

a) dane demograficzne:

— numer kolejny gospodarstwa domowego,

— płeć,

— rok urodzenia,

— data urodzenia w odniesieniu do końca okresu referencyjnego,

— stan cywilny,

— pokrewieństwo z osobą, do której badanie się odnosi,

— numer kolejny małżonka,

— numer kolejny ojca,

— numer kolejny matki,

— narodowość,

— liczba lat zamieszkiwania w danym Państwie Członkowskim,

— państwo urodzenia (nieobowiązkowe),

— charakter udziału w badaniu (bezpośrednie uczestnictwo lub poprzez innego członka gospodarstwa domowego);

b) [2] status zatrudnienia:

— status zatrudnienia podczas tygodnia, do którego odnosi się badanie,

— nieprzerwane pobieranie wynagrodzenia,

— powód niewykonywania pracy mimo posiadania zatrudnienia,

— poszukiwanie pracy przez osoby bez zatrudnienia,

— rodzaj poszukiwanej pracy (działalność własna lub praca najemna),

— stosowane metody szukania pracy,

— dyspozycyjność do podjęcia pracy;

c) [3] charakterystyka pierwszego zatrudnienia:

— status zawodowy/stanowisko,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki,

— zawód,

— funkcje kierownicze,

— liczba osób pracujących w miejscowej jednostce,

— kraj miejsca pracy,

— region miejsca pracy,

— rok i miesiąc rozpoczęcia pracy w obecnym miejscu zatrudnienia,

— udział administracji publicznej ds. zatrudnienia w znalezieniu obecnego zatrudnienia,

— stopień ciągłości pracy – nieograniczona/ograniczona (i powody),

— czas trwania pracy tymczasowej lub umowy o pracę na czas określony,

— rozróżnienie między pełnym/niepełnym wymiarem czasu pracy (i powody),

— umowa z agencją pracy tymczasowej,

— praca w domu;

d) [4] liczba godzin pracy:

— zwykła liczba godzin pracy w tygodniu,

— faktyczna liczba przepracowanych godzin,

— liczba nadgodzin w tygodniu, do którego odnosi się badanie,

— główny powód różnicy między faktyczną liczbą przepracowanych godzin a normalną liczbą godzin pracy;

e) druga praca:

— występowanie kilku zatrudnień ,

— status zawodowy/stanowisko,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki,

— rzeczywista liczba godzin pracy;

f) dostrzegalne niepełne zatrudnienie:

— chęć pracy w większym rozmiarze godzin, niż w danym czasie jest to możliwe (nieobowiązkowe w przypadku badania rocznego),

— poszukiwanie innej pracy oraz jego powody,

— rodzaj poszukiwanej pracy (jako pracownik najemny lub innej działalności),

— zastosowane metody poszukiwania innej pracy,

powody, dla których osoba nie szuka innej pracy (fakultatywne w przypadku badania rocznego),

— dyspozycyjność podjęcia pracy,

— pożądana liczba godzin pracy (fakultatywne w przypadku badania rocznego);

g) [5] poszukiwanie pracy:

— rodzaj poszukiwanej pracy,

— długość okresu poszukiwania pracy,

— sytuacja osoby bezpośrednio przed rozpoczęciem poszukiwania pracy,

— zarejestrowanie w publicznym urzędzie pracy i otrzymywanie zasiłku dla bezrobotnych,

— chęć do pracy u osób nieszukających zatrudnienia,

— powody, dla których osoba nie szukała pracy,

— brak dostępu do opieki.

h) edukacja i szkolenie:

udział w formalnej edukacji lub szkoleniu w ciągu ubiegłych czterech tygodni

— poziom,

— dziedzina;

udział w kursach i innych formach kształcenia w ciągu ubiegłych czterech tygodni

— całkowita długość,

— cel ostatniego kursu lub innej formy kształcenia,

— dziedzina ostatniej formy kształcenia,

— uczestniczył(-a) w ostatniej formie kształcenia podczas godzin pracy;

osiągnięcia edukacyjne

— najwyższy osiągnięty z wynikiem pozytywnym poziom edukacji lub szkolenia,

— dziedzina najwyższego poziomu edukacji i szkolenia,

— rok, w którym najwyższy poziom został ukończony z wynikiem pozytywnym;

i) poprzednie doświadczenie zawodowe osoby pozostającej bez pracy:

— poprzednie zatrudnienie,

— rok i miesiąc ostatniego zatrudnienia

— główny powód porzucenia ostatniego zatrudnienia,

— stanowisko w pracy zajmowane podczas ostatniego zatrudnienia ,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki, w której osoba ostatnio pracowała

— wykonywany zawód podczas ostatniego zatrudnienia;

j) sytuacja rok przed badaniem (nieobowiązkowe dla kwartału 1, 3 i 4)

— zasadniczy status pracy,

— stanowisko w pracy,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki, w której osoba ostatnio pracowała,

— kraj zamieszkania,

— region zamieszkania;

k) zasadniczy status pracy (nieobowiązkowe);

l) dochody (nieobowiązkowe);

m) dane techniczne odnoszące się do wywiadu

— rok badania,

— tydzień referencyjny,

— tydzień przeprowadzenia wywiadu,

— Państwo Członkowskie,

— region gospodarstwa domowego,

— stopień zurbanizowania,

— numer seryjny gospodarstwa domowego,

— rodzaj gospodarstwa domowego,

— rodzaj instytucji,

— wskaźnik ważenia,

— próba cząstkowa w odniesieniu do poprzedniego badania (badanie roczne),

— próba cząstkowa w odniesieniu do badania następnego (badanie roczne),

— kolejny numer serii badania;

n) [6] nietypowy czas pracy:

— praca zmianowa,

— praca wieczorami,

— praca nocami,

— praca w soboty,

— praca w niedziele.

2. [7] Celem uzupełnienia informacji opisanych powyżej w ust. 1 można dodać dalszy zestaw zmiennych, w dalszej części zwany „modułem ad hoc”.

Co roku należy opracować, zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8, program modułów ad hoc obejmujący okres kilku lat:

— program ten dla każdego modułu ad hoc określać będzie przedmiot badania, okres referencyjny, wielkość próby (równa lub mniejsza od wielkości próby określonej zgodnie z art. 3) oraz ostateczny termin przesłania wyników (który może różnić się od terminu ustalonego w art. 6),

— należy określić Państwa Członkowskie oraz regiony objęte badaniem, a także szczegółową listę danych, które należy zgromadzić w module ad hoc, co najmniej dwanaście miesięcy przed rozpoczęciem okresu referencyjnego dla tego modułu,

— wielkość modułu ad hoc jest ograniczona do 11 zmiennych.

3. Definicje, poprawki, kodyfikację zmiennych, dostosowanie listy zmiennych badania spowodowane rozwojem technik i koncepcji, a także listę zasad formułowania pytań dotyczących statusu pracy, sporządza się zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8.

4. [8] Na wniosek Komisji możliwe jest wybranie wykazu zmiennych, zwanych dalej „zmiennymi strukturalnymi”, spośród charakterystyk badania wyszczególnionych w ust. 1, które muszą być badane tylko jako przeciętne wartości roczne w odniesieniu do 52 tygodni, a nie przeciętne wartości kwartalne. Wykaz zmiennych strukturalnych, minimalna wielkość próby losowej i częstotliwość badania będą określone zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8. Hiszpania, Finlandia i Zjednoczone Królestwo mogą badać zmienne strukturalne w odniesieniu do pojedynczego kwartału podczas okresu przejściowego aż do końca 2007 r.

Artykuł 5

Przeprowadzenie badania

Państwa Członkowskie mogą wprowadzić obowiązek odpowiedzi na pytania.

Artykuł 6

Przekazywanie danych

W terminie do najpóźniej dwunastu tygodni od zakończenia okresu referencyjnego w przypadku badania ciągłego (i w terminie do dziewięciu miesięcy od zakończenia okresu referencyjnego w przypadku badania odbywającego się na wiosnę) Państwa Członkowskie prześlą do Eurostatu wyniki badania bez bezpośrednich identyfikatorów.

Artykuł 7

Sprawozdania

Sprawozdanie na temat realizacji niniejszego rozporządzenia Komisja przedkłada Parlamentowi oraz Radzie co trzy lata, począwszy od roku 2000. W sprawozdaniu takim zawarta jest ocena, zwłaszcza badania jakości metod statystycznych, mających na celu poprawę wyników oraz uproszczenie procedury badania.

Artykuł 8

Procedura

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet ds. Programu Statystycznego powołany art. 1 decyzji Rady nr 89/382/EWG, Euratom (5).

2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu, art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE (6) stosuje się z uwzględnieniem przepisów art. 8.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE wynosi trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin.

Artykuł 9

Przepis uchylający

Rozporządzenie (EWG) nr 3711/91 traci moc.

Artykuł 10

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 9 marca 1998 r.

[1] Tytuł rozporządzenia w brzmieniu ustalonym przez sprostowanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 577/98 z dnia 9 marca 1998 r. w sprawie organizacji badania prób losowych dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 174 z 04.07.2007, str. 25).

[2] Art. 4 ust. 1 lit. b) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia (WE) nr 2257/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2003 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie w celu dopasowania wykazu charakterystyk (Dz.Urz.UE L 336 z 23.12.2003, str. 6). Zmiana weszła w życie 12 stycznia 2004 r.

[3] Art. 4 ust. 1 lit. c) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia (WE) nr 2257/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2003 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie w celu dopasowania wykazu charakterystyk (Dz.Urz.UE L 336 z 23.12.2003, str. 6). Zmiana weszła w życie 12 stycznia 2004 r.

[4] Art. 4 ust. 1 lit. d) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia (WE) nr 2257/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2003 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie w celu dopasowania wykazu charakterystyk (Dz.Urz.UE L 336 z 23.12.2003, str. 6). Zmiana weszła w życie 12 stycznia 2004 r.

[5] Art. 4 ust. 1 lit. g) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia (WE) nr 2257/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2003 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie w celu dopasowania wykazu charakterystyk (Dz.Urz.UE L 336 z 23.12.2003, str. 6). Zmiana weszła w życie 12 stycznia 2004 r.

[6] Art. 4 ust. 1 lit. n) dodana przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia (WE) nr 2257/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2003 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie w celu dopasowania wykazu charakterystyk (Dz.Urz.UE L 336 z 23.12.2003, str. 6). Zmiana weszła w życie 12 stycznia 2004 r.

[7] Art. 4 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia (WE) nr 2257/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2003 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie w celu dopasowania wykazu charakterystyk (Dz.Urz.UE L 336 z 23.12.2003, str. 6). Zmiana weszła w życie 12 stycznia 2004 r.

[8] Art. 4 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia (WE) nr 2257/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2003 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie w celu dopasowania wykazu charakterystyk (Dz.Urz.UE L 336 z 23.12.2003, str. 6). Zmiana weszła w życie 12 stycznia 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-12-19 do 2004-01-11

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności zaś jego art. 213,

uwzględniając projekt rozporządzenia przedstawiony przez Komisję,

a także mając na uwadze, co następuje:

w celu wykonania wyznaczonych zadań Komisji potrzebne są porównywalne dane statystyczne na temat poziomu, modelu oraz trendów zatrudnienia i bezrobocia w Państwach Członkowskich;

najlepszą metodą uzyskania takich danych na poziomie Wspólnoty jest przeprowadzenie zharmonizowanych badań dotyczących siły roboczej;

rozporządzenie Rady (EWG) nr 3711/91 z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie przeprowadzenia rocznego badania prób losowych dotyczącego siły roboczej zatrudnionej na terenie Wspólnoty(1) ustaliło, że począwszy od 1992 r. badanie należy przeprowadzać wiosną każdego roku;

choć dla zapewnienia dostępności i harmonizacji danych oraz pomiaru zakresu pracy badanie ciągłe jest bardziej pożądane niż coroczne badanie w okresie wiosny, trudno jest zrealizować badanie ciągłe w tych samych dniach we wszystkich Państwach Członkowskich;

należy zachęcać do korzystania z istniejących źródeł administracyjnych, w stopniu w jakim mogą one w sposób przydatny uzupełnić dane uzyskane z wywiadów lub służyć jako podstawa do badania prób losowych;

dane zawarte w badaniu, ustalone w niniejszym rozporządzeniu, mogą ulec rozszerzeniu i obejmować dodatkowy zbiór zmiennych tworzących część programu modułów ad hoc, obejmujących okres kilku lat, opracowanych zgodnie z odpowiednią procedurą, będącą częścią przepisów wykonawczych;

do niniejszego rozporządzenia również mają zastosowanie zasada proporcjonalności i stosunek kosztu do wydajności, określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 322/97 z dnia 17 lutego 1997 r. w sprawie statystyki Wspólnoty(2), które stanowi ramy prawne dla tworzenia statystyki Wspólnoty,

poufność danych statystycznych regulują przepisy rozporządzenia (WE) nr 322/97 oraz rozporządzeni Rady (Euratom, EWG) nr 1588/90 z dnia 11 czerwca 1990 r. w sprawie przekazywania danych do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich(3) podlegających zasadzie poufności; 

Komisja skonsultowała się z Komitetem ds. Programu Statystycznego ustanowionego decyzją nr 89/382/EWG/Euratom(4), zgodnie z art. 3 wymienionej decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Częstotliwość badania

[1] Każde z Państw Członkowskich przeprowadza co roku badanie reprezentacyjne dotyczące siły roboczej, zwane dalej „badaniem”.

Badanie będzie stałym badaniem zapewniającym wyniki kwartalne i roczne; jednakże w okresie przejściowym nieprzekraczającym 2002 r. Państwa Członkowskie, które nie mogą przeprowadzić stałego badania, przeprowadzą badania doroczne, odbywające się wiosną.

W drodze odstępstwa, okres przejściowy będzie przedłużony:

a) do 2003 r. dla Włoch;

b) do 2004 r. dla Niemiec, pod warunkiem że Niemcy dostarczą zarówno kwartalne szacunki zastępcze dla podstawowych danych łącznych badania reprezentatywnego ludności czynnej zawodowo, jak też średnie szacunki dla niektórych określonych danych łącznych badania reprezentatywnego ludności czynnej zawodowo.

Dane zgromadzone w czasie badania odnoszą się zasadniczo do sytuacji w ciągu tygodnia (liczonego od poniedziałku do niedzieli) poprzedzającego wywiad, noszącego nazwę tygodnia referencyjnego.

W przypadku badania ciągłego:

— tygodnie referencyjne rozłożone są równomiernie przez cały rok;

— wywiad zazwyczaj odbywa się w czasie tygodnia bezpośrednio poprzedzającego tydzień referencyjny. Różnica między tygodniem referencyjnym, a datą wywiadu nie może być większa niż pięć tygodni, z wyjątkiem trzeciego kwartału;

— kwartały i lata referencyjne są zdefiniowane jako grupy o liczbie 13 lub 52 kolejnych tygodni. Listę tygodni tworzących dany kwartał lub rok sporządza się zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8.

Artykuł 2

Jednostki i zakres badania, metody obserwacyjne

1. Badanie należy przeprowadzić w każdym z Państw Członkowskich, w wybranej grupie gospodarstw domowych lub osób zamieszkałych w czasie badania na obszarze gospodarczym danego Państwa Członkowskiego.

2. Zasadniczy zakres badania obejmuje osoby zamieszkałe w odrębnych gospodarstwach domowych obszaru gospodarczego danego Państwa Członkowskiego. W miarę możliwości główna grupa osób mieszkających w odrębnych gospodarstwach domowych zostanie uzupełniona przez osoby mieszkające we wspólnych gospodarstwach domowych.

O ile to możliwe, gospodarstwa wspólne objęte zostaną badaniem z zastosowaniem próbki opracowanej specjalnie w celu umożliwienia bezpośredniej obserwacji wybranych osób. Jeśli nie będzie to możliwe, wówczas osoby z tych grup, wciąż związane z odrębnym gospodarstwem domowym, zostaną włączone do badania w powiązaniu z tym gospodarstwem domowym.

3. Zmienne zastosowanie do określenia statusu zatrudnienia oraz częściowego bezrobocia należy uzyskać za pomocą wywiadu z wybraną osobą lub, gdy nie będzie to możliwe, z innym członkiem gospodarstwa domowego. Pozostałe informacje można uzyskać z innych źródeł, w tym z zasobów administracyjnych, o ile dane uzyskane w ten sposób są podobnej jakości.

4. Niezależnie czy jednostka objęta badaniem jest osobą fizyczną czy chodzi tu o gospodarstwo domowe, zazwyczaj gromadzi się dane w odniesieniu do wszystkich członków tego gospodarstwa. Jednakże, jeśli jednostka objęta badaniem jest osobą fizyczną, informacje dotyczące innych członków tego gospodarstwa domowego:

— mogą nie zawierać charakterystyki wymienionej w art. 4 ust. 1 lit. g), h), i) i j),

— mogą być gromadzone na podstawie próbek cząstkowych określonych w ten sposób, że

— tygodnie referencyjne mogą być równomiernie rozłożone przez cały rok,

— liczba obserwacji (osoby fizyczne objęte badaniem plus członkowie ich gospodarstwa domowego) spełnia, dla potrzeb rocznych szacunków poziomów, kryteria wiarygodności określone w art. 3.

Artykuł 3

Reprezentatywność próby losowej

1. Dla grupy osób bezrobotnych, reprezentujących 5% ludności w wieku produkcyjnym, względny błąd standardowy oceny rocznych przeciętnych (lub wiosennych ocen w przypadku badania rocznego wykonywanego na wiosnę) na poziomie NUTS II nie może przekraczać 8% omawianej grupy ludności.

Regiony o liczbie mieszkańców mniejszej niż 300 000 zwolnione są od tego wymogu.

2. W przypadku badania ciągłego, dla grupy stanowiącej 5% ludności w wieku produkcyjnym, względne odchylenie standardowe na szczeblu krajowym dla oceny zmian między dwoma kolejnymi kwartałami nie może przekraczać 2% omawianej grupy ludności.

Dla Państw Członkowskich o liczbie mieszkańców wynoszącej od jednego miliona do dwudziestu milionów wymaganie to jest złagodzone, tak aby względne odchylenie standardowe dla oceny zmian kwartalnych nie przekraczało 3% omawianej grupy ludności.

Państwa Członkowskie, których liczba mieszkańców wynosi poniżej 1 miliona, zwolnione są z tych dokładnych wymagań dotyczących zmian.

3. Tam, gdzie badanie przeprowadzane jest jedynie na wiosnę, co najmniej jedna czwarta jednostek badanych pochodzi z badania poprzedniego, a co najmniej jedna czwarta stanowi część badania następnego.

Identyfikacja obu tych grup będzie się odbywać z zastosowaniem kodu.

4. W przypadkach, w których brak odpowiedzi na niektóre pytania doprowadzi do braku danych, tam gdzie to stosowne należy zastosować metodę statystycznego przyporządkowania.

5. Czynniki statystycznie istotne oblicza się, biorąc pod uwagę zwłaszcza możliwość selekcji, a dane zewnętrzne odnoszące się do rozkładu populacji bada się pod względem płci, wieku (pięcioletnie grupy wiekowe) i regionu (poziom NUTS II), w przypadku, gdy takie dane zewnętrzne dane Państwo Członkowskie uznaje za wystarczająco wiarygodne.

6. Państwa Członkowskie dostarczą Komisji (Eurostat) wszelkich wymaganych informacji dotyczących organizacji i metodyki badania, a zwłaszcza wskażą kryteria przyjęte dla badania i zakres próby losowej.

Artykuł 4

Charakterystyka badania

1. Dostarczone dane powinny być następujące:

a) dane demograficzne:

— numer kolejny gospodarstwa domowego,

— płeć,

— rok urodzenia,

— data urodzenia w odniesieniu do końca okresu referencyjnego,

— stan cywilny,

— pokrewieństwo z osobą, do której badanie się odnosi,

— numer kolejny małżonka,

— numer kolejny ojca,

— numer kolejny matki,

— narodowość,

— liczba lat zamieszkiwania w danym Państwie Członkowskim,

— państwo urodzenia (nieobowiązkowe),

— charakter udziału w badaniu (bezpośrednie uczestnictwo lub poprzez innego członka gospodarstwa domowego);

b) status zatrudnienia:

— status zatrudnienia w tygodniu, do którego odnosi się badanie,

— powód niewykonywania pracy, mimo posiadania zatrudnienia,

— poszukiwanie pracy przez osobę nie mającą pracy,

— rodzaj poszukiwanej pracy (działalność własna lub praca najemna),

— stosowane metody poszukiwania pracy,

— dyspozycyjność do podjęcia pracy;

c) charakterystyka pierwszego zatrudnienia:

— status zawodowy/stanowisko,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki,

— wykonywane zajęcie/zawód,

— liczba osób pracujących w miejscowej jednostce/ w miejscu zatrudnienia,

— miejsce pracy (państwo),

— miejsce pracy (region),

— rok i miesiąc rozpoczęcia pracy w obecnym miejscu zatrudnienia,

— stopień ciągłości pracy/nieograniczona/ograniczona (i powody),

— czas trwania pracy tymczasowej lub umowy o pracę na czas określony,

— rozróżnienie między pełnym / niepełnym wymiarem czasu pracy (wraz z powodami),

— praca w domu;

d) liczba godzin pracy/czas pracy:

— zwykła liczba/ilość godzin pracy w tygodniu,

— rzeczywista liczba godzin pracy tygodniowo,

— główny powód różnicy między rzeczywistą liczbą godzin pracy tygodniowo, a normalną liczbą godzin pracy;

e) druga praca:

— występowanie kilku zatrudnień ,

— status zawodowy/stanowisko,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki,

— rzeczywista liczba godzin pracy;

f) dostrzegalne niepełne zatrudnienie:

— chęć pracy w większym rozmiarze godzin, niż w danym czasie jest to możliwe (nieobowiązkowe w przypadku badania rocznego),

— poszukiwanie innej pracy oraz jego powody,

— rodzaj poszukiwanej pracy (jako pracownik najemny lub innej działalności),

— zastosowane metody poszukiwania innej pracy,

powody, dla których osoba nie szuka innej pracy (fakultatywne w przypadku badania rocznego),

— dyspozycyjność podjęcia pracy,

— pożądana liczba godzin pracy (fakultatywne w przypadku badania rocznego);

g) poszukiwanie pracy:

— rodzaj poszukiwanej pracy (pełny lub niepełny wymiar),

— długość okresu poszukiwania pracy,

— sytuacja osoby bezpośrednio przed rozpoczęciem poszukiwania pracy,

— zarejestrowanie w publicznym urzędzie pracy i otrzymywanie zasiłku dla bezrobotnych,

— chęć do pracy osób, które nie szukają pracy,

— powody, dla których osoba nie szukała pracy;

h) [2] edukacja i szkolenie:

udział w formalnej edukacji lub szkoleniu w ciągu ubiegłych czterech tygodni

— poziom,

— dziedzina;

udział w kursach i innych formach kształcenia w ciągu ubiegłych czterech tygodni

— całkowita długość,

— cel ostatniego kursu lub innej formy kształcenia,

— dziedzina ostatniej formy kształcenia,

— uczestniczył(-a) w ostatniej formie kształcenia podczas godzin pracy;

osiągnięcia edukacyjne

— najwyższy osiągnięty z wynikiem pozytywnym poziom edukacji lub szkolenia,

— dziedzina najwyższego poziomu edukacji i szkolenia,

— rok, w którym najwyższy poziom został ukończony z wynikiem pozytywnym;

i) poprzednie doświadczenie zawodowe osoby pozostającej bez pracy:

— poprzednie zatrudnienie,

— rok i miesiąc ostatniego zatrudnienia

— główny powód porzucenia ostatniego zatrudnienia,

— stanowisko w pracy zajmowane podczas ostatniego zatrudnienia ,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki, w której osoba ostatnio pracowała

— wykonywany zawód podczas ostatniego zatrudnienia;

j) sytuacja rok przed badaniem (nieobowiązkowe dla kwartału 1, 3 i 4)

— zasadniczy status pracy,

— stanowisko w pracy,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki, w której osoba ostatnio pracowała,

— kraj zamieszkania,

— region zamieszkania;

k) zasadniczy status pracy (nieobowiązkowe);

l) dochody (nieobowiązkowe);

m) dane techniczne odnoszące się do wywiadu

— rok badania,

— tydzień referencyjny,

— tydzień przeprowadzenia wywiadu,

— Państwo Członkowskie,

— region gospodarstwa domowego,

— stopień zurbanizowania,

— numer seryjny gospodarstwa domowego,

— rodzaj gospodarstwa domowego,

— rodzaj instytucji,

— wskaźnik ważenia,

— próba cząstkowa w odniesieniu do poprzedniego badania (badanie roczne),

— próba cząstkowa w odniesieniu do badania następnego (badanie roczne),

— kolejny numer serii badania.

2. Celem uzupełnienia informacji opisanych powyżej w ust. 1 można dodać dalszy zestaw zmiennych, w dalszej części zwany „modułem ad hoc”.

Co roku należy opracować, zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8, program modułów ad hoc obejmujący okres kilku lat:

— program ten dla każdego modułu ad hoc określać będzie przedmiot badania, okres referencyjny, wielkość próby (równa lub mniejsza od wielkości próby określonej zgodnie z art. 3) oraz ostateczny termin przesłania wyników (który może różnić się od terminu ustalonego w art. 6),

— należy określić Państwa Członkowskie oraz regiony objęte badaniem, a także szczegółową listę danych, które należy zgromadzić w module ad hoc, co najmniej dwanaście miesięcy przed rozpoczęciem okresu referencyjnego dla tego modułu,

— wielkość modułu ad hoc nie może przekraczać wielości modułu c opisanego w ust. 1.

3. Definicje, poprawki, kodyfikację zmiennych, dostosowanie listy zmiennych badania spowodowane rozwojem technik i koncepcji, a także listę zasad formułowania pytań dotyczących statusu pracy, sporządza się zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8.

Artykuł 5

Przeprowadzenie badania

Państwa Członkowskie mogą wprowadzić obowiązek odpowiedzi na pytania.

Artykuł 6

Przekazywanie danych

W terminie do najpóźniej dwunastu tygodni od zakończenia okresu referencyjnego w przypadku badania ciągłego (i w terminie do dziewięciu miesięcy od zakończenia okresu referencyjnego w przypadku badania odbywającego się na wiosnę) Państwa Członkowskie prześlą do Eurostatu wyniki badania bez bezpośrednich identyfikatorów.

Artykuł 7

Sprawozdania

Sprawozdanie na temat realizacji niniejszego rozporządzenia Komisja przedkłada Parlamentowi oraz Radzie co trzy lata, począwszy od roku 2000. W sprawozdaniu takim zawarta jest ocena, zwłaszcza badania jakości metod statystycznych, mających na celu poprawę wyników oraz uproszczenie procedury badania.

Artykuł 8

Procedura

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet ds. Programu Statystycznego powołany art. 1 decyzji Rady nr 89/382/EWG, Euratom (5).

2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu, art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE (6) stosuje się z uwzględnieniem przepisów art. 8.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE wynosi trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin.

Artykuł 9

Przepis uchylający

Rozporządzenie (EWG) nr 3711/91 traci moc.

Artykuł 10

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 9 marca 1998 r.

[1] Tytuł rozporządzenia w brzmieniu ustalonym przez sprostowanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 577/98 z dnia 9 marca 1998 r. w sprawie organizacji badania prób losowych dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 174 z 04.07.2007, str. 25).

[2] Art. 4 ust. 1 lit. h) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2104/2002 z dnia 28 listopada 2002 r. dostosowującego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania sondażowego siły roboczej na terenie Wspólnoty i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1575/2000 wykonujące rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w zakresie dotyczącym wykazu zmiennych edukacji i szkolenia oraz ich kodyfikacji, które należy stosować w celu przesyłania danych począwszy od 2003 r. (Dz.Urz.UE L 324 z 29.11.2002, str. 14). Zmiana weszła w życie 19 grudnia 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-11-10 do 2002-12-18

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności zaś jego art. 213,

uwzględniając projekt rozporządzenia przedstawiony przez Komisję,

a także mając na uwadze, co następuje:

w celu wykonania wyznaczonych zadań Komisji potrzebne są porównywalne dane statystyczne na temat poziomu, modelu oraz trendów zatrudnienia i bezrobocia w Państwach Członkowskich;

najlepszą metodą uzyskania takich danych na poziomie Wspólnoty jest przeprowadzenie zharmonizowanych badań dotyczących siły roboczej;

rozporządzenie Rady (EWG) nr 3711/91 z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie przeprowadzenia rocznego badania prób losowych dotyczącego siły roboczej zatrudnionej na terenie Wspólnoty(1) ustaliło, że począwszy od 1992 r. badanie należy przeprowadzać wiosną każdego roku;

choć dla zapewnienia dostępności i harmonizacji danych oraz pomiaru zakresu pracy badanie ciągłe jest bardziej pożądane niż coroczne badanie w okresie wiosny, trudno jest zrealizować badanie ciągłe w tych samych dniach we wszystkich Państwach Członkowskich;

należy zachęcać do korzystania z istniejących źródeł administracyjnych, w stopniu w jakim mogą one w sposób przydatny uzupełnić dane uzyskane z wywiadów lub służyć jako podstawa do badania prób losowych;

dane zawarte w badaniu, ustalone w niniejszym rozporządzeniu, mogą ulec rozszerzeniu i obejmować dodatkowy zbiór zmiennych tworzących część programu modułów ad hoc, obejmujących okres kilku lat, opracowanych zgodnie z odpowiednią procedurą, będącą częścią przepisów wykonawczych;

do niniejszego rozporządzenia również mają zastosowanie zasada proporcjonalności i stosunek kosztu do wydajności, określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 322/97 z dnia 17 lutego 1997 r. w sprawie statystyki Wspólnoty(2), które stanowi ramy prawne dla tworzenia statystyki Wspólnoty,

poufność danych statystycznych regulują przepisy rozporządzenia (WE) nr 322/97 oraz rozporządzeni Rady (Euratom, EWG) nr 1588/90 z dnia 11 czerwca 1990 r. w sprawie przekazywania danych do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich(3) podlegających zasadzie poufności; 

Komisja skonsultowała się z Komitetem ds. Programu Statystycznego ustanowionego decyzją nr 89/382/EWG/Euratom(4), zgodnie z art. 3 wymienionej decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Częstotliwość badania

[1] Każde z Państw Członkowskich przeprowadza co roku badanie reprezentacyjne dotyczące siły roboczej, zwane dalej „badaniem”.

Badanie będzie stałym badaniem zapewniającym wyniki kwartalne i roczne; jednakże w okresie przejściowym nieprzekraczającym 2002 r. Państwa Członkowskie, które nie mogą przeprowadzić stałego badania, przeprowadzą badania doroczne, odbywające się wiosną.

W drodze odstępstwa, okres przejściowy będzie przedłużony:

a) do 2003 r. dla Włoch;

b) do 2004 r. dla Niemiec, pod warunkiem że Niemcy dostarczą zarówno kwartalne szacunki zastępcze dla podstawowych danych łącznych badania reprezentatywnego ludności czynnej zawodowo, jak też średnie szacunki dla niektórych określonych danych łącznych badania reprezentatywnego ludności czynnej zawodowo. [2]

Dane zgromadzone w czasie badania odnoszą się zasadniczo do sytuacji w ciągu tygodnia (liczonego od poniedziałku do niedzieli) poprzedzającego wywiad, noszącego nazwę tygodnia referencyjnego.

W przypadku badania ciągłego:

— tygodnie referencyjne rozłożone są równomiernie przez cały rok;

— wywiad zazwyczaj odbywa się w czasie tygodnia bezpośrednio poprzedzającego tydzień referencyjny. Różnica między tygodniem referencyjnym, a datą wywiadu nie może być większa niż pięć tygodni, z wyjątkiem trzeciego kwartału;

— kwartały i lata referencyjne są zdefiniowane jako grupy o liczbie 13 lub 52 kolejnych tygodni. Listę tygodni tworzących dany kwartał lub rok sporządza się zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8.

Artykuł 2

Jednostki i zakres badania, metody obserwacyjne

1. Badanie należy przeprowadzić w każdym z Państw Członkowskich, w wybranej grupie gospodarstw domowych lub osób zamieszkałych w czasie badania na obszarze gospodarczym danego Państwa Członkowskiego.

2. Zasadniczy zakres badania obejmuje osoby zamieszkałe w odrębnych gospodarstwach domowych obszaru gospodarczego danego Państwa Członkowskiego. W miarę możliwości główna grupa osób mieszkających w odrębnych gospodarstwach domowych zostanie uzupełniona przez osoby mieszkające we wspólnych gospodarstwach domowych.

O ile to możliwe, gospodarstwa wspólne objęte zostaną badaniem z zastosowaniem próbki opracowanej specjalnie w celu umożliwienia bezpośredniej obserwacji wybranych osób. Jeśli nie będzie to możliwe, wówczas osoby z tych grup, wciąż związane z odrębnym gospodarstwem domowym, zostaną włączone do badania w powiązaniu z tym gospodarstwem domowym.

3. Zmienne zastosowanie do określenia statusu zatrudnienia oraz częściowego bezrobocia należy uzyskać za pomocą wywiadu z wybraną osobą lub, gdy nie będzie to możliwe, z innym członkiem gospodarstwa domowego. Pozostałe informacje można uzyskać z innych źródeł, w tym z zasobów administracyjnych, o ile dane uzyskane w ten sposób są podobnej jakości.

4. Niezależnie czy jednostka objęta badaniem jest osobą fizyczną czy chodzi tu o gospodarstwo domowe, zazwyczaj gromadzi się dane w odniesieniu do wszystkich członków tego gospodarstwa. Jednakże, jeśli jednostka objęta badaniem jest osobą fizyczną, informacje dotyczące innych członków tego gospodarstwa domowego:

— mogą nie zawierać charakterystyki wymienionej w art. 4 ust. 1 lit. g), h), i) i j),

— mogą być gromadzone na podstawie próbek cząstkowych określonych w ten sposób, że

— tygodnie referencyjne mogą być równomiernie rozłożone przez cały rok,

— liczba obserwacji (osoby fizyczne objęte badaniem plus członkowie ich gospodarstwa domowego) spełnia, dla potrzeb rocznych szacunków poziomów, kryteria wiarygodności określone w art. 3.

Artykuł 3

Reprezentatywność próby losowej

1. Dla grupy osób bezrobotnych, reprezentujących 5% ludności w wieku produkcyjnym, względny błąd standardowy oceny rocznych przeciętnych (lub wiosennych ocen w przypadku badania rocznego wykonywanego na wiosnę) na poziomie NUTS II nie może przekraczać 8% omawianej grupy ludności.

Regiony o liczbie mieszkańców mniejszej niż 300 000 zwolnione są od tego wymogu.

2. W przypadku badania ciągłego, dla grupy stanowiącej 5% ludności w wieku produkcyjnym, względne odchylenie standardowe na szczeblu krajowym dla oceny zmian między dwoma kolejnymi kwartałami nie może przekraczać 2% omawianej grupy ludności.

Dla Państw Członkowskich o liczbie mieszkańców wynoszącej od jednego miliona do dwudziestu milionów wymaganie to jest złagodzone, tak aby względne odchylenie standardowe dla oceny zmian kwartalnych nie przekraczało 3% omawianej grupy ludności.

Państwa Członkowskie, których liczba mieszkańców wynosi poniżej 1 miliona, zwolnione są z tych dokładnych wymagań dotyczących zmian.

3. Tam, gdzie badanie przeprowadzane jest jedynie na wiosnę, co najmniej jedna czwarta jednostek badanych pochodzi z badania poprzedniego, a co najmniej jedna czwarta stanowi część badania następnego.

Identyfikacja obu tych grup będzie się odbywać z zastosowaniem kodu.

4. W przypadkach, w których brak odpowiedzi na niektóre pytania doprowadzi do braku danych, tam gdzie to stosowne należy zastosować metodę statystycznego przyporządkowania.

5. Czynniki statystycznie istotne oblicza się, biorąc pod uwagę zwłaszcza możliwość selekcji, a dane zewnętrzne odnoszące się do rozkładu populacji bada się pod względem płci, wieku (pięcioletnie grupy wiekowe) i regionu (poziom NUTS II), w przypadku, gdy takie dane zewnętrzne dane Państwo Członkowskie uznaje za wystarczająco wiarygodne.

6. Państwa Członkowskie dostarczą Komisji (Eurostat) wszelkich wymaganych informacji dotyczących organizacji i metodyki badania, a zwłaszcza wskażą kryteria przyjęte dla badania i zakres próby losowej.

Artykuł 4

Charakterystyka badania

1. Dostarczone dane powinny być następujące:

a) dane demograficzne:

— numer kolejny gospodarstwa domowego,

— płeć,

— rok urodzenia,

— data urodzenia w odniesieniu do końca okresu referencyjnego,

— stan cywilny,

— pokrewieństwo z osobą, do której badanie się odnosi,

— numer kolejny małżonka,

— numer kolejny ojca,

— numer kolejny matki,

— narodowość,

— liczba lat zamieszkiwania w danym Państwie Członkowskim,

— państwo urodzenia (nieobowiązkowe),

— charakter udziału w badaniu (bezpośrednie uczestnictwo lub poprzez innego członka gospodarstwa domowego);

b) status zatrudnienia:

— status zatrudnienia w tygodniu, do którego odnosi się badanie,

— powód niewykonywania pracy, mimo posiadania zatrudnienia,

— poszukiwanie pracy przez osobę nie mającą pracy,

— rodzaj poszukiwanej pracy (działalność własna lub praca najemna),

— stosowane metody poszukiwania pracy,

— dyspozycyjność do podjęcia pracy;

c) charakterystyka pierwszego zatrudnienia:

— status zawodowy/stanowisko,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki,

— wykonywane zajęcie/zawód,

— liczba osób pracujących w miejscowej jednostce/ w miejscu zatrudnienia,

— miejsce pracy (państwo),

— miejsce pracy (region),

— rok i miesiąc rozpoczęcia pracy w obecnym miejscu zatrudnienia,

— stopień ciągłości pracy/nieograniczona/ograniczona (i powody),

— czas trwania pracy tymczasowej lub umowy o pracę na czas określony,

— rozróżnienie między pełnym / niepełnym wymiarem czasu pracy (wraz z powodami),

— praca w domu;

d) liczba godzin pracy/czas pracy:

— zwykła liczba/ilość godzin pracy w tygodniu,

— rzeczywista liczba godzin pracy tygodniowo,

— główny powód różnicy między rzeczywistą liczbą godzin pracy tygodniowo, a normalną liczbą godzin pracy;

e) druga praca:

— występowanie kilku zatrudnień ,

— status zawodowy/stanowisko,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki,

— rzeczywista liczba godzin pracy;

f) dostrzegalne niepełne zatrudnienie:

— chęć pracy w większym rozmiarze godzin, niż w danym czasie jest to możliwe (nieobowiązkowe w przypadku badania rocznego),

— poszukiwanie innej pracy oraz jego powody,

— rodzaj poszukiwanej pracy (jako pracownik najemny lub innej działalności),

— zastosowane metody poszukiwania innej pracy,

powody, dla których osoba nie szuka innej pracy (fakultatywne w przypadku badania rocznego),

— dyspozycyjność podjęcia pracy,

— pożądana liczba godzin pracy (fakultatywne w przypadku badania rocznego);

g) poszukiwanie pracy:

— rodzaj poszukiwanej pracy (pełny lub niepełny wymiar),

— długość okresu poszukiwania pracy,

— sytuacja osoby bezpośrednio przed rozpoczęciem poszukiwania pracy,

— zarejestrowanie w publicznym urzędzie pracy i otrzymywanie zasiłku dla bezrobotnych,

— chęć do pracy osób, które nie szukają pracy,

— powody, dla których osoba nie szukała pracy;

h) wykształcenie i przeszkolenie zawodowe;

— udział w kształceniu lub szkoleniu w ciągu ostatnich czterech tygodni:

— cel,

— poziom,

— rodzaj,

— łączny czas,

— całkowita liczba godzin,

— najwyższy ukończony poziom wykształcenia lub przeszkolenia,

— rok ukończenia tego najwyższego poziomu,

— uzyskane kwalifikacje zawodowe inne niż wykształcenie wyższe;

i) poprzednie doświadczenie zawodowe osoby pozostającej bez pracy:

— poprzednie zatrudnienie,

— rok i miesiąc ostatniego zatrudnienia

— główny powód porzucenia ostatniego zatrudnienia,

— stanowisko w pracy zajmowane podczas ostatniego zatrudnienia ,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki, w której osoba ostatnio pracowała

— wykonywany zawód podczas ostatniego zatrudnienia;

j) sytuacja rok przed badaniem (nieobowiązkowe dla kwartału 1, 3 i 4)

— zasadniczy status pracy,

— stanowisko w pracy,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki, w której osoba ostatnio pracowała,

— kraj zamieszkania,

— region zamieszkania;

k) zasadniczy status pracy (nieobowiązkowe);

l) dochody (nieobowiązkowe);

m) dane techniczne odnoszące się do wywiadu

— rok badania,

— tydzień referencyjny,

— tydzień przeprowadzenia wywiadu,

— Państwo Członkowskie,

— region gospodarstwa domowego,

— stopień zurbanizowania,

— numer seryjny gospodarstwa domowego,

— rodzaj gospodarstwa domowego,

— rodzaj instytucji,

— wskaźnik ważenia,

— próba cząstkowa w odniesieniu do poprzedniego badania (badanie roczne),

— próba cząstkowa w odniesieniu do badania następnego (badanie roczne),

— kolejny numer serii badania.

2. Celem uzupełnienia informacji opisanych powyżej w ust. 1 można dodać dalszy zestaw zmiennych, w dalszej części zwany „modułem ad hoc”.

Co roku należy opracować, zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8, program modułów ad hoc obejmujący okres kilku lat:

— program ten dla każdego modułu ad hoc określać będzie przedmiot badania, okres referencyjny, wielkość próby (równa lub mniejsza od wielkości próby określonej zgodnie z art. 3) oraz ostateczny termin przesłania wyników (który może różnić się od terminu ustalonego w art. 6),

— należy określić Państwa Członkowskie oraz regiony objęte badaniem, a także szczegółową listę danych, które należy zgromadzić w module ad hoc, co najmniej dwanaście miesięcy przed rozpoczęciem okresu referencyjnego dla tego modułu,

— wielkość modułu ad hoc nie może przekraczać wielości modułu c opisanego w ust. 1.

3. Definicje, poprawki, kodyfikację zmiennych, dostosowanie listy zmiennych badania spowodowane rozwojem technik i koncepcji, a także listę zasad formułowania pytań dotyczących statusu pracy, sporządza się zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8.

Artykuł 5

Przeprowadzenie badania

Państwa Członkowskie mogą wprowadzić obowiązek odpowiedzi na pytania.

Artykuł 6

Przekazywanie danych

W terminie do najpóźniej dwunastu tygodni od zakończenia okresu referencyjnego w przypadku badania ciągłego (i w terminie do dziewięciu miesięcy od zakończenia okresu referencyjnego w przypadku badania odbywającego się na wiosnę) Państwa Członkowskie prześlą do Eurostatu wyniki badania bez bezpośrednich identyfikatorów.

Artykuł 7

Sprawozdania

Sprawozdanie na temat realizacji niniejszego rozporządzenia Komisja przedkłada Parlamentowi oraz Radzie co trzy lata, począwszy od roku 2000. W sprawozdaniu takim zawarta jest ocena, zwłaszcza badania jakości metod statystycznych, mających na celu poprawę wyników oraz uproszczenie procedury badania.

Artykuł 8

Procedura

[3] 1. Komisja jest wspomagana przez Komitet ds. Programu Statystycznego powołany art. 1 decyzji Rady nr 89/382/EWG, Euratom (5).

2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu, art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE (6) stosuje się z uwzględnieniem przepisów art. 8.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE wynosi trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin.

Artykuł 9

Przepis uchylający

Rozporządzenie (EWG) nr 3711/91 traci moc.

Artykuł 10

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 9 marca 1998 r.

[1] Tytuł rozporządzenia w brzmieniu ustalonym przez sprostowanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 577/98 z dnia 9 marca 1998 r. w sprawie organizacji badania prób losowych dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 174 z 04.07.2007, str. 25).

[2] Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia (WE) nr 1991/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 października 2002 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania prób losowych dotyczącego siły roboczej na terenie Wspólnoty (Dz.Urz.UE L 308 z 09.11.2002, str. 1). Zmiana weszła w życie 10 listopada 2002 r.

[3] Art. 8 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia (WE) nr 1991/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 października 2002 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania prób losowych dotyczącego siły roboczej na terenie Wspólnoty (Dz.Urz.UE L 308 z 09.11.2002, str. 1). Zmiana weszła w życie 10 listopada 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1998-03-15 do 2002-11-09

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności zaś jego art. 213,

uwzględniając projekt rozporządzenia przedstawiony przez Komisję,

a także mając na uwadze, co następuje:

w celu wykonania wyznaczonych zadań Komisji potrzebne są porównywalne dane statystyczne na temat poziomu, modelu oraz trendów zatrudnienia i bezrobocia w Państwach Członkowskich;

najlepszą metodą uzyskania takich danych na poziomie Wspólnoty jest przeprowadzenie zharmonizowanych badań dotyczących siły roboczej;

rozporządzenie Rady (EWG) nr 3711/91 z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie przeprowadzenia rocznego badania prób losowych dotyczącego siły roboczej zatrudnionej na terenie Wspólnoty(1) ustaliło, że począwszy od 1992 r. badanie należy przeprowadzać wiosną każdego roku;

choć dla zapewnienia dostępności i harmonizacji danych oraz pomiaru zakresu pracy badanie ciągłe jest bardziej pożądane niż coroczne badanie w okresie wiosny, trudno jest zrealizować badanie ciągłe w tych samych dniach we wszystkich Państwach Członkowskich;

należy zachęcać do korzystania z istniejących źródeł administracyjnych, w stopniu w jakim mogą one w sposób przydatny uzupełnić dane uzyskane z wywiadów lub służyć jako podstawa do badania prób losowych;

dane zawarte w badaniu, ustalone w niniejszym rozporządzeniu, mogą ulec rozszerzeniu i obejmować dodatkowy zbiór zmiennych tworzących część programu modułów ad hoc, obejmujących okres kilku lat, opracowanych zgodnie z odpowiednią procedurą, będącą częścią przepisów wykonawczych;

do niniejszego rozporządzenia również mają zastosowanie zasada proporcjonalności i stosunek kosztu do wydajności, określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 322/97 z dnia 17 lutego 1997 r. w sprawie statystyki Wspólnoty(2), które stanowi ramy prawne dla tworzenia statystyki Wspólnoty,

poufność danych statystycznych regulują przepisy rozporządzenia (WE) nr 322/97 oraz rozporządzeni Rady (Euratom, EWG) nr 1588/90 z dnia 11 czerwca 1990 r. w sprawie przekazywania danych do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich(3) podlegających zasadzie poufności; 

Komisja skonsultowała się z Komitetem ds. Programu Statystycznego ustanowionego decyzją nr 89/382/EWG/Euratom(4), zgodnie z art. 3 wymienionej decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Częstotliwość badania

[1] Każde z Państw Członkowskich przeprowadza co roku badanie reprezentacyjne [2] dotyczące siły roboczej, zwane dalej „badaniem”.

Badanie jest badaniem ciągłym, dostarczającym kwartalne i roczne wyniki; jednakże Państwa Członkowskie, które nie są w stanie przeprowadzić badania ciągłego, mogą przeprowadzić jedynie badanie coroczne odbywające się wiosną.

Dane zgromadzone w czasie badania odnoszą się zasadniczo do sytuacji w ciągu tygodnia (liczonego od poniedziałku do niedzieli) poprzedzającego wywiad, noszącego nazwę tygodnia referencyjnego.

W przypadku badania ciągłego:

— tygodnie referencyjne rozłożone są równomiernie przez cały rok;

— wywiad zazwyczaj odbywa się w czasie tygodnia bezpośrednio poprzedzającego tydzień referencyjny. Różnica między tygodniem referencyjnym, a datą wywiadu nie może być większa niż pięć tygodni, z wyjątkiem trzeciego kwartału;

— kwartały i lata referencyjne są zdefiniowane jako grupy o liczbie 13 lub 52 kolejnych tygodni. Listę tygodni tworzących dany kwartał lub rok sporządza się zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8.

Artykuł 2

Jednostki i zakres badania, metody obserwacyjne

1. Badanie należy przeprowadzić w każdym z Państw Członkowskich, w wybranej grupie gospodarstw domowych lub osób zamieszkałych w czasie badania na obszarze gospodarczym danego Państwa Członkowskiego.

2. Zasadniczy zakres badania obejmuje osoby zamieszkałe w odrębnych gospodarstwach domowych obszaru gospodarczego danego Państwa Członkowskiego. W miarę możliwości główna grupa osób mieszkających w odrębnych gospodarstwach domowych zostanie uzupełniona przez osoby mieszkające we wspólnych gospodarstwach domowych.

O ile to możliwe, gospodarstwa wspólne objęte zostaną badaniem z zastosowaniem próbki opracowanej specjalnie w celu umożliwienia bezpośredniej obserwacji wybranych osób. Jeśli nie będzie to możliwe, wówczas osoby z tych grup, wciąż związane z odrębnym gospodarstwem domowym, zostaną włączone do badania w powiązaniu z tym gospodarstwem domowym.

3. Zmienne zastosowanie do określenia statusu zatrudnienia oraz częściowego bezrobocia należy uzyskać za pomocą wywiadu z wybraną osobą lub, gdy nie będzie to możliwe, z innym członkiem gospodarstwa domowego. Pozostałe informacje można uzyskać z innych źródeł, w tym z zasobów administracyjnych, o ile dane uzyskane w ten sposób są podobnej jakości.

4. Niezależnie czy jednostka objęta badaniem jest osobą fizyczną czy chodzi tu o gospodarstwo domowe, zazwyczaj gromadzi się dane w odniesieniu do wszystkich członków tego gospodarstwa. Jednakże, jeśli jednostka objęta badaniem jest osobą fizyczną, informacje dotyczące innych członków tego gospodarstwa domowego:

— mogą nie zawierać charakterystyki wymienionej w art. 4 ust. 1 lit. g), h), i) i j),

— mogą być gromadzone na podstawie próbek cząstkowych określonych w ten sposób, że

— tygodnie referencyjne mogą być równomiernie rozłożone przez cały rok,

— liczba obserwacji (osoby fizyczne objęte badaniem plus członkowie ich gospodarstwa domowego) spełnia, dla potrzeb rocznych szacunków poziomów, kryteria wiarygodności określone w art. 3.

Artykuł 3

Reprezentatywność próby losowej

1. Dla grupy osób bezrobotnych, reprezentujących 5% ludności w wieku produkcyjnym, względny błąd standardowy oceny rocznych przeciętnych (lub wiosennych ocen w przypadku badania rocznego wykonywanego na wiosnę) na poziomie NUTS II nie może przekraczać 8% omawianej grupy ludności.

Regiony o liczbie mieszkańców mniejszej niż 300 000 zwolnione są od tego wymogu.

2. W przypadku badania ciągłego, dla grupy stanowiącej 5% ludności w wieku produkcyjnym, względne odchylenie standardowe na szczeblu krajowym dla oceny zmian między dwoma kolejnymi kwartałami nie może przekraczać 2% omawianej grupy ludności.

Dla Państw Członkowskich o liczbie mieszkańców wynoszącej od jednego miliona do dwudziestu milionów wymaganie to jest złagodzone, tak aby względne odchylenie standardowe dla oceny zmian kwartalnych nie przekraczało 3% omawianej grupy ludności.

Państwa Członkowskie, których liczba mieszkańców wynosi poniżej 1 miliona, zwolnione są z tych dokładnych wymagań dotyczących zmian.

3. Tam, gdzie badanie przeprowadzane jest jedynie na wiosnę, co najmniej jedna czwarta jednostek badanych pochodzi z badania poprzedniego, a co najmniej jedna czwarta stanowi część badania następnego.

Identyfikacja obu tych grup będzie się odbywać z zastosowaniem kodu.

4. W przypadkach, w których brak odpowiedzi na niektóre pytania doprowadzi do braku danych, tam gdzie to stosowne należy zastosować metodę statystycznego przyporządkowania.

5. Czynniki statystycznie istotne oblicza się, biorąc pod uwagę zwłaszcza możliwość selekcji, a dane zewnętrzne odnoszące się do rozkładu populacji bada się pod względem płci, wieku (pięcioletnie grupy wiekowe) i regionu (poziom NUTS II), w przypadku, gdy takie dane zewnętrzne dane Państwo Członkowskie uznaje za wystarczająco wiarygodne.

6. Państwa Członkowskie dostarczą Komisji (Eurostat) wszelkich wymaganych informacji dotyczących organizacji i metodyki badania, a zwłaszcza wskażą kryteria przyjęte dla badania i zakres próby losowej.

Artykuł 4

Charakterystyka badania

1. Dostarczone dane powinny być następujące:

a) dane demograficzne:

— numer kolejny gospodarstwa domowego,

— płeć,

— rok urodzenia,

— data urodzenia w odniesieniu do końca okresu referencyjnego,

— stan cywilny,

— pokrewieństwo z osobą, do której badanie się odnosi,

— numer kolejny małżonka,

— numer kolejny ojca,

— numer kolejny matki,

— narodowość,

— liczba lat zamieszkiwania w danym Państwie Członkowskim,

— państwo urodzenia (nieobowiązkowe),

— charakter udziału w badaniu (bezpośrednie uczestnictwo lub poprzez innego członka gospodarstwa domowego);

b) status zatrudnienia:

— status zatrudnienia w tygodniu, do którego odnosi się badanie,

— powód niewykonywania pracy, mimo posiadania zatrudnienia,

— poszukiwanie pracy przez osobę nie mającą pracy,

— rodzaj poszukiwanej pracy (działalność własna lub praca najemna),

— stosowane metody poszukiwania pracy,

— dyspozycyjność do podjęcia pracy;

c) charakterystyka pierwszego zatrudnienia:

— status zawodowy/stanowisko,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki,

— wykonywane zajęcie/zawód,

— liczba osób pracujących w miejscowej jednostce/ w miejscu zatrudnienia,

— miejsce pracy (państwo),

— miejsce pracy (region),

— rok i miesiąc rozpoczęcia pracy w obecnym miejscu zatrudnienia,

— stopień ciągłości pracy/nieograniczona/ograniczona (i powody),

— czas trwania pracy tymczasowej lub umowy o pracę na czas określony,

— rozróżnienie między pełnym / niepełnym wymiarem czasu pracy (wraz z powodami),

— praca w domu;

d) liczba godzin pracy/czas pracy:

— zwykła liczba/ilość godzin pracy w tygodniu,

— rzeczywista liczba godzin pracy tygodniowo,

— główny powód różnicy między rzeczywistą liczbą godzin pracy tygodniowo, a normalną liczbą godzin pracy;

e) druga praca:

— występowanie kilku zatrudnień ,

— status zawodowy/stanowisko,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki,

— rzeczywista liczba godzin pracy;

f) dostrzegalne niepełne zatrudnienie:

— chęć pracy w większym rozmiarze godzin, niż w danym czasie jest to możliwe (nieobowiązkowe w przypadku badania rocznego),

— poszukiwanie innej pracy oraz jego powody,

— rodzaj poszukiwanej pracy (jako pracownik najemny lub innej działalności),

— zastosowane metody poszukiwania innej pracy,

powody, dla których osoba nie szuka innej pracy (fakultatywne w przypadku badania rocznego),

— dyspozycyjność podjęcia pracy,

— pożądana liczba godzin pracy (fakultatywne w przypadku badania rocznego);

g) poszukiwanie pracy:

— rodzaj poszukiwanej pracy (pełny lub niepełny wymiar),

— długość okresu poszukiwania pracy,

— sytuacja osoby bezpośrednio przed rozpoczęciem poszukiwania pracy,

— zarejestrowanie w publicznym urzędzie pracy i otrzymywanie zasiłku dla bezrobotnych,

— chęć do pracy osób, które nie szukają pracy,

— powody, dla których osoba nie szukała pracy;

h) wykształcenie i przeszkolenie zawodowe;

— udział w kształceniu lub szkoleniu w ciągu ostatnich czterech tygodni:

— cel,

— poziom,

— rodzaj,

— łączny czas,

— całkowita liczba godzin,

— najwyższy ukończony poziom wykształcenia lub przeszkolenia,

— rok ukończenia tego najwyższego poziomu,

— uzyskane kwalifikacje zawodowe inne niż wykształcenie wyższe;

i) poprzednie doświadczenie zawodowe osoby pozostającej bez pracy:

— poprzednie zatrudnienie,

— rok i miesiąc ostatniego zatrudnienia

— główny powód porzucenia ostatniego zatrudnienia,

— stanowisko w pracy zajmowane podczas ostatniego zatrudnienia ,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki, w której osoba ostatnio pracowała

— wykonywany zawód podczas ostatniego zatrudnienia;

j) sytuacja rok przed badaniem (nieobowiązkowe dla kwartału 1, 3 i 4)

— zasadniczy status pracy,

— stanowisko w pracy,

— działalność gospodarcza miejscowej jednostki, w której osoba ostatnio pracowała,

— kraj zamieszkania,

— region zamieszkania;

k) zasadniczy status pracy (nieobowiązkowe);

l) dochody (nieobowiązkowe);

m) dane techniczne odnoszące się do wywiadu

— rok badania,

— tydzień referencyjny,

— tydzień przeprowadzenia wywiadu,

— Państwo Członkowskie,

— region gospodarstwa domowego,

— stopień zurbanizowania,

— numer seryjny gospodarstwa domowego,

— rodzaj gospodarstwa domowego,

— rodzaj instytucji,

— wskaźnik ważenia,

— próba cząstkowa w odniesieniu do poprzedniego badania (badanie roczne),

— próba cząstkowa w odniesieniu do badania następnego (badanie roczne),

— kolejny numer serii badania.

2. Celem uzupełnienia informacji opisanych powyżej w ust. 1 można dodać dalszy zestaw zmiennych, w dalszej części zwany „modułem ad hoc”.

Co roku należy opracować, zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8, program modułów ad hoc obejmujący okres kilku lat:

— program ten dla każdego modułu ad hoc określać będzie przedmiot badania, okres referencyjny, wielkość próby (równa lub mniejsza od wielkości próby określonej zgodnie z art. 3) oraz ostateczny termin przesłania wyników (który może różnić się od terminu ustalonego w art. 6),

— należy określić Państwa Członkowskie oraz regiony objęte badaniem, a także szczegółową listę danych, które należy zgromadzić w module ad hoc, co najmniej dwanaście miesięcy przed rozpoczęciem okresu referencyjnego dla tego modułu,

— wielkość modułu ad hoc nie może przekraczać wielości modułu c opisanego w ust. 1.

3. Definicje, poprawki, kodyfikację zmiennych, dostosowanie listy zmiennych badania spowodowane rozwojem technik i koncepcji, a także listę zasad formułowania pytań dotyczących statusu pracy, sporządza się zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8.

Artykuł 5

Przeprowadzenie badania

Państwa Członkowskie mogą wprowadzić obowiązek odpowiedzi na pytania.

Artykuł 6

Przekazywanie danych

W terminie do najpóźniej dwunastu tygodni od zakończenia okresu referencyjnego w przypadku badania ciągłego (i w terminie do dziewięciu miesięcy od zakończenia okresu referencyjnego w przypadku badania odbywającego się na wiosnę) Państwa Członkowskie prześlą do Eurostatu wyniki badania bez bezpośrednich identyfikatorów.

Artykuł 7

Sprawozdania

Sprawozdanie na temat realizacji niniejszego rozporządzenia Komisja przedkłada Parlamentowi oraz Radzie co trzy lata, począwszy od roku 2000. W sprawozdaniu takim zawarta jest ocena, zwłaszcza badania jakości metod statystycznych, mających na celu poprawę wyników oraz uproszczenie procedury badania.

Artykuł 8

Procedura

Do pomocy Komisji zobowiązany jest Komitet ds. Programu Statystycznego, zwany w dalszej części „komitetem”.

Przedstawiciel Komisji przedłoży komitetowi projekt właściwych działań , które należy podjąć. Komitet wyda opinię dotyczącą tego projektu w terminie, który może wyznaczyć przewodniczący w zależności od pilności sprawy. W przypadku decyzji, które Rada powinna przyjąć na wniosek Komisji, opinię tę wydaje się głosami większości określonej w art. 148 ust. 2 Traktatu. Głosy przedstawicieli Państw Członkowskich w ramach komitetu są liczone w sposób ustalony w wymienionym artykule. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

Komisja przyjmie przewidziane działania, jeśli będą one zgodne z opinią komitetu.

Jeśli przewidziane działania nie są zgodne z opinią komitetu, lub gdy nie zostanie wydana opinia, Komisja niezwłocznie przedłoży Radzie wniosek w sprawie środków, które należy podjąć. Rada stanowi większością kwalifikowaną.

Jeśli po upływie okresu trzech miesięcy od daty skierowania wniosku Rada nie podjęła decyzji, Komisja przyjmuje proponowane działania.

Artykuł 9

Przepis uchylający

Rozporządzenie (EWG) nr 3711/91 traci moc.

Artykuł 10

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 9 marca 1998 r.

[1] Tytuł rozporządzenia w brzmieniu ustalonym przez sprostowanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 577/98 z dnia 9 marca 1998 r. w sprawie organizacji badania prób losowych dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 174 z 04.07.2007, str. 25).

[2] Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez sprostowanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 577/98 z dnia 9 marca 1998 r. w sprawie organizacji badania prób losowych dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.Urz.UE L 174 z 04.07.2007, str. 25).